Νόμος υπάρχει, ποινές υπάρχουν, βούληση δεν υπάρχει!

Μετά την πρώτη διακοπή του πρωταθλήματος το Φεβρουάριο του 2015 από τον Σταύρο Κοντονή, ο τότε Υφυπουργός Αθλητισμού νομοθέτησε και πέρασε από τη Βουλή το Νόμο 4326/2015 που έδινε σημαντικά όπλα στην εκάστοτε κυβέρνηση, να επιχειρήσει να αντιμετωπίσει τη βία, με προληπτικά μέτρα και αυστηρές ποινές.

Μάλιστα στο μπαράζ δηλώσεων που έκανε τότε ο κ. Κοντονής αναφερόταν στην έλλειψη νομοθετικού πλαισίου που ο ίδιος με το νέο νόμο ήρθε να καλύψει και να επιφέρει την τάξη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο νόμος Νόμος 4326/2015 επέφερε πολλές τροποποιήσεις στο Νόμο 2725/1999 που ρύθμιζε όλα τα σχετικά θέματα

Σταχυολογούμε μερικά από αυτά, για να δείξουμε ότι ενώ υπάρχει ο νόμος που επιφέρει ποινές σε περιπτώσεις παραβατικότητας, απλώς δεν εφαρμόζεται!

Το άρθρο 1 στην παράγραφο 2 δίνει το δικαίωμα στον εκάστοτε Υπουργό του Αθλητισμού να επιβάλλει ποινές, από πρόστιμο ως την ανάκληση ειδικής αθλητικής αναγνώρισης σε σωματεία αλλά και σε μεμονωμένα φυσικά πρόσωπα για τέλεση ή παρότρυνση επεισοδίων:

«Σε σοβαρές περιπτώσεις τέλεσης επεισοδίων, παρότρυνσης σε πρόκληση επεισοδίων, ρατσιστικών συμπεριφορών και εν γένει φαινομένων βίας που σχετίζονται με τον αθλητισμό, εντός ή εκτός αγωνιστικών χώρων, ο αρμόδιος για τον Αθλητισμό Υπουργός, με αιτιολογημένες αποφάσεις του, που λαμβάνονται ύστερα από γνώμη της Διαρκούς Επιτροπής για την Αντιμετώπισητης Βίας (Δ.Ε.Α.Β.), μπορεί να επιβάλει στα οικεία αθλητικά σωματεία, Τμήματα Αμειβομένων Αθλητών (Τ.Α.Α.)και Αθλητικές Ανώνυμες Εταιρίες (Α.Α.Ε.), καθώς και στις οικείες αθλητικές ομοσπονδίες ή/και επαγγελματικούς συνδέσμους, αλλά και μεμονωμένα σε φυσικά πρόσωπα, μετά από προηγούμενη κλήση και ακρόαση τους,πρόστιμα ύψους από δέκα χιλιάδες (10.000) έως έναεκατομμύριο (1.000.000) ευρώ, σε ιδιαίτερα δε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να προβαίνει και σε ανάκληση τηςυφιστάμενης ειδικής αθλητικής αναγνώρισης.»

Παρότι το άρθρο αυτό ήταν η αιχμή του δόρατος στην τότε ρητορική της κυβέρνησης, επί Γιώργου Βασιλειάδη, δεν εφαρμόστηκε ποτέ

Το άρθρο 2 αναφέρει: «Από την αγωνιστική περίοδο 2016−2017 απαγορεύεται η συμμετοχή οποιασδήποτε ομάδας Τ.Α.Α. ή Α.Α.Ε. σε εθνικό πρωτάθλημα ή Κύπελλο Ελλάδος των αθλημάτων ποδοσφαίρου και καλαθοσφαίρισης, εφόσον δεν έχει βεβαιωθεί από τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού η καλή λειτουργία στην αθλητική εγκατάσταση στην οποία θα διενεργούνται οι αγώνες της ομάδας των προβλεπομένων στα άρθρα 41Ε και 41Γ του Ν. 2725/1999 συστημάτων ηλεκτρονικής εποπτείας και ηλεκτρονικού ονομαστικού εισιτηρίου.»

Οπως όλοι γνωρίζουν το ηλεκτρονικό εισιτήριο και οι κάμερες στα γήπεδα, ουδέποτε εφαρμόστηκαν και δεν πρόκειται να εφαρμοστούν: Στο συγκεκριμένο άρθρο όλες οι διατάξεις αναφέρονται στα ηλεκτρονικά συστήματα, αλλά επι του πρακτέου όλες είναι σε αχρηστεία!

Το άρθρο 3 αναφέρει τις αλλαγές στο νόμο για τις λέσχες φιλάθλων, τη διάθεση εισιτηρίων, τη λειτουργία και τη στέγαση τους, αλλά επίσης δεν έγινε τίποτα. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά την πρώτη διάταξη: «Από τη δημοσίευση του παρόντος, απαγορεύεται η με οποιονδήποτε τρόπο διάθεση εισιτηρίων στις λέσχες του άρθρου 41Β του Ν. 2725/1999, όπως ισχύει, οι οποίες δεν λειτουργούν νομίμως, σύμφωνα με τους όρουςκαι προϋποθέσεις της παραπάνω διατάξεως, καθώς και σε οποιαδήποτε άλλη αντίστοιχη ομάδα προσώπων ή σύνδεσμο φιλάθλων ή σωματείο ή άλλη συλλογικότητα,οποιασδήποτε νομικής ή μη μορφής της.»

Ο Κοντονής είχε προβλέψει και ποινές για τον Τύπο και τους δημοσιογράφους στην περίπτωση εμπρηστικών άρθρων ή υποκίνηση της βίας. Η παράγραφος 5 του άρθρου 1 αναφέρει: Σε περιπτώσεις παρότρυνσης, υποκίνησης, ενθάρρυνσης ή επιδοκιμασίας των αναφερομένων στην παράγραφο 2 επεισοδίων, ρατσιστικών συμπεριφορών και εν γένει φαινομένων βίας, από τον έντυπο ή ηλεκτρονικό τύπο και από το διαδίκτυο, πέραν των άλλων τυχόν ποινικών και λοιπών συνεπειών, με απόφαση του αρμόδιου για τον Αθλητισμό Υπουργού, που λαμβάνεται ύστερα από σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου για τα MME Υπουργού Επικρατείας και μετά από γνώμη της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ), της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ένωσης Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) και του Πανελληνίου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ),οι οποίες διατυπώνονται μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δέκα (10) ημερών από την παραλαβή της σχετικής πρόσκλησης του αρμόδιου για τον Αθλητισμό Υπουργού,μπορεί να επιβάλλονται στους υπεύθυνους ιδιοκτήτες ή εκδότες ή διαχειριστές των υπαίτιων μέσων, μετά από προηγούμενη κλήση και ακρόασή τους, πρόστιμα ύψουςαπό πέντε χιλιάδες (5.000) έως πεντακόσιες χιλιάδες(500.000) ευρώ.»

Είναι περιττό να πούμε ότι δεν έγινε ποτέ χρήση της συγκεκριμένης παραγράφου!

Τα παραδείγματα αυτά μπορεί να είναι λίγο κουραστικά, αλλά αποδεικνύουν ότι απλώς δεν υπάρχει βούληση να καταπολεμηθούν τα κακώς κείμενα του ποδοσφαίρου. Ουσιαστικά το μόνο άρθρο που έχει εφαρμοστεί από τον 4326/2015 είναι το δικαίωμα του Υπουργού να διακόπτει κατά το δοκούν το πρωτάθλημα.

Για την ευκολία της συζήτησης πάντως, φαίνεται ξεκάθαρα ότι πλαίσιο κανονικής λειτουργίας και λύσεις υπάρχουν, αλλά απλούστατα δεν εφαρμόζονται. Το γιατί δεν εφαρμόζονται, είναι κάτι που πρέπει να απαντήσουν οι πολιτικοί και κανείς άλλος!

Υ.Γ. Για όσους θέλουν να μελετήσουν το νόμο, μπορούν να τον βρουν εδώ