Ο ταλαντούχος κύριος Κάναντι...

''Εδώ παίζεις στην έδρα σου και με Cash Out* '' *Ισχύουν Όροι και Προυποθέσεις

Δεν ήταν και η πλέον εύκολη δουλειά για τον τεχνικό διευθυντή του Ατρομήτου, Γιάννη Αγγελόπουλο και τον ιδιοκτήτη του club, τον Γιώργο Σπανό να πείσουν τον Κάναντι να ανανεώσει με τον Ατρόμητο για ένα χρόνο. Δεν ήταν μόνο οικονομικό το θέμα, όπως πιθανότατα εκτιμούν πολλοί, αλλά και ουσίας. Ο Νταμίρ Κάναντι πρόλαβε μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο να μας μάθει καλά, να ζήσει όλες τις παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά ευτυχώς όπως δείχνει και η απόφασή του να παραμείνει για έναν ακόμη χρόνο, πρόλαβε να διαπιστώσει και τα προτερήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Πάλι καλά που στον Ατρόμητο έχει την δυνατότητα να δει και ορισμένα από αυτά που σπανίζουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ειδικά σε ομάδες των κυβικών του Ατρομήτου. Βρήκε ένα κανονικό προπονητικό κέντρο. Πόσες ομάδες στην Ελλάδα έχουν τέτοιο αλήθεια; Βρήκε κανονικές και πολύ οργανωμένες ακαδημίες. Εδώ και αν στέκει το ερώτημα, πόσες ομάδες στην Ελλάδα έχουν τέτοιες; Βρήκε μία διοίκηση που πληρώνει κανονικά και τους προπονητές και τους ποδοσφαιριστές. Βρήκε μία ομάδα που αγωνίζεται σε ένα γήπεδο που έχει όλα τα βασικά. Βρήκε τέλος πάντων ένα περιβάλλον, μάλλον ξένο και πολύ διαφορετικό από αυτό που συναντά κανείς στις περισσότερες ελληνικές ομάδες του επιπέδου και των κυβικών του Ατρομήτου.
Το δίχως άλλο, αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφαση του Αυστριακού προπονητή.

Ο Κάναντι κάνει σπουδαία δουλειά στον Ατρόμητο, αλλά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα. Εδειξε στο κοινό, όχι μόνο του Ατρομήτου, αλλά στο ποδοσφαιρικό κοινό της χώρας και σε όλη την κοινωνία του ελληνικού ποδοσφαίρου γενικότερα, ότι γίνεται να έρθει η σπουδαία διάκριση σε μία ομάδα σαν τον Ατρόμητο και με τον άλλον τρόπο. Με ποδόσφαιρο, με ποιότητα στο παιχνίδι, με δουλειά στο πως να φτιάξεις παιχνίδι και όχι στο πως να χαλάσεις αυτό του αντιπάλου. Δεν είναι απλό και θα μας πάρει ακόμη περισσότερο χρόνο να το εκτιμήσουμε. Οπως δεν είναι απλό ότι φτάσαμε στην Ελλάδα χάρη στον Κάναντι να αναρωτιόμαστε αν ο Ατρόμητος μπορεί να γίνει η Λέστερ της Ελλάδας... Είναι από μόνο του σπουδαίο, είναι από μόνο του μεγάλο.

Ο ταλαντούχος κύριος Κάναντι λοιπόν θα είναι για ένα ακόμη χρόνο μαζί μας. Και έχει μεγάλη σημασία που θα είναι μαζί μας στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά και στον πάγκο του Ατρομήτου. Δεν τον... άρπαξε κάποιος “μεγάλος”, για να τον διώξει σε δύο μήνες, αλλά παρέμεινε στον Ατρόμητο για να συνεχίσει αυτό που ξεκίνησε. Δεν ξέρω που μπορεί να τον βγάλει, δεν ξέρω αν έχει πιο πάνω, δεν ξέρω πως θα τα καταφέρει να αντιμετωπίσει τις λογικά μεγάλες απώλειες που μπορεί να έχει το ρόστερ του Ατρομήτου μόνο και μόνο από την επιστροφή των δανεικών στη βάση τους. Ξέρω όμως ότι θα προσπαθήσει να το κάνει με τον δικό του τρόπο. Με ποδόσφαιρο και με την ηρεμία που προσφέρει σε όλο τον Ατρόμητο αυτός ο δικός του τρόπος.

Διάβαζα πρόσφατα μία συνέντευξή του σε μέσο της πατρίδας του. Προσπαθούσε να εξηγήσει στους Αυστριακούς τι συμβαίνει εδώ στην Ελλάδα και επί της ουσίας, εξηγούσε σε εμάς τους Ελληνες πόσο λάθος βλέπουμε το ποδόσφαιρο και πόσο γρήγορα πρέπει να αλλάξουμε τη λογική μας, τη νοοτροπία μας, την οπτική μας γύρω από το άθλημα.

Τι είπε λοιπόν ο Νταμίρ Κάναντι;

“Αυτά που έχω ζήσει 10 μήνες στην Ελλάδα δεν τα έχω ζήσει 17 χρόνια στην Αυστρία...”.

Γιατί το είπε;

“Προσπαθούν με κάθε τρόπο να πάρουν τους βαθμούς. Δεν τους νοιάζει πως, αν η εικόνα τους είναι καλή η κακή, τους ενδιαφέρει να πάρουν βαθμούς με όποιον τρόπο, σε όποια δικαστική αίθουσα. Ετσι είναι η Ελλάδα, κάθε εβδομάδα κάπου, κάπως, ξεσπά κι' ένα σκάνδαλο. Το ποδόσφαιρο τους είναι καλό, πολύ καλό, αλλά με την εικόνα τους το χαλάνε πολύ. Εδώ η επιτυχία είναι ο μοναδικός στόχος, η απόλυτη προτεραιότητα. Δεν βάζουν για παράδειγμα πιο ψηλά την κατάρτιση όπως κάνουμε εμείς στην Αυστρία, εδώ πρέπει να πετύχεις με κάθε κόστος. Ολες οι ομάδες πρέπει να πετύχουν. Βάζουν στόχους, ρεαλιστικούς ή μη, δεν έχει σημασία και πρέπει να τους πετύχουν. Ο αριθμός των απολύσεων των προπονητών είναι πολύ μεγάλος γιατί συνήθως οι στόχοι είναι ανεδαφικοί. Για παράδειγμα η Λάρισα και ο Απόλλων έχουν ήδη τον τέταρτο προπονητή για φέτος. Ολα σχετίζονται μόνο με την επιτυχία και άπαντες ενδιαφέρονται μόνο για αυτό. Δεν έχει καμία σημασία πως παίζει η ομάδα, τι ποδόσφαιρο παίζει, τίποτα δεν έχει σημασία παρά μόνο το αποτέλεσμα και η επιτυχία του στόχου...”

Είδατε πόσο καλά μας έμαθε μέσα σε 10 μήνες, είδατε πόσο παράξενος του φαίνεται ο τρόπος με τον οποίο σκεφτόμαστε και λειτουργούμε στο ελληνικό ποδόσφαιρο, είδατε πόσο δυσκολεύεται να μας κατανοήσει ένας κανονικός άνθρωπος του ποδοσφαίρου. Και όμως έμεινε μαζί μας για ένα ακόμη χρόνο. Ισως γιατί όπως είπε και ο ίδιος “το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι πολύ καλό”, πιθανότατα γιατί όπως είχε πει στην ίδια συνέντευξη “Ο πρόεδρος του Ατρομήτου και ο τεχνικός διευθυντής της ομάδας είναι πολύ πιστοί σε εμένα. Κάτι που ασφαλώς συμβαίνει πολύ σπάνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το εκτιμώ αφάνταστα αυτό, στην Αυστρία ίσως να μην έδινα και σημασία, να το θεωρούσα αυτονόητο. Είναι καθοριστικό για την επιτυχία μας φέτος η καλή συνεργασία, όπως και το ότι δεν έχουμε προβλήματα με τις πληρωμές κάτι που συμβαίνει σχεδόν σε όλες τις ελληνικές ομάδες...”.

Η παραμονή του Κάναντι ήταν ένα σπουδαίο νέο για όλους μας, επαναλαμβάνω η παραμονή του όχι μόνο στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά στον Ατρόμητο. Ο τελευταίος χάρη στον Γιάννη Αγγελόπουλο, αλλά και τον τρόπο που λειτουργεί το club χρόνια τώρα, είναι πιο μπροστά από κάθε άλλη ομάδα στον σχεδιασμό της επόμενης σεζόν. Οι στόχοι έχουν μπει, το μπάτζετ έχει οριοθετηθεί, οι παίκτες που ενδιαφέρουν έχουν σε μεγάλο βαθμό εντοπιστεί, με κάποιους από αυτούς (Γαρουφαλιάς), οι συζητήσεις είναι προχωρημένες. Γενικά το ποδόσφαιρο συνεχίζει να είναι το κυρίαρχο θέμα στο Περιστέρι, συνεχίζει να παραμένει σε πρώτο πλάνο και να μην είναι το φόντο πίσω από μία ομάδα. Αργά ή γρήγορα αν συνεχίσει σε αυτό το μοτίβο, το ποδόσφαιρο θα δικαιωθεί και θα δικαιώσει τον Ατρόμητο...

Θα ήταν πραγματικά ωραίο αυτή η δικαίωση να έρθει... ευρωπαϊκά, μέσα από μία πρόκριση στους ομίλους του Europa League. Μοιάζει υπερβολικός στόχος όπως θα έλεγε και ο Κάναντι, ελπίζω και εύχομαι το ποδόσφαιρο του Αυστριακού τεχνικού να μας δείξει ότι είναι ρεαλιστικός...