Πόσο δίκαιη κι ασφαλής είναι η κρίση μας για τους παίκτες του Ολυμπιακού;…

Ο Ολυμπιακός, θέλει δεν θέλει, έχει μπει σε μία διαδικασία αποτίμησης κι αξιολόγησης του φετινού του ρόστερ ενόψει του σχεδιασμού για τη νέα σεζόν, καθώς οι στόχοι του για τη φετινή μοιάζει πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθούν…

Κάπως έτσι τόσο εμείς, ο Τύπος, όσο κι ο κόσμος της ομάδας ψάχνονται να βρουν ποιοι παίκτες του Ολυμπιακού αξίζει να μείνουν και ποιοι πρέπει να φύγουν. Μόνο που ατυχώς η συγκυρία δεν είναι καλή για δίκαιες κι ασφαλείς κρίσεις εκ μέρους μας. Γιατί, πολύ απλά, πώς μπορεί να κριθούν δίκαια οι ποδοσφαιριστές, όταν μέσα σε 12 μήνες έχουν αλλάξει τόσες φορές προπονητή; Άρα, έχουν αλλάξει και τόσες φορές προπόνηση κι αγωνιστικά πλάνα…

Ας σκεφθούμε κάποια πράγματα: όταν, πρόπερσι, ο Ολυμπιακός είχε σε μία ολόκληρη σεζόν τον ίδιο προπονητή (Μάρκο Σίλβα), ο Φορτούνης ήταν ίδιος με τον φετινό Φορτούνη; Ο Ομάρ; Ο Πάρντο; Ο Μποτία;…

Ακόμη και πέρσι, όταν ο Ολυμπιακός είχε από αρχές Αυγούστου έως αρχές Μαρτίου, δηλαδή επί εφτά μήνες, τον ίδιο προπονητή (Πάουλο Μπέντο), ο Σεμπά ήταν ίδιος με τον φετινό Σεμπά; Ο Μαρτίνς; Ο Φιγκέϊρας; Ο Ανδρούτσος…

Προσέξτε, δεν αναφέρομαι στην πραγματικότητα ότι ο κάθε προπονητής έχει συμπάθειες κι αντιπάθειες για κάποιους παίκτες (π.χ. ο Χάσι δεν «έβλεπε» τον Ανσαριφάρντ κι ο Λεμονής τον έβαζε). Αναφέρομαι στο πόσο διαφορετικό είναι για τους περισσότερους παίκτες να είναι σε μία ποδοσφαιρική κανονικότητα, δηλαδή με ένα προπονητή σε όλη τη σεζόν, σε σχέση με το να είναι σε μία περίοδο στην οποία μία ομάδα για τον άλφα η, βήτα λόγο (ίσως κιόλας υποχρεώνεται να) αλλάζει συνεχώς προπονητές.

Άλλωστε, ας έχουμε υπόψιν μας ότι υπάρχουν παίκτες, που λόγω ιδιοσυγκρασίας και προσωπικής αξίας μπορεί να επιβιώσουν πιο εύκολα σε τέτοιες συνθήκες (βλέπε π.χ. Μάριν), όμως οι περισσότεροι παίκτες για να αποδώσουν καλά χρειάζονται να μπουν σε μία ομάδα με τη σημασία της λέξης, δηλαδή μία ομάδα δουλεμένη σωστά, με ένα προπονητή από την προετοιμασία που θα μείνει ως το τέλος της χρονιάς.

Κι εδώ είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα για τον Ολυμπιακό: η σωστή αξιολόγηση του ρόστερ μέσα από τις φετινές συνθήκες, που για διάφορους λόγους δεν ήταν οι «προβλεπόμενες» ποδοσφαιρικά. Εξ ου και το ερώτημα: πώς θα ήταν οι μεταγραφές, ο Ένγκελς, ο Κούτρης, ο Σισέ, ο Ζιλέ, ο Ταχτσίδης, ο Τζούρτζεβιτς, ο Οτζίτζα, ο Ανσαριφάρντ, ο Χατζισαφί, ακόμη κι ο Μιραλάς, αν βρίσκονταν σε μία ομάδα καλοδουλεμένη από το καλοκαίρι και με τον ίδιο προπονητή έως και τώρα;…Και πόσο δίκαιες και ασφαλείς είναι και οι δικές μας (δημοσιογράφων κι οπαδών) κρίσεις για το ρόστερ της ομάδας;…

Γνώμη μου: θα ήταν καλό ο Ολυμπιακός τη νέα σεζόν να πήγαινε με ένα προπονητή που να ξέρει από Ολυμπιακό κι από ελληνικό πρωτάθλημα. Το ιδανικό θα ήταν να συνέχιζε ο Γκαρθία, με την προϋπόθεση όμως να βλέπαμε κάτι που να μας «έδειχνε» ότι πρέπει να συνεχίσει…