Πώς ο Ολυμπιακός χάνει ένα μεγάλο του όπλο στο γκολ…

Παιχνίδι από παντού στη Novibet με κινητό και τάμπλετ

Συμπληρώσαμε το ένα τρίτο του πρωταθλήματος κι ο Ολυμπιακός βρίσκεται μπροστά σε ένα πραγματικά αρνητικό ρεκόρ. Σε δέκα ολόκληρες αγωνιστικές δεν έχει πετύχει έστω ένα γκολ με κεφαλιά από εκτελέσεις κόρνερ και φάουλ! Γενικά δεν έχει σκοράρει με μία σέντρα από μία στημένη φάση...

Το ρεκόρ είναι πολύ δυσάρεστο. Στα δικά μου μάτια είναι πολύ πιο σοβαρό απ΄ ότι φαίνεται. Διότι μιλάμε για μία ομάδα που διαπιστωμένα έχει πρόβλημα στο γκολ. Αλλά και που διαπιστωμένα έχει την κατοχή της μπάλας στα εννιά από τα δέκα παιχνίδια (στο ΟΑΚΑ την είχε η ΑΕΚ, 57-43) και δη την έχει, την κατοχή, ο Ολυμπιακός συνήθως σε ποσοστά συντριπτικά: με τον Παναθηναϊκό 62-38, με τον ΠΑΟΚ 60-40, με τον Απόλλωνα 64-36, με τον Αστέρα 62-38, με τον ΠΑΣ 64-36, με τον Λεβαδειακό 68-32, μέσα στον ΟΦΗ 63-37, στον Πανιώνιο 59-41, ακόμη και μέσα στο Χαριλάου 55-45%!

Να το προχωρήσουμε παραπάνω: Μία ομάδα που κερδίζει «άπειρα» κόρνερ, αλλά και φάουλ γύρω από την αντίπαλη περιοχή-μόνο στα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό κέρδισε 15 τέτοια φάουλ. Όταν λοιπόν, για τον άλφα η, τον βήτα λόγο δεν έχει σημασία τώρα αυτό, δεν έχεις το εύκολο γκολ και ξεκάθαρα εμφανίζεις κι αδυναμία στο να σπάσεις τις μαζικές άμυνες, η λύση στο ποδόσφαιρο ήταν, είναι και θα είναι οι στατικές φάσεις. Η εκμετάλλευση των κόρνερ και των φάουλ.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν σε αυτές τις δέκα αγωνιστικές έχει εκμεταλλευθεί σε μηδενικό βαθμό τις στατικές φάσεις που έχουν να κάνουν με τις σέντρες που βγαίνουν από τα φάουλ και τα κόρνερ και έχει εκμεταλλευθεί στο μίνιμουμ βαθμό βαθμό τα απευθείας φάουλ (εκείνο του Λάζαρου με το Λεβαδειακό κι αυτό επειδή αιφνιδιάστηκε ο αντίπαλος γκολκίπερ). Και για την αδυναμία αξιοποίησης των απευθείας φάουλ, δεν μπορείς να κάνεις και φοβερή κριτική. Μπορεί να μην το έχεις η, μπορεί να το έχεις, αλλά να υπάρχει ατυχία, δοκάρια, ικανότητα του τερματοφύλακα κλπ, κλπ. Ωστόσο, για τις εκτελέσεις των κόρνερ και των φάουλ (σέντρες) εκεί είναι ξεκάθαρο ότι κάτι δεν πάει καλά.

Κι αυτό το κάτι έχει να κάνει αφενός μεν με τις εκτελέσεις αυτές καθ΄ εαυτές (από Φορτούνη, Φετφατζίδη, Κούτρη, Τσιμίκα, Νάτχο κ.α), αφετέρου δε με την αποφασιστικότητα με την οποία οι ψηλοί παίκτες του Ολυμπιακού (δεν) μπαίνουν στις μονομαχίες στον αέρα: Χασάν, Γκερέρο, Μάνος, Λάζαρος, Σισέ, Βούκοβιτς, Μεριά, Μιράντα, Μπουχαλάκης, Καμαρά. Μηδέν γκολ σε αυτές τις φάσεις!…Έντεκα κόρνερ κέρδισε ο Ολυμπιακός με τον Παναθηναϊκό την Κυριακή. Έντεκα και με τον ΟΦΗ. Δώδεκα με τον Απόλλωνα Μηδέν εις το πηλίκο.

Η κατάσταση είναι υποφερτή στο Γιουρόπα Λιγκ, κύρια όμως γιατί υπάρχει ο Τοροσίδης, που έχει βάλει δύο γκολ σε κόρνερ (κι ένα στο Κύπελλο)! Κι άλλα δύο γκολ με κεφαλιές έχουν βάλει ο Μπουχαλάκης κι ο Λάζαρος. Μήπως είναι πιο συγκεντρωμένοι και πιο αποφασιστικοί στα ευρωπαϊκά ματς οι παίκτες του Ολυμπιακού; Μπορεί-σίγουρος δεν είμαι, αλλά κι ο Φορτούνης στην Ευρώπη έχει βάλει το μοναδικό του γκολ από απευθείας φάουλ.

Γι΄ αυτό το οποίο είμαι σίγουρος είναι ότι δεν βγαίνει η δουλειά που γίνεται στο Ρέντη σε αυτές τις φάσεις. Και μπορεί να έχει σχέση η όλη αδυναμία αξιοποίησης των κόρνερ και των φάουλ (και) με ακριβώς αυτό το πράγμα, με αυτή καθ΄ εαυτή τη δουλειά. Γιατί δεν νομίζω ότι βλέπουμε κάτι το ιδιαίτερο σε αυτό το κομμάτι, ούτε κάποια εξόφθαλμη κομπίνα, ούτε κάποιες «εσωτερικές» κινήσεις μέσα στην περιοχή, τουλάχιστον που να αποδίδουν…

Όπως όλα τα πράγματα, έτσι κι αυτό το φαινόμενο που συμβαίνει φέτος στον Ολυμπιακό, δεν έχει συνήθως μία αιτία, αλλά αρκετές. Άρα, λογικά πρέπει να είναι όλα αυτά που αναφέρουμε, λίγο (η, πολύ…) απ΄ όλα…

Σίγουρα έχει σημασία αν το έχει ένας παίκτης, γιατί π.χ. ο Τοροσίδης το έχει και σε δύσκολες στιγμές που ο Ολυμπιακός κυνηγάει το σκορ και πολιορκεί τον αντίπαλο, εγώ θα προτιμούσα να μπαίνει αυτός σαν κρυφό όπλο στην επίθεση, παρά κάποιοι άλλοι παίκτες-ας μην πω τώρα ονόματα…

Όπως κι αν έχει, πέρσι, σε μία τραγική στο β΄ κομμάτι της σεζόν, ο Ολυμπιακός είχε πάρει ένα σωρό γκολ από στημένες φάσεις: τέσσερα από τον Σισέ, τρία από τον Ένγκελς, δύο από τον Μποτία, δύο από τον Ανσαριφάρντ, ένα από τον Ταχτσίδη, ένα από τον Ρομάο, ένα από τον Νικολάου. Και μπορεί και να ξεχνάω κανένα!

Που καταλήγουμε; Για να μην χάσει ο Ολυμπιακός αυτό το μεγάλο όπλο, τις στημένες φάσεις, και στα υπόλοιπα δύο τρίτα της σεζόν, χρειάζεται αφενός μεν καλύτερη δουλειά στις προπονήσεις, αφετέρου δε μεγαλύτερη αφοσίωση, αλλά και αγωνιστικός τσαμπουκάς μέσα στο παιχνίδι.

Εκτός κι αν ξαφνικά οι παίκτες του Ολυμπιακού με ένα μαγικό τρόπο αρχίζουν και βάζουν πολλά γκολ σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι τους, οπότε ας μην σκοράρουν ποτέ ως το τέλος από κόρνερ και φάουλ!...