Πρέπει να σβήσει, αλλά και να…ξαναγράψει ενόψει Μπέτις!

Κώστας Νικολακόπουλος Κώστας Νικολακόπουλος
Πρέπει να σβήσει, αλλά και να…ξαναγράψει ενόψει Μπέτις!

bet365

Ο Κ. Νικολακόπουλος καταγράφει στο blog του στο gazzetta ενόψει του αγώνα με την Μπέτις προβλήματα που έβγαλε ο Ολυμπιακός και δύο-τρία καλά σημεία του παιχνιδιού του.

Άγιαξ - ΑΕΚ με αξεπέραστο Live Στοίχημα και 220+ ειδικά στοιχήματα! (21+)

Όχι απλά καλή, αλλά χρυσάφι ήταν για τον Ολυμπιακό η νίκη επί του Αστέρα, όπως έχουμε ήδη αναλύσει. Όμως, δεν μπορεί να κρύψει ούτε την γενικότερη μέτρια εικόνα της ομάδας, σε μεγάλα διαστήματα του αγώνα, ούτε τις αδυναμίες που εμφανίστηκαν σε ατομικό επίπεδο.

Ότι έπαιξε ρόλο η κόπωση σε κάποιους παίκτες, ναι, είναι λογικό. Αλλά δεν μπορεί να αγνοήσουμε τα προβλήματα που έβγαλε η ομάδα και να τα «καλύψουμε» όλα κάτω από αυτή την παράμετρο. Πιστεύω ότι θα ήταν λάθος κι όχι σωστή εκτίμηση μίας δεδομένης κατάστασης και δη πριν από τόσα μεγάλα παιχνίδια που έρχονται, πρώτα απ΄ όλα με την Μπέτις.

Έτσι όπως το είδα εγώ, όλη η ομάδα δεν ήταν συγκεντρωμένη στο παιχνίδι με την Τρίπολη. Κάτι η απουσία για ένα ολόκληρο δεκαήμερο των 15 (!) διεθνών, κάτι η προσμονή του πρώτου ευρωπαϊκού αγώνα, τον αποσυντόνισε τον Ολυμπιακό. Σε συνδυασμό με τα δύσκολα που του έβαλε ο αντίπαλος, ο οποίος ήταν άλλης δυναμικότητας σε σχέση με τον ΠΑΣ και τον Λεβαδειακό.

Το έβλεπες σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού κι αυτό ήταν το πιο ανησυχητικό, ότι δεν υπήρχε η σοβαρότητα κι η αποφασιστικότητα που μας είχε συνηθίσει ο Ολυμπιακός στο ξεκίνημα της σεζόν.

Να πάρεις το αμυντικό κομμάτι, από το οποίο κατά την γνώμη μου πάντοτε ξεκινάει η αξιοπιστία μίας εμφάνισης του Ολυμπιακού; Ενώ μέχρι στιγμής ένα από τα όπλα των «ερυθρόλευκων» ήταν ότι έπαιζαν σωστά και με συνέπεια το οφσάϊντ, σε αυτό το παιχνίδι και δη σχεδόν σε όλο το α΄ ημίχρονο, είδαμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Σε μία περίπτωση οι δύο της δεξιάς πλευράς (Ομάρ, Μιράντα) ήταν στην ίδια ευθεία, αλλά οι δύο της αριστερής (Βούκοβιτς, Τσιμίκας) ήταν σε μία δική τους ευθεία (!) κι ο Τσιλιανίδης καλύπτονταν. Σε δύο περιπτώσεις ο Μιράντα, έχοντας προφανώς ξεχαστεί, κάλυπτε πλήρως τον Μανιά. Και σε μία τέταρτη περίπτωση ο Τσιμίκας αυτός κι αν είχε ξεχαστεί και κάλυπτε ξεκάθαρα τον Τσιλιανίδη (μαζί και με τον έτερο μπακ, τον Ομάρ!) σε ένα διώξιμο της αντίπαλης άμυνας. Το ότι στις δύο φάσεις του ο Μανιάς δεν μπόρεσε να απειλήσει η, ότι στις δύο περιπτώσεις του Τσιλιανίδη λάθεψε στην εκτίμηση ο επόπτης (η μία ανώδυνη, η άλλη όχι), δεν μπορεί να μας λέει τίποτα. Τα λάθη στις τοποθετήσεις ήταν πολύ σοβαρά.

Να πάρεις το επιθετικό κομμάτι; Στο α΄ ημίχρονο, που ο Φορτούνης είχε φρεσκάδα, ξεκίνησε ο ίδιος τρεις αντεπιθέσεις η μία πιο εντυπωσιακή από την άλλη (στις δύο συμμετείχε κι ο Λάζαρος, τη δεύτερη με ένα υπέροχο τακουνάκι). Υπό νορμάλ συνθήκες, όλες έπρεπε να δημιουργήσουν ευκαιρίες. Το να μην μπει γκολ είναι κάτι άλλο, αλλά ευκαιρίες έπρεπε να γίνουν. Το αποτέλεσμα; Καμία ευκαιρία, εξαιτίας της αδυναμίας εκμετάλλευσης τους δύο φορές από τον Ποντένσε (τη μία σούταρε, αλλά από μακριά και χωρίς να απειλήσει τον γκολκίπερ) και μία από τον Γκερέρο.

Να το δεις σε ατομικό επίπεδο; Ξεκινάει το παιχνίδι, φεύγει σαν εξτρέμ και πατάει περιοχή ο Ομάρ στα 30 δευτερόλεπτα κι αντί να βγάλει σέντρα, στέλνει την μπάλα στο πουθενά! Από εκεί, πρώτη στιγμή, μπορείς να καταλάβεις πολλά για το επίπεδο συγκέντρωσης μίας ομάδας.

Λίγο μετά, δύο φορές στο πρώτο δεκάλεπτο, ο Ποντένσε έπαιξε κάθετα τον Γκερέρο. Και τις δύο δεν μπόρεσαν να συνεργαστούν, έστω υποτυπωδώς, ο Ισπανός σαν να μην κατάλαβε την πάσα του Πορτογάλου κι αυτός σαν να πάσαρε πιο δυνατά απ΄ ότι έπρεπε-και να σκεφθείτε ότι οι δυό τους είναι καλά φιλαράκια και κάνουν πολύ καλή παρέα…Ο Ποντένσε (ο δεύτερος από τους μόλις τρεις διακριθέντες) γενικά οφείλει να αντιληφθεί ότι πρέπει να κυνηγάει περισσότερο την ουσία. Αυτό που έκανε στο τελευταίο 20λεπτο, όταν ζορίστηκε από την πίεση του 1-1, θα έπρεπε να το κάνει από την αρχή: να ψάξει την ουσία, τη φάση, την πάσα, το γκολ.

Μιλάμε για συνεργασίες κι ο Φορτούνης με τον Λάζαρο, που βρίσκονται με κλειστά μάτια, τρεις φορές απέτυχαν να συνδυαστούν στοιχειωδώς-τη μία μπερδεύτηκαν σε εκτέλεση κόρνερ.

Ο Βούκοβιτς, που είναι φέτος ο καλύτερος και σταθερότερος αμυντικός, έκανε τρία λάθη, το ένα πιο κτυπητό από το άλλο. Και χωρίς ιδιαίτερη πίεση-δεν ήταν καθόλου καλός. Ο Μιράντα, που γενικά είναι σταθερά…ασταθής, είχε σαφώς πιο καλή παρουσία και πιο μεγάλη συμμετοχή στο παιχνίδι από τον Σέρβο, αλλά την πάτησε σε εκείνη τη φάση του Τόνσο και εκ τύχης δεν έγινε ο μοιραίος.

Αν θέλουμε να βρούμε μία πραγματικά καλή επίθεση (όχι κόντρα επίθεση) του Ολυμπιακού στο α΄ ημίχρονο, αυτή ήταν μία ανάπτυξη από αριστερά των Φορτούνη και Τσιμίκα (τρίτος διακριθείς), με καλό γύρισμα του μπακ προς τα πίσω, αλλά ο Μπουχαλάκης από άριστη θέση για ένα καλό αριστερό σουτ ήταν εντελώς άστοχος. Γενικά ο Μπούχα ενώ το πάλεψε το ματς και πήρε πρωτοβουλίες είχε αδικαιολόγητα πολλές λανθασμένες πάσες.

Η δε εικόνα στον άξονα του Ολυμπιακού σε φάσεις-φωτιά του Αστέρα ήταν πολύ προβληματική. Με ευθύνη, εκτός των άλλων, τόσο του Μπουχαλάκη, όσο και κυρίως αυτού, του Καμαρά (ο πρώτος διακριθείς). Στο γκολ της ισοφάρισης ο Τόνσο ξεκινάει την αντεπίθεση της Τρίπολης πίσω από τη σέντρα κι είναι μαζί του ο Καμαρά. Μόνο που στο ξεδίπλωμα της αντεπίθεσης ο Καμαρά έχει επιστροφή στο…περπατητό! Κι όταν ο Τόνσο φτάνει σε θέση βολής, ο Καμαρά απλά τον κοιτάζει-η ευθύνη του ήταν καταλυτική και δεν είναι η πρώτη φορά που «πουλάει» την άμυνα. Γιατί δεν μπορούμε να βλέπουμε μόνο τα καλά ενός παίκτη (ούτε μόνο τα άσχημα, π.χ. στον Μιράντα…). Νωρίτερα, στο φαρμακερό σουτ του Φερνάντεθ, που το έβγαλε ο Γιαννιώτης, πάλι ο Καμαρά ήταν εντελώς εκτός θέσης κι ο Μπουχαλάκης μόνο γρήγορα δεν πήγε στη φάση.

Ο Ολυμπιακός για να έχει τύχη να μην χάσει, όχι για να κερδίσει, αύριο με την Μπέτις, πρέπει να τα σβήσει όλα αυτά από το παιχνίδι του, ιδίως στο ανασταλτικό κομμάτι. Και για να κερδίσει πρέπει να ξαναγράψει! Να κάνει επιθετικά ό,τι στο β΄ ημίχρονο με τον Αστέρα, αλλά με διαφορετική αποτελεσματικότητα.

Γιατί σε αυτό το διάστημα μπορεί να απειλήθηκε σοβαρά τέσσερις φορές, αλλά έβγαλε κι εφτά επιθέσεις πραγματικά καλές για γκολ. Με καλές πλαγιοκοπήσεις, των Ποντένσε, Φετφατζίδη, Λάζαρου, σχεδόν όλες από δεξιά, όπου βρήκε αχίλλειο πτέρνα στον Αστέρα, δείχνοντας ότι η ομάδα (προπονητής και παίκτες) διάβασε καλά το παιχνίδι του αντίπαλου κατά τη διάρκεια του αγώνα...

Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr

Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!

Κώστας Νικολακόπουλος
Κώστας Νικολακόπουλος

Ο Κώστας Νικολακόπουλος έγινε δημοσιογράφος από…σπόντα. Από τη Νομική και τη δικηγορία η, το επάγγελμα του δικαστικού, που υποτίθεται ότι ήταν στα πλάνα του (εξ ου κι οχαρακτηρισμός «ανακριτή» από τον Γ. Λούβαρη!), βρέθηκε ξαφνικά στον ΦΙΛΑΘΛΟ, όταν πρωτογεννήθηκε η ιδέα αυτής της εφημερίδας από τους Ν. Καραγιαννίδη και Ι. Μαθιουδάκη. Ένα χρόνο ρεπορτάζ Πανιώνιου και Αιγάλεω (μαζί), ένα χρόνο ΑΕΚ και από την άνοιξη του 1984 έως και σήμερα ρεπορτάζ Ολυμπιακού, όπου τα έχει δει όλα. Πρώτα τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια και μετά πρωταθλήματα το ένα μετά το άλλο. Του αρέσει να γράφει για μεταγραφές, αλλά ο ίδιος τις αποφεύγει. Σε 40 χρόνια έχει κάνει δύο! Το 1992 στο ΦΩΣ του Θ. Νικολαϊδη και μετά στον ΓΑΥΡΟ που στη συνέχεια έγινε ένα με τον Κόκκινο Πρωταθλητή. Πάνω από μία δεκαετία καλύπτει το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στον Σπορ FM.