Καρέρα, μια αποδεκτή επιλογή που ΔΕΝ δικαιολογεί την καθυστέρηση...

Μετράμε λοιπόν αντίστροφα για την άφιξη του Μάσιμο Καρέρα στην Αθήνα (μαζί με τον ατζέντη του) προκειμένου να ολοκληρωθεί και τυπικά η προφορική συμφωνία που ήδη υπάρχει -άρα θα πρέπει να περιμένουμε να τελειώσουν και οι λεπτομέρειες που υφίστανται για τον Ιταλό τεχνικό και τη συνεργασία του με την ΑΕΚ- μεταξύ του club και του Ιταλού τεχνικού. Με διαφορά λίγων ωρών η Ένωση υποχρεώθηκε να περάσει από την αξιόλογη περίπτωση του Λεονίντ Σλούτσκι σε αυτή του 55χρονου προπονητή από τη γειτινική χώρα και προφανώς αυτό είναι κάτι που έγινε υπό πίεση...

Σημείωνα χθες όταν στην Ένωση (και όλοι μας) βρίσκονταν στην αναμονή για την εξέλιξη της υπόθεσης, σχετικά με την πρόταση που είχε κάνει η ομάδα στον 48χρονο Ρώσο κόουτς, ότι συνιστά μια επιλογή η οποία, πέρα από το γεγονός ότι ήταν πολύ καλή, δεδομένα δικαιολογούσε και το γεγονός ότι υπήρξε καθυστέρηση στο ζήτημα αντικατάστασης του Νίκου Κωστένογλου. Κάτι που σύμφωνα με την ταπεινή άποψή μου έπρεπε να 'χε γίνει μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό. Στην ΑΕΚ επέλεξαν να συμβιβαστούν με την αδυναμία τους να βρουν άμεσα τον επόμενο τεχνικό και έχασαν και τα ματς με Άρη (και το Χ ήττα είναι απέναντι σε μια ομάδα που έπαιζε με παίκτη λιγότερο) και ΟΦΗ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι έστω αυτά τα δυο ματς να είχε κερδίσει η ΑΕΚ, κάτι που φυσικά και δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο ακόμη κι αν είχε προκύψει αλλαγή τεχνικού και το αναγνωρίζω, θα βρισκόταν τώρα στο -5 από τους δυο βασικούς αντιπάλους τους στην αρχή της σεζόν. Δεν θα μπω καν στη διαδικασία να συζητήσω τι θα γινόταν με κανονικό προπονητή στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό (και ειδικά αν βρισκόταν στο ημίχρονο η ομάδα στο 0-2), ούτε βέβαια πως μπορεί να πήγαινε η αναμέτρηση με την ΑΕΛ στην Λάρισα (αν και εκεί με τέτοιο χωράφι δύσκολα θα άλλαζαν πολλά).

Ας επιστρέψουμε όμως σε αυτά που έχουν αξία και όχι σε αυτά που ΔΕΝ έγιναν με τη σύμφωνη γνώμη της ίδιας της ΑΕΚ σε βάρος της. Το σωστό είναι να εστιάσουμε στο αύριο και όχι στο χθες. Η Ένωση μετά την αρνητική εξέλιξη της υπόθεσης του Σλούτσκι υποχρεώθηκε να βιαστεί και να πάει στην επιλογή του Καρέρα η οποία ήταν πάντα διαθέσιμη για εκείνη από τον περασμένο Αύγουστο. Τότε δηλαδή που έπιασε αρχικά δουλειά ο Σέρβος τεχνικός διευθυντής της Ένωσης.

Σίγουρα εκείνη τη περίοδο με τον Ίβιτς να επιθυμεί να μάθει κατ' αρχήν την ομάδα και τα πρόσωπα του ποδοσφαιρικού τμήματος (να εμπεδώσει με ποιους και τι έχει να κάνει), αλλά και τα αποτελέσματα υπό τις οδηγίες του Νίκου Κωστένογλου (αλλά και τη σούπερ κατάσταση στα αποδυτήρια επειδή απλά έφυγε ο Καρντόσο), ήταν πιο βολικό να μην αλλάξει κάτι. Δικαιολογημένα -αλλά λανθασμένα όπως αποδείχτηκε- όπως σημειώναμε και αναγνωρίζαμε όλοι εκείνη την εποχή, όλοι το ίδιο μερίδιο ευθύνης έχουμε...

Ωστόσο έπειτα γιατί δεν το προχώρησε η ΑΕΚ; Γιατί όχι πριν το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό; Γιατί, κυρίως, όχι μετά το ντέρμπι με τους «πράσινους»; Αφού ήταν πασιφανές ότι όσο δεν προέκυπτε αλλαγή στον πάγκο θα είχαμε και (πολύ) χειρότερα. Όπως και έγινε... Είναι πασιφανές ότι η περίπτωση του Μάσιμο Καρέρα συνιστά μια αποδεκτή λύση – επιλογή η οποία ωστόσο ΔΕΝ δικαιολογεί σε καμία των περιπτώσεων την καθυστέρηση στην απόφαση αντικατάστασης! Ισχύει κοινώς ακριβώς το αντίθετο με ότι στην υπόθεση του Σλούτσκι.

Επίσης με δεδομένα ότι ο Ιταλός τεχνικός ήταν συνέχεια στη σκιά του Κόντε και έχει δουλέψει μόνο σε μία ομάδα (με απόλυτη επιτυχία για μένα) ως head coach, αλλά και το γεγονός ότι είναι ανενεργός, κοινώς εκτός δουλειάς, για ένα χρόνο, προφανώς και ενισχύεται αυτό που σημειώνω σχετικά με το ότι πρόκειται για αποδεκτή λύση που δεν χρειαζόταν να υπάρξει τέτοια καθυστέρηση για να έρθει στην ΑΕΚ. Χάθηκε αδικαιολόγητα πολύς χρόνος. Είναι μια περίπτωση που αξίζει δεδομένα, η οποία μπορεί να δώσει στην ομάδα και να την κάνει αποτελεσματική, όχι επιθετική και σίγουρα όχι εντελώς διαφορετική απ' όσο τη γνωρίζαμε επί των ημερών του Μανόλο Χιμένεθ, κάτι που εμένα δεν με χαλάει καθόλου, αντίθετα με ικανοποιεί σε απόλυτο βαθμό.

Αυτό πιστοποιεί και η προηγούμενη φορά που θήτευσε σε πάγκο ο Καρέρα και κατάφερε να σηκώσει πρωτάθλημα με την Σπαρτάκ Μόσχας η οποία δεν είχε γευτεί τη χαρά της κορυφής στην πατρίδα της για 16 χρόνια! Δεν το λες και λίγο, μάλλον πρόκειται για επίτευγμα και με τη διαφορά στα ρόστερ των ομάδων εκεί με την Σπαρτάκ (σ.σ.: ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Ζενίτ για παράδειγμα). Δεν χρειάζεται να το ψάξεις πολύ και να ιδρώσεις. Από τις 22 συνολικά νίκες που πανηγύρισε στο πρωτάθλημα που κατέκτησε με την ρωσική ομάδα οι 11 από αυτές ήταν με το αγαπημένο, ιταλικότατο σκορ: 1-0!

Για μένα ο Ίλια Ίβιτς φαίνεται να πετυχαίνει διάνα, αλλά αυτό το αποδεικνύει μόνο το χορτάρι, κανείς άλλος. Γενικά όμως αυτό που προκύπτει από όσες επαφές, κρούσεις και συζητήσεις έγιναν, από τον Σέρβο τεχνικό διευθυντή και τους υποψήφιους προπονητές, είναι ότι υπήρξε σωστή κατεύθυνση και καλές επιλογές. Μέχρι και ο Νίκολιτς που ήταν εναλλακτική επιλογή συνιστούσε έναν ικανό και έτοιμο (όχι για ΑΕΚ μάλλον λόγω εξωαγωνιστικών ζητημάτων) προπονητή. Και ο Μάσιμο Καρέρα είναι μια επιλογή κανονικού και με σημαντική επιτυχία (επιτυχίες και σαν δεύτερος προπονητής) στο βιογραφικό του...

Εφόσον όλα τελειώσουν το Σάββατο, μετά το ματς με τον Πανιώνιο, θα υπάρξουν οι καθιερωμένες τυπικές ανακοινώσεις για συνεργασία -θέλω να πιστεύω- για 1,5 χρόνο (και όχι για έξι μήνες και οψιόν ανανέωσης μετά το καλοκαίρι διότι αν γίνει αυτό, τότε, καληνύχτα ...Μαργαρίτα) και ίσως δηλώσεις στο γήπεδο από τον 55χρονο Ιταλό προπονητή. Και μετά αρχίζουν τα δύσκολα!

Υγ: Να γράψω κάτι γι' αυτό με το οποίο έκλεισα το κείμενό μου. Μετά αρχίζουν τα δύσκολα για τον Ίλια Ίβιτς, την ΑΕΚ, τον ίδιο τον Καρέρα. Διότι η πρόσληψη του Μάσιμο Καρέρα δεν θα 'χει καμία αξία και ουσία αν δεν συνδυαστεί με μίνιμουμ πέντε προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ της ομάδας... Δεν γίνεται διαφορετικά! Είναι κάτι ξεκάθαρο για όλους όσοι παρακολουθούν την ομάδα. Βέβαια για να γίνουν με σωστό τρόπο αυτά και λογικές κινήσεις, θα πρέπει να υπάρχει οργάνωση, scouting και πολλά άλλα για τα οποία θα γράψουμε σύντομα πόσο άγνωστες λέξεις είναι στην ΑΕΚ, ακόμη και τώρα, κάτι που απαγορεύεται. Βασιζόμαστε ΟΛΟΙ στον Ίλια Ίβιτς, μόνο αυτός μπορεί να τα καταφέρει, αλλά όχι μόνος και σίγουρα όχι δίχως τη στήριξη της διοίκησης και την αποφασιστικότητά της. Στο θέμα του προπονητή φαίνεται πως γίνεται μια σχετική υπέρβαση στο οικονομικό όπως αποδεικνύει η κίνηση και πρόταση σε Σλούτσκι αλλά και σε Καρέρα, αφού το μπάτζετ ξεπερνάει τις 500.000 ευρώ και ενώ τρέχει η αποζημίωση Καρντόσο. Εκεί που απαιτείται υπέρβαση είναι στο μπάτζετ για το ρόστερ, για την ενίσχυση της ΑΕΚ με: δυο στόπερ, δυο χαφ, ένα εξτρέμ (μίνιμουμ) όλοι για τη βασική ενδεκάδα!

Υγ2: Δεν είναι μόνο οι προσθήκες, το γράφω παραπάνω, η ΑΕΚ πρέπει να ξεφορτωθεί κιόλας. Όχι όμως και να ξεπουλήσει... Πολύ δύσκολα μπροστά του ο Ίβιτς. Πολύ, πολύ, πολύ δύσκολα πράγματα, το γράφω ξανά και ξανά για να το εμπεδώσουν όλοι. Είναι τεράστιας σημασίας, ουσίας και αξίας να υπάρξουν και απομακρύνσεις για να αλλάξει το έργο και στα αποδυτήρια και στο χορτάρι. Κι εδώ τα ελληνόπουλα του ρόστερ έχουν αδικηθεί πολύ, πολύ, πολύ σε σχέση με τα κακομαθημένα παιδιά του δυναμικού που έχουν έρθει από το εξωτερικό. Δεν θα ήθελα να μπω στη διαδικασία να γράψω και ποιοι θα έπρεπε να δουν την πόρτα της εξόδου, δεν είναι σωστό και δεν είναι η δουλειά μου, αλλά είναι πάνω από τρεις...

Υγ3: Συγχωρέστε με εκεί στην μπασκετική ομάδα, προπονητής – παίκτες και (κυρίως) κόσμος, παρέλειψα να αναφερθώ στο προηγούμενο blog μου στη μεγάλη νίκη στην Πολωνία και ειδικότερα στη μεγάλη κίνηση της ομάδας να ανέβουν όλοι στο πέταλο, στη γωνίτσα του κλειστού, που βρίσκονταν και πάλι εκεί τα παιδιά που δεν την αφήνουν πουθενά μόνη, κυριολεκτώ: πουθενά μόνη της (ειδικά η Original London και όχι μόνο αφού και η Κατερίνη εκεί ήταν). Μπράβο τους και μακάρι να συνεχίσουν μόνο με νίκες, να δούμε πάλι κούπες από την μπασκετική ΑΕΚ, να σηκώσει και φέτος το Κύπελλο και -γιατί όχι- το champions league ξανά. Μακάρι!

Υγ4: Τα λόγια του Νίκου Κωστένογλου είναι υπέροχα. Ένας όμορφος άνθρωπος, πιστός στρατιώτης της ΑΕΚ, ο οποίος ότι μπορεί το προσπάθησε να το κάνει: «Με σοβαρότητα και αξιοπρέπεια θα συνεχίσω να είμαι εντάξει στις υποχρεώσεις μου. Εύχομαι να παρθούν οι καταλληλότερες αποφάσεις για το καλό της ομάδας. Τη δεδομένη στιγμή δεν με ενδιαφέρει η υστεροφημία της προπονητικής μου ικανότητας. Εργάζομαι συνεχώς για να σηκώσει κεφάλι η ΑΕΚ και να πετάξει και πάλι ψηλά». Ο Θεός να τον έχει καλά και μακάρι να είναι πάντα κοντά στην ομάδα.

Υγ5: Άσχημη μέρα η σημερινή, 6η Δεκέμβρη βλέπετε, ημέρα σαν αυτή να μη ξανάρθει και να μη ξεχαστεί ποτέ, για να μην επαναληφθεί τέτοια εν ψυχρώ δολοφονία παιδιού (σαν αυτή του Αλέξη Γρηγορόπουλου) από όργανο εξουσίας. Ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή, σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί!