Η «κόντρα» των τερματοφυλάκων δεν κοιτάζει βαθμολογίες και κατατάξεις.

Ανεξαρτήτως στόχων, αγωνιστικής φιλοσοφίας και βεληνεκούς, αρκετές ομάδες στη φετινή Superleague 1 έχουν να επιδείξουν κάτι κοινό. Τη δυναμική στη θέση του «1».

Δεν είναι λίγοι οι τερματοφύλακες που διανύουν περίοδο φόρμας και στις δέκα πρώτες αγωνιστικές αποτελούν σημείο αναφοράς για την πορεία του συλλόγου τους, εκτοξεύοντας την ή αποτρέποντας να πάρει την κατιούσα.

Είτε πρόκειται για τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό, είτε για τον Παναιτωλικό της χαμηλότερης βαθμολογικής συγκομιδής, οι «πορτέρος» των ελληνικών ομάδων καταθέτουν κάθε εβδομάδα ψήγματα της αξίας τους και έχουν δημιουργήσει ένα πεδίο ανταγωνισμού που δεν λογαριάζει την ομαδική πορεία ως ζητούμενο αλλά ως μία περαιτέρω παράμετρο δίπλα από τη σημασία των επιδόσεων τους. Το gazzetta.gr πραγματοποιεί τον πρώτο έλεγχο και παρουσιάζει με γραφική απεικόνιση τα πεπραγμένα όσων ξεχωρίζουν μέχρι στιγμής.

Ποσότητα vs ποιότητα

Στην κορυφή της λίστας των τερματοφυλάκων με τις περισσότερες αποκρούσεις φιγουράρει ο Νίκος Παπαδόπουλος του Αστέρα Τρίπολης με 32. Το απόλυτο των ματς που έχει αγωνιστεί μπορεί να του κλέβουν ένα μέρος της τιμητικής επίδοσης, αφού στον μέσο όρο δεν κατέχει και πάλι τα πρωτεία, όμως ο παράγοντας που του πολλαπλασιάζει τα credits έγκειται στην εξαιρετική αναλογία με βάση τις τελικές που δέχεται η ομάδα του.

Συγκεκριμένα, ο Έλληνας κίπερ αποκρούει το 31% των συνολικών ευκαιριών που γίνονται εντός εστίας των Αρκάδων, ελάχιστα λιγότερο δηλαδή από 1/3, κάτι που σημαίνει ακόμα περισσότερα από τη στιγμή που η ομάδα του βρίσκεται στη μέση εκείνων με το χειρότερο παθητικό σε τελικές προσπάθειες (8η).

Η ισχύς της απόδοσης του γίνεται περισσότερο κατανοητή αν την αντιπαραβάλουμε με εκείνη του Άμπαντ της 7ης στην εν λόγω λίστα Ξάνθης, που φτάνει το 18% του συνόλου ή του Κρίστινσον της 6ης ΑΕΛ που ανέρχεται σε 24%. Κι από την άλλη αν το δει κανείς, ο Ζοζέ Σα του πρωτοπόρου Ολυμπιακού που δέχεται λιγότερες από 6 τελικές ανά ματς, σχεδόν υποδιπλάσιες από αυτές του Αστέρα, αποκρούει το 37,7%.

Οι «αλεξίσφαιροι»

Μέρος της αγωνιστικής πραγματικότητας για τον γκολκίπερ μιας ομάδας του δεύτερου μισού της βαθμολογίας είναι ο… αυξανόμενος φόρτος εργασίας σε κάθε ματς. Για τις ομάδες που έχουν επιδείξει το πιο ρευστό και ασταθές αμυντικό σύνολο, είναι λογικό κι επόμενο ο τερματοφύλακας τους να καλείται να εξουδετερώσει περισσότερες απειλές κι έτσι συμβαίνει και στο φετινό πρωτάθλημα.

Ο Βόλος κατέχει την αρνητική πρωτιά των περισσότερων τελικών σε βάρος του κι ως συνέπεια ο Θανάσης Γκαραβέλης που ξεκίνησε βασικός στα πρώτα οκτώ ματς της σεζόν έχει χρειαστεί αναλογικά με μεγαλύτερη συχνότητα από ομοθεσίτες του Top-6. Ως εκ τούτου, η αξία του έχει μεταφραστεί με την δεύτερη θέση στη λίστα των κίπερ με τις περισσότερες αποκρούσεις, ερχόμενος σε αντιδιαστολή με το προβληματικό πρόσωπο που δείχνει αμυντικά η ομάδα του.

Το ίδιο ισχύει και στις περιπτώσεις του Μάτιτς Κότνικ (προτού τραυματιστεί) αλλά και του Κρίστοφερ Κνετ του Παναιτωλικού, ο οποίος μόλις σε πέντε συμμετοχές έχει σκαρφαλώσει στην πρώτη δεκάδα του εν λόγω πίνακα την ώρα που ο Έμαν του Άρη έχει έξι λιγότερες επεμβάσεις σε τρία περισσότερα ματς!

Κίπερ-οιωνοί υπερβατικής πορείας

Κι αν οι αριθμητικοί δείκτες δεν μπορούν να αποτυπώσουν με πλήρη αληθοφάνεια αυτό που ισχύει στην βαθμολογική κατάταξη, αφού δεν μπορεί να ορίζει εξ ολοκλήρου τις τύχες μόνο ο τερματοφύλακας μιας ομάδας, έχει σημασία ο συμψηφισμός των δύο παραγόντων. Για παράδειγμα, ο Κώστας Σωτηρίου, χωρίς να είναι ο κορυφαίος σε ποσότητα ή μέρος του συνόλου των απειλών που δέχεται ο ΟΦΗ, αποτελεί ωστόσο το ιδανικό εξάρτημα της καλοδουλεμένης μηχανής των κρητικών, όντας σταθερός και στις πρώτες πεντάδες των στατιστικών κατηγοριών που εξετάζουμε, ενώ σε ορισμένα ματς όπως αυτά με τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό έχει προβεί σε πλήθος επεμβάσεων που απαιτούν επαυξημένη ποιότητα. Ανάλογα έχει κινηθεί και ο Σωκράτης Διούδης του Παναθηναϊκού, ακόμα κι αν το «τριφύλλι» δεν ανταποκρίνεται σε ορισμένες περιπτώσεις με το «performance» του τερματοφύλακα του.

Οι απαραβίαστοι

Κληρονομιά των αγγλικών στατιστικών κατηγοριών, αυτή των «clean sheets» δίνει κυρίως αλήθειες για τη συνολική αμυντική δύναμη και λειτουργία, μέρος της οποίας και ένας γκολκίπερ που συνδράμει στο δικό του ποσοστό. Στην εφαρμογή του στην Superleague, βρίσκει πρώτο τον Ζοζέ Σα, με υπερδιπλάσια διαφορά από τον δεύτερο, καθώς ο Πορτογάλος κίπερ μετράει επτά στον Ολυμπιακό της πρώτης θέσης και των μόλις τριών γκολ παθητικό, επίδοση που φυσικά πιστώνεται και σε αυτόν αλλά μόνο μερικώς. Η παρουσία των Ζίβκοβιτς και Μπάρκα στη δεύτερη θέση με τρεις, αντανακλά μία σχετική προτεραιότητα ανάλογα με την βαθμολογική κατάταξη που εν προκειμένω λειτουργεί συμπληρωματικά και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να λογιστεί μεμονωμένα ως ασφαλές κριτήριο.\