Μην καμώνεσαι ότι είσαι Άρης, αλλά γίνε AΡΗΣ

Ο Άρης σ’ όλα τα ντέρμπι, με το ονομαζόμενο πάλαι ποτέ ΠΟΚ, μακριά από την έδρα του, γνώρισε ήττες.

Ήττες συντριπτικές με ΑΕΚ και Ολυμπιακό, ήττα αναπάντεχη από τον Παναθηναϊκό με βάση την εικόνα των δυο ομάδων στα τελευταία παιχνίδια.

Στο σύνολο τους ήττες αποκαρδιωτικές. Εκεί που κατά διαστήματα οι προσδοκίες και οι φιλοδοξίες έδειχναν να μεγαλώνουν, έρχονταν οι αναμετρήσεις αυτές για να τις αποψιλώσουν!

Πέρα όμως από την αρνητική εικόνα που παρουσίασε ο κίτρινος οργανισμός στις συναντήσεις εντός Λεκανοπεδίου, προκύπτουν και θετικά στοιχεία τα οποία αξίζει να επισημάνουμε.

Και αναφέρομαι σ’ όλο τον κίτρινο οργανισμό γιατί την ευθύνη για τα ατυχή αποτελέσματα την φέρουν από κοινού άπαντες. Παίκτες, προπονητικό επιτελείο, διοίκηση. Έτσι μόνο μένουμε πιστοί στο δόγμα που θωρακίζει την ενότητα μια ομάδας, το όλοι μαζί κερδίζουμε και όλοι μαζί χάνουμε!

Όπως για κάθε αλήθεια αντιστοιχεί και ένα ψέμα, έτσι για κάθε κακό αντιστοιχεί και ένα καλό.

Και το καλό –πολύ καλό κατά την ταπεινή μου άποψη- είναι το γεγονός ότι η ομάδα στραπατσαρίστηκε στα παιχνίδια με τους μεγάλους την στιγμή που ετοιμαζόταν να εμφανιστεί στο ευρύ κοινό πιο όμορφη και ελκυστική απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα.

Αυτό είναι το πρώτο θετικό προς επισήμανση.

Η πραγματικότητα λοιπόν αποδείχθηκε σκληρή, όσο σκληρή οφείλει πάντα να είναι απέναντι σ’ αυτούς που ονειρεύονται να φτάσουν ψηλά να καταξιωθούν στην συνείδηση του φίλαθλου κοινού.

Οι επαναλαμβανόμενες ανώμαλες προσγειώσεις αποτελούν το καλύτερο μάθημα-πάθημα για τον φετινό Άρη.

Η πιο διδακτική εμπειρία για το μέλλον αλλά και το παρόν της ομάδας.

Στο πρώτο παιχνίδι με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ ο Άρης κοίταξε κατάματα την συντριβή σε μια κρίσιμη για την ομάδα καμπή του πρωταθλήματος.

Ήταν η περίοδος των τριών συνεχόμενων ντέρμπι, πραγματική δοκιμασία για μια ομάδα με βαριά φανέλα που μέχρι εκείνη την χρονική στιγμή είχε αρχίσει να κερδίζει τις εντυπώσεις, απούσα όμως τα τελευταία 4 χρόνια από την μεγάλη κατηγορία.

Πριν την αναμέτρηση με την Ένωση ο Άρης είχε χάσει στην έδρα του από τον ΠΑΟΚ. Ένα παιχνίδι που βάση απόδοσης κάλλιστα θα μπορούσε να το είχε κερδίσει.

Αλλά το έχασε! Έτσι είναι το ποδόσφαιρο!

Την περίοδο εκείνη λοιπόν οι κίτρινοι βίωσαν στο πετσί τους την νομοτέλεια που λέει πως αν μετά από μια ήττα ,στο γήπεδο σου από τον αιώνιο αντίπαλο, δεν ενεργοποιήσεις τα αντανακλαστικά σου να σηκωθείς γρήγορα από το έδαφος, έχοντας εμπεδώσει τις αδυναμίες και τα κενά σου, τότε την πικρή αυτή ήττα θα συνοδεύσουν μια συντριβή (ΑΕΚ) και μια ακόμη καθολική ήττα στην έδρα σου, με αποτέλεσμα να καταλήξεις στο απόλυτο αρνητικό πρόσημο!

Ήταν τότε που η ομάδα έχασε το έδαφος κάτω από τα πόδια της! Τα γεγονότα και οι αποφάσεις που τα συνόδευσαν (απόλυση Ερέρα , επαναξιολόγηση παικτών κά ) αποσκοπούσαν ουσιαστικά στην ολική ανασυγκρότηση του ποδοσφαιρικού τμήματος.

Στο δεύτερο γύρο είχαμε δεύτερο… γύρο διδακτικών γεγονότων.

Μετά την νίκη στο Χαριλάου επί της ΑΕΚ, την μοναδική σε ντέρμπι αυτή την σεζόν ξεθάρρεψαν οι συζητήσεις για μεγάλωμα της ομάδας.

Ακολούθησε η βαριά ήττα στο Καραϊσκάκη απέναντι σε ένα αδιάφορο Ολυμπιακό και το μεγάλωμα πήρε…αναβολή.

Μετά δε το 2 στα 2 στο Κλεάνθης Βικελίδης που συνοδεύτηκε από αξιόλογες εμφανίσεις με αντιπάλους Απόλλωνα και ΟΦΗ κάποιοι άρχισαν να οραματίζονται τον ευρωπαίο ΆΡΗ.

Ακολούθησε το ηχηρό χαστούκι από τον Παναθηναϊκό και οι οραματισμοί παρέδωσαν ευγενικά την θέση τους στους προβληματισμούς!

Σε όλες αυτές τις ήττες στα γήπεδα της πρωτεύουσας υπάρχει κάτι κοινό. Ο Άρης εμφανίστηκε ως ομάδα προσώπων και όχι ως σύνολο. Πίστεψαν πως με ένα καλό πρώτο ημίχρονο μάγεψαν τον αντίπαλο και πως το ματς έχει τελειώσει!

Στον αντίποδα αυτών εμφανίσεων βρίσκονται τα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ. Εκεί όπου ο ΑΡΗΣ ήταν ομάδα των 11! Και στα δυο αυτά ματς μπορείς να τα βάλεις με την τύχη της ομάδας , αλλά όχι με τους παίκτες και την νοοτροπία τους.

Ο Άρης έχει κάνει βήματα προόδου παρόλη την μεγάλη κρίση που πέρασε στα μισά του πρώτου γύρου.

Όμως ομάδα με την βαριά φανέλα του Άρη που έχει κερδίσει μόλις ένα ντέρμπι σημαίνει ότι υπολείπεται των παραδοσιακών και ιστορικών ανταγωνιστών της.

Πως χρειάζεται ακόμη να διανύσει πολλά χιλιόμετρα ανηφορικού δρόμου ώστε να φτάσει να διεκδικεί επί ίσοις όροις τρόπαια και διακρίσεις.

Η συγκυριακή πιθανά κατάκτηση μιας προνομιούχας θέσης που οδηγεί στην Ευρώπη, σε ένα πρωτάθλημα μάλιστα χαμηλού ανταγωνισμού , μπορεί από την μια να επιβραβεύει τα όποια βήματα προόδου έχουν επιτευχθεί, από την άλλη όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ο Άρης έχει ολοκληρώσει σε μεγάλο βαθμό τον κύκλο εργασιών που του επιτρέπει να διεκδικεί, με αξιώσεις, διακρίσεις σε δυο μέτωπα!

Γιατί ο Άρης δεν είναι Ατρόμητος ή Αστέρας που και μόνο η έξοδος στην Ευρώπη μεγαλώνει το κύρος και το πρεστίζ αυτών των συλλόγων.

Το κύρος του εκτός συνόρων δεν εξαντλείται μόνο στην παρουσία αλλά κυρίως στα αποτελέσματα.

Γιατί έτσι εκπληρώνει τον ιστορικό του ρόλο που δεν είναι άλλος από τον να εκπροσωπεί με αξιώσεις το ελληνικό ποδόσφαιρο στα γήπεδα του εξωτερικού.

Ο Άρης –το γράφω ξανά- δεν χρειάζεται να βιαστεί. Χρειάζεται να ελέγξει τον ενθουσιασμό του, δουλεύοντας σκληρά και μεθοδικά, διαλέγοντας παράλληλα την πολιτική των χαμηλών τόνων.

Εδώ υπεισέρχεται ο δεύτερος θετικός παράγοντας μετά… τα χαστούκια στις κρίσιμες αναμετρήσεις και δεν είναι άλλος από την στάση του προπονητή Παντελίδη.

Θετικότατο το γεγονός ότι ο κόουτς μετά τις ήττες σε ανταγωνιστικό επίπεδο δεν αναζήτησε δικαιολογίες.

Το πέναλτι που δεν δόθηκε, οι απουσίες, η ατυχία ή ότι η ομάδα ήταν… ματιασμένη και άλλα ελληνικά!

Αυστηρός με την ομάδα και συγχρόνως ψύχραιμος και αποστασιοποιημένος από υπερβολές και μεγαλοιδεατισμούς!

Ο κόουτς θα χρειαστεί να μεγαλώσει μαζί με την ομάδα γιατί είναι αλήθεια ότι πρώτη φορά στην καριέρα του αναλαμβάνει ένα σύλλογο αυτού του βεληνεκούς.

Και θα μεγαλώσει αν παραμείνει πραγματιστής και προσγειωμένος.

Μόνο μεταλαμπαδεύοντας αυτές τις αρετές στην ομάδα, δουλεύοντας σκληρά με πείσμα και υπομονή, ο Άρης δεν θα χρειάζεται να καμώνεται πως έγινε Άρης, αλλά Άρης πραγματικός, όπως τον ονειρεύτηκαν οι οπαδοί του και όπως τον γνώρισαν και τον σεβάστηκαν οι αντίπαλοι!