Το... deja vu της Α.Ε.Κ. και το χειρότερο μαντάτο!

Δεν γίνεται να ξεκινήσεις σήμερα την ημέρα και να γράψεις έστω «καλημέρα», διότι δεν είναι... Ούτε να εύχεσαι καλή εβδομάδα, γιατί δεν θα είναι. Προφανώς και θα το πεις σε όσους το επιθυμείς, αλλά αν είσαι, ή αισθάνεσαι έστω λίγο άνθρωπος, δεν γίνεται έπειτα από την είδηση της απώλειας μιας ζωής να μπορεί κανείς να το σκεφτεί καν... Είναι μια κακή μέρα για το ελληνικό ποδόσφαιρο και ξεκινάει μια το ίδιο κακή εβδομάδα μετά τον θάνατο του οπαδού του Ολυμπιακού στο στο Φάληρο και στο φινάλε του ντέρμπι μεταξύ των «ερυθρόλευκων» και των «πράσινων».

Η εικόνα από το συνδρομητικό κανάλι ήταν ξεκάθαρη για όσους καταλαβαίνουν έστω τα τυπικά όταν έχουν μπροστά τους ένα τέτοιο γεγονός. Ήταν ξεκάθαρο ότι ήταν ένα περιστατικό που αφορούσε ανακοπή καρδιάς, για τον λόγο αυτό άλλωστε οι γιατροί (του Ολυμπιακού, του γηπέδου και όσοι βρέθηκαν δίπλα στον άτυχο φίλο των γηπεδούχων) έκαναν μαλάξεις προκειμένου να δώσουν λύση στο πρόβλημα της αιφνίδιας παύσης της λειτουργίας της καρδιάς! Παρακολουθούσα όλη τη σκηνή και δεν πίστευα στα μάτια μου. Στο μυαλό μου ερχόταν ξανά και ξανά το κακό και μόνο αυτό.

Η εικόνα είναι συγκλονιστική. Δεν ήθελα να πιστέψω ότι μπορεί αυτός ο άνθρωπος να... σβήσει στο γήπεδο. Πρόκειται για μια συνήθεια που υπάρχει για να μας διασκεδάζει και να μας βοηθάει να ξεχνάμε λίγο τα προβλήματά μας. Είτε κερδίζει η αγαπημένη μας ομάδα είτε όχι. Δεν γίνεται κάτι που έχει δημιουργηθεί για καλό να αποφέρει κάτι τόσο κακό!

Ακόμη δεν μπορώ να το πιστέψω. Όταν διάβασα στο σπίτι μου από τούτο το site, στο gazzetta.gr, ότι τελικά ο οπαδός του Ολυμπιακού έχασε τη ζωή του πάγωσα... Κι ακόμη έτσι νιώθω. Ένας άνθρωπος που πήγε να δει την καψούρα του και δεν γύρισε στο σπίτι του ποτέ! Είναι τόσο άδικο... Κάτι που δεδομένα δεν πρέπει να συμβαίνει και όμως το 'χουμε δει ξανά και ξανά το... έργο αυτό σε γήπεδα! Κι είναι τόσο κρίμα ρε γαμώτο. Δεν μπορεί να προκύπτει απώλεια ανθρώπινης ζωής από ένα ματς. Δεν γίνεται να το χωρέσει το μυαλό μου... Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει...

Τι να γράψει κανείς για όσους μένουν πίσω; Πώς να τους εξηγήσεις και τι; Μπορεί κανείς να το δεχτεί; Δεν υπάρχουν λόγια θαρρώ για να εκφράσει κανείς τη λύπη του. Εγώ δεν έχω... Μόνο καλό ταξίδι μπορώ να ευχηθώ, να παρακαλάω να υπάρχει και κάτι άλλο έπειτα από τούτη τη ζωή που ζούμε (και κάποτε να ανταμώνουμε όλοι με τα αγαπημένα μας πρόσωπα) και φυσικά το πιο σημαντικό: κουράγιο και δύναμη στην οικογένειά του και σε όσους τον αγαπούν και τώρα θρηνούν (και θα θρηνούν και όταν εμείς θα το 'χουμε αφήσει πίσω μας). Εκείνοι ζουν το απόλυτο δράμα.

Αξίζει να πούμε μπράβο και σε όλους τους ανθρώπους των γηπεδούχων για όλη την προσπάθεια, για την αντίδρασή τους σε πολύ μικρό χρόνο για να καταφέρουν ένα θαύμα (διότι αυτό είναι πραγματικά το θαύμα, να σώνεις μια ζωή) κι ας μην έγινε ποτέ. Από τη στιγμή που έγινε γνωστό το πρόβλημα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα έφτασαν δίπλα στον άτυχο φίλο του Ολυμπιακού ο γιατρός της ομάδας, διασώστες, όλοι όσοι έπρεπε για να κάνουν ότι απαιτούνταν για να τον επαναφέρουν. Δυστυχώς ο Θεός, ή έστω η Μοίρα (σε ότι πιστεύει ο καθένας) είχαν άλλα σχέδια...

Συλλυπητήρια μέσα απ' την καρδιά μου σε εκείνους που μένουν πίσω και υποφέρουν, πονάνε και δεν θα σταματήσουν να νιώθουν την απώλεια ποτέ! Συλλυπητήρια στην οικογένεια του Ολυμπιακού και μια ευχή: να μην υπάρξει ποτέ ξανά τέτοιο μαντάτο που να συνδυάζεται με έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Ποτέ ξανά γαμώτο...

Και τώρα πρέπει να αλλάξει το τσιπάκι. Να ξεχάσεις τα υγρά μάτια σου και να εστιάσεις στην ήττα που γνώρισε η ΑΕΚ -και η οποία την αφήνει σχεδόν εκτός διεκδίκησης του τίτλου που της ανήκει- από τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ. Να προσπαθήσεις να εξηγήσεις το ποδόσφαιρο και το πως γίναμε ξανά: στο ίδιο έργο (χωρίς) θεατές! Κανονικά θα έπρεπε να γράψουμε ένα «this is football» και να ξεμπερδέψουμε. Αλλά όχι ντε, όχι στις στραβές την... πάπια και στις νίκες ολόκληρα ''κατεβατά'', έτσι δεν είναι; Δεν θα... ξεφύγουμε έτσι απλά και εύκολα!

Η πρωταθλήτρια σε ένα ματς που άξιζε μόνο τη νίκη πήρε το χειρότερο αποτέλεσμα που ήταν δυνατό: την ήττα. Από μια κακή ομάδα που ήταν απέναντί της και αυτό μετατρέπει τη ζημιά σε ακόμη μεγαλύτερη κατά την προσωπική μου άποψη. Ο Ατρόμητος είναι η χειρότερη ομάδα που έχει περάσει από το ΟΑΚΑ και όμως ΠΑΝΑΞΙΑ (για να μην παρεξηγηθώ) πήρε τη νίκη εκμεταλλευόμενη την θεά Τύχη και μόνο αυτή... Συμβαίνει στο ποδόσφαιρο παντού σε όλο τον πλανήτη. Το 'χει κάνει η Εθνική μας το 2004 και τόσες πολλές ομάδες στο ποδόσφαιρο με αποτέλεσμα κατακτήσεις Champions League και σημαντικών τροπαίων...

Αυτό δεν αλλάζει ότι για να το πετύχεις έχεις ποντάρει σε ένα παράγοντα που δεν έχει σχέση με την ικανότητά σου είτε στο να αμυνθείς είτε στο να αναπτυχθείς, αλλά στη τύχη... Ο Ατρόμητος ήρθε στο ΟΑΚΑ με ένα σχέδιο για γέλια αν κρίνω από τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών: «γνωρίζαμε ότι η ΑΕΚ θα κουραστεί και όσο δεν σκοράρει θα ψάξει μαζικά στην επίθεση το γκολ και πως προς το τέλος του αγώνα θα μπορούμε να βρούμε ένα τέρμα στην κόντρα», είπαν μεταξύ άλλων Ρισβάνης, Κουλούρης, ακόμη και ο Κάναντι τη στιγμή που ΟΛΟΙ τους συμφώνησαν ότι «είχαμε βέβαια μπόλικη τύχη, ειδικά στο πρώτο 45λεπτο».

Το πλάνο, λοιπόν, μιας ομάδας που δεν έκανε τίποτα στον αγωνιστικό χώρο για 88 λεπτά ήταν να αμυνθεί μαζικά (καλά έκανε, δεν είναι κακό αυτό), όχι σωστά προφανώς αφού ο αντίπαλος είχε τρια δοκάρια, δυο τετ α τετ και πολλές στιγμές απειλής χωρίς απάντηση από την ομάδα του Περιστερίου! Το άφησε κοινώς στη τύχη. Και εκείνη όπως και πέρυσι χαμογέλασε στον Ατρόμητο. Ζήσαμε το απόλυτο deja vu στο ΟΑΚΑ και πάλι χωρίς κόσμο. Από τον Οκτώβριο του 2017 είχε να χάσει η ΑΕΚ όταν με ένα σουτ του αντιπάλου ηττήθηκε, το ίδιο έγινε τον Νοέμβριο του 2018. Τότε η Ένωση είχε λιγότερες καλές στιγμές είναι η αλήθεια...

Τα παραπάνω βέβαια δεν πρέπει να καλύψουν τα αγωνιστικά θέματα της Ένωσης κάτω από το χαλάκι. Ναι, σαφώς και υπάρχει ο παράγοντας τύχη που φέτος χαμογελάει μόνο στους άλλους (έφτασε τα δέκα δοκάρια η Ένωση να θυμίσω), αλλά δεν μπορείς να εστιάζεις μόνο σε αυτό όταν με αντιπάλους Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ και Ατρόμητο έχεις καταφέρει να πάρεις μόνο δυο βαθμούς (και στο ντέρμπι με τον ΠΑΟ δεν τον άξιζες σε αντίθεση με τα ματς με ΠΑΟΚ, Ατρόμητο και Ολυμπιακό που άξιζες παραπάνω από όσα τελικά πήρες).

Η ομάδα του Ουζουνίδη βγάζει πολύ κούραση μετά το 60' και μπορεί για κάποιους να είναι λογικό, για μένα δεν είναι... Δεν θα γελοιοποιήσουμε το club και την ιστορία του λέγοντας πράγματα όπως ο Λουτσέσκου. Ότι δηλαδή μας προκαλεί απογοήτευση ότι πρέπει η ομάδα μας να παίζει ανά τρεις μέρες και μάλιστα με πολύ πιο σοβαρούς αντιπάλους απ' ότι ο ΠΑΟΚ στο Europa. Αυτό είχε πει... Για μας είναι απαραίτητη προϋπόθεση να συμβαίνει αυτό και η ομάδα να ανταποκρίνεται ειδικά όταν είναι στο Europa και να το κάνει όπως πέρυσι: ολοκληρώνοντας την περιπέτειά της αήττητη και φτάνοντας σε εθνικό ρεκόρ που κανείς δεν πρόκειται ούτε καν να το ισοφαρίσει με την εικόνα των ομάδων μας σήμερα και στο πολύ άμεσο αύριο!

Η πρωταθλήτρια άξιζε τη νίκη αφού έπρεπε ένα από τα δοκάρια των Μάνταλου, Μπακάκη και Μπακασέτα να μπει. Έστω να γίνει γκολ η προσπάθεια που βγήκε σε τετ α τετ του Χουλτ (κάκιστο τελείωμα ενώ μπορούσε να δώσει στον ανενόχλητο Λιβάια), ή να κάνει γκολ ο Κροάτης, που είναι κακός εδώ και ένα με ενάμιση μήνα, την κάθετη που του βγάζει ο Μάνταλος στο δεύτερο ημίχρονο. Όπως και να 'χει ήρθε και το καθιερωμένο... σβήσιμο στο 60' της ΑΕΚ και καληνύχτα νίκη!

Αλλά ποτέ δεν φτάνει μόνο να στραβώσει λίγο κάτι... Πρέπει να ολοκληρωθεί το κακό. Κι ενός κακού μύρια έπονται. Μια στατική φάση, τραγική αντίδραση του Μπάρκα, καλύτερος στο ψηλό παιχνίδι ελέω Ρισβάνη (γι' αυτό έπρεπε να παίξει ο Τσιγκρίνσκι, δυστυχώς ο Ουζουνίδης με τα αμυντικά δίδυμα δεν πετυχαίνει ποτέ σωστό δίδυμο κι ας έχει δεχτεί λίγα γκολ η ομάδα συγκριτικά) και... καληνύχτα ζωή και τίτλε! Γενικά ο κόουτς έχει ένα θέμα στη διαχείριση ενός αγώνα από τον πάγκο και ελπίζω να μην ισχύει το ίδιο στη διαχείριση κρίσης και πίεσης διότι αν ισχύσει κάτι τέτοιο δεν θα υπάρχει και πολύ μέλλον (και είναι κρίμα γιατί είναι εξαιρετικός προπονητής με τα στοιχεία που πρέπει και εκείνος να δουλέψει και να διορθώσει).

Δικό του θέμα είναι να περιορίσει, έως να σβήσει, τον εκνευρισμό που διακρίνει τους ποδοσφαιριστές του. Όχι ότι δεν γίνονταν και πέρυσι. Χειρότερα είχαν συμβεί. Ο Βράνιες είχε... αρπάξει τον Μανόλο και οι δυο τους είχαν απαξιώσει ο ένας τον άλλον 100 φορές με άσχημα λόγια μπροστά σε όλους. Χειρότερα σκηνικά από αυτά του Τσόσιτς με Χουλτ, ή τους εκνευρισμούς των Μάνταλου και Λιβάια. Αλλά δεν αλλάζει το γεγονός ότι το πρόβλημα πρέπει να λυθεί και είναι ξεκάθαρα θέμα προπονητή!

Μπήκαμε σε φάση πίεσης, η ομάδα είναι σε κρίση, υπάρχει λογικά και εσωστρέφεια... Είμαστε σε διακοπή αγωνιστικής δράσης με μπόλικη γκρίνια και απόλυτα δικαιολογημένη. Έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα φέρει όλη αυτή η διαδικασία για την πρωταθλήτρια...

Υγ: Τα είπε όλα ο Τάσος Μπακασέτας για τα γελοία πρόσωπα που επιχείρησαν να σπιλώσουν (και) τον διεθνή ποδοσφαιριστή. Μιλάμε για τύπους που είτε ανώνυμα σε site που τα διαβάζουν μεταξύ τους (αλλά τα... φωνάζουν στα social media) είτε σε προσωπικά προφίλ που διατηρούν στο Facebook γράφουν ψέματα! Φωτογραφίζουν πρόσωπα για να προκαλέσουν ντόρο και είναι τόσο λίγοι που δεν έχουν τη δύναμη να πουν ένα συγγνώμη. Μια φάρα που τη διακρίνει η βλαχοπονηριά σε όλο της το μεγαλείο. Δεδομένα υπαλληλικό προσωπικό... Είναι οι ίδιοι που έγραφαν πέρυσι για ντόπινγκ και «πως τρέχουν στην ΑΕΚ σε τόσα ματς οι παίκτες και τα καταφέρνουν ενώ το ρόστερ είναι μικρό» και πάλι έφαγαν τα μούτρα τους (σ.σ.: η ΑΕΚ πέρυσι με το μικρό ρόστερ χρησιμοποίησε περί τους 27 ποδοσφαιριστές όλη τη σεζόν, έτσι γιατί είναι και άσχετοι). Αλλά αυτοί που... ευαγγελίζονται ότι δήθεν θέλουν καθαρό ποδόσφαιρο (αλλά το επιθετικό φάουλ γκολ του Πρίγιοβιτς δεν τους χάλασε χθες στην Τούμπα) και τίμια πράγματα γιατί δεν τους μαζεύουν; Αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχουν την ικανότητα να καταλάβουν ότι μικραίνουν (κι άλλο) τον σύλλογό τους, κανέναν άλλον...

Υγ2: Όταν μια εβδομάδα πριν ασκούσαμε πολύ σκληρή κριτική, μπορείτε να βρείτε το blog μου και να το φέρετε ξανά στο μυαλό σας, για την κάκιστη εικόνα της ΑΕΚ στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, πολλοί στην ομάδα (τεχνικό τιμ και ποδοσφαιριστές) εκνευρίστηκαν και δεν τους άρεσε καθόλου. Δυστυχώς είδαν το δέντρο και όχι το δάσος. Ήταν ένα καμπανάκι που έπρεπε να ηχήσει δυνατά και σοβαρά σε όλους. Εκείνοι, κάποιοι πολλοί, θεώρησαν υπερβολική έως ακραία τη σκληρή κριτική. Ο Ουζουνίδης μας είπε ότι «εμείς μιλάμε και δημιουργούμε αμφισβήτηση» κρίνοντας προφανώς πολύ αυστηρά την εικόνα της ομάδας σε ένα ματς. Όμως σήμερα φαίνεται πως μεγάλο λάθος ήταν αυτό που έγινε στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό. Και ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε τους «πράσινους» όπως δεν κερδίζει κανένα ντέρμπι εδώ και καιρό. Αλλά το έπαιξε το ματς και αποδοκιμάστηκε. Έφαγε ένα γκολ, δεν δέχτηκε καμία σχεδόν φάση από τον αντίπαλο, είχε πάθος, διάθεση, φάσεις, δοκάρι, ζητάει πέναλτι, έκανε ευκαιρίες, αλλά αποδοκιμάστηκε από τον κόσμο παρά την προσπάθεια. Και στην ΑΕΚ είχαν... παραπονάκια για τη σκληρή κριτική σε ματς που ΔΕΝ έπαιξαν καν! Καλό θα είναι να συνέλθουν όλοι τους.

Υγ3: Στο ΟΑΚΑ με τον Ατρόμητο η κύρια ευθύνη για την γκέλα είναι των οπαδών της ομάδας που την τιμώρησαν... Αυτοί τώρα πρέπει να βγουν μπροστά και να στηρίξουν όσο τίποτα. Αυτή ήταν πάντα η διαφορά, ότι φοράνε παντελόνια, στα δύσκολα δεν ξεχνάνε και αγαπάνε πρώτα και περισσότερο από όσο μπορεί να μισούν λόγω νεύρων... Δυστυχώς το -3 που έως τώρα εφαρμόζεται για τα ίδια και χειρότερα γεγονότα ΜΟΝΟ στην ΑΕΚ σε συνδυασμό με την απουσία του κόσμου από το ΟΑΚΑ που ΟΛΟΙ μας λέμε... Νταχάου, έπαιξαν ρόλο για να είμαστε στο -9 από την πρώτη θέση. Γι' αυτό απαιτείται τώρα να βγουν μπροστά, να στηρίξουν, να βάλουν πλάτη. Είναι η υποχρέωσή τους...

Υγ4: Βάζουμε το βίντεο και αναλύουμε σε Μπακάκη και Χουλτ ότι εκεί η μπάλα γυρίζει είτε στο πέναλτι στον Μάνταλο που είναι ολομόναχος (αυτό για τον διεθνή Έλληνα μπακ που τέλειωσε τη φάση στέλνοντας την μπάλα στο δοκάρι) είτε στον Λιβάια που περιμένει μόνος στο δεύτερο δοκάρι (αυτό ισχύει για τον διεθνή Σουηδό μπακ που προτίμησε να τελειώσει τη φάση με αστείο δεξί σουτ). Είναι τα βασικά του ποδοσφαίρου αυτά όταν όμως υπάρχει καθαρό μυαλό. Δυστυχώς δεν υπάρχει τέτοιο.

Υγ5: Κακώς ασχολήθηκαν οι φίλοι της ΑΕΚ, οι ελάχιστοι, με τον Σπανό. Ο καθένας κρίνεται από τις επιλογές του. Η δήλωση του κ. Κάνταντι σχετικά με την επιλογή του αφεντικού του να δανείζεται και να αλλοιώνει τα δεδομένα ενός πρωταθλήματος με τους παίκτες που παίζουν με όλες της ομάδες πλην εκείνης που ανήκουν είναι όλα τα λεφτά: «έχω μια εντολή που πρέπει να σέβομαι και να τηρώ. Είναι μια απόφαση της διοίκησης και εγώ πρέπει να κάνω αυτό που μου λένε». Δεν έχει ευθύνη ο τεχνικός της ομάδας του Περιστερίου και μπράβο για τη δουλειά του και την αποτελεσματικότητα αυτής, αλλά τα λόγια διασύρουν το αφεντικό του και σωστά το κάνει! Αλλά καλό θα είναι και εκείνος να κάθεται στη σουίτα στο ΟΑΚΑ όπως κάνουν όλοι οι άνθρωποι των διοικήσεων των άλλων ομάδων προκειμένου να μη προκαλεί με όσα κάνει πριν καν αρχίσει μια σεζόν. Αξίζουν συγχαρητήρια για την πορεία του Ατρόμητου στο πρωτάθλημα και για μια ακόμη νίκη στο ΟΑΚΑ. Τύχη και μη τύχη, το αποτέλεσμα μετράει και μπράβο στον Ατρόμητο.