Ο Ελληνας οπαδός δεν αγαπά την ομάδα του, αλλά την επιτυχία της...

Μιχάλης Τσόχος Μιχάλης Τσόχος
Ο Ελληνας οπαδός δεν αγαπά την ομάδα του, αλλά την επιτυχία της...

bet365

Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για το φαινόμενο της άδειας Λεωφόρου, παρά τις εκκλήσεις ότι αν δεν γεμίζει ο Παναθηναϊκός θα καταρρεύσει οικονομικά...

Δεν είναι φαινόμενο τωρινό. Δεν αφορά τον οπαδό του Παναθηναϊκού ειδικά, αλλά τον Ελληνα οπαδό γενικότερα. Τον οπαδό όλων των ομάδων, αυτόν της μεγάλης ή της μικρής ομάδας, ακόμη και αυτόν της ομάδας του χωρίου, τον κάθε οπαδό, ο οποίος επί της ουσίας ποτέ δεν αγάπησε την ομάδα του, αλλά τις επιτυχίες της και μόνο αυτές. Και ναι γενικεύω, γενικεύω και για τους οπαδούς εκείνων των ομάδων που λένε ότι δεν γίνανε οπαδοί της τάδε ομάδας για τους τίτλους, αλλά για τα όσα εκφράζει αυτή η ομάδα...

Πολλοί το λένε, ελάχιστοι το εννοούν. Αν πράγματι το εννοούσαν όσοι το έλεγαν θα είχα να σας δώσω ένα, έστω ένα παράδειγμα μίας ομάδας που γέμιζε το γήπεδό της όταν δεν πήγαινε καλά και δεν το γέμιζε όταν πήγαινε καλά. Δεν έχει υπάρξει ποτέ τέτοια στην Ελλάδα. Αυτό που οι οπαδοί λένε κατά κόρον “μαζί σου και στα δύσκολα” δεν το εφάρμοσαν ΠΟΤΕ και σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΚΑΜΙΑ και προλαβαίνω όσους σκοπεύουν να γράψουν από κάτω στα σχόλια, εμείς στην τάδε ομάδα και εμείς στη δείνα κ.ο.κ. Μπορεί κάποιοι να πήγαν μία φορά, δύο σε ένα ματς σε ένα κάλεσμα μέχρι εκεί όμως, πραγματική μαζική και διαρκείας στήριξη στα δύσκολα δεν υπήρξε στην Ελλάδα τα τελευταία 20 χρόνια που παρακολουθώ με μεγάλη προσοχή τα όσα συμβαίνουν στην αθλητική ζωή του τόπου.

Αφορμή ασφαλώς για αυτό το κείμενο, αλλά απλώς η αφορμή, ήταν η εικόνα της άδειας Λεωφόρου στο ματς Κυπέλλου με τη Λαμία. Στο ματς στο οποίο πέρα από το σοβαρό αγωνιστικό κίνητρο υπήρξε κάλεσμα όλων στην οικογένεια του Παναθηναϊκού “ελάτε, πάρτε εισιτήριο των 10 ευρώ σε όλες τις θύρες και βοηθήστε γιατί διαλυόμαστε” δεν βρέθηκαν 15 χιλιάδες Παναθηναϊκοί να ανταποκριθούν. Μόλις 5-6 χιλιάδες φίλοι του ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της σωτηρίας. Σχεδόν 24 ώρες μετά (και πολύ καλά θα κάνουν βέβαια) το κλειστό του ΟΑΚΑ θα έχει 20 χιλιάδες κόσμο για το ματς με την Μπαρτσελόνα.

Από τους εκατοντάδες χιλιάδες φίλους του Παναθηναϊκού που ζουν στην Αθήνα μόλις οι 5 σηκώθηκαν να πάνε στη Λεωφόρο να πληρώσουν 10 ευρώ εισιτήριο για να βοηθήσουν την ομάδα να ανασάνει οικονομικά. Δεν είναι θέμα χρημάτων ασφαλώς, είναι θέμα νοοτροπίας του Ελληνα οπαδού. Είναι μύθος ότι ο Ελληνας οπαδός αγαπάει την ομάδα του, επί της ουσίας την επιτυχία της ομάδας του αγαπάει. Αν στο ματς με τη Λαμία ήταν για το πρωτάθλημα και ο Παναθηναϊκός ήταν ένα βαθμό πίσω από την κορυφή και διεκδικούσε πρωτάθλημα, το γήπεδο θα ήταν γεμάτο, διότι για τον Ελληνα οπαδό η κατάκτηση ενός τίτλου είναι σημαντικότερος από την σωτηρία της ομάδας. Διότι πολύ απλά για τον Ελληνα οπαδό η ομάδα λειτουργεί σαν όχημα για να την πει στο διπλανό του, στον φίλο του, στον συνεργάτη του στην δουλειά την επόμενη ημέρα. Το “πήγα στο γήπεδο για να βοηθήσω την ομάδα να μην διαλυθεί...” δεν είναι επιχείρημα για να το πεις την άλλη μέρα στην δουλειά και να πικάρεις τον... αντίπαλο. Το “πήγα στο ματς με τη Λαμία νικήσαμε και είμαστε πλέον πρώτοι σας περάσαμε...” είναι όμως.

Και επαναλαμβάνω δεν είναι θέμα του οπαδού του Παναθηναϊκού, αλλά του Ελληνα οπαδού. Δείτε ας πούμε τι γίνεται στον ΟΦΗ που επίσης είναι στα πρόθυρα της διάλυσης, ή δείτε μία άλλη περίπτωση, αυτή του Πανιωνίου. Φέτος η προσέλευση του κόσμου στη Νέα Σμύρνη είναι πολύ μικρότερη από πέρυσι που ο Πανιώνιος μέχρι κάποιο σημείο πήγαινε ακόμη και για πρωτάθλημα. Ο οπαδός του Πανιωνίου δεν καταδέχεται φέτος να πάει στο γήπεδο να δει την προσπάθεια της ομάδας να τερματίσει στην 5η θέση και να ξαναπαίξει Ευρώπη, μέσα σε ένα πάρα πολύ δύσκολο οικονομικό περιβάλλον για τον σύλλογο που τον έχει αναγκάσει να πουλήσει τον Χατζισαφί και να αφήσει ελεύθερους τους Μασούντ και Οικονόμου γιατί δεν άντεχε τα συμβόλαιά τους. Προφανώς και ο οπαδός του Πανιωνίου για να πάει γήπεδο θέλει μόνο το όραμα της κατάκτησης του πρωταθλήματος, αλλιώς δεν βρίσκει κίνητρο. Και όμως αν ο Πανιώνιος είχε 2 χιλιάδες διαρκείας φέτος και 4 χιλιάδες κόσμο κατά μέσο όρο στο γήπεδο, πιθανότατα ο Μασούντ και ο Χατζισαφί θα φορούσαν ακόμη την φανέλα του.

Μπορώ να συνεχίσω να δίνω δεκάδες παραδείγματα ακόμη και ομάδων της Β' Εθνικής που όταν παίζουν σε αυτή την κατηγορία και διεκδικούν την άνοδο έχουν 5 και 6 χιλιάδες κόσμο στο γήπεδο και μόλις ανέβουν στην Σούπερ Λίγκα και ο στόχος δεν είναι ο πρωταθλητισμός αλλά η παραμονή στην κατηγορία στο γήπεδο δεν πάνε ούτε οι μισοί από αυτούς που πήγαιναν την προηγούμενη σεζόν. Και αυτή είναι μία νοοτροπία την οποία έχουν καλλιεργήσει άπαντες στον Ελληνα οπαδό. Από τις ίδιες τις ομάδες, από τους δημοσιογράφους, από το σπίτι και την οικογένεια, μέχρι το σχολείο. Πόσες φορές αλήθεια δεν έχετε ακούσει τον μπαμπά να θέλει να πάει τον μικρό γιο στο γήπεδο σε κάποιο παιχνίδι που η ομάδα που υποστηρίζουν θα νικήσει ή θα έχει πολλές πιθανότητες να νικήσει. Ο μπαμπάς δεν το λέει για πλάκα το εννοεί ότι θέλει να πάει τον γιο όχι να δει την ομάδα που αγαπά, αλλά να δει την ομάδα που αγαπά να νικάει...

Κάπως έτσι χάσαμε το νόημα της επίσκεψης στο γήπεδο, κάπως έτσι χάσαμε την πραγματική ταύτιση με την ομάδα, κάπως έτσι πάψαμε να στηρίζουμε, αλλά να επιδιώκουμε και να αναζητούμε την στήριξη από την ίδια την ομάδα, προκειμένου την επόμενη ημέρα να μπορούμε να πούμε στον απέναντι ότι εμείς την έχουμε πιο μεγάλη από αυτόν... Την ομάδα!

Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr

Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!

Μιχάλης Τσόχος
Μιχάλης Τσόχος

Ο Μιχάλης Τσόχος γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε πιστεύοντας ότι θα γίνει ψυχολόγος. Τελικά η ψυχολογία… γλίτωσε, όχι όμως και η δημοσιογραφία με την οποία ασχολείται επαγγελματικά για 25 χρόνια. Ξεκίνησε από τις εφημερίδες, τις οποίες θεωρεί ακόμη και σήμερα το μοναδικό πραγματικό σχολείο της δημοσιογραφίας και το ραδιόφωνο, το οποίο παραμένει η μεγάλη αγάπη του. Εργάστηκε στο «ΦΩΣ», στο «Βήμα», ενώ υπήρξε αρχισυντάκτης του Sportime και διευθυντής της SportDay. Η πρώτη του δουλειά ήταν ο Bwin ΣΠΟΡ FM, ενώ στο διαδίκτυο παραμένει πιστός στο gazzetta για πάνω από μία δεκαετία. Πέραν όλων των άλλων, τον… αντέχει και η τηλεόραση για πάνω από 10 χρόνια (Cosmote TV) και ο ίδιος αντέχει την ίδια γυναίκα που παντρεύτηκε πριν από 20 χρόνια (ήρωας είμαι!!!). Όλα τα παραπάνω τα… αντέχουν υπομονετικά οι δύο κόρες του.