Το σπάνιο με τον Ποντένσε και το «κλειστά μάτια» με τον Φορτούνη!

ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκός με πριμ 5%*, ακόμα καλύτερες αποδόσεις και 190+ ειδικά στοιχήματα! (21+) * Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις

Αναμφίβολα ο Ποντένσε είναι ένας από τους πιο χαρισματικούς παίκτες του Ολυμπιακού.

Αναμφίβολα έχει ήδη δώσει αρκετά πράγματα στον Ολυμπιακό με το δημιουργικό παιχνίδι του και την ποιότητα του.

Αναμφίβολα, όμως, δεν έχει δώσει αυτά που θα μπορούσε να δώσει η, αν θέλετε αλλιώς, έχει δώσει μόνο κάποια από αυτά που θα μπορούσε να δώσει.

Δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα στο θέμα γκολ, όπου έχει βάλει μόνο δύο-το ένα δίπλα στο άλλο, μέσα σε διάστημα τεσσάρων ημερών, τέλη Αυγούστου- αλλά στη γενικότερη απόδοση του, για την οποία θεωρώ ότι παρουσιάζει ένα μεγάλο κενό, για λόγους που πραγματικά δεν μπορώ να κατανοήσω.

Ο προικισμένος αυτός Πορτογάλος σχεδόν σε όλα τα παιχνίδια του Ολυμπιακού, τουλάχιστον εδώ και πολύ καιρό, είναι σαν χαμένος σε κάθε α΄ ημίχρονο και τον βλέπουμε να παίζει σύμφωνα με τις δυνατότητες του μόνο στο β΄ ημίχρονο! Ομολογώ ότι είναι κάτι που πολύ δύσκολα θυμάμαι να το «συναντάω»: ένας παίκτης, μέσα σε ένα παιχνίδι, να έχει τόσο διαφορετική απόδοση από ημίχρονο σε ημίχρονο, σε μία σταθερή βάση.

Πάρτε έναν έναν τους αγώνες.

Στο Λουξεμβούργο όλα τα καλά του τα έκανε μετά το 1-0, στο 65’.

Στον ΟΦΗ ανέβασε αισθητά την απόδοση του στο β΄ ημίχρονο.

Στην ΑΕΚ τα καλύτερα (π.χ. το σπριντ στην ευκαιρία του Φετφατζίδη στο 94’) τα είχε στο β΄.

Με τον ΠΑΟΚ έκανε στο β΄ το καλύτερο του ίσως ημίχρονο στον Ολυμπιακό.

Με τον Αστέρα στο φινάλε φάνηκε, π.χ. με τη συμμετοχή του στο νικητήριο γκολ.

Εννοείται δε ότι και τα δύο γκολ του τα έχει βάλει σε β΄ ημίχρονα, στην Αγγλία στο 83’ και με τον ΠΑΣ στο 55’.

Κοιτάξτε, καταλαβαίνω ένας παίκτης να κάνει μία κοιλιά η, απλά να βρεθεί σε πολύ κακές βραδιές, όπως συνέβη με τον Ποντένσε στα δύο κολλητά παιχνίδια μέσα σε τέσσερις ημέρες με την Μπέτις και τον Πανιώνιο. Αυτά γίνονται. Αλλά αυτό το, να το πω χούϊ, να παίζει ένας παίκτης τόσο μέτρια στο α΄ ημίχρονο και να ανεβάζει τόσο θεαματικά στροφές στο β΄ δεν είναι και το πλέον…σύνηθες.

Προσπαθώ να αντιληφθώ τον λόγο.

Αργεί τόσο εύκολα να πάρει μπρος στο παιχνίδι; Για παίκτη τόσο μικροκαμωμένο κι ευκίνητο και γρήγορο, δεν μοιάζει πάντως πειστικό.

Περιμένει τους αντίπαλους αμυντικούς να έχουν κουραστεί στο β΄ ημίχρονο και τότε να κάνει ο ίδιος τη διαφορά;

Βρίσκει τότε περισσότερους χώρους, κάτι που βολεύει το παιχνίδι του;

Δεν ξέρω. Αυτό που εγώ βλέπω είναι ότι στα α΄ ημίχρονα παίρνει λιγότερες πρωτοβουλίες, ζητάει λιγότερο μπάλα. Και θεωρώ ότι ένας από τους λόγους εξ αιτίας των οποίων ο Ολυμπιακός δεν σκοράρει ούτε με…σφαίρες στα α΄ ημίχρονα του (μόλις τρία γκολ στα 12 τελευταία παιχνίδια του έχουν μπει στα πρώτα 45 λεπτά !!!) είναι κι αυτός! Γιατί ο Ποντένσε με τον Φορτούνη είναι οι δύο παίκτες που κατ΄ εξοχήν πρέπει να κάνουν τη διαφορά στο δημιουργικό κομμάτι. Κι όταν ο ένας από τους δύο κινείται σε τόσο χαμηλές στροφές στο ένα ημίχρονο, αναπόφευκτα δημιουργείται κενό.

Παρεμπιπτόντως, είναι τεράστια υπόθεση για τον Ολυμπιακό, που στο Λουξεμβούργο «βρίσκονταν» τόσο καλά μέσα στο παιχνίδι ο Φορτούνης με τον Ποντένσε. Το ξεκίνησε ο Έλληνας διεθνής με την κάθετη πάσα προς τον Πορτογάλο, στο 11’ εκεί που πέρασε και τον αντίπαλο γκολκίπερ, αλλά έχασε την ισορροπία του την κρίσιμη στιγμή. Ο Φόρτου του έβγαλε και δεύτερη καλή πάσα στο 40’, αλλά ο Ποντένσε δεν έκανε καλό κοντρόλ κι έχασε την ευκαιρία. Του έβγαλε και τρίτη καλή πάσα στο 68’, αλλά πάλι ο Πορτογάλος έχασε το κοντρόλ και την ευκαιρία να σουτάρει πάλι από θέση γκολ. Κι ο Ποντένσε ανταπέδωσε στον Φορτούνη στο 85’ με την ασίστ στη φάση του 2-0.

Και γενικότερα, όμως, πέραν δηλαδή των φάσεων αυτών, με τις πάσες του ενός προς τον άλλο για ευκαιρίες και γκολ, Φορτούνης και Ποντένσε βρίσκονταν με κλειστά τα μάτια-θυμηθείτε την αλλαγή του παιχνιδιού από τα αριστερά προς τα δεξιά με 40άρα πάσα του Φορτούνη προς τον Ποντένσε στο α΄ ημίχρονο, εκεί που σέντραρε στη συνέχεια ο Τοροσίδης για την προβολή του Ναουέλ, που έσωσε ο γκολκίπερ. Κι είχαμε καιρό να δούμε τόσο καλές συνεργασίες μεταξύ των δύο αυτών τόσο σημαντικών για τον Ολυμπιακό άσων. Είχαν λείψει πολύ από το παιχνίδι της ομάδας κι αμέσως με το που συνέβησαν έκαναν τη διαφορά.

Απλά, κάτι πρέπει να γίνει με την εικόνα του Ποντένσε στα α΄ ημίχρονα! Πρέπει να το αλλάξει, ειδάλλως, μεταξύ σοβαρού και αστείου αυτό, άμα είναι να μπαίνει απευθείας στο β΄ ημίχρονο και να παίζει άλλος στο α΄! Θα το έγραφα στα σοβαρά, αλλά όταν ο Πορτογάλος μπήκε αλλαγή στο Μιλάνο, αυτό που έκανε ήταν να παίρνει την μπάλα και να την χάνει…

Άσχετο: Άπαικτο αυτό το 3-0 του Ρισβάνη στον Μπανανά στις τρεις στημένες φάσεις χθες στο Πανιώνιος-Ατρόμητος (2-2)! Με τον Ρισβάνη να βγαίνει νικητής και στη φάση του 1-1 του Κουλούρη από δική του κεφαλιά, και στη φάση του 2-2 με το αυτογκόλ από τη δική του πίεση, και βέβαια στη φάση του δοκαριού που είχε ο ίδιος. Πολύ ψηλά παιδιά (πάνω από 1μ90) κι οι δύο, αλλά ο Ρισβάνης τον τάπωσε επί τρία.