100% Επιστροφή* χρημάτων στον αγώνα Νάπολι – Παρί Σεν Ζερμέν! (21+, *Ισχύουν Όροι και Προϋποθέσεις)

Ο Αντρέας Ίβανσιτς, από τους πιο αγαπητούς ξένους ποδοσφαιριστές στην ιστορία του Παναθηναϊκού μάγευε τα πλήθη για τρεις σεζόν (2006/09).

Ο άλλος ποδοσφαιρικός... μουσουργός ο «Μότσαρτ» του «τριφυλλιού» ζωγράφιζε στον αγωνιστικό χώρο, δημιουργώντας, αλλά και πετυχαίνοντας σπάνιας ομορφιάς γκολ.

Ο Ίβανσιτς έπειτα από σχεδόν μια 20ετία στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο αποφάσισε να κρεμάσει στα 35 του τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του.

Η σχέση που ανέπτυξε ο πρώην αρχηγός της εθνικής Αυστρίας με τον κόσμο του Παναθηναϊκού ήταν ιδιαίτερη. Ακόμη και σήμερα, εννιά χρόνια μετά την αποχώρηση του από το «τριφύλλι», λίγοι έχουν καταλάβει γιατί ο «μαέστρος» τέθηκε εκτός πλάνων από τον Χενκ Τεν Κάτε με συνέπεια να συνεχίσει την καριέρα του στη Μάιντς.

Ο Αντρέας Ίβανσιτς λίγες ώρες μετά την απόσυρση από την ενεργό δράση μίλησε στο gazzetta.gr για την καριέρα του στον Παναθηναϊκό και την επίδραση των «πρασίνων» όχι μόνο στην καριέρα του, αλλά στην ίδια του την ζωή.

Ο «καλλιτέχνης» της μπάλας, αναφέρθηκε στους λόγους για τους οποίους αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό, την σχέση του με τον Τεν Κάτε, τα γκολ σε ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, τον τελικό του Κυπέλλου με την Λάρισα, ενώ έδωσε την δική του εξήγηση για το γεγονός πως δεν πανηγύρισε τίτλους με τους «πράσινους».

Αντρέας πόσο σημαντική ήταν για την καριέρα σου η παρουσία σου στον Παναθηναϊκό για τρεις σεζόν;

«Ο Παναθηναϊκός ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα στην καριέρα μου. Ήταν η πρώτη ομάδα στην οποία αγωνίστηκα εκτός Αυστρίας. Δεν ήταν μια εύκολη απόφαση γιατί άφησα πίσω μου το σπίτι μου, την οικογένεια μου, τα πάντα για να ξεκινήσω διεθνή καριέρα.

Έχοντας παίξει 19 χρόνια επαγγελματικό ποδόσφαιρο και κάνοντας τον απολογισμό μου, μπορώ να πω πως είμαι χαρούμενος που επέλεξα τον Παναθηναϊκό. Ήταν μια σπουδαία ευκαιρία να γνωρίζω μια τέλεια χώρα, μια υπέροχη πόλη όπως είναι η Αθήνα και να ανακαλύψω μια νέα κουλτούρα. Είμαι ευγνώμων για την ευκαιρία που μου έδωσε ο Παναθηναϊκός».

Στο δεύτερο μισό της τελευταίας σεζόν σου δεν έπαιζες πολύ. Τι συνέβη τότε;

«Πράγματι δεν έπαιζα πάρα πολύ στο τέλος της τρίτης σεζόν μου στην ομάδα. Είχα ανανεώσει το 2008 και πίστευα θα μείνω για πολλά χρόνια στον Παναθηναϊκό, όμως έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί.

Έναν χρόνο μετά την ανανέωση της συνεργασίας μου έπρεπε να φύγω. Δεν θυμάμαι ακριβώς τους λόγους που οδηγήθηκα σε αυτή την απόφαση. Με τον Τεν Κάτε είχα καλή σχέση ανεξάρτητα που δεν με έβαζε στο τέλος.

Όπως και να το δεις, η Bundesliga ήταν μια ευκαιρία και από την στιγμή που δεν αγωνιζόμουν δεν μπορούσα να την αφήσω να πάει χαμένη. Ήμουν βέβαια απογοητευμένος που έφυγα από τον Παναθηναϊκό, αλλά έτσι είναι η ζωή».

Το ήξερες πως μέχρι και ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας σε τηλεοπτική συνέντευξη του είχε αναφερθεί στην αποχώρηση σου από τον Παναθηναϊκό;

«Δεν το ήξερα αυτό (γέλια). Έχει πλάκα. Όπως είπα όμως κάποια πράγματα τα φέρνει έτσι η ζωή που δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά».

Ήθελες να μείνεις στον Παναθηναϊκό; Θεωρείς πως σε ώθησε η ομάδα στην αποχώρηση ή ήταν καθαρά προσωπική επιλογή σου;

«Κανείς από τους ανθρώπους και την διοίκηση του Παναθηναϊκού δεν με ώθησε στην αποχώρηση μου. Είχα άριστες σχέση με τον ιδιοκτήτη, αλλά και την ομάδα. Νομίζω ήταν ιδέα του κόουτς.

Είχα κάνει πολλές δυνατές φιλίες και περνούσα υπέροχα. Ο σύλλογος ανανέωσε το συμβόλαιο μου για τέσσερα χρόνια, δεν θα μπορούσε να με οδηγήσει στην αποχώρηση. Έπρεπε να πάρω μια απόφαση από την στιγμή που δεν ήμουν στα πλάνα του Τεν Κάτε».

Ο κόσμος του Παναθηναϊκού αν και τα χρόνια περνούν δεν σε ξεχνάει...

«Ακόμα και τώρα, μετά από τόσα χρόνια, παίρνω μηνύματα όχι μόνος από τον κόσμο του Παναθηναϊκού, αλλά και από όλους τους Έλληνες. Το σημαντικότερο είναι πως δεν με εκτιμούν μόνο για όσα πρόσφερα στο γήπεδο, αλλά και ως άνθρωπο κάτι που με τιμάει και με κάνει να νιώθω πως κάτι έκανα σε αυτή την ομάδα.

Είμαι ευγνώμων για αυτό. Είναι απίστευτη η υποστήριξη και η αγάπη προς το πρόσωπο μου από τους Έλληνες. Όταν σκέφτομαι την καριέρα μου στον Παναθηναϊκό μου βγαίνει ένα γλυκό χαμόγελο. Είναι υπέροχο που οι οπαδοί με αγάπησαν και με υποστήριξαν».

Θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα στους οπαδούς του «τριφυλλιού»;

«Θέλω να τους ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου. Εκτιμώ πολύ που επικοινωνούν μαζί μου. Σημαίνει πολλά για μένα αυτή η αγάπη. Είναι ωραίο να το εισπράττεις αυτό γιατί δείχνει πως έκανες καλά την δουλειά σου. Είναι ένα κομμάτι της ζωής μου και θέλω να ξέρουν πως δεν τους ξεχνώ».

Παρακολουθείς τα νέα της ομάδας;

«Παρακολουθώ όσο μπορώ τα αποτελέσματα της ομάδας και ενημερώνομαι για τις μεταγραφές που κάνει. Από όσες ομάδες έπαιξα στο εξωτερικό, τον Παναθηναϊκός παρακολουθώ περισσότερο. Διατηρώ επίσης ακόμα επαφή με τον Μίκαελ Νίλσον, ο οποίος νομίζω εκτελεί καθήκοντα σκάουτ στον σύλλογο».

Συνεργάστηκες με Βέλιτς, Μουνιόθ, Πεσέιρο, Τεν Κάτε. Ποιος σε «σημάδεψε» περισσότερο;

«Ο Βέλιτς ήταν αρκετά καλός και με υποστήριζε. Επίσης με τους Μουνιόθ και Πεσέιρο έπαιξα σε όλα τα παιχνίδια. Υπήρχε μια επίδραση που έφερναν από το ποδόσφαιρο της Πορτογαλίας και της Ισπανίας. Με τον Τεν Κάτε στο ξεκίνημα όλα ήταν καλά, αλλά στη συνέχεια αυτό άλλαξε. Σε προσωπικό επίπεδο πάντως δεν υπήρξε κάποιο πρόβλημα».

Με ποιους πρώην συμπαίκτες σου έκανες περισσότερο παρέα;

«Έκανα πολλούς φίλους στον Παναθηναϊκό και φοβάμαι πως θα αδικήσω κάποιους. Δεν ξέρω αν μπορώ να τους θυμηθώ όλους. Για παράδειγμα πιο κοντά ήμουν με τον Μίκαελ Νίλσον που ήταν ο συγκάτοικος μου στις αποστολές. Επίσης έκανα παρέα με τον Γκαλίνοβιτς, ενώ είχα επαφές και στη Λεβάντε με τους Βύντρα και Σιμάο. Από τους Έλληνες θυμάμαι τους Καραγκούνη, Σαλπιγγίδη, Παπαδόπουλο, αλλά και τον Γκούμα που ήταν θρύλος για την ομάδα. Επίσης είχα πολύ καλή σχέση με τους Φύσσα, Πόστιγκα και Ζιλμπέρτο Σίλβα. Είναι πολλοί».

Γιατί θεωρείς πως ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιον τίτλο εκείνη την εποχή;

«Είναι ένα από τα πράγματα που με στενοχωρούν. Απογοητευτικό γιατί είχαμε φανταστική ομάδα. Δεν τα καταφέραμε αν και φτάσαμε δύο φορές πολύ κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ειδικά στη δεύτερη σεζόν μου αν θυμάμαι καλά χάσαμε το πρωτάθλημα 2-3 αγωνιστικές πριν το φινάλε. Είναι μια απογοήτευση αυτό. Δεν μπορώ να δώσω κάποια εξήγηση, ήμασταν άτυχοι σε ορισμένες περιπτώσεις. Χάσαμε και στον τελικό του Κυπέλλου από τη Λάρισα».

Πως θυμάσαι τον τελικό του Κυπέλλου με την Λάρισα (2006/07);

«Τον θυμάμαι πολύ έντονα τον τελικό με τη Λάρισα. Βρεθήκαμε πίσω στο σκορ, αλλά ισοφαρίσαμε. Δεχθήκαμε το 2-1 στα τελευταία λεπτά. Είχαμε πολλές ευκαιρίες να σκοράρουμε, όπως εκείνη του Μάντζιου. Δεν ήμασταν κακοί, όμως έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Σε τιμωρεί όταν δεν σκοράρεις».

Ποιο είναι το γκολ που θυμάσαι περισσότερο με τη φανέλα του Παναθηναϊκού;

«Το γκολ που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν το πρώτο μου με τη φανέλα του Παναθηναϊκού που πέτυχα κόντρα στον ΠΑΟΚ. Θυμάμαι ντρίμπλαρα από αριστερά, στη συνέχεια στα δεξιά προτού σκοράρω. Ήταν μια ξεχωριστή στιγμή μπροστά στον κόσμο του Παναθηναϊκού την οποία δεν ξεχνώ. Πέτυχα βέβαια δύο γκολ κόντρα στην ΑΕΚ στα play-off, αλλά το γκολ απέναντι στον ΠΑΟΚ είναι αυτό που έχει μείνει στο μυαλό μου».

Είναι αλήθεια πως το καλοκαίρι του 2014 είχες προτάσεις από Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ;

«Δεν θυμάμαι καλά. Νομίζω πως υπήρχε ενδιαφέρον από ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό, αλλά δεν έγινε επίσημη πρόταση. Δεν μπήκα σε διαδικασία διαπραγματεύσεων. Νομίζω πως σκεφτόμουν να έρθω στην Ελλάδα, αλλά δεν έγινε ποτέ επίσημο».

Το επόμενο βήμα σου μετά την απόσυρση σου από την ενεργό δράση;

«Έπαιξα μπάλα 30 χρόνια, από μικρό παιδί. Το ποδόσφαιρο είναι τα πάντα για μένα. Όλη η ζωή μου. Θα μείνω σίγουρα κοντά στο ποδόσφαιρο και θα συνεχίσω να παρακολουθώ μπάλα. Δεν ξέρω ακόμη από ποιο πόστο. Ίσως ασχοληθώ με το μάνατζμεντ, ίσως γίνω προπονητής. Ο χρόνος θα δείξει. Ήταν ένα όνειρο για μένα να παίξω επαγγελματικό ποδόσφαιρο και το κατάφερα. Θα ήθελα να στείλω τους χαιρετισμούς μου σε όλους τους Έλληνες και να τους ευχαριστήσω για την αγάπη τους».

Δείτε τον Αντρέας Ίβανσιτς εν δράσει...