Ασε τον Παναθηναϊκό να περιμένει τον Κροίσο

Ασε τον Παναθηναϊκό να περιμένει τον Κροίσο

Βασίλης Σαμπράκος Βασίλης Σαμπράκος
Ασε τον Παναθηναϊκό να περιμένει τον Κροίσο

bet365

Ο Βασίλης Σαμπράκος σοκάρεται με τα σχόλια φίλων του Παναθηναϊκού που απαξίωσαν την ιδέα του Σπύρου Θεοδωρόπουλου προτού καλά καλά την ακούσουν, και αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει σήμερα καλύτερη προοπτική για την αγαπημένη τους ομάδα.

Προφανώς δεν με εξέπληξε η επιλογή του Σπύρου Θεοδωρόπουλου να τραβηχτεί πίσω στο παρασκήνιο και να φύγει αμέσως από το προσκήνιο όταν διαπίστωσε, τόσο σύντομα, ότι αντιμετωπίστηκε, σκοπίμως ή όχι, σαν Μεσσίας. “Από τη στιγμή που δημιουργήθηκαν προσδοκίες άμεσης επίλυσης του μεγάλου οικονομικού προβλήματος του Παναθηναϊκού, είμαι υποχρεωμένος να σταματήσω την προσπάθεια καθότι δεν ήταν ποτέ στις προθέσεις ή και στις δυνατότητές μου η εξεύρεση μαγικής λύσης για την ομάδα μας”, έγραψε στην ανακοίνωσή του ο Θεοδωρόπουλος. Ηταν σαν να διάβαζα όσα έγραφα μια ημέρα νωρίτερα, δίχως να έχω ποτέ επικοινωνήσει μαζί του, με τη βεβαιότητα ότι θα συνέβαινε ακριβώς αυτό. Τους λόγους που τον τρόμαξαν όμως τους είχα αναλύσει σε εκείνο το σημείωμα. Σήμερα βάζω σε ένα κείμενο τις σκέψεις που με κατακλύζουν όσο παρατηρώ τις ψηφιακές αντιδράσεις, δηλαδή τα σχόλια, της πλειονότητας των φίλων του Παναθηναϊκού, ή πιο σωστά της πλειοψηφίας αυτών που βρίσκουν νόημα να γράφουν σχόλια κάτω από κείμενα ή στα social media για να κρίνουν την κεντρική ιδέα της λύσης που επιχειρούσε να συνθέσει ο Θεοδωρόπουλος για τον Παναθηναϊκό.

“Πρόθεσή μου πάντα ήταν και είναι να βοηθήσω τον Παναθηναϊκό, ειδικά τις δύσκολες στιγμές που περνάει, δημιουργώντας έναν μηχανισμό μακροπρόθεσμης λύσης για την ομάδα με πρωταγωνιστικό ρόλο να έχουν οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές” έγραψε στην ανακοίνωσή του ο Θεοδωρόπουλος, ένας επιχειρηματίας που συνεισέφερε οικονομικά στη διάρκεια των τελευταίων ετών. Και όλοι ξέρουμε, αφού όσοι μίλησαν μαζί του πίσω από κλειστές πόρτες φρόντισαν να βγουν με ντουντούκες μετά από μερικά λεπτά, ότι η κεντρική ιδέα του ήταν το να αθροίσει τα χρήματα του ιδίου και μερικών εύπορων φίλων του με τα λίγα χρήματα που θα έβαζαν πολλοί, δηλαδή εκατοντάδες χιλιάδες φίλοι του Παναθηναϊκού. Διάβαζα τα σχόλια και τρόμαζα με την ευκολία που ένα σωρό ανώνυμοι ή “ψευδώνυμοι” προχωρούσαν σε άσχημους χαρακτηρισμούς για έναν σοβαρό επιχειρηματία, και δεν απαξίωναν απλώς την ιδέα του αλλά έσπευδαν να τη χλευάσουν.

Ναι, φυσικά ναι, είναι απολύτως σεβαστό το “δεν μου περισσεύουν τα 50 ευρώ για να τα δώσω για την ομάδα που αγαπώ”. Είναι όμως άλλο το “δεν έχω να δώσω” και άλλο το “είναι αστεία η πρόταση και η προσπάθειά του”. Είναι άλλο το να εκτιμάς το “σιγά μη μαζευτούν 300.000 Παναθηναϊκοί να δώσουν από 50 ευρώ” και είναι άλλο το να λες “σιγά την πρόταση, άλλος ένας που θέλει να διοικήσει με τα λεφτά μας” που διαβάζω και φρίττω.

Η ιδέα του Θεοδωρόπουλου είναι η πιο σοβαρή που έχει εμφανιστεί στον ορίζοντα του Παναθηναϊκού στη διάρκεια της τελευταίας τουλάχιστον 7ετίας, αν κανείς λάβει υπόψη και το ποιόν του ανθρώπου που τη διατυπώνει. Τι σου λέει ο Θεοδωρόπουλος; Οτι οικονομικά και επιχειρηματικά η ΠΑΕ Παναθηναϊκός έχει φτάσει στα όρια της διάλυσης, κι ότι εκείνος, ένας αποδεδειγμένα και “διαχρονικά” επιφανής και αξιόπιστος επιχειρηματίας με αποδεδειγμένα καλά αισθήματα για τον Παναθηναϊκό έχει τη διάθεση να βάλει τον εαυτό του στη διαδικασία του “επιταχυντή” μιας διαδικασίας που θα δημιουργήσει στην ΠΑΕ την προοπτική να ζει, μακροοικονομικά, από τα έσοδά της και σιγά σιγά να ξαναμεγαλώσει το εταιρικό της μέγεθος μαζί με το αγωνιστικό μέγεθος και τη δυναμική του Παναθηναϊκού, πατώντας σε στέρεες και υγιείς βάσεις.

Ζούμε στα πρόθυρα του έτους 2018 στην Ελλάδα, έχει ήδη γίνει απολύτως σαφές και κατανοητό ότι εύκολα λεφτά δεν κυκλοφορούν και ότι μαζί τους εξαφανίστηκαν και οι Κροίσοι από τη ζωή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Υπό κανονικές συνθήκες η κοινωνία των φίλων του Παναθηναϊκού θα έπρεπε να χαίρεται στο άκουσμα αυτής της ιδέας από τον Θεοδωρόπουλο και θα έπρεπε να σπεύσει να την υποστηρίξει, όχι μόνο επειδή σήμερα δεν υπάρχει καμιά άλλη εναλλακτική αλλά και επειδή αυτή η ιδέα έχει ρεαλισμό και προοπτική να ζει ο Παναθηναϊκός από τα έσοδά του και να μην έχει ανάγκη από έναν Κροίσο για να μεγαλουργήσει.

Θα ήταν σπουδαίο για τον Παναθηναϊκό να έμπαιναν οι φίλοι του συλλόγου, όσοι έχουν τη δυνατότητα, στη διαδικασία να συμμετέχουν στην χρηματοδότηση της διάσωσης της αγαπημένης τους ομάδας. Οχι μόνο επειδή έτσι θα αυξάνονταν οι πιθανότητες επιτυχίας του project αλλά και επειδή αυτή η πράξη θα επηρέαζε τη νοοτροπία τους και την αντίληψή τους για την προοπτική της ζωής του Παναθηναϊκού. Το ξέρεις από τη ζωή σου, όταν σε “πονάει” η τσέπη γίνεσαι πιο επιλεκτικός, πιο εγκρατής, πιο φιλοσοφημένος και ευσυνείδητος καταναλωτής. Αντιθέτως, όταν πρόκειται για “κερασμένα” ή “δανεικά και αγύριστα” ή για “εύκολο χρήμα”, τα ξοδεύεις δίχως σκέψη, δίχως σύνεση, δίχως κρίση. Ενας Παναθηναϊκός των 300.000 χρηματοδοτών θα ήταν ένα κλαμπ που θα είχε μια μεγάλη πλατεία που θα συμπεριφερόταν και θα λειτουργούσε με απόλυτη συνείδηση της κατάστασης, που δεν θα ζούσε με την ψευδαίσθηση ότι η ομάδα του βρήκε έναν ακόμη πλούσιο ο οποίος για λόγους άγνωστους ή και σκοτεινούς αποφάσισε να ξοδέψει ένα σωρό από εκατομμύρια για να κάνει γούστα και να πληρώσει τα γούστα των οπαδών. Ενας τέτοιος Παναθηναϊκός δεν θα την ξαναπάταγε με κανέναν Στραματσόνι που θα ξόδευε σε ένα καλοκαίρι τα λεφτά μιας 3ετίας σε αμφίβολες μεταγραφές, διότι δεν θα το επέτρεπε σε κανέναν Αλαφούζο να το κάνει αυτό. Ενας τέτοιος Παναθηναϊκός θα νοιαζόταν πολύ για τις υποδομές του, για την ανάδειξη νέων ποδοσφαιριστών, για το προπονητικό κέντρο, για το γήπεδο, για όλα τα σημαντικά και τα μεγάλα.

Εχει ρεαλισμό το σχέδιο του Θεοδωρόπουλου; Μα πώς να το κρίνουμε, αφού δεν το ακούσαμε καν, παρά μόνο “κρυφακούσαμε” με τα όσα έσπευσαν να αποκαλύψουν οι πρώτοι που άκουσαν τις πρώτες σκέψεις του επιχειρηματία. Πώς κρίνεις ένα σχέδιο που δεν γνωρίζεις; Οσο για τη βασική ιδέα; Εκτός από καλή, θα την χαρακτήριζα και ρεαλιστική. Ή, πιο σωστά, θα σχολίαζα ότι αν δεν μπορεί σήμερα, εκεί που έχει βρεθεί, να δει 300.000 ανθρώπους να υποστηρίζουν με έναν “ΕΝιαίο Φόρο Διάσωσης του Παναθηναϊκού”, δηλαδή ένα χαρτονόμισμα των 50 ευρώ, το οποίο θα εμπιστευθούν στον Θεοδωρόπουλο και τον Καραγκούνη, τον Μπασινά ή όποιον άλλο πρώην ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού, στους μπροστάρηδες που θα αναλάμβαναν την συγκρότηση ενός επιστημονικού επιτελείου που θα επεξεργαζόταν επιχειρηματικά το νέο μοντέλο και συγχρόνως θα υποστήριζαν την λειτουργία του ποδοσφαιρικού τμήματος, ο Παναθηναϊκός δεν θα δει ποτέ τον κόσμο του να τον στηρίζει με πράξεις. Θα περιμένει να δει και να βρει τον Κροίσο. Και θα συνεχίσει να υπολειτουργεί, να φυτοζωεί, θα παραμείνει σε καθεστώς εικονικής λειτουργίας. Μέχρι να χρεοκοπήσει η ΠΑΕ.

Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr

Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!

Βασίλης Σαμπράκος
Βασίλης Σαμπράκος

Έχει συμπληρώσει 3 δεκαετίες στην αθλητική δημοσιογραφία. Μετά από τόσα χρόνια και τόσα διαφορετικά έργα, δεν λειτουργεί στην δημοσιογραφία για να εκφράζει οπαδικά αισθήματα ή συλλογικές προτιμήσεις. Γράφει και μιλάει για όλους, απευθυνόμενος προς όλους. Και τρελαίνεται στην ιδέα ότι υπάρχει κάπου ένας άνθρωπος, μια μέθοδος ή ένα εργαλείο που θα τον βοηθήσει να κατανοήσει καλύτερα και βαθύτερα το ποδόσφαιρο. Πάνω από όλα, ο Βασίλης Σαμπράκος συστήνεται ως ο συγγραφέας του “Εξηγώντας το θαύμα” ή “The Miracle 2004”, ενός βιβλίου που έφτασε να σταθεί ανάμεσα στα καλύτερα ποδοσφαιρικά βιβλία του 2022 στην Αγγλία.