Ο πατέρας του άτυχου Νάσου Κωνσταντίνου, που έχασε τη ζωή του στην προσπάθειά του να αποφύγει τη φερόμενη ενέδρα οπαδών του Ηρακλή στο ύψος του ΑΧΕΠΑ μετά από τον ημιτελικό Κυπέλλου ανάμεσα στον Δικέφαλο και τον Παναθηναϊκό, τον Απρίλιο του 2017, εξεταζόμενος ως μάρτυρας στη δίκη που ξεκίνησε με ένταση, έκανε λόγο για καρτέρι θανάτου καταδεικνύοντας οπαδούς του Ηρακλή.

«Το παιδί μου ξεκίνησε από την Κύπρο για δουλειά και συνδύασε την παρουσία του στη Θεσσαλονίκη με τον αγώνα του ΠΑΟΚ» είπε στο voria.gr ο μαυροντυμένος άνδρας και πρόσθεσε: «Μας πήραν τηλέφωνο και μας είπαν ότι ενεπλάκη σε τροχαίο και είναι στο νοσοκομείο. Ήρθαμε στο Παπανικολάου όπου μας είπαν ότι καταδιώχτηκε και στην προσπάθειά του να ξεφύγει έτρεξε για να μην τον σκοτώσουν, και τελικά τον σκότωσαν στο δρόμο».

Επικαλούμενος αυτόπτες μάρτυρες και φίλους του μοναχογιού του, που τον συνόδευαν εκείνη την ημέρα, κατέθεσε ότι (οι κουκουλοφόροι) ήταν περίπου επτά άτομα που «κρατούσαν σιδερογροθιές, λοστούς και ξύλα». «Δυο παιδιά πρόλαβαν να φύγουν. Έκαναν κλοιό στον γιο μου και ένα άλλο παιδί ώστε να μην μπορέσουν μα φύγουν. Υποχρεώθηκαν να μπουν στο οδόστρωμα. Στόχος τους ήταν να επιφέρουν το θάνατο».

Ο ίδιος συμπλήρωσε, επικαλούμενος πάντα όσα του μετέφεραν αυτόπτες μάρτυρες, ότι οι δράστες ενήργησαν με μένος, τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι όταν ο Νάσος βρισκόταν στο οδόστρωμα, χτυπημένος από το διερχόμενο όχημα, εκείνοι φώναξαν «δείτε τι σας κάνει η Θύρα 10». «Ο οδηγός του αυτοκινήτου είπε ότι είδε κάποιους να καταδιώκουν το παιδί μου αλλά και δεν μπόρεσε να αντιδράσει». Απαντώντας σε ερωτήσεις της εισαγγελέως και με δάκρυα στα μάτια ο μάρτυρας είπε ότι ο γιος του επρόκειτο να πάρει ένα μήνα μετά το μοιραίο περιστατικό το πτυχίο του από την Κύπρο, ενώ έπαιζε πολλά χρόνια ποδόσφαιρο. «Όλη η κοινωνία στην Κύπρο ξέρει ποιος ήταν ο γιος μου. Δεκαεπτά χρόνια στα γήπεδα δεν προκάλεσε κανένα επεισόδιο».

Σε δηλώσεις του αμέσως μετά τη δίκη, ο πατέρας του Νάσου είπε: «Ο Νάσος αγαπούσε πάρα πολύ τον ΠΑΟΚ, ήταν ποδοσφαιριστής από τα 7 του χρόνια και ανήκε στην τοπική ομάδα της Πάφου. Ήταν άριστος φοιτητής, αποφοιτούσε στις 31 Μαϊου (σ.σ. λίγες ημέρες μετά το αιματηρό επεισόδιο), αλλά δυστυχώς κάποιοι δεν τον άφησαν να χαρεί. Ούτε ακόμα και την αγαπημένη του ομάδα, είχε έρθει εδώ για δουλειά και το συνδύασε με το να πάει στο γήπεδο και να δει τον ΠΑΟΚ».

Και πρόσθεσε: «Δεν είναι λίγο πράγμα να στέκονται δίπλα σου οι άνθρωποι που σκότωσαν το παιδί σου και δεν ξέρω αν κάποιος γονιός θα μπορούσε να το αντέξει αυτό. Ελπίζω στη δικαίωση της ψυχής του παιδιού μου. Δεν θέλω να εκδικηθώ κάποιον, απλά είναι κρίμα να χάνονται τόσο νέα παιδιά χωρίς λόγο. Γιατί κάποιοι ανεγκέφαλοι -δεν ξέρω πώς να τους χαρακτηρίσω- να καταδιώκουν παιδιά αγνά, παιδιά που έρχονται από άλλες χώρες χωρίς καν να ξέρουν τι συμβαίνει και στο τέλος να τα χάνουμε με τέτοιον τρόπο».

«Ευχαριστώ» σε ΠΑΟΚ και Σαββίδη

Αισθάνθηκε, μάλιστα, την ανάγκη να ευχαριστήσει «δημοσίως τη μεγάλη οικογένεια του ΠΑΟΚ» που «έκανε τα πάντα» και προσωπικά τον Ιβάν Σαββίδη, τον οποίον, όπως είπε, έχει συναντήσει μία φορά. «Μας έχει βοηθήσει γενικά πάρα μα πάρα πολύ, μακάρι ο Θεός να τον έχει καλά εκεί που βρίσκεται», τόνισε χαρακτηριστικά.