Το σερί Σισέ-Μεριά, η καλύτερη επιλογή και η λύση της υπομονής

100% Επιστροφή* χρημάτων Ίντερ - Γιουβέντους! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Μία από τις πιο καλές αποφάσεις του Πέδρο Μαρτίνς σε αυτό το φινάλε της σεζόν νομίζω ότι ήταν η επιλογή να βάλει και στις πέντε τελευταίες αγωνιστικές στο κέντρο της άμυνας μαζί τον Σισέ και τον Μεριά.

Οι δύο Αφρικάνοι σέντερ μπακ είχαν παίξει σπάνια ως δίδυμο σε ολόκληρη τη φετινή σεζόν, αφού ο Μαρτίνς είχε δώσει στον Βούκοβιτς να πάρει στο σπίτι του τη φανέλα του βασικού…Οπότε τουλάχιστον τώρα στο τέλος είχε πραγματικά νόημα να τους δει ο Ολυμπιακός σαν δίδυμο, καθώς άλλωστε πολλοί στο σύλλογο είχαν την άποψη ότι αυτοί οι δύο έπρεπε να παίζουν βασικοί από την αρχή της σεζόν.

Τι έχουμε δει από το δίδυμο Μεριά-Σισέ; Κατ΄ αρχάς, είναι άδικο να κρίνονται δύο κεντρικοί αμυντικοί και δη νέα παιδιά από πέντε παιχνίδια που έπαιξαν μαζί-συν ενάμιση ακόμη αγώνα που είχαν παίξει το Φλεβάρη. Ας έχουμε στο μυαλό μας τον απαράβατο κανόνα του ποδοσφαίρου, που λέει ότι αν δύο θέσεις χρειάζονται χημεία, συνοχή, ομοιογένεια κι άρα δεκάδες παιχνίδια δύο παικτών μαζί είναι αυτές των στόπερ…

Άρα, απλά καταγράφουμε τι έχουμε δει μέχρι στιγμής. Κι αυτό είναι ένα δείγμα ικανοποιητικό από πλευράς απόδοσης των δύο παικτών-αλλά όχι αρκούντως ικανοποιητικό για δεδομένα Ολυμπιακού θα πρόσθετα. Από τη μία είναι ξεκάθαρο ότι έχουν τις προδιαγραφές για ωραία πράγματα, από την άλλη η έλλειψη σταθερότητας «φωνάζει».

Θα σταθώ λίγο παραπάνω στον Σισέ, γιατί είναι δεύτερη σεζόν στον Ολυμπιακό κι έπαιζε άλλα τρία χρόνια στη Γαλλία, σε αντίθεση με τον Μεριά, ο οποίος είναι μεν δύο χρόνια μεγαλύτερος κι έχει την εμπειρία ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά έως το περασμένο καλοκαίρι είχε παίξει μόνο στην Αφρική, δεν είχε έρθει ποτέ στην Ευρώπη.

Από τον Σισέ λοιπόν περίμενα να είχε αποκτήσει περισσότερη διάρκεια στο παιχνίδι του. Και να περιόριζε τα λάθη του. Την γνώμη μου ότι είναι ο πιο προικισμένος και γενικά καλύτερος σέντερ μπακ του Ολυμπιακού δεν την αλλάζω! Όμως, αυτό δεν αλλάζει και την πραγματικότητα; Δεν σημαίνει ότι βλέπουμε ένα στόπερ που μας καλύπτει, όσο δεν βγάζει σταθερότητα και όσο συνεχίζει τα λάθη.

Για παράδειγμα, στο τελευταίο παιχνίδι του Ολυμπιακού, στη Λαμία, προσπαθώ να καταλάβω την αντίδραση του στο γκολ των γηπεδούχων…Γίνεται η σέντρα από την πλευρά του Ανδρούτσου κι ο Σισέ αρχικά πάει προς την πλευρά του Τσιμίκα, που ήταν με τον Καραμάνο και στη συνέχεια προς την πλευρά του Μεριά, που ήταν με τον Μπαράλες. Αλλά επί της ουσίας δεν κάνει τίποτα! Περισσότερο μπερδεύει τους δό συμπαίκτες του παρά δίνει λύση, με αυτό το πέρα δώθε…

Στη δε φάση που η Λαμία ζήτησε πέναλτι με τον Μπαράλες, ο Σισέ ενήργησε φανερά καθυστερημένα, λες κι είχε κολλήσει το μυαλό του κι άφησε τον αντίπαλο φορ να πεταχθεί πίσω από την πλάτη του-όχι ότι κι ο Μεριά πήγε πίσω…Και οι δύο δε μαζί απέτυχαν να κάνουν καλή άμυνα και σε μία κεφαλιά του στόπερ της Λαμίας (Πλιάτσικα) σε ένα κόρνερ στο 94’, με τον Σισέ να κάνει άλμα σε λάθος τάϊμινγκ και να μην βρίσκει την μπάλα, τον δε Μεριά να μαρκάρει κοιτάζοντας…

Τουλάχιστον ο Μεριά στο συγκεκριμένο παιχνίδι είχε μία αρκετά καλή εμφάνιση, σε αντίθεση με τον Σισέ, που είχε ένα από τα…κλασικά παιχνίδια του χωρίς σοβαρότητα-χαρακτηριστικά η μία φάση, που πάει να διώξει την μπάλα και του φεύγει…Αλλά η ουσία γενικά παραμένει η ίδια. Απ΄ όσα έχουμε δει μέχρι στιγμής, φαίνεται καλύτερη επιλογή η απόκτηση ενός έμπειρου κι αξιόλογου κεντρικού αμυντικού, ο οποίος θα πλαισιώσει έναν εκ των δύο Αφρικάνων, με τη δημιουργία έτσι μίας καλής τριάδας.

Η άλλη επιλογή, ίσως και πιο ποδοσφαιρική, είναι να επιμείνει ο Ολυμπιακός στο δίδυμο Σισέ-Μεριά. Μόνο που αυτή η επιλογή θα χρειαστεί χρόνο, για να «δέσουν» αυτοί οι δύο παίκτες. Υπάρχει υπομονή στον Ολυμπιακό;…

Άσχετο: έβλεπα τα χάϊλαϊτς από το Γιουνάϊτεντ-Σίτι. Σε κάποια φάση, στο 0-0, γίνεται ένα μαρκάρισμα σε παίκτη της Σίτι ο διαιτητής δεν σφυρίζει φάουλ κι η Γιουνάϊτεντ βγάζει επίθεση. Ο Ράσφορντ φεύγει από δεξιά, αλλά κάποια στιγμή βλέπει (η του το λένε) τον πεσμένο παίκτη της Σίτι, σταματάει το παιχνίδι και κάνοντας φερ πλέϊ διώχνει την μπάλα πλάγιο άουτ. Επαναλαμβάνω, ο Άγγλος διεθνής φορ το έκανε σε ντέρμπι Γιουνάϊτεντ-Σίτι. Ό,τι ακριβώς ΔΕΝ έκανε ο Μάτος, κατά σύμπτωση από την ίδια θέση με τον Ράσφορντ, στο παιχνίδι ΠΑΟΚ-Λαμία, με τον ΠΑΟΚ έτσι να ανοίγει το σκορ…