Α.Ε.Κ.: Η ομάδα της δεκαετίας! (polls)

Ολοκληρώθηκε μια δεκαετία στη διάρκεια της οποίας στην ΑΕΚ τα ζήσαμε -αναμφισβήτητα- όλα... Επιβεβαιώθηκε το επιτρέπεται να πέσεις, αλλά επιβάλλεται να σηκωθείς και φυσικά το: ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό! Στην Ένωση δεν πρόκειται ποτέ, κανείς και για κανέναν λόγο, να βγάλει από τη μνήμη του τη δεκαετία αυτή που ολοκληρώθηκε. Από τη βαριά πληγή στην ιστορία της με τον υποβιβασμό που θα υπάρχει πάντα και θα πονάει, στην επιστροφή με εμφατικό τρόπο, στην κατάκτηση τίτλων (πρωταθλήματος και Κυπέλλου), στο συγκλονιστικό ευρωπαϊκό εθινικό αήττητο ρεκόρ (14 αγώνες δίχως ήττα, μοναδική ελληνική ομάδα) και στο όνειρο που γίνεται πραγματικότητα: στην ανέγερση του νέου γηπέδου της, στη δική της πόλη, στα πατρογονικά εδάφη της Νέας Φιλαδέλφειας...

Προφανώς και τα πρόσωπα στο ποδοσφαιρικό τμήμα είναι πολλά. Ωστόσο μάλλον είναι για εμάς στην Ένωση λίγο πιο εύκολο να επιλέξουμε την κορυφαία ενδεκάδα της δεκαετίας αφού υπάρχουν οι σεζόν στη διάρκεια των οποίων η ΑΕΚ πλήρωσε απόλυτα το τίμημα των οικονομικών της προβλημάτων και για δυο χρονιές δεν βρισκόταν καν εκεί που ορίζει και προστάζει η ιστορία της, οι τίτλοι της και ο κόσμος της. Στη μεγάλη κατηγορία όπου όταν επέστρεψε το... εμπέδωσαν όλοι με την κατάκτηση του Κυπέλλου απέναντι στον Ολυμπιακό!

Εννοείται πως η επιλογή των 11 είναι κάτι το υποκειμενικό που βασίζεται ωστόσο σε αντικειμενικά κριτήρια, ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω. Επειδή όμως ο κάθε ένας από εμάς έχει την άποψή του και ταυτόχρονα είναι δεδομένο ότι όλοι μας κρύβουμε έναν προπονητή μέσα μας (και σε κάθε γήπεδο τον αφήνουμε να εκφραστεί), εννοείται πως η δικής σας άποψη και επιλογή έχει την ίδια αξία και σημασία. Γι' αυτό πριν ρίξετε το... ανάθεμά σας για τις επιλογές μου, μη ξεχνάτε, έχετε δικαίωμα δημιουργίας της δικής σας κορυφαίας 11άδας της δεκαετίας. Και προσωπικά έχω μεγάλη αγωνία να δω τις δικές σας επιλογές...

Έτοιμοι; Φύγαμε...

ΔΙΑΤΑΞΗ: 4 – 2 – 3 – 1

ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Μανόλο Χιμένεθ

Είναι ο τεχνικός των τίτλων της δεκαετίας για την ΑΕΚ. Για να είμαστε ειλικρινείς και τίμιοι, πιο σωστά, πρόκειται για τον προπονητή των επιτυχιών μετά τον Ντούσαν Μπάγεβιτς ο οποίος όσο ήταν στο τιμόνι της τεχνικής ηγεσίας της Ένωσης έγραψε χρυσή ιστορία ο ίδιος και η ομάδα, αλλά έπειτα από την αποχώρησή του για τον Ολυμπιακό, ήταν θαρρείς και έριξε κατάρα στο club που χρειάστηκε να βιώσει τα πάντα, να δει τα χρόνια να περνάνε σα... νερό, έως το 2018 που βρέθηκε και πάλι στην κορυφή! Αυτό έγινε φυσικά με τον Μανόλο Χιμένεθ ο οποίος κατάφερε να είναι ο άνθρωπος που πήρε το πρώτο τρόπαιο της δεκαετίας (Κύπελλο τη σεζόν 2010-2011) για την ΑΕΚ και το τελευταίο της (πρωτάθλημα το 2018)... Ενδιάμεσα σήκωσε ένα Κύπελλο ακόμη η Ένωση με τεχνικό τον υπηρεσιακό τότε Στέλιο Μανωλά!

Ο Ισπανός τεχνικός είναι αυτός που συνδύασε το όνομά του με τη μεγαλύτερη επιτυχία της ΑΕΚ μετά τόσα χρόνια. Κατέκτησε το πρώτο και μοναδικό πρωτάθλημα η ομάδα εκτός Νέας Φιλαδέλφειας χάρη στον Ισπανό τεχνικό. Παράλληλα έκανε το 80% της επιτυχίας του ιστορικού εθνικού αήττητου ρεκόρ στην Ευρώπη αφού υπό τις οδηγίες του η ΑΕΚ έφτασε να έχει 10 παιχνίδια χωρίς ήττα (στο Europa League) και το υπόλοιπο 20% το ολοκλήρωσε ο Μαρίνος Ουζουνίδης. Ο Έλληνας τεχνικός θα μπορούσε για κάποιους haters του Μανόλο Χιμένεθ να είναι μια άλλη επιλογή για τον κορυφαίο τεχνικό της Ένωσης αφού επανέφερε την ομάδα στους ομίλους του Champions League γεγονός που συνιστά τεράστια επιτυχία κρίνοντας απ' όσες ομάδες το πετυχαίνουν τα τελευταία χρόνια (μόνο ΑΕΚ και Ολυμπιακός).

Ένα ακόμη όνομα θα είναι σαν υποψήφιος και ο Τραϊανός Δέλλας. Και μόνο που έμεινε στα... σκ@τ@ και ήταν εκεί σε όλα τα δύσκολα, αρκεί για να τον βάλει στο κάδρο. Ίσως ακόμη και το όνομα του Γκουστάβο Πογέτ να μπορούσε να... παίξει, όμως, δεν έμεινε καν ένα χρόνο για να κριθεί ουσιαστικά. Σας το δίνω σαν επιλογή, έτσι για να 'χετε και έναν παραπάνω, για κανέναν άλλο λόγο. Ωστόσο δεν μπορεί να υπάρχει -για μένα- δεύτερη σκέψη όταν υφίσταται το όνομα του Μανόλο!

ΠΟΡΤΙΕΡΟ: Βασίλης Μπάρκας

Προσωπική κίνηση και επιλογή του Δημήτρη Μελισσανίδη στην οποία πέτυχε σε απόλυτο βαθμό. Σε αυτή τη θητεία του ως διοικητικός ηγέτης δεν έχει συμμετοχή στον εκάστοτε αγωνιστικό σχεδιασμό. Για μια με δυο περιπτώσεις έχει μπει μπροστά κι έχει κάνει αυτό που αποφάσισε και ήθελε χωρίς καν να ρωτήσει. Η μια από αυτές είναι ο Βασίλης Μπάρκας και προφανώς όπως αποδείχτηκε στην πορεία και εξακολουθεί να ισχύει, ήταν μια σωστή και πολύ έξυπνη επιλογή. Προσωπικά θεωρώ ότι συνιστά τον κορυφαίο τερματοφύλακα της δεκαετίας για την ΑΕΚ τη στιγμή που πίσω του βρίσκεται ο Σάχα...

Με μεγάλη συμβολή στο πρωτάθλημα, αλλά και κυρίως, στις ευρωπαϊκές αναμετρήσεις της ΑΕΚ. Ο λόγος για τον οποίο η ομάδα πέρασε και στους ομίλους του Champions League αν θυμηθεί κανείς τα παιχνίδια που έκανε (και) εκείνη τη περίοδο. Σίγουρα πρέπει να αναγνωριστεί και η συμμετοχή του Γιάννη Ανέστη όλα τα προηγούμενα χρόνια και στους τίτλους που κατέκτησε η ομάδα με την επιστροφή της, ενώ συμμετείχε και στα ευρωπαϊκά ματς και στο αήττητο σερί (όπως και ο Τσιντώτας).

Όμως νομίζω ότι ο Μπάρκας κερδίζει τα γάντια του βασικού και πίσω του αφήνει τον Σεμπάστιαν Σάχα τον οποίο τον σημάδεψαν ματς στα οποία έριχναν πολλοί την ευθύνη σε εκείνον αλλά η πραγματικότητα (όπως φάνηκε έπειτα) ήταν αρκετά διαφορετική...

ΔΕΞΙ ΜΠΑΚ: Μιχάλης Μπακάκης

Εδώ ήταν δύσκολη η επιλογή... Λόγω του Ροδρίγο Γκάλο φυσικά. Ωστόσο ένα κλικ κερδίζει ο Έλληνας διεθνής διότι ο Βραζιλιάνος άσος έπαιξε κυρίως ως δεξί μπακ – χαφ και χαφ – εξτρέμ στις καλές του σεζόν. Όπως και να 'χει το ίδιο είναι και οι δυο στο δικό μου κεφάλι και ποιοτικά ίσως ένα κλικ πιο πάνω ο Γκάλο. Όμως ανασταλτικά ο Μπακάκης ο οποίος πριν το σοβαρό τραυματισμό του έκανε πράματα και θάματα που τον οδήγησαν έως την πόρτα της Εθνικής όπου πλέον παραμένει εκεί και είναι το βασικό δεξί μπακ της γαλανόλευκης.

Επίσης μέλος της ομάδας που επέστρεψε και με το... καλησπέρα κατέκτησε τίτλο. Πήρε Κύπελλο, πρωτάθλημα και φυσικά έκανε σούπερ ματς με την ΑΕΚ στην Ευρώπη σε όλη την αήττητη πορεία της. Όπως και να 'χει Γκάλο και Μπακάκης, ή αν προτιμάει κανείς, Μπακάκης και Γκάλο, είναι το δίδυμο που ένας από τους δυο κερδίζει by far τον τίτλο του κορυφαίου δεξιού μπακ της δεκαετίας. Δεν υπάρχει τρίτη επιλογή καν για να μπει ανάμεσά τους....

Άντε να αναφέρουμε τον λατρεμένο «φούλη», τον Νίκο Γεωργέα, ο οποίος ήταν μέλος εκείνης της ομάδας στον τελικό Κυπέλλου με αντίπαλο τον Ατρόμητο (το 2011).

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΠΑΚ: Ντίντακ Βίλα

Εύκολα και αβίαστα έρχεται η απάντηση... Ο Ισπανός ήταν ο πιο αξιόπιστος και σοβαρός αριστερό μπακ της ΑΕΚ στα χρόνια αυτής της δεκαετίας που ολοκληρώθηκε. Με ύψος, με ικανότητα στο ανασταλτικό παιχνίδι, με συνέπεια, καλή τεχνική και με σωστό συνδυαστικό ποδόσφαιρο με τον ''μπροστινό'' του. Πειθαρχημένος, άψογος επαγγελματίας, δεν δημιούργησε ποτέ πρόβλημα και έκανε πάντα αυτό που του ζητούσε ο προπονητής του. Για μένα δεν υπάρχει άλλη επιλογή για τη συγκεκριμένη θέση.

Σαφέστατα στην πρωταθληματική σεζόν οι Λόπες και Χουλτ έχουν τεράστια συμμετοχή (ο Σουηδός στο δεύτερο μισό της χρονιάς εκείνης). Σίγουρα είναι οι δυο άλλες επιλογές για όποιον έχει διαφορετική άποψη, δεδομένα δεν γίνεται να πάμε σε επιλογή Καράμπελα, οπότε οι υποψηφιότητες είναι ξεκάθαρες... Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Λόπες έως τη στιγμή του τραυματισμού του έπαιζε στα ίσα τη θέση του κορυφαίου με τον Ντίντακ, αλλά...

Επίσης η σεζόν του Χουλτ επί Ουζουνίδη (κάτι οξύμωρο αφού ο Έλληνας τεχνικός δεν ήταν και ο μεγαλύτερος fan του Σουηδού μπακ κι ας τον είχε σε Παναθηναϊκό και μετά στην ΑΕΚ) ήταν απίστευτη για εκείνον και έπαιζε όλη τη χρονιά τη θέση μόνος του ελέω τραυματισμού Λόπες.

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΣΤΟΠΕΡ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ: Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι

Ο... Ιησούς Χριστός σώζει! Το εμπεδώσαμε όλοι στην ΑΕΚ την πρωταθληματική χρονιά της ομάδας όταν ο Τσιγκρίνσκι (περί ου ο λόγος μη μας περάσετε για... βλάσθημους) ισοφάρισε στο Φάληρο τον Ολυμπιακό και έδωσε το σύνθημα για το απόλυτο πρωταθληματικό come back με το γκολ του Γιακουμάκη... Αναμφισβήτητα ένας εκπληκτικός κεντρικός αμυντικός, εγκεφαλικός, σημείο αναφοράς της Ένωσης του Χιμένεθ και αρχηγός εντός αποδυτηρίων της ομάδας και αγωνιστικού χώρου.

Ικανός με την μπάλα στα πόδια, όταν είναι 100% και χωρίς προβλήματα τραυματισμού δεν βλέπει κανέναν, σοβαρός και απόλυτος επαγγελματίας. Σίγουρα πολύ δυνατή υποψηφιότητα έβαζε και ο Κώστας Μανωλάς όπου το 2010-2011 πήρε το Κύπελλο με την ΑΕΚ και φυσικά ο Βασίλης Λαμπρόπουλος που όλα τα χρόνια του στην ομάδα εξέλιξε το παιχνίδι του και βελτιώθηκε – εξελίχθηκε και ο ίδιος σημαντικά. Η ΑΕΚ του 2018 μη ξεχνάμε ότι έκανε ρεκόρ άμυνας, στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος, δεχόμενη μόλις 12 γκολ (το προηγούμενο κατείχε ο Ολυμπιακός τη σεζόν 1972-73).

ΔΕΞΙ ΣΤΟΠΕΡ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ: Τραϊανός Δέλλας

Εδώ προέκυψε... σφαγή για την επιλογή. Τουλάχιστον για μένα... Διότι πλην της περίπτωσης του Δέλλα που κερδίζει για μένα τη θέση στην κορυφαία ενδεκάδα, υπήρχε και ο συγκλονιστικός Όγκνιεν Βράνιες, ο οποίος ήταν μέλος της πρωταθληματικής ΑΕΚ και του ευρωπαϊκού αήττητου ρεκόρ. Δεν είναι τυχαίολ ότι ο Βόσνιος στόπερ κατάφερε εκείνη τη σεζόν με τις εμφανίσεις του να υποχρεώσει την Άντερλεχτ να δαπανήσει 3.5 εκατ. ευρώ για 29χρονο αμυντικό προκειμένου να τον πάρει στις Βρυξέλλες.

Όμως δεν αρκεί αυτό... Δεν είναι μόνο το αγωνιστικό! Ο Βράνιες ταλαιπώρησε την ΑΕΚ (και ειδικά φέτος) με τη συμπεριφορά του, τόσο εκτός, όσο και εντός αγωνιστικών χώρων. Αντίθετα ο Τραϊανός Δέλλας ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους η ομάδα κατάφερε σε μια καταστροφική -οικονομικά- σεζόν να πανηγυρίσει τον τίτλο του Κυπέλλου τη σεζόν 2010-2011. Ο «Τράι» σαν γνήσιος και γεννημένος αρχηγός – ηγέτης στα δύσκολα δεν κρύφτηκε, έδωσε κίνητρο στους συμπαίκτες του, έβαλε το «εγώ» κάτω από το «εμείς» και τέτοιου είδους ηγέτες πραγματικά σπανίζουν. Κλειδώνει τη φανέλα του κορυφαίου σπίτι του... Θα μπορούσε να επιλεχθεί και ο Χουάν Κάλα είτε για δεξιά είτε για αριστερά...

ΚΕΝΤΡΙΚΟΙ ΜΕΣΟΙ: Πάπα Μπούμπα Ντιόπ – Αντρέ Σιμόες

Μια ακόμη κατηγορία που σηκώνει κουβέντα και ειδικά όταν έχουμε ζήσει πρόσφατα το δίδυμο του Σιμόες με τον Γιόχανσον που δεδομένα ήταν το κορυφαίο της δεκαετίας στην ΑΕΚ παρά το γεγονός ότι υπήρξαν και άλλα πολύ δυνατά σα δίδυμα. Όμως εδώ πάμε να παντρέψουμε την προσφορά με την ποιότητα και ταυτόχρονα να πετύχουμε το κατάλληλο δέσιμο δυο κεντρικών μέσων που ο ένας θα συμπλήρωνε τον άλλον! Άρα αυτοί είναι δεδομένα οι Σιμόες, σε ρόλο γνήσιο κόφτη και... τρεχαλατζή όπως λέμε στην αργκό του ποδοσφαίρου και ο Ντιόπ...

Ο Σενεγαλέζος μέσος ήταν ότι καλύτερο έχει περάσει στον άξονα της μεσαίας γραμμής για την ΑΕΚ έπειτα από πολλά χρόνια. Τη σεζόν 2010 – 2011 ήταν ο κορυφαίος που αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα σε αυτή τη θέση σε μια προβληματική και κακή Ένωση λόγω των -οικονομικής φύσεως- προβλημάτων. Έκρυβε την μπάλα, πολλή δύναμη, χαμηλά και στον αέρα ικανός, δημιουργός και καταστροφέας του παιχνιδιού του αντιπάλου όταν χρειαζόταν.

Ο... υπαρχηγός Σιμόες ήταν ο κορυφαίος χαφ που είδαμε στη νέα εποχή ΑΕΚ. Τον πάντρεψαν σωστά με τον Γιόχανσον. Γνήσιος και ικανότατος κόφτης που... τελείωνε, έσβηνε αν προτιμάει κανείς, το εκάστοτε ατού του αντιπάλου (όπως για παράδειγμα έκανε με τον Φορτούνη στα παιχνίδια που η Ένωση με την επιστροφή της κέρδιζε συνέχεια τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ και εξακολουθεί να μην χάνει), ηγετική φυσιογνωμία στα αποδυτήρια και στο χορτάρι. Ένα παιδί που έγινε ΑΕΚ και το απέδειξε κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο και λατρεύει τη χώρα πλην της ομάδας...

Άλλες περιπτώσεις; Πολλές: Παντελής Καφές που ήταν και εκείνος στο τελευταίο Κύπελλο πριν τα... κακά της μοίρας της ΑΕΚ, ο Φαμπιάν Βάργκας (όχι ο Ρόλαντ), όπως γράφουμε Γιάκομπ Γιόχανσον, Μπρούνο Ζουκουλίνι και ο Κορδέρο στα πολύ δύσκολα χρόνια.

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΧΑΦ ΕΞΤΡΕΜ: Πέτρος Μάνταλος

Ξέρω – ξέρω θα... φαγωθείτε τώρα. Εσείς επιλέξτε άλλον. Πρόκειται για τον πιο επιτυχημένο αρχηγό της ΑΕΚ μετά τον Στέλιο Μανωλά σε επίπεδο κατάκτησης τίτλων. Ο διεθνής αρχηγός της Ένωσης είναι μέσα σε όλα στο club για το οποίο και φορώντας την φανέλα του δέχτηκε και δυο πολύ σοβαρά χτυπήματα της μοίρας. Τραυματίστηκε δυο φορές, υπέφερε για μήνες, αλλά επέστρεψε και πρωταγωνίστησε... Σήκωσε πρωτάθλημα, πανηγύρισε Κύπελλο, έπαιξε και έκανε αήττητο εθνικό ρεκόρ στην Ευρώπη και αγωνίστηκε με το περιβραχιόνιο και την φανέλα της ΑΕΚ στα αστέρια του Champions League.

Είναι στο αριστερό φτερό της επίθεσης διότι εκεί χρησιμοποιήθηκε πολύ από τον Χιμένεθ και εκεί εξακολουθεί να χρησιμοποιείται! Θα μπορούσαν να υπάρχουν τα ονόματα των Μπαρμπόσα, Βάργκας, ακόμη και πιο πίσω, του Λεονάρντο και άλλων που έχουν χρησιμοποιηθεί στη συγκεκριμένη θέση. Όμως ο Μάνταλος παίρνει την φανέλα... σπίτι του!

ΔΕΞΙΟΣ ΧΑΦ ΕΞΤΡΕΜ: Ιγνάσιο (Νάτσο) Σκόκο

Δεν χωράει καν κουβέντα... Δυστυχώς και ο συγκεκριμένος έπαιξε πολύ στα άκρα, δεξιά και αριστερά στην επίθεση, λιγότερο στη φυσική του θέση, ως δεύτερος επιθετικός ή γνήσιος φορ... Όπου κι αν χρησιμοποιήθηκε στην επίθεση έκανε τη διαφορά. Ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που έχει αγωνιστεί στη χώρα μας και δεδομένα ο καλύτερος για την ΑΕΚ την τελευταία δεκαετία και... βάλε! Ποιος να συγκριθεί μαζί του...

Τα χρόνια περνάνε και ο Νάτσο είναι ακόμη θέμα συζήτησης για τους φίλους της Ένωσης και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Συγκλονιστικός με την μπάλα στα πόδια, απίθανα τελειώματα, μοναδικό ποδοσφαιρικό μυαλό. Ένας παίκτης που συνιστούσε λόγο για να σηκωθείς από το σπίτι σου και τον καναπέ σου για να πας να δεις αγώνα της ΑΕΚ. Δεν το διαπραγματεύομαι καν! Άντε να συμφωνήσω να τον βάλουμε αριστερά, ή πίσω από τον φορ, αλλά είναι στην κορυφαία ενδεκάδα της δεκαετίας, της εικοσαετίας και πάει... γράφοντας!

Σε αυτή σίγουρα θα μπορούσε να υπάρχει και ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, ή επίσης ο Λεονάρντο που προφανώς και αυτός χρησιμοποιήθηκε πολύ είτε δεξιά είτε αριστερά. Όπως και ο Βάργκας και άλλοι φυσικά...

ΕΠΙΤΕΛΙΚΟΣ – ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ: Μάρκο Λιβάια

Πρόκειται για έναν από τους λίγους που της μιλάνε της άτιμης. Έναν από τους... τελευταίους «αληταράδες» (με την καλή έννοια βεβαίως-βεβαίως) του ποδοσφαίρου. Πάντα εκφράζω προσωπική άποψη για να μην παρεξηγήσει κανείς αυτά που διαβάζει. Ο Μάρκο Λιβάια είναι δεδομένα εκ των κορυφαίων δεύτερων επιθετικών που έχει αγωνιστεί γενικά στην ΑΕΚ και σίγουρα στην δεκαετία που ολοκληρώθηκε. Σαφέστατα υπάρχουν κι άλλοι και να έπρεπε να επιλέξω για παράδειγμα ανάμεσα στον Κροάτη και τον Σκόκο δεν θα υπήρχε καν στον... χάρτη ο Λιβάια (δεν παίζεται ο Νάτσο).

Εξαιρετικός με την μπάλα στα πόδια, απίστευτη ποιότητα, μοναδική τεχνική κατάρτιση, φοβερό μυαλό και απίθανες εμπνεύεσεις (ποδοσφαιρικές). Είναι και αυτοκαταστροφικός και βλάπτει την ομάδα, αλλά αν δεν ήταν και τέτοιος, ίσως να μην ήταν στην ΑΕΚ και την Ελλάδα... Προφανώς και εδώ έχουμε κι άλλες επιλογές: Μπακασέτας για παράδειγμα που όποτε έπαιξε στη θέση του έκανε απίθανα πράγματα. Χουάν Χοσέ Κάρλος, τον θυμάστε; Καλός ο Ισπανός επιτελικός. Κι εδώ υφίσταται περίπτωση όπως ο Βάργκας, ο Λεονάρντο, επειδή έπαιζαν και πίσω από το φορ.

ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ: Σέρχιο Αραούχο

Εδώ χάνεται η... μπάλα! Από τον Ίσμαελ Μπλάνκο και τον Νίκο Λυμπερόπουλο οι οποίοι βρίσκονταν στην ΑΕΚ σε εκείνη την κατάκτηση Κυπέλλου τη σεζόν 2010-2011, στον Σέρχιο Αραούχο, τον Εζεκίελ Πόνσε! Ποιον να επιλέξεις; Προσωπικά θα πάω στον «Κινέζο» όσο λατρεία και αδυναμία είχα στον Μπλάνκο που θύμιζε (για Ελλάδα) τον μεγάλο Πίπο. Είχε έναν μοναδικό (πιθανό και απίθανο) τρόπο να σπρώχνει την μπάλα στα δίχτυα. Ερωτική σχέση μαζί τους...

Εκπληκτικός και ο Νίκος Λυμπερόπουλος φυσικά... Επίσης όπως προαναφέρω για τον Δέλλα ένας σημαντικός λόγος που εξωαγωνιστικά κρατήθηκε η ομάδα τότε, τη σεζόν 2010-2011, με αποτέλεσμα να φτάσει στην κατάκτηση του Κυπέλλου!

Σούπερ περίπτωση και αυτή του Πόνσε. Τον είδαμε και το εμπεδώσαμε όλοι πέρυσι. Εξαιρετικά στοιχεία δείχνει και ο Ολιβέιρα. Η ΑΕΚ με το γκολ και τον επιθετικό το 'χει... Αλλά θα επιλέξω Αραούχο γιατί είχε το απρόβλεπτο, το... ξεσηκωτικό, φοβερός στα τελειώματα, ικανός στο ένας εναντίον ενός, απίστευτο πρέσινγκ στο πρώτο τρίτο του αντιπάλου, team player και απόλυτος game changer.