Ο Ατρόμητος δεν είναι σε καλό φεγγάρι και μπορεί να έχασε στο φινάλε από τον Ολυμπιακό (2-1) και παράλληλα να πήρε βαθμό στη Ριζούπολη (1-1), η εικόνα του δεν ήταν ανάλογη των πρώτων αγωνιστικών. Κυρίως στο μεσοεπιθετικό σκέλος, όπου αθροιστικά στα δύο παραπάνω ματς έβγαλε μόλις 11 τελικές και πολύ λιγότερες «καθαρές» φάσεις.

Πλέον είναι εμφανές πως το «κενό» του Ουγκράι επηρεάζει την λειτουργία του, αφού ο «υπαρχηγός» της γραμμής κρούσης του (ξεκάθαρος «αρχηγός» λογίζεται ο Κουλούρης), συνεισφέρει τόσο δημιουργικά, όσο και εκτελεστικά. Σε οκτώ εμφανίσεις του έχει ήδη βρει δίχτυα 3 φορές και μετρά μία ασίστ, ενώ με εκείνον στο γήπεδο ο Ατρόμητος σκοράρει κατά μέσο όρο κάθε 62,3 αγωνιστικά λεπτά. Στα 623' που έχει παίξει η ομάδα του σημείωσε 10 τέρματα, ενώ στο διάστημα που για διάφορους λόγους δεν αγωνίστηκε (π.χ. στα πρώτα παιχνίδια καθώς ήρθε αργά ή όταν έγινε αλλαγή), βρήκε στόχο μόλις 8 φορές. Βέβαια πάνω-κάτω η συχνότητα σκοραρίσματος του Ατρόμητου με και χωρίς Ουγκράι είναι ίδια (623'/10, 516'/8, μαζί με τις καθυστερήσεις), αλλά υπάρχει μία μεγάλη διαφορά. Από τα 8 γκολ μόλις τα 4 είναι σε ροή αγώνα.

Πιο συγκεκριμένα έτσι σημειώθηκαν τρία από τον Κουλούρη (με Παναιτωλικό, ΑΕΚ, Ολυμπιακό) και εκείνο του Κωτσόπουλου κόντρα στον Απόλλωνα, όπου για να τα λέμε όλα ουσιαστικά η μπάλα κόντραρε πάνω του μετά το δοκάρι του Μπρούνο και δεν υπήρξε κάποιος συνδυασμός.

Μετά έχουμε 3 από στατικές φάσεις (Παναιτωλικός, Αστέρας, ΑΕΚ) και ακόμη ένα αυτογκόλ (Μπανανά με Πανιώνιο), το οποίο μάλιστα πάλι ήταν από στημένη μπάλα. Επειδή και εκείνο του Αγρινίου ήταν ουσιαστικά από καραμπόλα πάνω στον Ερισκον, ο Ατρόμητος σκόραρε με «κόντρα» δύο φορές χωρίς τον Ουγκράι.

Τα παραπάνω αποτυπώνουν το μέγεθος της προσφοράς του διεθνή μέσου, αλλά και το πόσο πολύ... λείπει για τον Κάναντι.