Από τις... αθόρυβες δυνάμεις του ποδοσφαίρου μας είναι ο Μιχάλης Μπουκουβάλας. Χρόνια τώρα, όπου και αν έπαιξε, βρίσκονταν πάντα στην πρώτη γραμμή των διακριθέντων. Φουλ μπακ πρώτης γραμμής, ανανέωσε πρόσφατα το συμβόλαιό του με τον ΠΑΣ Γιάννινα και μέσω του gazzetta.gr, μιλά τόσο για την επόμενη σεζόν, όσο και για τα... προσωπικά του δεδομένα. Από την αγαπημένη του Φιορεντίνα, μέχρι το μπάσκετ και το τένις. Εν μέσω μάλιστα των προετοιμασιών για τον γάμο του, καθώςτον Ιούλιο θα παντρευτεί την εκλεκτή της καρδιάς του.

Αρχικά να πούμε πως είναι κάτι που θέλαμε και οι δύο πλευρές. Το μόνο που που έρχεται στο μυαλό είναι να ξεκουραστώ, να γεμίσουν οι μπαταρίες και να γυρίσω με όρεξη και διάθεση για πολύ δουλειά. Ολοι μας στην ομάδα.

Οι στόχοι αφορούν την διοίκηση και τον προπονητή. Αυτοί τους βάζουν. Εμείς από την πλευρά μας σαν παίκτες, πρέπει να κάνουμε τη δουλειά μας και να βελτιωνόμαστε. Ετσι βελτιώνεται η ομάδα. Αυτός είναι και ο δικός μου στόχος.

... Εννοείται δεξί... (σ.σ. γέλια). Αλλά μου αρέσει να δοκιμάζω καινούργια πράγματα, αλλά και να βοηθάω την ομάδα. Παίζω όπου μου ζητηθεί.

Η χρονιά έκλεισε με την καλύτερο τρόπο, καθώς νικήσαμε έναν πολύ μεγάλο αντίπαλο. Κοίτα, παίξαμε καλύτερο ποδόσφαιρο σε σχέση με την προηγούμενη, αλλά δεν πήραμε αυτό που δικαιούμασταν. Πιστεύω πως αδικήσαμε τους εαυτούς μας.

Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ (σ.σ. γέλια). Θυμάμαι τον εαυτό μου από μικρό με μία μπάλα στα χέρια και στα πόδια. Μέχρι τα 12 πήγαινα μπάσκετ και μετά όταν τελείωνα την προπόνηση, όσο μπορείς να κάνεις σε αυτή την ηλικία, έπαιζα μπάλα στις αλάνες. Κάπου στα 13 πήγα σε μία ακαδημία ποδοσφαίρου.

Στον άσο έπαιζα και να σου πω... ευτυχώς που δεν συνέχισα γιατί με ύψος 1.75, ούτε στην Γ' Εθνική δεν θα ήμουν τώρα (σ.σ. γέλια). Πάντως σταμάτησα χωρίς να το καταλάβω πως δεν θα ψήλωνα άλλο, 12 ήμουν, που να το γνώριζα; Κάθε καλοκαίρι παίζω μπάσκετ στις διακοπές. Μου αρέσει.

Οταν ήμουν μικρός ο Λουίς Φίγκο. Αλλά στα 16 μου διαπίστωσα πως δεν είμαι προσωπολάτρης και ότι μου αρέσει το ποδόσφαιρο ως άθλημα. Γενικότερα είμαι των ομάδων και του καλού ποδοσφαίρου.

Αυτό που έζησα στην Αυστραλία, ήταν μία τεράστια εμπειρία. Αποτελεί ύψιστη τιμή για εμένα. Πρόκειται για ένα συναίσθημα που θα ήθελα να ξαναζήσω στη ζωή μου. Πρόκειται για κάτι που με έκανε να νιώσω πως δικαιώθηκαν οι κόποι μου.

Εννοείται... Χάσαμε (σ.σ. 1-0) παρότι είχαμε διπλάσιες τελικές. Τι να λέμε. Ηταν ένας φανταστικός μήνας. Ακόμα και τώρα όταν βρισκόμαστε με παιδιά που τότε ήμασταν στην αποστολή, συζητάμε και θυμόμαστε τι έγινε τότε. Από τις αξέχαστες εμπειρίες.

Πολλοί το λένε αυτό. Καταρχάς δεν θα ήμασταν εδώ εάν δεν δουλεύαμε εμείς οι ίδιοι. Αλλά αν το κοιτάξουμε σφαιρικά, στο εξωτερικό γίνεται καλύτερη δουλειά σε αυτόν τον τομέα και όλοι βγαίνουν κερδισμένοι. Οι ομάδες, οι παίκτες, οι Εθνικές... Ολοι

Αν και κατάγομαι από το Αγρίνιο και έχω συνηθίσει, εδώ έχουμε πολλές βροχές. Είναι δύσκολο το κλίμα. Πολύ βροχή το χειμώνα...

Διαβάζω βιβλία, μου αρέσει πολύ. Οπως και να παίζω play station με φίλους ή να βλέπω τένις. Παρακολουθώ πολύ, κάποια στιγμή πήγα να παίξω κιόλας, αλλά... το σταμάτησα... (σ.σ γέλια).

Ναι... ναι...Εννοείται. Ολα τα παιδιά που ήμασταν τότε μαζί, είχαμε φτιάξει κάτι πολύ ωραίο. Ακόμη και τώρα μετά τα παιχνίδια μας όταν μιλάμε, συζητάμε τι κάναμε εμείς και μετά τι έγινε με τον Ηρακλή. Αν κέρδισε, αν έχασε, αν ανέβηκε... Είναι η πιο αδικημένη ομάδα στην Ελλάδα.

Θυμάμαι ήμουν μικρός, 11 με 12 και είχε κληρωθεί με την Μπαρτσελόνα στο Τσάμπιονς Λιγκ. Πιτσιρικάδες τότε, είδαμε το ματς όπου έχασε με 4-2, αλλά κόλλησα μαζί της. Μου άρεσε ο Μπατιστούτα, o Κιέζα που είχε βάλει γκολ. Τη θυμάμαι και κόντρα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ήταν και τα χρώματα στη φανέλα της που μου άρεσαν και από τότε... κόλλησα μαζί της.

Οχι, ούτε που το έχω σκεφτεί..Το μόνο που ξέρω είναι πως όταν συμβεί αυτό, θα ήθελα να ασχοληθώ με τα παιδιά. Θα πάψω να πάρω και το πτυχίο μου στα ΤΕΦΑΑ, να τελειώσω.