Ο Ζαχίντ τον πήγε στη πρώτη νίκη!

Πέμπτη αγωνιστική φτάσαμε, την Τρίτη μπαίνει ο Οκτώβριος και κάπου έπρεπε να τελειώσει αυτό το κακόγουστο ανέκδοτο για τον φετινό Παναθηναϊκό. Το παιχνίδι στην Νέα Σμύρνη ήταν τελικός, η νίκη μονόδρομος και το σύνολο του Γιώργου Δώνη κατάφερε επιτέλους να ανοίξει λογαριασμό στις επιτυχίες, να βάλει το πρώτο τρίποντο στο σακούλι και κυρίως να μην πετάξει την καρδάρα με το γάλα που άρχισε να γεμίζει από την εμφάνιση της περασμένης Κυριακής με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Ο φόβος του πισωγυρίσματος παρέμεινε φόβος, το τριφύλλι έκανε ένα βήμα μπροστά και απέδειξε κυρίως στον εαυτό του, πως δεν γίνεται να είναι αυτό το… πράγμα που βλέπαμε στις τρεις πρώτες στροφές της χρονιάς.

Ο Παναθηναϊκός απέναντι σε έναν Πανιώνιο που κάθε αγωνιστική παίζει για την επιβίωσή του στην κατηγορία αλλά υστερεί ξεκάθαρα σε ποιότητα και φυσικές δυνάμεις, παρουσίασε ένα καλό αγωνιστικό πρόσωπο στην μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού.

Τελείωσε την αναμέτρηση έχοντας δημιουργήσει εκτός από το γκολ, κι άλλες ευκαιρίες για να τελειώσει από νωρίς το παιχνίδι, δεν απειλήθηκε από τους κυανέρυθρους και σε γενικές γραμμές κατάφερε να βγάλει εικόνα ξεκάθαρης ανωτερότητας πάνω στο χορτάρι. Πράγματα αυτονότητα που μέχρι πρότινος, όμως, τα αγνοούσε. Για αυτό και τα αναφέρουμε.

Στην μεγάλη αγωνιστική εικόνα, ο Παναθηναϊκός παρουσίασε βελτίωση στο δημιουργικό κομμάτι, έκανε περισσότερες φάσεις σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια, είχε περισσότερη αυτοπεποίθηση και φαντασία στις περισσότερες προσπάθειές του ενώ κράτησε σε υψηλά επίπεδα την ανασταλτική του λειτουργία. Θετικά σημάδια…

Σε ατομικό επἰπεδο, σε αυτό το νικηφόρο απόγευμα, ο πρωταγωνιστής δεν ήταν άλλος από τον Γκίας Ζαχίντ. Ο διεθνής άσος πήρε από το χεράκι τον Παναθηναϊκό και τον πήγε προς την νίκη. Έκρινε το αποτέλεσμα με την εξαιρετική του ενέργεια στο γκολ. Αν και πλάτη προς το τέρμα, γύρισε άμεσα, εκτέλεσε εκεί που η μπάλα δεν πιάνεται και έδειξε έναν από τους λόγους που ο Δώνης επέμενε στην απόκτησή του. Την επαφή του με το αντίπαλο πλεκτό.

Ο Ζαχίντ δεν ήταν μόνο το γκολ στην Νέα Σμύρνη. Κράτησε άριστα την μπάλα, την μοίρασε όταν έπρεπε, θα μπορούσε να βρει και δεύτερη φορά δίχτυα και ήταν απολαυστικός μέχρι και το φινάλε του παιχνιδιού.

Η αξία του είναι δεδομένη. Καταγεγραμένη με την φανέλα του ΑΠΟΕΛ. Το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό είναι να αρχίσει να παίρνει πράγματα, όπως έγινε σήμερα. Και οι πιθανότητες για να συμβεί αυτό θα είναι περισσότερες όταν αγωνίζεται στην φυσική του θέση, όπως ακριβώς έγινε απέναντι στον Πανιώνιο. Η φυσική του θέση είναι επιτελικός μέσος. Πίσω από τον φορ. Ούτε 8άρι στο 433, ούτε 6άρι στο 3421, ούτε ακραίος στο 442.

Ο Δώνης μπορεί να κάνει λάθη(όπως όλοι οι προπονητές, όπως όλοι οι άνθρωποι) αλλά έχει αποδείξει πως δεν είναι εμμονικός. Σε καμία περίπτωση. Και θα πρέπει να του πιστωθεί ότι στήριξε τον Ζαχίντ και δεν τον πέταξε στην άκρη του πάγκου, με τον Νορβηγό να τον δικαιώνει με τον καλύτερο τρόπο. Άλλοι μετά το ξεκίνημα του 25χρονου στο πρωτάθλημα, θα… έτρεμαν και μόνο στην ιδέα. Ο Δώνης δεν μασάει από αυτά και εκ του αποτελέσματος έπραξε απόλυτα σωστά. Έτσι κερδίζεις τους παίκτες σου…

Από κει και πέρα, ο Μπαρτ Σένκεφελντ επιβεβαίωσε πως είναι ότι πιο σίγουρο και σταθερό έχει στα στόπερ του ο Παναθηναϊκός. Ο Ολλανδός ήταν σχεδόν αλάνθαστος, βοήθησε πολύ με την σιγουριά που βγάζει με την μπάλα στα πόδια ενώ στο 72᾽ καταγράφει μία σπουδαία επέμβαση, σε μία φάση όπου αν δεν προλάβαινε να πέσει στα πόδια του Αραμπούλι, ο Πανιώνιος θα είχε φέρει το ματς στα ίσια.

Καλό παιχνίδι και για τον Μολό στην πρώτη του εμφάνιση ως βασικός. Έχει την ασίστ στο γκολ του Ζαχίντ, ήταν αψεγάδιαστος τακτικά με πολλές βοήθειες στην πλευρά και οι περισσότερες επιλογές του με την μπάλα ήταν στη σωστή λογική. Όσο βρίσκει ρυθμό, θα βγάζει και πιο πολλά πράγματα στο παιχνίδι του.

Με αυτά και με αυτά, ο Παναθηναϊκός πήρε επιτέλους την πρώτη του νίκη, κρατάει την βελτίωση στο δημιουργικό κομμάτι, την συνοχή που έδειξε για δεύτερο σερί ματς αλλά θα πρέπει να διδαχθεί πως σε παιχνίδια που σου δίνεται η ευκαιρία να τα τελειώνεις, θα πρέπει να το κάνεις. Απλά και κυνικά…