Μετά από 20 χρόνια ο Ολυμπιακός δείχνει να βγάζει μεγάλο γκολκίπερ, τον Τζολάκη!

Κόπα ΄Άφρικα με αμέτρητες αγορές και σούπερ αποδόσεις στη Vistabet.gr. Κόπα ΄Άφρικα με αμέτρητες αγορές και σούπερ αποδόσεις στη Vistabet.gr

Ειλικρινά πρώτη φορά μετά τον Ελευθερόπουλο, δηλαδή εδώ και 20 χρόνια, θυμάμαι έναν νεαρό γκολκίπερ του Ολυμπιακού πραγματικά να με εντυπωσιάζει.

Αυτός ο μικρός, ο ούτε καν 17χρονος (!) Τζολάκης, είναι ο μοναδικός που μου δημιουργεί την αίσθηση ότι μπορεί κάποια στιγμή, όχι και…πολύ αργότερα, να παίξει βασικός στον Ολυμπιακό, νωρίτερα κι από τον Ελέ, που στα 20 του είχε κάνει σεζόν κάτω από τα «κόκκινα» δοκάρια!

Αν ήταν…Αφρικάνος, θα το έπαιζα έξυπνος και θα έλεγα ότι είναι πέντε χρόνια μεγαλύτερος απ΄ όσα δηλώνουν τα χαρτιά του! Το παιδί βγάζει ένα συνδυασμό ποιότητας κι ωριμότητας και φυσικών προσόντων (1μ90) που σε κάνει ενίοτε και να απορείς!

Ο πολύς κόσμος μπορεί να στέκεται στην έξυπνη επέμβαση του στην εκτέλεση πέναλτι-έξυπνη γιατί έμεινε στο κέντρο της εστίας του και δεν έπεσε στα κουτουρού δεξιά η, αριστερά. Αλλά για τον Τζολάκη το χθεσινό 64λεπτο κόντρα στο Αμβούργο, σαν συνέχεια του 90λεπτου που είχε κάνει με την Πόγκον (1-1) και του 30λεπτου με τη Γιαγκελόνια (5-0), μας έδειξε πολύ περισσότερα πράγματα.

Πρώτον, έδιωξε με τα πόδια περίπου 10 φορές την μπάλα, είτε από γυρίσματα συμπαικτών του, είτε με βολέ και πάντοτε το έκανε σωστά. Με δυνατά σουτ, που έστελναν την μπάλα στο άλλο μισό του γηπέδου και σε ποσοστό 90% σε κεφάλι συμπαίκτη του. Σπανίως έχουμε δει ακόμη και τον Σα να παίζει τόσο τέλεια με τα πόδια.

Δεύτερον, βγήκε από την εστία του με ταχύτητα, αλλά και ασφάλεια μπλοκάροντας την μπάλα, σε πάσες των Γερμανών στην πλάτη της άμυνας του Ολυμπιακού. Φάνηκε να έχει πλήρη αίσθηση του χωρου, αλλά και ψυχραιμία. Μάλιστα, ενώ την πρώτη στιγμή μπλόκαρε με πλονζόν στα πόδια αντίπαλου, στη δεύτερη το έκανε ακόμη πιο άνετα μαζεύοντας την μπάλα όρθιος.

Τρίτον, άλλες δύο φορές που χρειάστηκε, σε διαφορετικές φάσεις του παιχνιδιού, έκανε αυτό που έπρεπε. Κι όταν βγήκε μία σέντρα από τα πλάγια, έσπευσε στο πρώτο δοκάρι και καθάρισε τη φάση-κερδίζοντας και φάουλ που του έγινε. Και όταν ο αντίπαλος φορ βρέθηκε απέναντί του σε ευνοϊκή θέση και τον πλάσαρε, επενέβη θετικά με τα πόδια.

Προφανέστατα λοιπόν και δεν είναι τυχαίο ότι παίζοντας ουσιαστικά 180 λεπτά στον Ολυμπιακό η εστία του παραβιάστηκε μόλις μία φορά, κι αυτή «εκτελέστηκε», με κεφαλιά από κόρνερ, στο πρώτο φιλικό, με την Πόγκον, στο οποίο είχε βγάλει έξοχα μία πολύ επικίνδυνη σέντρα από κοντά και πλάγια στην περιοχή του. Στο δε δεύτερο φιλικό, τον θυμόμαστε και να διώχνει χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια ένα απειλητικό πολύ δυνατό σουτ, αλλά και να βγαίνει και να διώχνει την μπάλα με τις γροθιές σε μία ψηλή σέντρα.

Αν τα βάλεις όλα αυτά μαζί κάτω, παρατηρείς ότι σε πολλές διαφορετικές φάσεις παιχνιδιού ο Τζολάκης ενήργησε σε όλες πάρα πολύ αξιόπιστα. Φτου να μην το ματιάσουμε το παιδί από τα Χανιά που τσίμπησε ο Ολυμπιακός ακριβώς πριν ένα χρόνο από τον Πλατανιά. Αυτός που τον έφερε έχει κάνει μεγάλο καλό στο σύλλογο...

Με ενδιαφέρον βέβαια παρακολουθήσαμε χθες και τον Σιαμπάνη, τον άλλο νεαρό γκολκίπερ του Ολυμπιακού. Με αυτόν για να είμαι ειλικρινής ακόμη δεν μπορώ να βγάλω συμπέρασμα. Ίσως γιατί έχει ένα δικό του, ιδιαίτερο τρόπο. Π.χ. να κάνει εντυπωσιακές επεμβάσεις με το ένα χέρι (!) η, να διώχνει με το…στήθος σέντρες από πλάγια (!) η, να σουτάρει τα βολέ με ένα θεαματικό, διαφορετικό τρόπο-αλλά χθες να πετάει και τις δύο φορές την μπάλα πλάγια άουτ.

Το μοναδικό το οποίο μοιάζει ξεκάθαρο είναι ότι ο Σιαμπάνης δείχνει κι αυτός προδιαγραφές, αλλά χρειάζεται πάρα πολύ δουλειά.