Ολυμπιακός, επίδειξη ποιότητας κι ανευθυνότητας μαζί!…

Το τρίποντο ήταν απαραίτητο χθες για τον Ολυμπιακό, ενόψει των δύο συνεχόμενων δύσκολων εκτός έδρας αγώνων του με τον ΟΦΗ και την ΑΕΚ. Και το πήρε ο Ολυμπιακός και δη με ένα εντυπωσιακό σκορ, όπως είναι για αγώνες ντέρμπι το 4-2.

Θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός ευνοήθηκε από τη δυσκολία του Άρη, εύλογη θα έλεγα, να διαχειριστεί ένα πέμπτο δύσκολο, το πιο δύσκολο, παιχνίδι μέσα σε 15 ημέρες, από τις 4 έως τις 19 Γενάρη. Να παίζει ο Άρης, όσο καλή ομάδα κι αν έχει, με ΠΑΟΚ μέσα, Ξάνθη έξω, Λάρισα έξω, Ξάνθη μέσα κι Ολυμπιακό έξω μέσα σε ακριβώς δύο εβδομάδες δεν είναι το πιο απλό πράγμα. Ειδικά όταν ο Ολυμπιακός είχε το πλεονέκτημα να παίζει Κύπελλο με την Καλαμάτα, όταν ο Άρης για τον ίδιο θεσμό είχε δύο σκληρά παιχνίδια με την Ξάνθη.

Από εκεί και πέρα, μέτρησαν για τον Ολυμπιακό η μεγαλύτερη ποιότητα κάποιων ποδοσφαιριστών του, σε συνδυασμό με κάποιες συγκυρίες, που χθες ήταν με το μέρος του-καθότι, όπως ξέρουμε, χρειάζεται και λίγο τύχη στο ποδόσφαιρο.

Ο Μαρτίνς χθες είχε τον Βαλμπουενά σε κέφια, τα ακραία μπακ (Ομάρ, Τσιμίκα) σε καλή κατάσταση, τον Ελ Αραμπί πάντα φωτιά, τον Μασούρα να ξεκινάει πολύ καλά το παιχνίδι και τους τρεις χαφ να κάνουν αρκετή δουλειά, δημιουργικά κι ανασταλτικά.

Για τον Βαλμπουενά αμέσως μετά το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, το 1-0 από τη δική του σέντρα στον Ελ Αραμπί, είχα γράψει ότι είχε λείψει πάρα πολύ από τον Ολυμπιακό, ουσιαστικά ένα ολόκληρο τρίμηνο. Τα λάθη που έγιναν στο Ρέντη στην περίπτωση της θλάσης του κόστισαν, ατυχώς, πολλούς βαθμούς στην ομάδα και καλό θα είναι να γίνουν μάθημα.... Βλέπουμε ότι σε αυτά τα τρία ματς στα οποία έχει επανέλθει ο Γάλλος, έχει προλάβει κι έχει δημιουργήσει τέσσερα γκολ κι έχει βάλει και δύο με πέναλτι, εκ των οποίων το ένα το κέρδισε ο ίδιος…Χάρηκα που ο Μαρτίνς τον άλλαξε στο 69’, όπως τον είχε βγάλει στο 76’ στη Λαμία-και στα δύο ματς, πάντως, νωρίτερα έπρεπε να είχε αποσυρθεί…

Η επίδειξη ποιότητας των «ερυθρόλευκων» άσων ασφαλώς και ευχαρίστησε όσους μας αρέσει το ωραίο ποδόσφαιρο, αλλά λίγες φορές θυμάμαι σε παιχνίδι να υπάρχει και τέτοια επίδειξη ανευθυνότητας από την ίδια ομάδα. Κάποιες φορές ήταν κουραστικό, κάποιες άλλες εκνευριστικό.

Πραγματικά χρειάζεται πάρα πολύς κόπος για να κατανοήσεις…

Πώς οι παίκτες του Ολυμπιακού, με πρώτο τον πιο ακριβοπληρωμένο αμυντικό, τον Σεμέδο, έκαναν τόσα πολλά λάθη στις πάσες του κοντά στην περιοχή του Σα, με αποτέλεσμα να βγάλει ο Άρης τόσες φάσεις από το πουθενά. Ο Πορτογάλος στόπερ το έκανε τέσσερις φορές να δώσει την μπάλα σε αντίπαλο!!! Τις δύο τις διόρθωσε ο ίδιος, αλλά τα νεύρα που πήρε η ομάδα κι ο κόσμος μένουν. Ακόμη και μετά το 3-1, είδαμε τον Μπουχαλάκη να δίνει την μπάλα σε αντίπαλο…

Πώς οι Καμαρά και Γκιγιέρμε έκαναν τόσο αχρείαστα δύο φάουλ κι έδωσαν ευκαιρίες στον Άρη (άστοχη κεφαλιά Λάρσον και γκολ Ρόουζ). Στο φάουλ του Καμαρά υπήρχε πίσω του κι ο Μπα. Στο φάουλ του Γκιγιέρμε, ο παίκτης του Άρη ήταν με γυρισμένη την πλάτη στην εστία του Σα, 30 μέτρα έξω από την περιοχή…

Πώς ο Σα έκανε τέτοια έξοδο Μεσολογγίου (και στο Βόλο ίδια είχε κάνει) στη φάση του ακυρωθέντος (ορθά, καθότι μισό μέτρο οφσάϊντ) γκολ του Άρη. Δηλαδή, δεν θα υπάρξει παιχνίδι να δούμε τον ακριβοπληρωμένο Πορτογάλο γκολκίπερ να μην κάνει σοβαρό λάθος; Για να μην πάμε στο πόσο επιπόλαια έδωσε κάποια στιγμή την μπάλα στον Ομάρ κι ανανεώθηκε επίθεση του Άρη μέσω αράουτ η, σε κάποια άσχημα διωξίματα της μπάλας με τα πόδια…

Πώς γενικά στα αμυντικά στημένα του ο Ολυμπιακός ήταν τόσο κακός. Με τον Ελ Αραμπί και τον Καμαρά στη φάση του 2-1 να έχουν χάσει τελείως τα μαρκαρίσματα (Βέλεθ και Ρόουζ), με τον Τσιμίκα να χάνει εύκολα την κεφαλιά προ του Λάρσον στο 0-0 και με τον Μπα να μην πηδάει καν στο ακυρωθέν γκολ του Άρη…

Πώς ο Ελ Αραμπί είχε τόσο άσχημα τελειώματα, τόσο στις δύο φάσεις που υποδείχθηκε οφσάϊντ, χωρίς τη μία να είναι, όσο και σε μία άλλη στο ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου, που από καλή θέση έκανε σουτ σαν…πάσα στην αγκαλιά του γκολκίπερ. Κι ακόμη περισσότερο πώς έχασε τόσο εύκολα το κοντρόλ στο ξεκίνημα του ματς, εκεί που ο Καμαρά τον έβγαλε φάτσα με τον τερματοφύλακα. Δυστυχώς νομίζω ότι επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι μου ότι αυτό το ταξίδι μεσοβδόμαδα στο Κατάρ ήταν ένα λάθος-και μην βγει κιόλας η κούραση τώρα στο Ηράκλειο και στο ΟΑΚΑ. Δεν καταλαβαίνω γιατί έγινε αλλαγή τόσο αργά, στο 80’, με το σκορ 4-1. Γενικά οι αλλαγές ήταν καθυστερημένες (Γκιγιέρμε στο 84’)…

Πώς οι παίκτες του Ολυμπιακού πιάνονταν τόσο συχνά κορόϊδο στην παγίδα του οφσάϊντ που τους έστηναν οι αμυντικοί του Άρη. Δύο φορές ο Σουντανί, μία ο Μασούρας, μία ο Ομάρ (και μία δεύτερη που όμως δεν ήταν και λανθασμένα υποδείχθηκε), μία ο Ελ Αραμπί (και μία δεύτερη που λανθασμένα δεν υποδείχθηκε, σε εκείνη τη σέντρα του Τσιμίκα στα 34 δευτερόλεπτα)...

Πώς ο Καμαρά χάνει την μπάλα μέσα από τα πόδια του στο ξεκίνημα της φάσης του δεύτερου γκολ του Άρη και πώς ο Μπα πάει τόσο επιπόλαια να βγάλει οφσάίντ τον Ντιγκινί στην κατάληξη της φάσης…

Να ξέρετε κάτι: μπορεί να μην βγήκε τίποτα στον Τύπο, αλλά ο Πέδρο Μαρτίνς μετά το νικηφόρο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, τα έχωσε άσχημα σε ουκ ολίγους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, και δη έχοντας σοβαρούς λόγους. Και πολύ καλά έκανε και τους ταρακούνησε.

Μόνο που η χθεσινή εικόνα της ομάδας ήταν τόσο αντιφατική, από τη μία να βγάζει τόση ποιότητα, ανεξαρτήτως θέσης παικτών (π.χ. ο αμυντικός Σεμέδο είχε στιγμές πραγματικά σπουδαίας κλάσης, χώρια που αυτός ξεκλείδωσε το ματς με την κεφαλιά του) κι από την άλλη να βγάζει τέτοια ανευθυνότητα, που νομίζω ότι χρειάζεται μία νέα, ιδανικά εκ νέου αθόρυβη, «επέμβαση» του πριν τα παιχνίδια στο Ηράκλειο και στο ΟΑΚΑ.

Με τόση και τέτοια επιπολαιότητα καμία ομάδα δεν μπορεί να προχωρήσει.

Άσχετο: Και ο Βαρούχας και ο Κάκος, αυτή τη φορά, συμφώνησαν ότι έγινε πέναλτι υπέρ του Αστέρα στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ δεν δόθηκε. Να υπενθυμίσω ότι μόλις τις προάλλες έγραψα ότι στην Τούμπα έχει δοθεί πέναλτι τελευταία φορά εις βάρος του ΠΑΟΚ πριν δυόμιση χρόνια. Κι εκείνο σε ένα ματσάκι με την Κέρκυρα. Αυτό λέγεται κι επίδειξη ελέγχου…