Πόσα θέλετε να μας τρελάνετε;

Λογικά, οι άνθρωποι με τα μαύρα κάτι παθαίνουν μόλις βλέπουν τον Παναθηναϊκό. Δεν εξηγείται αλλιώς η εμμονή των διαιτητών να θέλουν να παίζονται παιχνίδια του «τριφυλλιού» σε αγωνιστικούς χώρους που είναι ακατάλληλοι, γεγονός που θα μπορούσε να το καταλάβει ακόμη και ένα μικρό παιδί που δεν έχει πατήσει ούτε μισή φορά στην ζωή του χορτάρι, που δεν έχει παρακολουθήσει ποτέ ποδοσφαιρική αναμέτρηση.

Μετά τον ανεκδιήγητο και επικίνδυνο Αρετόπουλο που πραγματοποίησε αναμέτρηση στο παγοδρόμιο της Λαμίας, επιτρέποντας μάλιστα στους γηπεδούχους να αγωνίζονται με λευκές φανέλες στο κάτασπρο τοπίο, ο Ευαγγέλου πήρε την σκυτάλη της κωμωδίας απόψε στην Λιβαδειά! Ο νεαρός διαιτητής έγραψε ιστορία, αποδεικνύοντας το χαμηλότατο επίπεδο της ελληνικής διαιτησίας, αποδεικνύοντας το πόσο δεν σέβονται τον Παναθηναϊκό που για δεύτερη φορά μέσα στον τελευταίο μήνα, αναγκάστηκε να αποδεχθεί την διοικητική του «γύμνια» και να πάρει μέρος σε μια φάρσα! Βρίσκουν και τα κάνουν. Όλοι τους...

Το γήπεδο της Λιβαδειάς από την έντονη βροχόπτωση είχε μετατραπεί σε πισίνα. Ο αγωνιστικός χώρος στο μεγαλύτερό του κομμάτι θύμιζε λίμνη, η μπάλα δεν γκέλαρε, δεν κυκλοφορούσε και η βροχή όσο περνούσε η ώρα γινόταν και πιο δυνατή! Ο Ευαγγέλου βγήκε στο γήπεδο, διαπίστωσε ότι είδε όλη η Ελλάδα στους τηλεοπτικούς της δέκτες και αυτό που κατάλαβε είναι πως θα μπορούσε να παιχτεί κανονικά ποδόσφαιρο κάτω από αυτές τις συνθήκες! Άβυσσος η ψυχή του Έλληνα διαιτητή! Πραγματικά. Πόσα θέλετε να μας τρελάνετε κάθε φορά;

Για δέκα λεπτά, λοιπόν, παρακολουθήσαμε μια κωμωδία, ένα ποδοσφαιρικό ανέκδοτο και τον λόγο τον ξέρει μόνο ο Ευαγγέλου! Η σωματική ακεραιότητα των παικτών τέθηκε σε κίνδυνο, ποδόσφαιρο παιζόταν μόνο με κανόνες «γερμανικού» που λιώναμε πιτσιρικάδες στις αλάνες με την μπάλα να σηκώνεται στον αέρα για να μεταφερθεί και πάλι καλά να λέμε που το κατάλαβε στο δεκάλεπτο ότι γίνεται ρεζίλι ο ίδιος πρωτίστως και το διέκοψε!
Τώρα το ότι το διέκοψε ρωτώντας τους ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων που απορούσαν και γελούσαν λες και ο ρέφερι βρισκόταν σε άλλο γήπεδο, προφανώς ήταν ένα κομμάτι του όλου ανέκδοτου που βιώσαμε απόψε στην Λιβαδειά.

Τα υπόλοιπα αύριο, θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος...

Υ.Γ1: Άσχετο με τα όσα είδαμε απόψε αλλά σχετικό με τον Λεβαδειακό. Στην ομάδα της Βοιωτίας αγωνίζεται ένας ποδοσφαιριστής με αρετές που σπάνια συναντάς σε Έλληνες επιθετικούς μέσους. Σπάνια βρίσκεις δημιουργικά χαφ/εξτρέμ που να έχουν τόσο συχνή επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα, όπως έχει ο Πέτρος Γιακουμάκης που μοιάζει με μια βελτιωμένη έκδοση του Βασιλακάκη, που κι αυτός είναι αδικημένος από την καριέρα που έχει κάνει. Επτά γκολ την σεζόν 15-16, έξι την σεζόν 16-17 και τέσσερα μέχρι στιγμής στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Αριθμούς που σπάνια συναντάς σε μέσους των μεγάλων ομάδων(ειδικά σε γηγενείς) τα τελευταία χρόνια. Απορώ πραγματικά, πως αυτό το παιδί αγωνίζεται ακόμη στον Λεβαδειακό και δεν έχει κάνει το επόμενο βήμα στην καριέρα του σε μία από τις μεγάλες ομάδες του ελληνικού ποδοσφαίρου...

Y.Γ2: Αν παιχτεί ποδόσφαιρο αύριο, ο... σέντερ φορ Δώνης το έχει το γκολάκι του.