Οι αλλαγές, τα ρίσκα και τα «θέματα» στην καρδιά της άμυνας του Ολυμπιακού…

Είναι δεύτερη χρονιά ο Πέδρο Μαρτίνς στον Ολυμπιακό και με προβληματίζει που βλέπω και φέτος να γίνεται ό,τι και πέρσι στην καρδιά της άμυνας. Όλο δηλαδή να αλλάζει το κεντρικό αμυντικό δίδυμο.

Πέρσι η ομάδα ξεκίνησε με Βούκοβιτς-Μιράντα. Συνέχισε με Βούκοβιτς-Μεριά και Βούκοβιτς-Σισέ. Και κατέληξε με το Σισέ-Μεριά, αφού περιστασιακά είδαμε και Σισέ-Μιράντα και Μεριά-Μιράντα! Φέτος ξεκίνησε με Σεμέδο-Μεριά. Συνέχισε με Σεμέδο-Αβραάμ. Και τώρα είμαστε στο Σεμέδο-Μπα. Κι έχει ακόμη άλλα 20-25 παιχνίδια η σεζόν…

Η πείρα μας διδάσκει ότι μόνο καλό δεν κάνει σε μία ομάδα να αλλάζει τα σέντερ μπακ. Κανονικά, πρέπει να έχεις τρεις πολύ καλούς στόπερ και με αυτούς να κάνεις ροτέϊσον, άντε κι ένα τέταρτο για το Κύπελλο. Μπορεί δε ο Ολυμπιακός να έχει πολύ καλό απολογισμό στο παθητικό του στο πρωτάθλημα (οκτώ γκολ), αλλά είδαμε ότι στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ δέχθηκε κατά μέσο όρο πάνω από δύο γκολ ανά παιχνίδι, στο δε πρωτάθλημα στα περισσότερα από τα πιο σημαντικά παιχνίδια του δεν κράτησε το μηδέν (με ΠΑΟΚ 1-1, με Άρη 2-1 και 4-2, με Παναθηναϊκό 1-1).

Το καλοκαίρι είχαμε δει με χαρά ότι «έδεναν» καλά ο Σεμέδο με τον Μεριά. Έλα όμως που με το που μπήκε το φθινόπωρο ο Μεριά έκανε τη μία γκέλα μετά την άλλη σε πρωτάθλημα και Κύπελλο και κόστισε χρυσούς βαθμούς. Τότε ήταν που ο Μαρτίνς εμπιστεύθηκε τον Αβραάμ και πάλι στην αρχή ήταν όλα καλά. Ο έμπειρος άσος έκανε εντυπωσιακό come back, σε σημείο που ήταν σε κάθε παιχνίδι ο καλύτερος αμυντικός!

Κάποια στιγμή, όμως, άρχισαν και με αυτόν οι αναποδιές. Πρώτα η αποβολή του με τον Ατρόμητο αρχές Νοέμβρη και αμέσως μετά ένας τραυματισμός του, που τον ταλαιπώρησε δύο ολόκληρους μήνες (υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα για τη φύση του προβλήματος), στους οποίους άλλοτε έσφιγγε τα δόντια κι έπαιζε με ενέσεις, άλλοτε έμενε στον πάγκο επιφυλακή κι άλλοτε έμενε απέξω. Κάπως έτσι φτάσαμε τώρα στο σημείο ο Αβραάμ να έχει περάσει τέταρτος στόπερ πίσω από τον (τρίτο) Σισέ, που στο μεταξύ επέστρεψε μετά τη δική του περιπέτεια υγείας και την αποχή τεσσάρων μηνών.

Η ουσία είναι ότι βασικός αυτή την στιγμή παρτενέρ του Σεμέδο είναι ο Μπα. Ο νεαρός Σενεγαλέζος έχει παίξει στα έξι τελευταία παιχνίδια πρωταθλήματος κι είναι σαφές ότι ο προπονητής του δίνει την ευκαιρία. Και το παιδί τα πάει αρκετά καλά. Έχει ικανότητα στο ψηλό παιχνίδι, προσπαθεί να παίξει με ηρεμία και έχει και καλές επεμβάσεις.

Από την άλλη, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, ο Μπα χρειάζεται να βελτιώσει πολλά πράγματα στο παιχνίδι του. Στο ματς με τον Άρη μάρκαρε απογοητευτικά σε πολλές κρίσιμες στιγμές: όπως για παράδειγμα στο γκολ του Ντιγκινί και στο δοκάρι του Λάρσον-τους έχασε εντελώς τους δύο αντίπαλους κυνηγούς. Κι επιπλέον σε όλο το α΄ ημίχρονο πήγαινε δεύτερος στην μπάλα πίσω κι από τον Λάρσον κι από τον Ιντέγε-στο β΄ το διόρθωσε κάπως, βγήκε δύο τρεις φορές πρώτος στην μπάλα.

Μπορεί και να κάνω λάθος εκτίμηση, κι ειλικρινά εύχομαι να κάνω, αλλά νομίζω ότι ο Μαρτίνς ρισκάρει καθιερώνοντας τον Μπα βασικό στόπερ σε αυτή την κρίσιμη καμπή της σεζόν. Το ότι ακόμη δεν έχει «ταιριάξει» καλά με τον Σεμέδο δεν είναι παράλογο-όμως το να βγαίνει σέντρα από τα πλάγια και να του φεύγει τόσο εύκολα ο έλεγχος της φάσης, όπως σε μία στιγμή στο α΄ ημίχρονο, δεν μπορεί να είναι στο πρόγραμμα.

Ναι, κι εγώ έχω τρελαθεί με τις γκέλες του Μεριά, αλλά είναι σαφώς πιο έτοιμος παίκτης. Κι αν δεν υπάρχει πλέον εμπιστοσύνη στην δυνατότητα του Τυνήσιου να αποφύγει τις χοντράδες κι επειδή ουδείς μπορεί να ξέρει σε τι κατάσταση είναι ο Σισέ μετά από την αποχή του, από την στιγμή που ο Αβραάμ είναι ετοιμοπόλεμος (η, αν θέλετε εφόσον είναι ετοιμοπόλεμος), νομίζω ότι η επιλογή του θα μπορούσε να δώσει λύση…

Όλα αυτά, με την υποσημείωση ότι ο πρώτος που θα χαρεί αν ο Μπα είναι σούπερ με τον ΟΦΗ, με την ΑΕΚ κλπ θα είμαι εγώ-σε αυτές τις περιπτώσεις χαίρομαι να διαψεύδομαι…

Βεβαίως, εξίσου σημαντικό με το πώς θα παίζει ο αριστερός στόπερ, είναι η σοβαρότητα την οποία θα δείχνει ο δεξιός στόπερ, ο Σεμέδο δηλαδή, που μερικές φορές μας κάνει να θέλουμε να...σπάσουμε την τηλεόραση, με όσα βλέπουμε να κάνει. Με τη διαφορά ότι πρέπει να παραδεχθούμε ότι ο Πορτογάλος βγάζει και κλάση στο παιχνίδι του. Κι ακόμη και τώρα με τον Άρη, που έμοιαζε να μην ήξερε τι έκανε (!), πήρε την κεφαλιά και έτσι άνοιξε ο Ολυμπιακός το σκορ.

Κι είναι μαγκιά του Σεμέδο, που είναι μέσα σε έξι γκολ της ομάδας σε στημένες φάσεις-έξι γκολ για στόπερ είναι τεράστιο νούμερο.

Άσχετο: Ποιος το...περίμενε! Ο ΟΦΗ, στον οποίο ο Ολυμπιακός έδωσε και δανεικό τον Μάνο, δήλωσε τους δύο βασικούς του παίκτες, τον Μεγιάδο και τον Φιγκεϊρέδο, να εκτίσουν την ποινή τους από κάρτες στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ κι όχι, βεβαίως, σε αυτό με τον Ολυμπιακό. Κι ο Γιαννούλης είχε συμπληρώσει κάρτες τις προάλλες, αλλά δεν προλάβαιναν να τον δηλώσουν κι αυτόν για το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, γιατί ήταν πέντε αγωνιστικές μετά, ενώ πρέπει ο παίκτης να εκτίσει την ποινή του μέσα σε τέσσερις αγωνιστικές. Εξυπακούεται, βέβαια, ότι ούτε ο Γιαννούλης δηλώθηκε να εκτίσει την τιμωρία του στον αγώνα με τον Ολυμπιακό. Άλλωστε, όπως σε κάθε παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, ο ΟΦΗ είναι πάνοπλος. Παρεμπιπτόντως, ο ιδιοκτήτης του ΟΦΗ έρχεται από την Αμερική, μετά από πολλούς μήνες, γι΄ αυτό το παιχνίδι.