Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι ο Άρης αδίκησε τον εαυτό του, υπό την έννοια ότι έχασε βαθμούς μέσα από τα χέρια του και κυρίως, δεν κατάφερε να αξιοποιήσει την έδρα του. Σε αντίθεση με τον στόχο που είχε οριοθετηθεί, το απόλυτο των νικών στο «Κλεάνθης Βικελίδης», οι «κίτρινοι» γνώρισαν δύο ήττες (σ. σ. από Ολυμπιακό και ΑΕΛ) ενώ παραχώρησαν δύο ισοπαλίες (με ΟΦΗ και Λαμία). Το gazzetta.gr στέκεται στα πρόσωπα που ξεχώρισαν θετικά ή αρνητικά στον πρώτο γύρο για τον Άρη.

Ο MVP

Στο δίλημμα μεταξύ του Λούκας Σάσα ή του Γιάννη Φετφατζίδη, επιλέγουμε τον πρώτο λόγω της ανθεκτικότητάς του και της αποτελεσματικότητάς του σε κάθε θέση που χρησιμοποιήθηκε. Ο Βραζιλιάνος είχε τη δυσκολότερη αποστολή, αυτή της κάλυψης του κενού του Μανώλη Σιώπη, διακρίθηκε για τις ανασταλτικές ικανότητές του, ανταποκρίθηκε και σε διαφορετικό ρόλο από τον συνηθισμένο καθώς πέραν του άξονα της μεσαίας γραμμής, πέρασε με… επιτυχία και από το δεξί άκρο της άμυνας. Ο 29χρονος μέτρησε και δύο πολύ σοβαρά λάθη. Την αντίδρασή του στον εκτός έδρας αγώνα με τον Βόλο όπου ουσιαστικά «μπλόκαρε» την μπάλα στη φάση του πέναλτι των Θεσσαλών η οποία έκρινε το παιχνίδι, αλλά και την αποβολή του στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στο γήπεδο της Τούμπας.

ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥ

Αν οι τελικοί αποδέκτες είχαν τη στοιχειώδη αποτελεσματικότητα, προεξέχοντος του Μπράουν Ιντέγε, τότε ο Γιάννης Φετφατζίδης θα είχε καταγράψει πολλές περισσότερες ασίστ σε σχέση με τις πέντε που έχει αυτή τη στιγμή. Ο βραχύσωμος επιθετικός παραμένει η βασική πηγή δημιουργίας του Άρη, είναι αδιαμφισβήτητο ότι η δική του διάθεση διαμορφώνει και τον βαθμό επιθετικότητας του Άρη, ενώ μετά την αλλαγή προπονητή έχει γίνει πιο συνεπής και στα αμυντικά καθήκοντά του. Μειονέκτημά του παραμένει το γεγονός ότι πολλές φορές παρασύρθηκε από την ανάγκη πραγματοποίησης μιας εντυπωσιακής ενέργειες και στερήθηκε την ουσία.

Ο ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΚΡΙΚΟΣ

Αυτός δημιουργήθηκε από τον τραυματισμό του Χουλιάν Κουέστα στο ντέρμπι της Τούμπας. Η πρώτη εντύπωση για τον Φαμπιάν Έμαν ήταν πολύ καλή, αλλά η συνέχεια κάθε άλλο παρά δικαιολόγησε την απόκτησή του, το περασμένο καλοκαίρι. Κάθε παιχνίδι ήταν μια δοκιμασία και μια ψυχοθεραπεία του Αυστριακού με τους φόβους του, σε σημείο να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του βασικού τερματοφύλακα και να καλλιεργήσει ανασφάλεια σε όλη την ομάδα.

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Είναι αρκετοί οι ποδοσφαιριστές που μπορούν να ενταχθούν στη συγκεκριμένη κατηγορία, αλλά ο Μπράουν Ιντέγε είναι μια κατηγορία μόνος του. Ο Νιγηριανός επιθετικός κάνει πολλές δουλειές στο γήπεδο, όχι όμως τη βασικότερη, αυτή για την οποία έγινε η επένδυση του μισού εκατομμυρίου ευρώ το περασμένο καλοκαίρι. Ο 31χρονος επιθετικός δεν προσφέρει το γκολ παρότι το ψάχνει με απελπισία. Αυτός είναι και ο λόγος της έντονης κριτικής που έχει δεχθεί η οποία σε κάποιες περιπτώσεις είναι αφαιρετική.

ΟΙ ΣΤΑΘΕΡΟΙ

Ο Χαβιέρ Ματίγια δεν έχει βάλει τη σφραγίδα του στο παιχνίδι του Άρη στον βαθμό που το έκανε πέρυσι, παραμένει όμως ο ιθύνων νους των «κίτρινων» κι αυτός που αλλάζει τις ισορροπίες υπέρ της ομάδας του, όταν έχει ρυθμό στο παιχνίδι. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τον Μιχάϊ Κόρχουτ ο οποίος είναι και ο πιο επιβαρημένος παίκτης του Άρη δεδομένου του ότι δεν έχει πάρει ανάσα από τα τέλη του περασμένου Ιούλη έως και σήμερα καθώς στις διακοπές των Πρωταθλημάτων παίζει κανονικά με την Εθνική Ουγγαρίας.

Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ

Στη συγκεκριμένη κατηγορία μάλλον μπαίνει η φωτογραφία του Ντάνιελ Σούντγκρεν. Από την άλλη πλευρά, ίσως να μην φταίει ο Σουηδός για το γεγονός ότι οι προσδοκίες αποδείχθηκε πολύ μεγαλύτερες σε σχέση με την πραγματική αξία του. Όταν ο Άρης συμφώνησε με τον Σούντγκρεν, κυριάρχησε η αίσθηση ότι η ομάδα θωρακίστηκε στη δεξιά πλευρά. Στη διάρκεια της σεζόν συνέβη το αντίθετο, καθώς η δεξιά πλευρά εξελίχθηκε σε μόνιμη πηγή δημιουργίας για τον κάθε αντίπαλο. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο Μίκαελ Ένινγκ έφτασε στο σημείο χρησιμοποίησης του Λούκας Σάσα (ο οποίος είναι κατά συνθήκη δεξιός οπισθοφύλακας) αντί του Σούντγκρεν.

ΤΟ… ΤΑΜΕΙΟ

Ο Άρης είχε σπουδαία ευκαιρία να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια εύκολη χρονιά και κατ’ επέκταση να είναι σε τροχιά υλοποίησης στόχων, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των παικτών δεν ξεπέρασε τη μετριότητα. Στις αιτίες προφανώς συμπεριλαμβάνεται ο καλοκαιρινός σχεδιασμός και η έλλειψη πληρότητας σε όλες τις θέσεις, όπως επίσης και το γεγονός ότι σε διάστημα πέντε μηνών, από τον πάγκο του Άρη πέρασαν τρεις διαφορετικοί προπονητές.