Μόνο ο Καρντόσο δεν φταίει...

Η ΑΕΚ ζει εδώ και ημέρες έναν νευρικό κλονισμό. Η διοίκησή της, η ομάδα, οι φίλοι της, όλοι είναι σε νευρικό κλονισμό. Ο νευρικός κλονισμός είναι η συνέπεια των ακατανόητων αποφάσεων που στην ΑΕΚ λαμβάνονται από την ημέρα που κατέκτησε το πρωτάθλημα και μετά. Εδώ και 14 μήνες η ΑΕΚ τα κάνει όλα λάθος. Πρώτα και πάνω απ' όλα τα κάνει όλα λάθος ο Μελισσανίδης. Οχι γιατί δεν βάζει λεφτά όπως πιστεύουν αρκετοί, αυτό είναι αστείο κατά την άποψη μου και το έχω εξηγήσει πολλές φορές. Δεν υπάρχει ομάδα στον κόσμο που πρέπει να ζει από το πορτοφόλι του ιδιοκτήτη και όχι από το πορτοφόλι της ίδιας της ομάδας. Οποιος δεν το καταλαβαίνει έχει πρόβλημα. Οπως επίσης έχει πρόβλημα όποιος ως ιδιοκτήτης ομάδας συμπεριφέρεται με τρόπο, τόσο στην ομάδα, όσο και στον κόσμο της, “εγώ ξέρω, εγώ κάνω κουμάντο και σε όποιον αρέσει”.

Ετσι δεν μπορεί να συμπεριφέρεται ούτε αυτός που βάζει από την τσέπη του 20 εκατ. ευρώ το χρόνο για την ομάδα, πόσο μάλλον αυτός που είναι νοικοκύρης και πάει με έσοδα και έξοδα.

Κατανάλωσα όμως πολύ χρόνο και χώρο για το θέμα χρημάτων που δεν είναι το πρόβλημα της ΑΕΚ ούτε κατά διάνοια. Το θέμα της ΑΕΚ είναι οι αποφάσεις της, οι οποίες εδώ και 14 μήνες δεν έχουν λογική. Ο πρωταθλητής Χιμένεθ έφυγε, ο Ουζουνίδης ήρθε, έβαλε την ομάδα στους ομίλους, αλλά στα μέσα της χρονιάς έφυγε, αφού πρώτα... έφυγαν και οι Σιμόες, Μπακασέτας, που στο μεταξύ ξαναγύρισαν για να ξαναφύγει τελικά ο Μπακασέτας το καλοκαίρι. Οταν έφυγε ο Ουζουνίδης ξαναγύρισε ο Χιμένεθ και πριν ξαναγυρίσει ο Ισπανός ξαναέφυγε για να έρθει ο Καρντόσο. Η απόλυτη παράνοια. Κατάργηση κάθε λογικής, κοινής, ποδοσφαιρικής. Στο μεταξύ επέστρεψε και ο Βράνιες που έφυγε γιατί ήταν τρελός, αλλά ένα χρόνο αργότερα επέστρεψε ως λογικός και όπως είχε πει και ο Μελισσανίδης “τον πουλήσαμε γιατί ήταν τρελός και δεν θέλαμε ψυχίατρο στα αποδυτήρια, τώρα θα τον ξαναπάρουμε και αν χρειαστεί θα πάρουμε και ψυχίατρο...”

Είναι μία καλή αρχή η ΑΕΚ να απευθυνθεί, αν υπήρχε τέτοιος σε ποδοσφαιρικό ψυχίατρο για να ερμηνεύσει τις πράξεις και τις αποφάσεις του Δημήτρη Μελισσανίδη που κατά τη διάρκεια όλων αυτών των πήγαινε έλα, τον μόνο που δεν πείραζε ήταν θεωρητικά αυτόν που αποφάσιζε, τον Νίκο Λυμπερόπουλο. Οχι δεν βρήκα τον φταίχτη, μην χαίρεστε, απλώς προσπαθώ να καταλάβω πως ανά τέσσερις μήνες η ΑΕΚ αποδεχόταν ότι έκανε λάθος επιλογή προπονητή και παικτών και τους άλλαζε, αλλά ταυτόχρονα αυτόν που θεωρητικά έκανε τα λάθη τον κρατούσε;

Και φτάνουμε στο περιβόητο καλοκαίρι και την επιλογή Καρντόσο. Πραγματικά αφήνω στην άκρη ότι αυτός ο προπονητής έρχονταν από δύο απολύσεις η μία πίσω από την άλλη σε Γαλλία και Ισπανία έχοντας κάτσει στην μία περίπτωση για 8 επίσημα ματς στον πάγκο της ομάδας και στην άλλη για 15! Δεν είναι και το πλέον σύνηθες γαλλική ομάδα να διώχνει προπονητή μετά από μόλις 8 ματς, ούτε ισπανική μετά από μόλις 15. Πρέπει να σε κάνει να «ψυλλιαστείς». Αλλά ξαναγράφω, πραγματικά αυτό το αφήνω στην άκρη και μπαίνω κατά την άποψη μου στην ουσία...

Ο Καρντόσο εμφανίζεται στην ΑΕΚ και εξηγεί το πλάνο του. Ενα πλάνο που αν έχεις την στοιχειώδη ποδοσφαιρική λογική, δύο πράγματα σου δημιουργεί όταν το ακούς. Σε γοητεύει η προοπτική του αύριο και σε τρομάζει το σήμερα... Οταν δε ξέρεις την ομάδα σου, τον τρόπο που έπαιζε όλα αυτά τα χρόνια και φυσικά το ρόστερ σου, το σήμερα δεν σε τρομάζει, στην πραγματικότητα σου δημιουργεί πανικό. Build up από τον τερματοφύλακα και τα στόπερ, η μπάλα μόνο στο χόρτο, ποτέ ψηλά, κάθετο ποδόσφαιρο, άμυνα ψηλά στη σέντρα, πίεση που φτάνει στον αντίπαλο τερματοφύλακα και passing game τύπου τίκι τάκα είναι πραγματικά υπέροχο να το ακούς, θαυμάσιο να έχεις την προσμονή ότι κάποτε θα το δεις, αλλά τρομακτικό να ξέρεις ότι θα αποπειραθεί να το παίξει η ομάδα με το καλημέρα...

Και μετά αφού τα έχεις ακούσει όλα αυτά αρχίζεις να τα επεξεργάζεσαι ως διοίκηση. Ο ιδιοκτήτης ρωτά τον τεχνικό διευθυντή και αυτός απαντά στην ερώτηση πόσους παίκτες από το ρόστερ πρέπει να αλλάξουμε. Δεν έχω ιδέα αν έγινε ποτέ αυτή η συζήτηση, αμφιβάλλω ζωηρά, αλλά αν είχε γίνει κάποιος θα έπρεπε να έχει απαντήσει τα βασικά. Με Βράνιες, Σβάρνα, Οικονόμου στα στόπερ, Μπακάκη, Χουλτ στα μπακ και Σιμόες, Γαλανόπουλο στα χαφ, build up, από πίσω η μπάλα μόνο στο χόρτο και ποτέ ψηλά, κάθετο ποδόσφαιρο και επιθέσεις από τα άκρα με μπακ που θα παίζουν στη σέντρα ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ! Οχι δύσκολο, όχι θα χρειαστεί χρόνος, όχι θέλει πολύ δουλειά. Απλές κουβέντες. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. Ακόμη κι' αν ο Καρντόσο είναι μάγος, ακόμη κι' αν ο Πεπ μπροστά στον Καρντόσο δεν φτουράει μία, πάλι ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ... Τέλος! Δεν είναι κακοί οι παίκτες που ανέφερα δεν κάνουν για αυτό τον τύπο ποδοσφαίρου, είναι τόσο απλό...

Προφανώς όλα τα παραπάνω δεν ειπώθηκαν και δεν συζητήθηκαν, τουλάχιστον όχι έτσι. Ακολούθησε η κουβέντα για την ενίσχυση. Σε γενικές γραμμές χατίρια στον Καρντόσο έγιναν και πολλά και ακριβά για τα δεδομένα της ΑΕΚ. Επιμένει λοιπόν φανατικά ο Καρντόσο για Ζεράλδες και Βέρντε. Εκεί η δουλειά του τεχνικού διευθυντή είναι να πει. “Εχουμε τον Μάνταλο στη θέση πίσω από τον φορ, έχουμε τον Λιβάια στη θέση πίσω από τον φορ και ο προπονητής θέλει να πάρουμε τον Ζεράλδες που παίζει μόνο πίσω από τον φορ και τον Βέρντε που παίζει ως εξτρέμ αλλά του αρέσει να κινείται μόνο προς τα μέσα παίρνοντας χώρο από τον παίκτη που κινείται πίσω από τον φορ...”. Ούτε αυτή η κουβέντα προφανώς έγινε ή αν έγινε τότε θα έπρεπε να έχει και την εξής συνέχεια. “Να του πάρουμε αυτούς τους παίκτες, αλλά να ξέρουμε ότι αυτό σημαίνει ότι πρέπει και να τον στηρίξουμε για ένα χρόνο, διαφορετικά θα έχουμε για οποιονδήποτε άλλο προπονητή ένα κουτσό ρόστερ χωρίς ούτε ένα εξτρέμ...”

Ολα αυτά είναι τα απολύτως βασικά που πρέπει να συμβαίνουν σε μία ομάδα, με την ελάχιστη οργάνωση. Αμφιβάλλω ότι έγινε κάτι από όλα αυτά στην ΑΕΚ. Οπως για να τα λέω όλα, αμφιβάλλω για την επόμενη ημέρα από αυτά που ακούω και διαβάζω. Η ΑΕΚ αναζητεί νέο προπονητή και νέο τεχνικό διευθυντή. Με ποια κριτήρια όμως τους ψάχνει και κυρίως με ποια μεθοδολογία; Αν δεν το κάνει ούτε αυτή τη φορά με το σωστό τρόπο, δύσκολα θα φτάσει αυτός που θα προσληφθεί τώρα για να βγει η χρονιά...