Μην κοιτάς το αποτέλεσμα, δες το πλάνο

Μην κοιτάς το αποτέλεσμα, δες το πλάνο

Μην κοιτάς το αποτέλεσμα, δες το πλάνο

bet365

Ο Βασίλης Βλαχόπουλος γράφει για τη δικαίωση του αγωνιστικού σχεδίου του Άρη αλλά και τις σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ παικτών-προπονητή.

Συνήθως, το αποτέλεσμα οδηγεί στη δικαίωση, στην προκειμένη περίπτωση όμως είναι αυτό που απασχολεί λιγότερο. Διότι, πριν ο Άρης παραταχθεί στο χορτάρι του Καραϊσκάκη για να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό μπορεί να καυχιέται ότι α) στους αγώνες απέναντι σε δύο διεκδικητές του τίτλου (ΠΑΟΚ και ΑΕΚ) δέχθηκε μόλις μία τελική προσπάθεια και β) δεν δέχθηκε ούτε μία εντός της περιοχής. Είναι αυτοί οι αριθμοί, κάποιες φορές μπορεί να παραπλανήσουν και να οδηγήσουν σε λανθασμένα μονοπάτια, αλλά στην περίπτωση του Άρη είναι τόσο αληθινοί τόσο ενδεικτικοί καθώς δικαιώνουν ένα σχέδιο κι αυτούς που το κατέστρωσαν.

Για να καταλάβει κανείς το σχέδιο, θα πρέπει να παρακολουθήσει με ακρίβεια τους αγώνες απέναντι σε Αστέρα Τρίπολης, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ. Είναι τόσο ίδιοι, σαν τους σιαμαίους. Και στους τρεις, ο Άρης έδωσε την κατοχή της μπάλας και χώρους στους αντιπάλους τους, ταυτόχρονα και την ψευδαίσθηση ότι είναι κυρίαρχοι του παιχνιδιού. Κι αν σε Τρίπολη και Τούμπα, τούτο αποτελεί μια ευνόητη τακτική, δεν είναι τόσο εύκολο να το πράξεις στο γήπεδό σου και μ’ ένα κοινό 17-18 χιλιάδων ανθρώπων, οι οποίοι απελπισμένα επιζητούν το βασικό πειστήριο της επιστροφής. Το κάνεις όμως όταν νιώθεις πολύ υψηλό επίπεδο συσπείρωσης και αντιληφθείς ότι αυτοί που βρίσκονται στις κερκίδες είναι πεπεισμένοι για τη δουλειά σου. Σε συνδυασμό με τη «χαρά», αυτό είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Άρη στον τελευταίο μήνα.

Και στα τρία παιχνίδια α) οι αντίπαλοι του Άρη είχαν κατοχή μπάλας, β) δεν έκαναν καθαρή ευκαιρία (σ. σ. ο Αστέρας έκανε μετά το 0-3), γ) δεν υπήρχε ούτε στιγμή που να νομίσει κανείς ότι ο Άρης είχε χάσει το παιχνίδι από τα χέρια του. Κάποτε ένας Αμερικανός συγγραφέας είχε πει ότι «όποιος μπορεί να καταστρέψει κάτι, να είναι σίγουρος ότι το έχει υπό τον έλεγχό του». Είναι προφανές ότι αυτό ίσχυσε και στους τρεις συγκεκριμένους αγώνες. Καταστροφή του παιχνιδιού μέσω της τρομακτικής αφοσίωσης στο αμυντικό πλάνο, σε συνδυασμό με το κύριο χαρακτηριστικό που απέκτησε αυτή η ομάδα (επί ημερών Παντελίδη), δηλαδή τη ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα στοtransitionπαιχνίδι στην επίθεση. Στην Τούμπα, ο Άρης δεν ήταν αποτελεσματικός στο transition.

Αν η παροχή ζωντάνιας και ενέργειας στις αντεπιθέσεις είναι το αντιπροσωπευτικό στοιχείο, επειδή σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση, οι στημένες φάσεις είναι το δεύτερο. Μέχρι και περίπου ενάμιση μήνα πριν, ο Άρης ενδεχομένως να ήταν η πιο ακίνδυνη ομάδα στις στημένες μπάλες. Σε σημείο να μην παρουσιάζει ενδιαφέρον η εκτέλεση ενός κόρνερ ή ενός φάουλ από κοντινή απόσταση, με μοναδική εξαίρεση τον εκτός έδρας αγώνα με τον ΟΦΗ. Ξαφνικά, ο Ματίγια έγινε αρτίστας στην εκτέλεση και στην εξίσωση μπήκαν όλοι οι παίκτες. Ο Άρης έβγαλε κομπίνες, ασχέτως του ότι μόνο η μία τον οδήγησε στο δεύτερο γκολ του Ροζ. Καθόλου τυχαία, μετά τη νίκη επί της ΑΕΚ, ο Μανόλο Χιμένεθ επέλεξε να μιλήσει μόνο για τον συμπατριώτη του και να παραδεχθεί τον φόβο του, όταν ο Ισπανός έστηνε την μπάλα. Και είναι επίσης αλήθεια ότι σε κάθε στημένη φάση, ο Άρης άγγιξε το γκολ.

Στέκομαι στα παραπάνω και όχι τόσο στην κυριαρχική εικόνα του Άρη απέναντι στην ΑΕΚ γιατί η επιτυχία ενός πλάνου πολλές φορές έχει μεγαλύτερη αξία από το αποτέλεσμα. Γιατί το τελευταίο είναι ζήτημα συγκυριών και τύχης. Δυστυχώς όμως, στην ανώριμη κοινωνία του ελληνικού ποδοσφαίρου, είναι το κριτήριο.

Πολύ τίμια, ο Σάββας Παντελίδης είπε μετά το παιχνίδι ότι βασικό συστατικό στην καλλιέργεια και περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ παικτών-προπονητή, αλλά και πίστης των πρώτων στο πλάνο του δεύτερου, είναι το αποτέλεσμα. Όταν υπάρχει, ο αθλητής αντιλαμβάνεται το «δίκιο» του προπονητή, δεν έχει λόγο να τον αμφισβητήσει και δέχεται με βούληση το «θέλω» του. Όταν δεν έρχεται, ο πρώτος που αμφιβάλει για τη δουλειά του, είναι ο προπονητής.

Όταν όμως αποκτήσει τον έλεγχο των συναισθημάτων των παικτών και κυρίως την εμπιστοσύνη τους, τα υπόλοιπα μοιάζουν ευκολότερα. Διαφορετικά δεν θα πετύχαινε το πείραμα του αριστεροπόδαρου Βαλεριάνου στο δεξί άκρο της άμυνας, αλλά και του ότι κατάφερε να μετατρέψει το μειονέκτημά του σε πλεονέκτημα, έχοντας μόλις ένα λάθος, κι αυτό στις καθυστερήσεις. Είναι πολύ σημαντικό να νιώθει χρήσιμος ο κάθε ποδοσφαιριστής, ειδικά αυτός που γνωρίζει ότι θα δει τους περισσότερους αγώνες από τον πάγκο.

Για να καταλήξω, η ισοπαλία στην Τούμπα και η κυριαρχική εμφάνιση απέναντι στην ΑΕΚ στοιχειοθετούν τη δικαίωση την οποία απελπισμένα κυνήγησαν οι άνθρωποι του Άρη. Και δεν ήταν τόσο το αποτέλεσμα, όσο η εικόνα μιας ομάδας η οποία συνεχώς προοδεύει, αρχίζει να ομορφαίνει πρόσωπα, γιατί αγγίζει τα κύτταρα ενός ταλαιπωρημένου κόσμου. Αυτού που με περίσσεια αντοχή, βάδισε στους λασπότοπους, έμαθε ένα σωρό χωριά ανά την Ελλάδα, ξεδίψασε με το δηλητήριο που αναγκάστηκε να καταπιεί, πλέον όμως νιώθει τη δική του εξιλέωση γιατί βλέπει πλέον κάτι που τον γεμίζει, τον αντιπροσωπεύει, σε σημείο να ψιθυρίζει ότι δικαιώνεται για την επιμονή του στα χρόνια της υπομονής.

Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr

Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!

Βασίλης Βλαχόπουλος
Βασίλης Βλαχόπουλος

Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία στα τελευταία χρόνια της… λαδόκολλας. Χάριν οικονομίας, το λευκό χαρτί χρησιμοποιούταν σε έκτακτες και ιδιαιτέρως σοβαρές καταστάσεις, ούτως ή άλλως ήταν δυσεύρετο. Πρόλαβε τη διαδικασία αποστολής των φαξ, αλλά και τις πρώτες συσκευές κινητής τηλεφωνίας με τη λαστιχένια κεραία που θύμιζαν στρατιωτικούς ασυρμάτους.

Παρακολουθεί όλες… τις μπάλες, αλλά η αδυναμία του είναι η πορτοκαλί, η σπυριάρα, λόγω της ειδοποιού διαφοράς μεταξύ ποδοσφαίρου και μπάσκετ. Στο μπάσκετ ΠΑΝΤΑ κερδίζει ο καλύτερος. Στο ποδόσφαιρο, μπορεί να κερδίσει ο πιο τυχερός.

ΥΓ: Οσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα περιοδικά κι αν πέσουν στα χέρια του, το «Τρίποντο» ήταν, είναι και θα είναι το κορυφαίο forever and ever.