Αυτό δεν το είχε καταφέρει ποτέ. Είτε σαν Διηπειρωτικό, είτε στη σύγχρονη μορφή που έχει πάρει από το 2000 ως Μουντιάλ Συλλόγων. Η Λίβερπουλ μετρούσε τρεις αποτυχημένες απόπειρες (1981, 1984, 2005). Μάλιστα εκείνη του 1981 ήταν κόντρα στη Φλαμένγκο του θρυλικού Ζίκο. Ωστόσο, αυτή τη φορά τα κατάφερε. Οι Reds χρειάστηκαν βέβαια την παράταση, αλλά ακόμα και με τον δύσκολο τρόπο (1-0), μπόρεσαν να πάρουν ετεροχρονισμένη “εκδίκηση” από τη Φλα και να σηκώσουν την πρώτη τους οικουμενική κούπα, επιβεβαιώνοντας ότι αυτή είναι η δική της εποχή, η δική της παγκόσμια κυριαρχία.

Ο τελικός δεν είχε συνολικά πολλές καθαρές φάσεις για γκολ. Η κάθε ομάδα είχε τα διαστήματά της και η πλέον σημαντική στιγμή στην κανονική διάρκεια ήταν το δοκάρι του Φιρμίνο (46'). Κάποια εκατέρωθεν καλά σουτ δεν άλλαξαν κάτι στο ματς, το οποίο οδηγήθηκε στην παράταση. Στο 99' έγινε λάθος στην άμυνα των Βραζιλιάνων, ο Μανέ σέρβιρε στον Φιρμίνο, εκείνος ντρίμπλαρε έναν αμυντικό και τον τερματοφύλακα, για να πλασάρει το νικητήριο γκολ.

Με αυτόν τον τρόπο η Λίβερπουλ ολοκλήρωσε εκπληκτικά το 2019, φτάνοντας συνολικά τους 14 διεθνείς τίτλους,, για να γίνει η 7η στην κατάταξη ομάδα με περισσότερες εκτός συνόρων κούπες (26 έχει η 1η Ρεάλ). Επίσης, έγινε η δεύτερη αγγλική που κατακτά το εν λόγω τρόπαιο (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 1999, 2008).

* Οι Ευρωπαίοι (2013-'19) ισοφάρισαν το ρεκόρ των Νοτιοαμερικάνων (1978-'84) με επτά διαδοχικές κατακτήσεις στον θεσμό!

* Ο Γιούργκεν Κλοπ έγινε ο τρίτος Γερμανός που παίρνει την κούπα μετά τους Ντέτμαρ Γκράμερ (Μπάγερν 1976), Οτμαρ Χίτσφελντ (Μπάγερν 2001)!

Λίβερπουλ (Γιούργκεν Κλοπ): Αλισον, Φαν Ντάικ, Γκόμεζ, Ρόμπερτσον, Αλεξάντερ-Αρνολντ, Χέντερσον, Κεϊτά (100' Μίλνερ), Οξλεϊντ-Τσάμπερλεϊν (75' Λαλάνα), Φιρμίνο (106' Οριγκί), Σαλάχ (120' Σακίρι), Μανέ

Φλαμένγκο (Ζόρζε Ζέσους): Ντιέγκο Αλβες, Ραφίνια, Μάρι, Φιλίπε Λουίς, Κάιο, Εβέρτον (82' Ντιέγκο), Αράο, Ντε Αρασκαέτα (77' Βιτίνιο), Ζέρσον (102' Λίνκολν), Ενρίκε, Γκάμπριελ.