Το φετινό πρωτάθλημα δεν έχει καμία σχέση με αυτά των προηγούμενων χρόνων. Πολλές ομάδες να βράζουν στο ίδιο καζάνι με τις διαφορές στα αποτελέσματα και στους βαθμούς να είναι ελάχιστες. Μια νίκη μπορεί να σε ανεβάσει στην πρώτη εξάδα και μια ήττα μπορεί να σε βάλει σε σκέψεις για την παραμονή.

Το φετινό καλοκαίρι στον ΠΑΣ ήταν ένα καλοκαίρι αλλαγών. Εκτός από την φυγή του Πέδρο Κόντε κάτι που σήμαινε αναπροσαρμογή των πλάνων και την εύρεση του καλύτερου δυνατού αντικαταστάτη του Ισπανού, οι Ηπειρώτες μετά από χρόνια κι έχοντας την οικονομική δυνατότητα να κινηθούν αποφάσισαν να αποκτήσουν ποδοσφαιριστές και στις τρεις γραμμές της ομάδας.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα μετά από χρόνια ο Γιάννης Πετράκης να έχει πολλά νέα πρόσωπα στην διάθεσή του, πρόσωπα που χρειάζονταν χρόνο για να προσαρμοστούν και να ενσωματωθούν στην ομάδα. Έτσι, στα πρώτα ματς ο έμπειρος τεχνικός ψαχνόταν σε μια προσπάθεια να βρει το καλύτερο σχήμα, τόσο σε θέμα προσώπων όσο και σε θέμα συστήματος.

Αν σε αυτό προσθέσει κανείς το δύσκολο πρόγραμμα με όλες τις μεγάλες ομάδες εκτός έδρας, αλλά και κάποιες «παράξενες» διαιτητικές αποφάσεις που στέρησαν βαθμούς, συντέλεσαν ώστε ο ΠΑΣ δύο αγωνιστικές πριν τέλος του πρώτου γύρου να βρίσκεται στην ζώνη του υποβιβασμού, σε μια θέση που ξεκάθαρα δεν άξιζε.

Για τον λόγο αυτό το ματς με τον Πανιώνιο είχε τεράστια σημασία, αφού εκτός από τη νίκη που θα του έδινε βαθιά ανάσα τόσο στο βαθμολογικό κομμάτι, όσο και στο ψυχολογικό αφού η γκρίνια και η εσωστρέφεια θα έκαναν την εμφάνισή τους, ενόψει και του αγώνα που ακολουθεί κόντρα στον πρωτοπόρο ΠΑΟΚ στην Τούμπα.

Θα περίμενε κανείς πως οι παίκτες του Γιάννη Πετράκη θα έχτιζαν πάνω στην καλύτερη φετινή τους εμφάνιση αυτή κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης, αλλά το άγχος λόγω και της κρισιμότητας του αγώνα φαίνεται πως είχε κυριέσει τους ποδοσφαιριστές. Στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα έδειχνε μπλοκαρισμένη, δεν μπορούσε να αναπτυχθεί ούτε από τα πλάγια ούτε και κάθετα από το κέντρο και αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι δύο τελικές προσπάθειες στο 45λεπτο να είναι ένα μακρινό σουτ του Γιάκου και μια κεφαλιά του Παμλίδη που μπλόκαρε εύκολα ο Κότνικ.

Στην επανάληψη όμως η εικόνα της ομάδας άλλαξε. Μεγαλύτερη πίεση στο στο αμυντικό τρίτο του Πανιωνίου και γκολ στην πρώτη οργανωμένη επίθεση της ομάδας με τον Νικολιά. Το γκολ αυτό έδωσε την ψυχολογική ώθηση που χρειαζόταν ο ΠΑΣ με τους παίκτες να ελέγχουν πλήρως το παιχνίδι. Η ανασφαλεια όμως και ο φόβος μην την πατήσουν όπως και σε άλλα φετινά ματς (άπειρα τα παραδείγματα από τα μέχρι στιγμής ματς) έδωσε την δυνατότητα στον Πανιώνιο να εκμεταλλευτεί κάποιες αδράνειες (κακή η αμυντική λειτουργία του ΠΑΣ στην φάση του γκολ του Ντουρμισάι) και να φέρει το ματς στα ίσια.

Η ειδοποιός διαφορά του ματς όμως ήταν ο Ευριπίδης Γιάκος. Ο Γιάννιώτης άσος ο οποίος είναι και οπαδός της ομάδας και ο ρόλος του είναι ακόμα πιο σημαντικός, πριν προλάβουν οι «κυανέρυθροι» να κουμπώσουν και να κλειδώσουν τον βαθμό, με ένα τρομερό πλασέ έκανε άμεσα το 2-1 κι έδιωξε τα όποια φαντάσματα που ετοιμάζονταν να βγουν σε περίπτωση που ερχόταν μια νέα εντός έδρας γκέλα.

Και αν το 3-1 ήταν το κερασάκι στην τούρτα, ο ΠΑΣ Γιάννινα κατάφερε μετά από καιρό να εκμεταλλευτεί στο έπακρο αυτό που τα προηγούμενα χρόνια ήταν αυτονόητο. Την έδρα του και να στείλει μήνυμα αισιοδοξίας στους οπαδούς του πως η ομάδα αυτή αδικείται αρχικά από τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές της αφού η βαθμολογική της θέση δεν συνάδει με την πραγματική της αξία.

Με τη νίκη αυτή οι Ηπειρώετς ανέβηκαν στους 14 βαθμούς πήραν βαθιά ανάσα, ατενίζουν με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον διώχνοντας-όπως είπαμε-τα όποια σημάδια εσωστρέφειας ετοιμάζονταν να κυριεύσουν τον οργανισμό, επαναφέροντας παράλληλα την όποια χαμένη αυτοπεποίθηση έχουν φέρει οι φετινές όχι και τόσο καλές εμφανίσεις που συνδυάστηκαν με αντίστοιχο αποτέλεσμα.

Πλέον ακολουθεί το ματς της Τούμπας για να κλείσει ο πρώτος γύρος ένα ματς που ο ΠΑΣ Γιάννινα ένα ματς εκ προοιμίου δύσκολο στο οποίο οι παίκτες του Γιάννη Πετράκη θα πρέπει να παίξουν χωρίς άγχος και να μπορέσουν να φέρουν στα όρια του τον ΠΑΟΚ, άλλωστε το πρέπει για τη νίκη θα το έχει ο Δικέφαλος του Βορρά.