Πιάνει τόπο αυτό που κάνει τώρα ο Φορτούνης!

Το λες και…ταλαιπωρία αυτό που συμβαίνει στα τελευταία παιχνίδια με τον Φορτούνη, τον αντικειμενικά μακράν ποιοτικότερο, αλλά και γενικά καλύτερο φέτος παίκτη του Ολυμπιακού.

Με τον Παναθηναϊκό ο Πέδρο Μαρτίνς του άλλαξε θέση και τον έβαλε να παίξει στα πλάγια της μεσαίας γραμμής, προερχόμενος μάλιστα από μία εντυπωσιακή εμφάνιση του, στη θέση του, σαν δεκάρι, στο 5-1 επί της Ντουντελάνζ, όπου είχε πετύχει ο ίδιος δύο γκολ κι είχε φτιάξει κι ένα.

100% Επιστροφή* χρημάτων στον αγώνα Ρεάλ Μαδρίτης – Βαλένθια! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Με τον Ατρόμητο ο Πορτογάλος τον άφησε στον πάγκο και τον πέρασε αλλαγή στο ημίχρονο, όταν ο Ολυμπιακός έχανε 0-1. Ο Φορτούνης έπαιξε στη θέση του και με αυτόν στην ενδεκάδα η ομάδα γύρισε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι.

Με την Μπέτις ο προπονητής του άλλαξε πάλι θέση κι αυτή τη φορά τον έβαλε να παίξει σέντερ φορ, ελλείψει άλλου (άραγε τι νόημα είχε η ιδέα να δηλώσει ο Ολυμπιακός στο Γιουρόπα Λιγκ τέσσερις στόπερ κι όχι τρεις, ώστε να δήλωνε και τρίτο σέντερ φορ, τον Μάνο;).

Επί τρία συνεχόμενα παιχνίδια, ο προπονητής είτε αλλάζει θέση στο Φορτούνη και τον χρησιμοποιεί ως εξτρέμ η, φορ, είτε τον κρατάει στον πάγκο και τον βάζει όταν χάνει ο Ολυμπιακός. Και μιλάμε για τον καλύτερο παίκτη…

Είναι μία ταλαιπωρία όλο αυτό το σκηνικό για τον Φορτούνη, όμως κι αυτού του είδους οι ταλαιπωρίες είναι μέσα στο ποδόσφαιρο. Ο Μαρτίνς δεν…τρελάθηκε. Έχει τεράστιο επιθετικό πρόβλημα και προσπαθεί να βρει λύσεις στα άκρα, αλλά και στο κέντρο της επίθεσης-ακουμπάει έτσι στον Φορτούνη, γιατί ποντάρει στην ποιότητα του.

Τώρα, γιατί τον κράτησε έξω στο Περιστέρι; Νομίζω ότι δεν άρεσε στον προπονητή μία νωχελικότητα που έβγαλε ο παίκτης στις προπονήσεις στο Ρέντη μετά την επιστροφή του από την Εθνική. Και θέλησε να τον ξυπνήσει, αφήνοντας τον στον πάγκο. Μην κρυβόμαστε, είναι λίγο ιδιαίτερο παιδί ο Φορτούνης, δεν είναι κι ο πιο…εύκολος χαρακτήρας, ας το πω έτσι...διακριτικά. Ας σκεφθούμε, άλλωστε, ότι όλοι οι προπονητές κάποια στιγμή είχαν παιχνίδια που τον άφησαν στον πάγκο η, και στην εξέδρα, προφανώς γιατί κάτι έβλεπαν…

Όμως, σημασία έχει η αντίδραση που βγάζει ο Φορτούνης σε αυτή την «ταλαιπωρία» που υφίσταται.

Σέντερ φορ τον έβαλε ο προπονητής κι ο Φορτούνης «σκίστηκε» μέσα στη Σεβίλλη. Όχι μόνο δεν αδιαφόρησε, αλλά τα έδωσε όλα. Έφτιαξε παιχνίδι, μπήκε σε φάσεις, πήρε κι εκτέλεσε στημένα, κράτησε μπάλα. Αν έκανε και τη σωστή κίνηση στο 43’, εκεί που βρέθηκε φάτσα με το γκολ, αλλά λίγο πλάγια, θα ήταν σούπερ.

Αλλαγή τον έβαλε ο προπονητής και μπήκε μέσα κι έκανε όργια. Πήρε την ομάδα από το χέρι και την οδήγησε σε ένα από τα πιο δύσκολα διπλά των τελευταίων ετών. Με καθαρά προσωπικές ενέργειες, η μία καλύτερη από την άλλη. Με ένα 45λεπτο πολύ υψηλού επιπέδου.

Έξω αριστερά τον έβαλε ο προπονητής και βοήθησε πολύ την ομάδα. Ναι, στραβομουτσούνιασε που τον άλλαξε θέση, λάθος του νομίζω ήταν, αλλά μέσα στο γήπεδο πάλεψε. Δύο πάσες του στον Ποντένσε ήταν για γκολ-αν ο Πορτογάλος αδυνατεί να σκοράρει, είναι άλλο θέμα. Από δική του πλαγιοκόπηση είχε βγει η φάση του γκολ του Λάζαρου, που ακυρώθηκε από φάουλ του Νάτχο στον Διούδη. Προσπάθησε δύο φορές να σκοράρει με κεφαλιές, χωρίς επιτυχία. Αυτός κέρδισε το φάουλ, από το οποίο ο Λάζαρος μπορούσε να σκοράρει, αλλά ο Κότσαρης απογειώθηκε στο παραθυράκι του κι έσωσε.

Πράγματι, ο Φορτούνης θα μπορούσε να είναι ακόμη καλύτερος με τον Παναθηναϊκό. Κι ίσως δεν τον βοήθησε ότι είχε «χαλάσει» η ψυχολογία του, επειδή του άλλαξε θέση ο Μαρτίνς. Αλλά κακώς το βλέπει έτσι. Πρέπει να το βλέπει όπως το είδε με τον Ατρόμητο και την Μπέτις. Κάπου να θυσιάζεται για την ομάδα και να το κάνει με ευχαρίστηση. Γιατί πλέον είναι ο πιο παλιός παίκτης του Ολυμπιακού, είναι ο αρχηγός της ομάδας, είναι ίσως ο μοναδικός παίκτης με τον οποίο μπορεί να δεθεί και δένεται ο κόσμος.

Πιάνει τόπο αυτή η ταλαιπωρία την οποία υφίσταται ο Φορτούνης στα τελευταία παιχνίδια. Αυτό πρέπει να έχει στο μυαλό του ο Έλληνας άσος και αν χρειαστεί και τη Δευτέρα με τον Παναιτωλικό να παίξει στα πλάγια, αν το χρειαστεί ο Ολυμπιακός. Πιάνει τόπο, γιατί η ομάδα τον έχει ανάγκη και αυτός είναι ο καλύτερος της παίκτης. Κι όπως έκανε στο Περιστέρι και στη Σεβίλλη, έτσι να συνεχίσει. Να τα δίνει όλα. Κι όλοι στον Ολυμπιακό, τόσο στο κλαμπ, όσο και στον κόσμο, το εκτιμάνε. Κι είναι προς τιμήν του, να τα δίνει όλα, υπό αυτές τις συνθήκες που βλέπουμε στα τελευταία παιχνίδια.

Απλά, κάπου εκεί στην τελική προσπάθεια χρειάζεται μεγαλύτερη συγκέντρωση και προσοχή. Γιατί εξακολουθώ να πιστεύω ότι τα έξι γκολ που έχει σκοράρει σε πρωτάθλημα κι Ευρώπη μέχρι στιγμής (και δη σε τέσσερα μόνο παιχνίδια) είναι πολύ λίγα για την καλή φόρμα στην οποία βρίσκεται από την αρχή της σεζόν. Έπρεπε ακόμη κάποια γκολ να τα είχε κάνει κι εύκολα. Όπως στο Χαριλάου στα πρώτα λεπτά, όπως αυτό στην Μπέτις, όπως με τον ΠΑΟΚ. Κι άλλα.

Εγώ τον έχω κατακρίνει για την έλλειψη σταθερότητας και διάρκειας που βγάζει, ακόμη και στη φετινή σεζόν, στην οποία πραγματικά βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Κι έγραψα τις προάλλες ότι δεύτερο συνεχόμενο μεγάλο παιχνίδι δεν έχει κάνει, δηλαδή το ένα του μεγάλο παιχνίδι, δεν φέρνει καπάκι κι άλλο μεγάλο σε απόδοση-με την Μπέτις, όμως, το κυνήγησε πολύ. Και βέβαια πρέπει να βάλουμε και μία άλλη παράμετρο στο σκηνικό της όποιας κριτικής κάνουμε στο Φορτούνη. Μιλάμε για ένα παίκτη που παίζει περισσότερο από κάθε άλλο! Στα δέκα από τα έντεκα παιχνίδια πρωταθλήματος, στα οκτώ από τα εννιά ευρωπαϊκά παιχνίδια (κι αλλαγή στο ένατο) κι έξι 90λεπτα και με την Εθνική. Κι υπάρχει κι η κόπωση στο ποδόσφαιρο.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν θα σταματήσω να ζητάω περισσότερα από τον Φορτούνη, αλλά και να τον κριτικάρω όταν πιστεύω ότι αυτό πρέπει να κάνω-γιατί τον πιστεύω περισσότερο από κάθε άλλο παίκτη του Ολυμπιακού. Όμως, μία μεγάλη αλήθεια είναι ότι και τον Φορτούνη και πάνω απ΄ όλα την ομάδα πρέπει να την βοηθήσουν περισσότερο οι συμπαίκτες του.

Διότι αν έχουμε παράπονα από τον Φορτούνη, τι να πούμε για άλλους ειδικά από τη μέση και πάνω…