Εικόνες που είχε ανάγκη η Superleague

Η εικόνα των κερκίδων στο Καυταντζόγλειο το απόγευμα της Κυριακής είναι το καλύτερο νέο που φέρνει μαζί της η νέα Superleague στο ξεκίνημά της. Αυτός ο ενθουσιασμός των περίπου 20 χιλιάδων φίλων του Αρη, η ατμόσφαιρα που δημιούργησαν, τα “όλε όλε” στη λήξη του παιχνιδιού, τα πανηγύρια κατά την επίτευξη των γκολ είναι εικόνες που είχε ανάγκη να προβάλει το ελληνικό πρωτάθλημα προκειμένου να πείσει ότι αφορά περισσότερους και ότι μπορεί να παράξει πιο ψυχαγωγικό και ενδιαφέρον περιεχόμενο συγκριτικά με τις προηγούμενες χρονιές του. Κι αν κανείς συνδυάσει την εικόνα της κερκίδας με την προσπάθεια της ομάδας του Πάκο Ερέρα να φτιάξει ποδόσφαιρο, να πορευτεί δημιουργώντας και όχι καταστρέφοντας ποδόσφαιρο, να κάνει παιχνίδι κατοχής της μπάλας, μένει εντυπωσιασμένος με την επιστροφή του Αρη. Είναι πολύ νωρίς για να μαντέψεις για πού το 'βαλε ο Αρης, δηλαδή να εκτιμήσεις αν αυτή η ομάδα που μοντάρει αυτή την εποχή ο πολύπειρος και κοσμογυρισμένος 65χρονος Ισπανός προπονητής θα αποδειχθεί ικανή να κάνει πορεία πρωταθλητισμού και να δώσει μάχη για τις δύο πρώτες θέσεις, ή αν θα βρεθεί στην 5αδα. Δεν είναι όμως νωρίς για να διαπιστώσεις ότι το ρόστερ που διαμορφώθηκε και η εμπειρία του προπονητή μπορούν να στηρίξουν τις προσδοκίες του Αρη να συναντηθεί, ως ομάδα, με την προσμονή των φίλων του να τον καμαρώσουν να επιστρέφει στην Superleague για να γίνει στο μικρότερο δυνατό χρόνο ανταγωνιστικός.

Τα καλά διαστήματα που είχε ο Αρης και στα δύο του παιχνίδια, η πρώτη εντύπωση που δίνουν ορισμένοι από τους νεοαποκτηθέντες, το αγωνιστικό σχέδιο του Πάκο Ερέρα, η προσέλευση στον πρώτο “εντός έδρας” αγώνα, οι πωλήσεις των εισιτηρίων διαρκείας και το γεγονός ότι σύντομα ο Αρης θα επιστρέψει στη φυσική του έδρα οδηγούν στην εκτίμηση ότι στην Superleague υπάρχει ακόμη ένα μεγάλο και υπολογίσιμο μέγεθος. Δεν είχε Αρη πέρσι το πρωτάθλημα. Φέτος τον έχει και μάλιστα αυτός φρόντισε στην αρχή να κάνει παραπάνω από αισθητή την παρουσία του.

Πολύ ωραίες εικόνες ήταν και αυτές που προβλήθηκαν από το ΟΑΚΑ. Οχι, δεν είναι εορταστική η επιστροφή του Παναθηναϊκού στο Ολυμπιακό Στάδιο. Και φυσικά όχι, δεν είναι ωραία η εικόνα των άδειων εξεδρών ανάμεσα στις οποίες κάθονταν οι περίπου 8 χιλιάδες φίλοι του Παναθηναϊκού που βρίσκουν νόημα να στηρίζουν εμπράκτως την προσπάθεια που κάνει ο Γιώργος Δώνης με την πιο νεανική έκδοση στην σύγχρονη ιστορία του συλλόγου. Είναι όμως πολύ ωραία τα συναισθήματα που δημιουργούν στον θεατή οι προσπάθειες των 18χρονων και 20χρονων παιδιών να εκμεταλλευτούν μια ευκαιρία ζωής που τους δίδεται και να σταθούν στο ύψος των απαιτήσεων που έχουν από αυτά οι περιστάσεις. Φρέσκες φάτσες νεαρών Ελλήνων ποδοσφαιριστών που επιχειρούν να παίξουν σύγχρονο ποδόσφαιρο και να βάλουν το ταλέντο τους και τις ιδέες του προπονητή τους για να καλύψουν όλα τα άλλα ελλείμματα που έχουν σε εμπειρία και προσωπικότητα. Και εδώ το σχόλιο είναι παρόμοιο με το προηγούμενο: είναι πάρα πολύ νωρίς για να εκτιμήσει κανείς αν ο αέρας που παίρνει ο νεανικός Παναθηναϊκός, τώρα που έσβησε το -6, μπορεί να αποδειχθεί αρκετός για να τον μεταμορφώσει σε ευχάριστη έκπληξη της σεζόν. Αυτό όμως που δείχνει μέχρι στιγμής εντός τερέν είναι αξιοθαύμαστο, και πολύ ευχάριστο. Προφανώς η Superleague έχει ανάγκη από έναν πρωταγωνιστή Παναθηναϊκό με διάσημους ποδοσφαιριστές που θα διεκδικούν τον τίτλο. Αυτός όμως δεν μπορούσε να εμφανιστεί υπό τις διαμορφωθείσες συνθήκες. Κι αυτός που εμφανίζεται ως στιγμής είναι τουλάχιστον ελπιδοφόρος.

Πολύ ωραίες εικόνες ήταν και αυτές που προβλήθηκαν από το Καραϊσκάκη το βράδυ της Κυριακής. Ενας πολύ ωραίος στο μάτι Ολυμπιακός, που παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο σε υψηλό τέμπο, το οποίο κατάφερε να κρατήσει μέχρι τα τελευταία λεπτά του παιχνιδιού παρόλο που το είχε καθαρίσει από το 55'. Απέναντι σε έναν κατά τεκμήριο υπολογίσιμο αντίπαλο, τον ΠΑΣ Γιάννινα του Γιάννη Πετράκη ο Ολυμπιακός δεν ήταν απλώς κυριαρχικός· ήταν ισοπεδωτικός. Και γι' αυτό ενθουσίασε το κοινό του, και γι' αυτό έστησε τέτοια γιορτή, η οποία κράτησε για αρκετή ώρα μετά τη λήξη του παιχνιδιού.

Το ματς απέναντι στον ΠΑΣ ήταν ακόμη ένα δείγμα ικανότητας του προπονητή να εκπαιδεύσει αποτελεσματικά την ομάδα του σε σχέση με την ανάπτυξη του παιχνιδιού, με τον τρόπο που θέλει να χτίζουν οι ποδοσφαιριστές τις επιθέσεις. Είναι ακόμη νωρίς για να έχει κανείς ολοκληρωμένη εικόνα για την αποτελεσματικότητα των μεθόδων του προπονητή και για την ποιότητα των ποδοσφαιριστών που έχουν αποκτηθεί από τον Ολυμπιακό. Είναι όμως γεγονός, αναμενόμενο, ότι το επιθετικό ποδόσφαιρο θα ενθουσιάσει τους φίλους του Ολυμπιακού. Και οι πρώτες εντυπώσεις οδηγούν σε μια εκτίμηση που επιβεβαιώνει την αρχική αίσθηση ότι η ομάδα που φτιάχνει ο Μαρτίνς μπορεί να κάνει τους φίλους του Ολυμπιακού να ξεχάσουν την περσινή ταλαιπωρία τους.