Η μπάλα είναι και άθλημα ψυχολογίας. Αν δεν αισθάνεσαι καλά, είναι λογικό να μην παρουσιαστείς 100% προσηλωμένος στο γήπεδο. Αλλά υπάρχουν ορισμένοι παίκτες που φαίνεται πως έχουν...κρύο αίμα. Ισως το πλέον τρανό παράδειγμα, εσχάτως τουλάχιστον, είναι ο Τάσος Παπάζογλου. Ο 30χρονος στόπερ έδειχνε εσχάτως εκτός πλάνων του ΟΦΗ, αφού από το Μάρτιο και μέχρι το φινάλε της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος έπαιξε μόνο σε δύο ματς και αμφότερα σαν αλλαγή. Εύλογα να πει κάποιος πως επειδή μένει ελεύθερος, πάει... χαιρέτησε. Αλλά και εκείνος να τα.... φορτώσει, αν επιτρέπεται η έκφραση, στον κόκορα. Ανθρώπινο.

Φτάνουμε όμως στα μπαράζ και ο ΟΦΗ δεν υπολογίζει, για διάφορους λόγους, στους Ποτουρίδη, Μιχόγεβιτς. Ο μέχρι τότε παροπλισμένος Παπάζογλου παίρνει φανέλα βασικού στα παιχνίδια με τον Πλατανιά και μάλιστα υπάρχει μία ιδιαιτερότητα. Στο πρώτο είχε παρτενέρ τον Γιαννούλη και στο δεύτερο τον Νάστο, δηλαδή ήταν «δίδυμα» που δεν είχαν αγωνιστεί ξανά μαζί. Παρόλα αυτά είδαμε έναν τύπο... σεληνιασμένο. Στην πρώτη γραμμή των διακριθέντων, με πάθος και σε καμία περίπτωση δεν θύμιζε ποδοσφαιριστή που ως τότε έμοιαζε, και ήταν σε μεγάλο βαθμό, εκτός πλάνων. Ο Μπιανκόνι, αν και πρώτος σκόρερ της Football League άρα «έχει» το γκολ, έβγαλε σε Περιβόλια και «Γεντί Κουλέ» μία φάση και αυτή με σουτ έξω από την αντίπαλη περιοχή. Ξέχωρα ότι εκείνος παραλίγο να σκοράρει στα Χανιά, σε μία στατική φάση.

Η εικόνα του στα μπαράζ ενδέχεται να αλλάξει τα δεδομένα που υπάρχουν για το μέλλον του, ίσως και όχι. Η περίπτωσή του παρουσιάζεται «ρευστή», αλλά επιβεβαίωσε πως παραμένει ένας κεντρικός αμυντικός πρώτης γραμμής, που μπορεί να διαχειριστεί αγώνες όπου η μπάλα... καίει. Γιατί και αυτό έχει τη σημασία του.