Αυτή είναι πραγματικά σημαντική μεταγραφή για τον Ολυμπιακό…

Η παραμονή του Ζοσέ Σα στον Ολυμπιακό είναι πραγματικά μία πολύ σημαντική και ευχάριστη είδηση για το σύλλογο. Για πολλούς λόγους.

Κατ΄ αρχάς, γιατί η ομάδα κρατάει τον βασικό της γκολκίπερ κι έναν από τους καλύτερους της παίκτες κατά την απερχόμενη σεζόν-ο Φορτούνης, ο Ποντένσε, ο Γκιγέρμε, ο Ομάρ, ο Καμαρά κι ο Σα ήταν οι πέντε έξι καλύτεροι παίκτες του Ολυμπιακού. Και κατά την γνώμη μου ο Πορτογάλος ήταν ο καλύτερος γκολκίπερ στην Ελλάδα φέτος.

Ο Σα αφού πρώτα έπαιξε ένα παιχνίδι Κυπέλλου κι ένα Γιουρόπα Λιγκ τέλη Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτώβρη, πήρε θέση στην ενδεκάδα από τέλη Οκτώβρη, με εκείνο το 2-0 στο Λουξεμβούργο κι έκτοτε ουσιαστικά δεν ξαναβγήκε. Έτσι, παρότι ο Γιαννιώτης ξεκίνησε και πήρε γάντια βασικού (στα 12 πρώτα παιχνίδια πρωταθλήματος και Ευρώπης, τελικά ο Πορτογάλος συμπλήρωσε 31 συμμετοχές στην σεζόν! 21 παιχνίδια στο πρωτάθλημα, εφτά στην Ευρώπη και τρία στο Κύπελλο.

Σε αυτά τα 31 παιχνίδια με τον υψηλόσωμο Πορτογάλο κάτω από τα δοκάρια ο Ολυμπιακός είχε 23 νίκες, τέσσερις ισοπαλίες (με Ντινάμο 2-2, Παναθηναϊκό 1-1, Ξάνθη 1-1 και 0-0) και τέσσερις ήττες (από Μίλαν 1-3, Μπέτις 0-1, Ντινάμο 0-1 και ΠΑΟΚ 1-3). Άρα, ο Ολυμπιακός με τον Σα έχασε ένα ματς από ελληνική ομάδα, στην Τούμπα.

Μπορεί δε κάποιος να παρατηρήσει ότι στα 31 παιχνίδια του ο Ολυμπιακός κράτησε το μηδέν στα 14, είχε παθητικό ενός γκολ στα 14, παθητικό δύο γκολ σε ένα και παθητικό τριών γκολ σε δύο παιχνίδια. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έκανε λάθη (π.χ. στα γκολ της Μίλαν και της ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη) κι ότι εμφάνισε μία αδυναμία στα μακρινά σουτ δεχόμενος αρκετά γκολ από απόσταση. Όμως, δεν υπάρχει κι αμφιβολία ως προς το ότι δούλεψε, βελτιώθηκε, περιόρισε τα λάθη του, απέκτησε αυτοπεποίθηση όσο έπαιζε και αφενός μεν έδειξε να εμπνέει εμπιστοσύνη στους συμπαίκτες του, αφετέρου δε είχε κι ορισμένες πραγματικά εντυπωσιακές επεμβάσεις κάτω από τα δοκάρια, ενώ διακρίθηκε πάρα πολύ στα τετ α τετ και στην ταχύτητα στις εξόδους του κι έδειξε μία άνεση να βγαίνει και να μπλοκάρει η, να διώχνει μπάλες στον αέρα

Υπάρχει, όμως, στα δικά μου τα μάτια κι ένας δεύτερος πολύ σοβαρός λόγος για τον οποίο ο Ολυμπιακός έπρεπε πάση θυσία να κρατήσει τον Σα: δεν ήταν δυνατόν να συνεχίζονταν αυτό το πράγμα που συμβαίνει εδώ και μία τριετία κι ο Ολυμπιακός κάθε χρόνο να άλλαζε δύο γκολκίπερ. Πρόπερσι τον Καπίνο και τον Λεάλι, πέρσι τον Καπίνο και τον Προτό, φέτος τον Γιαννιώτη και τον Σα.

Κανείς σύλλογος δεν μπορεί να φτιάξει μία πραγματικά καλή ομάδα, αλλάζοντας κάθε χρόνο γκολκίπερ. Το ποδόσφαιρο έχει νόμους, τους οποίους οφείλουν οι ομάδες να σέβονται. Όπως ο Ολυμπιακός είχε τόσα χρόνια τον Νικοπολίδη και μετά για μία τριετία τον Ρομπέρτο. Και βγήκε κερδισμένος.

Δεν θα είχε απολύτως κανένα νόημα να άλλαζε πάλι γκολκίπερ ο Ολυμπιακός, ακόμη κι αν έβρισκε καλύτερο γκολκίπερ του Σα! Μην ξεχνάμε ότι παίζει ρόλο στην παρουσία κάθε παίκτη κι ο προπονητής. Και με Πορτογάλο προπονητή, είδαμε μία καλή εικόνα του Πορτογάλου τερματοφύλακα. Να θυμίσω δε ότι ο Ρομπέρτο στο τοπ της φόρμας του στον Ολυμπιακό βρέθηκε με τον Μίτσελ. Όταν έφυγε ο Ισπανός προπονητής και ο Ολυμπιακός είχε στον πάγκο Πορτογάλους τεχνικούς (βλέπε Βίτορ Περέϊρα και Μάρκο Σίλβα), ο Ισπανός γκολκίπερ έπεσε κατά 50%...

Η πρώτη ουσιαστικά μεγάλη κίνηση του Ολυμπιακού ενόψει του σχεδιασμού της νέας σεζόν έγινε, με την παραμονή του Σα. Ανάλογα σημαντικές πρέπει να είναι κι οι επόμενες…

Άσχετο: Ταινία για απόψε, Bone Tomahawk (00.40) στην Cosmote Cinema 1.