Στη «σκια» των δυο ντέρμπι μεταξύ ΠΑΟΚ-Άρη και Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού, όσα έγιναν στα υπόλοιπα παιχνίδια περιορίστηκαν στις μικρές εντυπώσεις που προκάλεσαν. Μια απ’ τις αναμετρήσεις αυτές ήταν και η νίκη του Βόλου επί του ΟΦΗ, που σήμανε την επιστροφή των Θεσσαλών στις επιτυχίες, μετά το 5-0 στο «Γ. Καραϊσκάκης», αλλά και την «προσγείωση» των Κρητικών, που έφυγαν για πρώτη φορή φέτος ηττημένοι απ’ το γήπεδο.

Με τη σεζόν να περιλαμβάνει ήδη σπουδαίες εμφανίσεις κι εξαιρετικά αποτελέσματα για τον ΟΦΗ, το 1-0 του Πανθεσσαλικού αποτέλεσε την πρώτη σοβαρή αφορμή για προβληματισμό. Ήταν το πρώτο παιχνίδι που η ομάδα του Γιώργου Σίμου δεν σκόραρε και δεν αποκόμισε βαθμολογικό όφελος. Η σύνδεση των δυο μάλλον τυχαία δεν είναι, δεδομένης της επιθετικής νοοτροπίας που χαρακτηρίζει φέτος την ομάδα.

​

Στον Βόλο, σε ένα απ’ τα πιο όμορφα παιχνίδια της σεζόν κι ας είναι ακόμα αρκετά νωρίς ημερολογιακά, ο ΟΦΗ έπαιξε όπως αναμενόταν. Με το βλέμμα στην εστία του Γκαραβέλη προσπάθησε να επιτεθεί, να χτυπήσει στην αντεπίθεση, να κρατήσει τη μπάλα, να βάλει παίκτες στην αντίπαλη περιοχή και να βρει σκορ. Αυτό βέβαια προσπάθησε να κάνει και η ομάδα του Φεράντο και το πρώτο γκολ του Τόρες στη σεζόν έκανε τη διαφορά. Για τους φιλοξενούμενους πάντως, η λογική στην αντιμετώπιση του αγώνα δεν άλλαξε.

Ως εκ τούτου, δεν είναι παράλογο το γεγονός ότι και τα στατιστικά του αγώνα της «παρθενικής» ήττας της σεζόν για τους «μελανόλευκους» δεν διαφέρουν απ’ τις ως τώρα εμφανίσεις τους, που συνοδεύτηκαν από θετικά αποτελέσματα. Στο Πανθεσσαλικό ο ΟΦΗ έκανε τις περισσότερες τελικές από κάθε άλλον αγώνα (19), είχε δυο δοκάρια, 58% κατοχή μπάλας, υπέπεσε στα ίδια λάθη που έκανε στο «Κλεάνθης Βικελίδης» (36) και λιγότερα απ’ αυτά κόντρα στον Παναιτωλικό (38), ενώ ούτε στα «γεμίσματα» υπήρξε αξιοσημείωτη διαφορά με τον φετινό μέσο όρο του, που διαφοροποιήθηκε αισθητά μόνο κόντρα στους Αγρινιώτες.

Τα βασικά στατιστικά στοιχεία του αγώνα έδειξαν ότι τίποτα δεν εξελίχθηκε παράταιρα με τις άλλες «παραστάσεις» του ΟΦΗ στη φετινή Super League 1. Μολαταύτα το αποτέλεσμα ήταν αντίστροφο. Η διαφορά παρατηρείται στο «κοντράστ» των δυο χαμένων τετ α τετ του Μάνου, με χαρακτηριστικό στο 6’, όπου μάλιστα στάθηκε και άτυχος, αφού πάτησε το μπεκ του γηπέδου και τραυματίστηκε και στο άψογο «τελείωμα» του Τόρες με δυνατό σουτ, που έκανε τα δίχτυα του Σωτηρίου να… σπαρταρήσουν.

Σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι αν η εμφάνιση δεν άφησε παράπονα στον Σίμο, το αποτέλεσμα μπορεί να αξιοποιηθεί σε μια χρονική στιγμή που δεν είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Είναι γεγονός πως οι 7 βαθμοί στα πρώτα παιχνίδια, το «διπλό» στο ΟΑΚΑ, το όμορφο ποδόσφαιρο και οι εμφανίσεις των ποδοσφαιριστών δημιούργησαν μια ευφορία που δεν έκανε μεν την ομάδα να «πετάει» στα σύννεφα, ωστόσο δημιούργησε τις συνθήκες να ανέβει πολύ ο πήχης.

Μετά την ήττα όλοι μπορούν να δουν τι πήγε λάθος στην 4η αγωνιστική και συνολικά να μπει λίγο… φρένο σε προσδοκίες αναντίστοιχες μιας ομάδας που ακόμα σχηματίζεται, με πολλές μεταγραφές, καινούργιο προπονητή και ένα ποδοσφαιρικό στυλ που ακόμα διδάσκεται. Άλλωστε, πρώτο το περιβάλλον του ΟΦΗ προσπαθεί να το αξιοποιήσει, αφού τα «ζήτω» των πρώτων αγώνων μάλλον έφερναν τα στελέχη του ποδοσφαιρικού τμήματος σε άβολη θέση για το πως θα μπορούσαν να κατέβουν λίγο οι τόνοι…