Κέβιν για Οσκαρ...

Ο ένας ήθελε να παίζει για τον Ολυμπιακό, ο άλλος φόρεσε τη φανέλα του με το ζόρι και η κατάληξη της ιστορίας είναι γνωστή.

Το ίδιο ισχύει στις μέρες μας με τον Αλέξις Σάντσες στην Αρσεναλ. Τεράστιος παίκτης που δεν θέλει να παίζει με την φανέλα της Αρσεναλ από το καλοκαίρι και μετά. Φαίνεται, αφού η ποιότητά του σε σχέση με πέρυσι δεν άλλαξε, η διάθεσή του όμως...

Η απόκτηση του Κέβιν Μιραλάς είναι λοιπόν μία πολύ σπουδαία μεταγραφική κίνηση. Ο Ολυμπιακός δεν πήρε μόνο έναν πολύ ποιοτικό ποδοσφαιριστή σε πολύ καλή ηλικία, δεν πήρε μόνο έναν παίκτη που ξέρει σαν την παλάμη του του ελληνικό πρωτάθλημα, πήρε και έναν ποδοσφαιριστή που ήθελε όσο τίποτα άλλο να παίξει για τον Ολυμπιακό. Οχι φυσικά γιατί είναι Ολυμπιακός από κούνια, αλλά γιατί εδώ αισθάνεται σημαντικός, διότι εδώ ξέρει ότι τον υπολογίζουν και τον λατρεύουν και γιατί εδώ η οικογένειά του και κυρίως η γυναίκα του έζησαν τα καλύτερα χρόνια τους και θέλουν να μείνουν για πάντα στην Ελλάδα.

Ο Ολυμπιακός θα βάλει στο τερέν έναν παίκτη που διψά για ποδόσφαιρο και που η ψυχολογία του θα είναι στα ύψη αφού θα ζει εκεί που του αρέσει να ζει και θα παίζει για αυτούς που του αρέσει να παίζει.

Είναι πολύ σπάνιο να συμβεί σε ελληνικό σύλλογο να βρει αυτής της ποιότητας ποδοσφαιριστή (ακόμη και σήμερα τον καλούν στην Εθνική Βελγίου που οι 23 παίκτες της αποστολής για την Ρωσία είναι πολύ μικρός αριθμός για να χωρέσει όλο αυτό το ταλέντο) και αυτός να θέλει σαν τρελός να παίξει για την ελληνική ομάδα και να μην έρχεται για τα λεφτά ή τα τελευταία ένσημα.

Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο σίγουρες μεταγραφές δεν υπάρχουν, αλλά ο Ολυμπιακός με την απόκτηση του Μιραλάς πιθανότατα έκανε μία τέτοια μεταγραφή, δεδομένης απόδοσης και μάλιστα πολύ υψηλής. Μπορεί αυτή η μεταγραφή να αποδειχτεί καθοριστική για την εξέλιξη του φετινού τίτλου γιατί εκτός των άλλων ο Μιραλάς είναι και παίκτης με προσωπικότητα που ξέρει να κρίνει τα μεγάλα ματς.

Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός αποφάσισε να προχωρήσει και σε μία κίνηση ρίσκου. Ανεξάρτητα από το τι πιστεύει ο καθένας για τον προπονητή Λεμονή, το έργο του, τις γνώσεις του, την επάρκειά του, ο Λεμονής πήρε τον Ολυμπιακό στο -7 και τρίτο και τον άφησε στο +1 και πρώτο. Αυτό συνέβη και γιατί ήξερε την ομάδα, δεν χρειάζονταν να δει βίντεο με αγώνες του Ολυμπιακού για να καταλάβει τι εστί Φορτούνης, Ομάρ, Ταχτσίδης, Ανσαριρφάντ, Πάρντο, Σεμπά, Μάριν, κ.ο.κ, αλλά και γιατί ήταν πάντα μεθοδικός και ρεαλιστής. Ο Λεμονής είχε υποσχεθεί την πρωτιά στην βαθμολογία πριν την αλλαγή του χρόνου και όταν το έλεγε σχεδόν τον χλεύαζαν οι αντίπαλοι (“σιγά ρε θαυματοποιέ”) και αμφέβαλλαν ζωηρά οι υποστηρικτές του Ολυμπιακού. Και όμως το πέτυχε και όταν ρωτήθηκε για αυτό και αν σημαίνει κάτι ο άτυπος τίτλος του πρωταθλητή χειμώνα απάντησε κοφτά και χωρίς δεύτερη σκέψη. “Απολύτως τίποτα δεν σημαίνει...”.

Ο Οσκαρ Γκαρθία μπορεί να είναι καλύτερος προπονητής, μπορεί να έχει καλύτερο σχέδιο, μπορεί η τεχνογνωσία του να είναι μεγαλύτερη, μπορεί, μπορεί, μπορεί...

Μπορεί βέβαια και όχι. Αλλά μικρή σημασία έχει τώρα, στην παρούσα φάση, στην μάχη του εφετινού τίτλου, στις επόμενες τέσσερις πέντε καθοριστικές στροφές του πρωταθλήματος, αν είναι καλύτερος ή χειρότερος του Λεμονή. Σημασία τώρα έχει ότι δεν ξέρει και πρέπει να μάθει...

Τα πάντα πρέπει να μάθει και από την αρχή. Από τον δρόμο για να φτάσει στο Ρέντη, μέχρι τον κάθε έναν παίκτη του Ολυμπιακού και τι μπορεί να του προσφέρει. Εχει δει βίντεο όπως είπε και ένα ματς από κοντά, αυτό με την Λάρισα. Εχει να δει πολλά ακόμη και έχει πολλά να μάθει μέχρι να καταλήξει. Μόνο που θα μαθαίνει μέσα από ματς. Οι όποιες δοκιμές, τα όποια πειράματα, τα όποια λάθη θα κάνει ο Οσκαρ Γκαρθία θα γίνονται μέσα σε αγώνες που ο Ολυμπιακός θα πρέπει να τα πάρει.

Πρόκειται για ρίσκο χωρίς δεύτερη κουβέντα. Αν του βγει του Ολυμπιακού θα είναι διπλά κερδισμένος γιατί θα έχει πάρει το πρωτάθλημα και θα έχει και τον προπονητή της επόμενης σεζόν να ξέρει καλά την ομάδα, αν δεν του βγει τότε το κόστος θα είναι η απώλεια του τίτλου, κόστος που σήμερα μοιάζει δυσβάσταχτο για τον Ολυμπιακό και ουσιαστικά και οικονομικά και επικοινωνιακά.