Δουλεύει σωστά αλλά έχει μεγάλα θέματα που πρέπει να λύσει!

Ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε τα φιλικά του στην Ολλανδία, έχασε 3-1 από την Ντεν Χααγκ και πάμε να μπούμε κατευθείαν στο... ψητό για όσα είδαμε στο φιλικό του «τριφυλλιού» αλλά και για την γενικότερη εικόνα που έχει προκύψει τον πρώτο μήνα του «χτισίματος» της νέας έκδοσης των «πρασίνων» από τον Γιώργο Δώνη και το επιτελείο του.

Ρουμπίν Καζάν – Κρασνοντάρ και το ποντάρισμά σου επιστρέφεται*, αν σημειωθεί γκολ με πέναλτι στην αναμέτρηση. (21+) * Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μιλάμε για τον πιο ειδικών συνθηκών Παναθηναϊκό ever, για μία ομάδα που έχει απαγόρευση μεταγραφών, που ξεκινά το πρωτάθλημα με -6 και που η διοίκησή της δεν παρέχει παρά ελάχιστα οικονομικά μέσα, ώστε να δημιουργηθεί ένα σύνολο που θα έχει περισσότερες πιθανότητες να είναι ανταγωνιστικό στο φετινό πρωτάθλημα.

ΕΙΚΟΣΙ ΛΕΠΤΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Ήταν ενθαρρυντικό το πρώτο εικοσάλεπτο που μας έδειξε ο Παναθηναϊκός. Μία ομάδα που ήθελε και μπόρεσε να πάρει την κατοχή της μπάλας, μία ομάδα που πρέσαρε ψηλά με σχέδιο και με ουσία. Καλή κυκλοφορία, συγκεκριμένες κινήσεις.

Το γκολ του «τριφυλλιού» έρχεται από το κλέψιμο του Ρεγκάκου που κάνει σωστή επιλογή και η ομάδα του βρίσκει γκολ με δύο επαφές χάρη στο εξαιρετικό τελείωμα του Χατζηθεοδωρίδη με το δεξί. Το θεωρητικά «κακό» του πόδι. Ο νεαρός αριστερός μπακ ήταν καλός δημιουργικά αλλά είχε θέματα ανασταλτικά.

Σε αυτό το κομμάτι του αγώνα, η ομάδα του Δώνη έδειξε σημάδια δουλειάς, έδειξε πως κατανοεί σε καλό επίπεδο τα θέλω του Έλληνα τεχνικού. Σήμερα ήταν για είκοσι λεπτά, αύριο θα είναι για σαράντα και... βλέπουμε.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΑΝΑΣΤΑΛΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ

Την καλή εικόνα του πρώτου εικοσαλέπτου χάλασε αυτό το νεκρό διάστημα από το 23' μέχρι και το 30'. Δύο γκολ ίδια, δύο γκολ που έγιναν συγκεκριμένα λάθη και πρέπει να αποτελέσουν μαθήματα για την συνέχεια. Για αυτό εξάλλου γίνονται και τα φιλικά το καλοκαίρι, μην τα ξαναλέμε. Τόσο κόντρα στην Αντβέρπ όσο και κόντρα στην Ντεν Χάαγκ, ο Παναθηναϊκός μετά την ισοφάριση, χάνεται από το γήπεδο και δέχεται στα... καπάκια δεύτερο γκολ.

Πρέπει να βρει ισορροπία, τόσο στο τακτικό όσο και στο ψυχολογικό κομμάτι, στην διαχείριση των συναισθημάτων όταν «στραβώνει» το παιχνίδι. Δεν είναι εύκολο, μιλάμε για νεανικό σύνολο, αλλά πρέπει να γίνει.

Με τον Κουρμπέλη στα στόπερ ο Παναθηναϊκός θα βρει πράγματα που δεν είχε στα φιλικά ενώ και ο Πούγγουρας θα προσθέσει ικανότητα στο ψηλό παιχνίδι και επιθετική άμυνα.

ΛΕΙΠΕΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ, ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΣΤΟΥΣ «2» ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΡ

Πάμε τώρα και στο μεγαλύτερο πρόβλημα. Στην έλλειψη δημιουργίας. Ο Παναθηναϊκός στα δυνατά του φιλικά(δεν αποτελεί κριτήριο το 5-0 επί της ερασιτεχνικής Χους) με εξαίρεση τα γκολ που πέτυχε, γκολ που ήταν δουλεμένα και πολύ όμορφα, δεν κατάφερε να φτιάξει «καθαρές» ευκαιρίες. Αυτό είναι κάτι που διορθώνεται με την δουλειά αλλά δεν φτάνει μόνο η δουλειά.

Ο Δώνης είναι προπονητής όχι μάγος.

Εκτός από τον βασικό σέντερ φορ που του λείπει αυτή την στιγμή, ο Παναθηναϊκός έχει τεράστιο κενό στους παίκτες πίσω από το «9». Και στο 3-4-2-1 του Δώνη είναι πάρα πολύ σημαντικοί για την δημιουργία και το σκοράρισμα.

Με εξαίρεση τον Μουνιέ, δεν υπάρχει άλλος παίκτης που αυτή την στιγμή θα μπορεί να ποντάρει πάνω του ο Παναθηναϊκός. Ο Χατζηγιοβάνης όσο δεν βάζει ουσία θα παραμένει «ταλέντο», ο Μπουζούκης δείχνει να έχει την προσωπικότητα και την ποιότητα αλλά θέλει χρόνο και στήριξη. Σε συνδυασμό με τους κεντρικούς μέσους που δεν έχουν αναπτυγμένα τα δημιουργικά προσόντα, γίνεται εύκολα κατανοητό πως στο ρόστερ του «τριφυλλιού» απουσιάζει η εύκολη δημιουργία.

Είναι μεγάλο πρόβλημα και θα φαίνεται ακόμη μεγαλύτερο όταν οι μισές και βάλε ομάδες της Λίγκας θα τον παίζουν «ταμπουρωμένες» στο αμυντικό τους τρίτο.

Συμπερασματικά, ο Παναθηναϊκός δείχνει σημάδια καλής δουλειάς αλλά έχει θέματα, τα οποία πρέπει να λύσει μέχρι την έναρξη του πρωταθλήματος. Αυτά λύνονται με δουλειά και ενίσχυση. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει...

Υ.Γ1: Μέχρι στιγμής αυτό που ζούμε δεν είναι καλοκαίρι. Είναι... κωλοκαίρι. Δεν ξέρω για εσάς αλλά τέτοιο καλοκαίρι δεν μπορώ να θυμηθώ. Ο Ιούλιος ήρθε και τα διέλυσε όλα, έδειξε τις διαθέσεις του από την πρώτη μέρα. Ο χαμός του «Τσουκ» στο... καλημέρα του μήνα και τα όσα παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες με την τραγωδία στο Μάτι σε κάνουν να ψάχνεις διάθεση και να μην μπορείς να βρεις. Από κοντά(φυσικά λιγότερο σημαντικό από τα προαναφερθέντα) και η πρωτόγνωρη κατάσταση που επικρατεί στον Παναθηναϊκό που σε κάνει να... τρέμεις για όσα έρχονται αυτή την χρονιά!

Μακάρι να υπήρχε ένα κουμπί και να πηγαίναμε στην πίστα της επόμενης σεζόν. Δεν υπάρχει, όμως.

Ο χειμώνας που πέρασε ήταν σαν 4-5 χειμώνες μαζί και η άδεια έρχεται σαν λύτρωση, σαν τέρμα στο 95' σε παιχνίδι που έχεις ποντάρει σε late goal ένα σεβαστό ποσό.
Για τις επόμενες είκοσι ημέρες πατάμε το off και μόνο αν γίνει κάτι συγκλονιστικό θα τα ξαναπούμε.

Να προσέχετε...