Πρέπει να δημιουργήσει και επιτέλους να νικήσει!

Το ντέρμπι πέρασε στο χρονοντούπαλο της ιστορίας, ο Παναθηναϊκός παρότι δεν νίκησε, κατάφερε να βγάλει αντίδραση, να δείξει σφυγμό, σημάδια κανονικής ομάδας μετά την εικόνα διάλυσης των πρώτων τριών αγωνιστικών.

Η εμφάνιση κόντρα στον Ολυμπιακό έδωσε αυτοπεποίθηση και κυρίως ηρεμία στο «πράσινο στρατόπεδο», ώστε ο Δώνης και οι παίκτες του να δουλέψουν χωρίς ιδιαίτερη πίεση για το παιχνίδι της Κυριακής με τον Πανιώνιο, εκεί όπου το «τριφύλλι» ψάχνει την πρώτη του νίκη στο φετινό πρωτάθλημα!

Φτάσαμε στην 5η στροφή του φετινού μαραθωνίου και το «τριφύλλι» αγνοεί την χαρά της επιτυχίας, πετυχαίνοντας ένα μοναδικό αρνητικό ρεκόρ στην ιστορία του κλαμπ, καθώς ποτέ άλλοτε ο Παναθηναϊκός δεν είχε ξεκινήσει το πρωτάθλημα με τέσσερα ανεπιτυχή αποτελέσματα!

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, το ματς της Κυριακής στην πλατεία είναι τελικός. Η νίκη αποτελεί μονόδρομο, καθώς σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, όσα κέρδισε στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός(κυρίως σε πνευματικό επίπεδο) θα τα έχει πετάξει μία εβδομάδα αργότερα στην Νέα Σμύρνη.

Τι σχέση έχει το παιχνίδι της περασμένης Κυριακής, με εκείνο κόντρα στον Πανιώνιο; Απολύτως καμία. Για αυτό και ο Δώνης στις καθιερωμένες του δηλώσεις στο συνδρομητικό κανάλι, εξέφρασε την ανησυχία του.

Απέναντι στον Ολυμπιακό, ο Παναθηναϊκός έπαιξε με ξεκάθαρο αρχικό προσανατολισμό να καταστρέψει παιχνίδι, να περιμένει πίσω από την μπάλα, να μην πάρει ρίσκα και να ψάξει το γκολ είτε με άμεση μετάβαση στην επίθεση είτε με επιθετικό τρανζίσιον. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε το μεγαλύτερο διάστημα του ντέρμπι όσο πιο safe γινόταν και όταν είδε το σύνολο του Μαρτίνς να μένει από δυνάμεις και τον χρόνο να πιέζει ασφυκτικά στο δεύτερο μέρος, άλλαξε την στρατηγική του, μία στρατηγική που τελικά δικαιώθηκε στο φινάλε με το πέναλτι του Μολό παρά τα πολλά ρίσκα που αυτή εμπεριείχε.

Το πιο εύκολο πράγμα στο ποδόσφαιρο, γεγονός που παραδέχονται όλοι οι προπονητές, είναι να πατήσεις χορτάρι με πρωταρχικό σκοπό να καταστρέψεις το παιχνίδι του αντιπάλου. Το μίνιμουμ της συγκέντρωσης και της τακτικής πειθαρχίας να έχεις, βάζεις μία δύσκολη εξίσωση στον αντίπαλο. Αυτό, ορθότατα, έκανε και στο ντέρμπι ο Δώνης. Του βγήκε και πάμε παρακάτω.

Απέναντι στον Πανιώνιο, όμως, το σκηνικό είναι εκ διαμέτρου αντίθετο.

Εκεί ο Παναθηναϊκός αναμένεται να έχει μεγάλο ποσοστό κατοχής μπάλας(πάνω από 60%), εκεί οι «κυανέρυθροι» θα είναι εκείνοι που θα κλειστούν στα δύο τρίτα του γηπέδου και κάποιες στιγμές στο αμυντικό τους τρίτο και το σύνολο του Δώνη θα κληθεί να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, θα κληθεί να δημιουργήσει ευκαιρίες και να σκοράρει. Για να τα λέμε, όλα, θα πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να δημιουργήσει...

Τι έχει κάνει μέχρι τώρα δημιουργικά ο Παναθηναϊκός στο πρωτάθλημα; Απολύτως τίποτα, δικαιώνοντας όσους(λίγους είναι η αλήθεια) φωνάζαμε ότι η εικόνα στα φιλικά της Ολλανδίας δεν λέει τίποτα για την βελτίωση που θα πρέπει να δείξει το «τριφύλλι» στον τομέα της παραγωγής, έναν τομέα που από πέρυσι... ούρλιαζε ότι χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και βελτίωσης!

Στην πρεμιέρα της Λαμίας, ούτε μία κλασσική ευκαιρία! Την δεύτερη αγωνιστική με τον ΟΦΗ στο ΟΑΚΑ μία από τα ίδια!Ένα σουτ του Κουρμπέλη έξω από την περιοχή και με κεφαλιά του Δώνη έπειτα από εκτέλεση κόρνερ.

Απέναντι στον Άρη οι «πράσινοι» έδειξαν μόλις μία δουλεμένη φάση, με τον Μακέντα να μην μπορεί να σκοράρει στο δεύτερο δοκάρι μετά την εξαιρετική σέντρα του Χατζηγιοβάνη. Άντε και ένα σουτ εκτός περιοχής του Γιόχανσον.

Στο «αιώνιο» ντέρμπι απείλησαν κυρίως από «στημένες» μπάλες(κεφαλιά Κουρμπέλη, προβολή Μακέντα) και... that's all.

Η παραπάνω συγκομιδή είναι απογοητευτική και αποτελεί τον λόγο που ο Δώνης δήλωσε ανήσυχος ενόψει Πανιωνίου. Γιατί ξέρει καλύτερα από τον καθένα ότι η ομάδα του για να νικήσει πρέπει, να παίξει, να δημιουργήσει, να παράξει ποδόσφαιρο.

Και εδώ θα πρέπει ο ίδιος εκτός από την ανησυχία του, να μας δείξει έναν διαφορετικό Παναθηναϊκό, να παρουσιάσει μία βελτίωση στο συγκεκριμένο κομμάτι. Σε αυτά τα πρώτα τέσσερα ματς, με εξαίρεση τον Μακέντα, ο Παναθηναϊκός βλέπει όλους τους παίκτες της δημιουργίας να μην μπορούν να προσφέρουν το παραμικρό. Να βρίσκονται μακριά από τον καλό τους εαυτό, να παίζουν χωρίς αυτοπεποίθηση, χωρίς να μπορούν το κάτι παραπάνω. Δεν έχει νόημα να γράψουμε όλα τα ονόματα. Όσοι ξεκίνησαν βασικοί σε αυτά τα ματς, πέρα από τον Ιταλό, ουδείς κατάφερε να έχει καλό αγωνιστικό πρόσωπο.

Ο Δώνης είπε κάτι πολύ σωστό σήμερα. «Σ’ ότι αφορά το μεσοεπιθετικό κομμάτι, πάντα σε όλες τις ομάδες, γιατί πέρα από το πώς μπορεί κάποιος να δημιουρήσει χώρο, πέρα από το πώς μπορείς να βγάλεις τη σέντρα, τις ... τακτικές κινήσεις, νομίζω ότι στο μεσοεπιθετικό κομμάτι όποιο κι αν είναι το τακτικό πλάνο οι παίκτες είναι αυτή που κάνουν τη διαφορά».

Έτσι είναι τα πράγματα. Για να δημιουργήσεις θες και αυτοπεποίθηση, θες και καθαρό μυαλό, θες κι άλλα πράγματα πέρα από το τακτικό σχέδιο του προπονητή. Δουλειά του προπονητή, όμως, από εδώ και πέρα είναι να κάνει στην άκρη όσους δεν «βλέπονταν» στις πρώτες αγωνιστικές και να εμπιστευθεί τους παίκτες που έμεναν στον πάγκο.

Όπως για παράδειγμα ο Μολό που νομίζω ήρθε η ώρα να τον δούμε βασικό. Όπως για παράδειγμα ο Μπεκ, όπως ο Περέα που όσες φορές μπήκε ως αλλαγή έμοιαζε να είναι ο... Φαλκάο σε σύγκριση με την τραγική εικόνα των συμπαικτών του.

Σε αντίθεση με πέρυσι, το ρόστερ έχει επιλογές. Φτάσαμε 5η αγωνιστική και δημιουργικά ο Παναθηναϊκός είναι τραγικός. Οι αλλαγές σε πρόσωπα είναι επιβεβλημένες. Όπως επιβεβλημένο είναι και το «διπλό» το απόγευμα της Κυριακής στην πλατεία...

Υ.Γ1: Στο προηγούμενο σημείωμα κάναμε αναφορά στην εξαιρετική εμφάνιση του Πούγγουρα στο ντέρμπι. Και από κάτω διάβασα 3-4 σχόλια εκτός τόπου και χρόνου. Στην ποδοσφαιρική Ελλάδα αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερά μας προβλήματα. Δεν μας ενδιαφέρει να διαβάσουμε τι μας λέει ο άλλος, δεν μας ενδιαφέρει να ακούσουμε. Θέλουμε να πούμε το δικό μας. Και ας μην έχει καμία σχέση με το αντικείμενο. Ο Πούγγουρας δεν είναι ούτε ο Σέρχιο Ράμος, ούτε ο επόμενος Παπασταθόπουλος, ούτε φυσικά και για πέταμα. Ούτε υπάρχει κάποιο δόλιο σχέδιο να τον... αναδείξουμε και να τον προβάλλουμε! Δεν ήταν, όμως, αυτό το θέμα του κειμένου.

Το παιδί στο ντέρμπι ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου βάσει των αριθμών(που πλέον παίζουν σημαντικότατο ρόλο σε όλες τις αναλύσεις των ομάδων) και της εικόνας του. Τι να κάνουμε τώρα; Κάθε ποδοσφαιρικό παιχνίδι, πόσω μάλλον ένα ντέρμπι, «γεννά» πρωταγωνιστές. Και δουλειά μας είναι να τους αναδεικνύουμε, να γράφουμε για αυτούς. Τώρα αν κάποιοι μέσα από στην γενικότερη μιζέρια που επικρατεί στον Παναθηναϊκό, δεν μπορείτε ή δεν θέλετε να καταλάβετε, είναι δικό σας πρόβλημα. Ξεκάθαρα.

Αυτά...