«Σεσημασμένοι» + Αθεράπευτοι = Κορυφή!

Βερόνα – Τζένοα με επιστροφή στοιχήματος*, αν καταλογιστεί κόκκινη κάρτα. *Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις (21+).

Η πορεία της ΑΕΚ για την επίτευξη του στόχου της που είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος της σεζόν που διανύουμε συνεχίζεται με σημαντική επιτυχία. Θα μπορούσε να ήταν και απόλυτη -με γκέλες που είναι πάντα μέσα στο πρόγραμμα- ωστόσο δεν είναι τέτοια η επιτυχία. Όχι δεν είναι απόλυτη! Από την άλλη όμως η πορεία γίνεται (έπειτα από κάθε αναμέτρηση) ολοένα και πιο πειστική προς όλες τις κατευθύνσεις: αρχικά προς το ίδιο -και σε όλο- το club, έπειτα στον κόσμο της ομάδας και φυσικά στους αντιπάλους της... Η Ένωση του Μανόλο Χιμένεθ όσο περνάει ο καιρός γίνεται πιο δυνατή, ποδοσφαιρικά ...ομορφότερη στο χορτάρι, περισσότερο αποτελεσματική και σίγουρα (σε κάθε σύγκριση) καλύτερη!

Στην Λιβαδειά, για να ξεκινήσουμε με τα αγωνιστικά και να συνεχίσουμε με τα υπόλοιπα, η ΑΕΚ πέτυχε το πιο εύκολο διπλό από τα τρία συνολικά που αριθμεί έως σήμερα στο πρωτάθλημα. Ταυτόχρονα έπεισε και τον πλέον δύσπιστο πως σίγουρα μπορεί να το πάει έως το τέλος και δεδομένα συνιστά έναν εκ των βασικών (αν όχι τον βασικότερο) διεκδικητών του τίτλου. Η εικόνα της από το πρώτο σφύριγμα του Κομίνη και η τεράστια ευκαιρία της στο 17ο μόλις δευτερόλεπτο της αναμέτρησης με πρωταγωνιστή τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο, φανέρωνε τις προθέσεις της...

Μερικές φορές, σε ορισμένα παιχνίδια, η εικόνα μιας ομάδας «φωνάζει» το τελικό αποτέλεσμα από το πρώτο λεπτό... Κάτι που ισχύει σε απόλυτο βαθμό στην αναμέτρηση της Λιβαδειάς. Η ΑΕΚ φαινόταν ότι θα το καθαρίσει και μάλιστα εύκολα το ματσάκι από τα πρώτα 20 λεπτά. Κι ας μην ήρθε το γκολ έως το φινάλε του πρώτου ημιχρόνου. Όποιος ήλπιζε σε γκέλα της Ένωσης χθες έχοντας παρακολουθήσει το 45λεπτο προφανώς είχε εναποθέσει τις ελπίδες του στην Θεά Τύχη, στην πανσέληνο, στον Ύψιστο και τέλος πάντων παντού και σε ότι πιστεύει εκτός από τη φυσιολογική εξέλιξη σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα που παίζεται στο ένα τρίτο του γηπέδου.

Και το... φώναζε η ΑΕΚ ότι θα κερδίσει, αφενός διότι διαθέτει αυτούς τους ''σεσημασμένους'' της φωτογραφίας του άρθρου, αφετέρου διότι έως τώρα στο πρωτάθλημα συνιστά την καλύτερη ομάδα! Το 'χω πει ξανά: δεν είναι επιστήμη το ποδόσφαιρο. Σίγουρα μπορεί τακτικά και με άλλα δεδομένα να γίνει μερικές φορές δύσκολο να το καταλάβεις, μα στο τέλος της ημέρας ο καθρέφτης θα είναι πάντα το χορτάρι και αντικειμενικά εκεί η ΑΕΚ είναι τούτη την περίοδο καλύτερη από όλες τις υπόλοιπες ομάδες. Προσοχή δεν λέω ότι είναι σκάλες μπροστά, ή έτη φωτός μακριά, απλά καλύτερη απ' όλους τους αντιπάλους της.

Διαθέτει όπως προανέφερα και τους δυο... σεσημασμένους οι οποίοι είναι μακράν ότι καλύτερο και ποιοτικότερο συναντά κανείς στην γραμμή κρούσης οποιασδήποτε ελληνικής ομάδας που βρίσκονται και συνεργάζονται με τέτοιο τρόπο που ακόμη και στους «απέναντι» να ανήκεις, δεν μπορείς να μην το αναγνωρίσεις. Το ερώτημα στη διάρκεια του αγώνα της ΑΕΚ με τον Λεβαδειακό δεν ήταν αν θα σκοράρουν έπειτα από τόσες καλές συνεργασίες που έκαναν Αραούχο και Λιβάια, αλλά το πότε και με ποιον τρόπο! Στο πρώτο τέρμα που σημειώνει η Ένωση η μπάλα κρύφτηκε και εμφανίστηκε με ένα τελείωμα απίθανης ποιότητας και κλάσης από τον Κροάτη φορ στα δίχτυα του αρκετά καλού γκολκίπερ των γηπεδούχων.

Δείτε και ξαναδείτε τη φάση στην οποία δεν συμμετέχουν μόνο οι «σεσημασμένοι» αλλά και οι Γκάλο (πρώτη επαφή), Χριστοδουλόπουλος (δεύτερο touch και όμορφο ανέβασμα) που δίνει την πάσα στον Λιβάια για να χρειαστούν έπειτα πέντε επαφές συνεργασίας (η τελευταία συνιστά το τσίμπημα και το γκολ) με τον Αραούχο για να έρθει το 0-1. Συνολικά 7 πάσες από τα δεξιά προς τα αριστερά και ξανά στα δεξιά για να 'ρθει το γκολ! Το ανέβασμα του Μεντί να πιέσει τον Λάζαρο, η κούρσα του διεθνούς Έλληνα χαφ με περιστροφή και κουβάλημα της μπάλας από τα δεξιά προς τον άξονα και η πάσα στον Κροάτη φορ (που βρίσκεται στο χώρο της μεσαίας γραμμής και λίγο αριστερά), η συνεργασία του τελευταίου με κάθετη και λίγο διαγώνια προς τα δεξιά μεταβίβαση στον Αραούχο, η κίνηση του Λιβάια χωρίς την μπάλα προς τα δεξιά και το one touch game και των δυο που καταλήγει με τον Κροάτη σκόρερ να μπαίνει τελικά από τη δεξιά πλευρά (όπως έκανε επίθεση η ΑΕΚ, αριστερή στην άμυνα της Λιβαδειάς). Εκεί δηλαδή που έπρεπε να κλείσει το χώρο ο κουρασμένος Μεντί από το ανέβασμά του να πιέσει τον Λάζαρο... Ένα γκολ που δεν χορταίνεις να βλέπεις ξανά και ξανά...

Στο δεύτερο γκολ η Ένωση χρειάστηκε την εξυπνάδα του Τσιντώντα, ο οποίος επιλέγει να παίξει γρήγορα, αλλά και την ικανότητα του Έλληνα γκολκίπερ με τα πόδια (το έκανε άλλες 5 φορές, άρα δεν είναι τυχαίο) για να βρει τον Λιβάια. Ο τελευταίος κουβάλησε όσο χρειάστηκε, μπήκε από πλάγια θέση, τελείωσε δυνατά τη φάση για να σκοράρει αλλά ταυτόχρονα για να υπάρξει και το ενδεχόμενο να προκύψει ριμπάουντ και τελείωμα της φάσης σε κενή εστία. Όπως και έγινε με τον Αραούχο να είναι εκεί που πρέπει και να στέλνει τη μπάλα στο πλεχτό και να τελειώνει το ματς!

Η ΑΕΚ ήταν καλύτερη, κέρδισε ένα ακόμη ματς, συνηθίζει και δεν την... ζαλίζει η κορυφή που της ανήκει απόλυτα και την οποία (σ.σ.: κορυφή) την έχει συναντήσει φέτος περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Πλέον εξαρτάται από την ίδια να κλείσει τον πρώτο γύρο και να είναι η πρωταθλήτρια χειμώνα για τη σεζόν που διανύουμε. Αρκεί να μην αυτοκτονήσει με αντιπάλους την Κέρκυρα και τον Απόλλωνα Σμύρνης στο ΟΑΚΑ. Αν τα καταφέρει και πάρει αυτούς τους 6 βαθμούς, ίσως να πετύχει να αυξήσει και τη διαφορά της από τον βασικό αντίπαλό της στην κούρσα για τον τίτλο που είναι ο Ολυμπιακός...

****Special thanks για την φωτογραφία στην Μαριλίζα Κοντογεώργου.

Υγ: Δεν ήταν όμως μόνο οι... σεσημασμένοι που έκαναν τη διαφορά στην Λιβαδειά και προκάλεσαν μια ακόμη νίκη. Ήταν και οι «αθεράπευτοι». Οι οπαδοί της ΑΕΚ που βρέθηκαν εκατοντάδες στην... απαγορευμένη ζώνη διότι είναι αθεράπευτα ερωτευμένοι μαζί της... Αποτέλεσε τεράστια ψυχολογική δύναμη αυτή η αδικία στο εσωτερικό της ομάδας. Κι επειδή ρεπορτάζ κάνουμε και μπορούμε να εισπράξουμε το feeling της ομάδας σε κάθε αναμέτρησή της, δεν πέρασε έτσι απλά το όλο θέμα. Ένιωσαν υποχρεωμένοι να κάνουν τα πάντα για να φτάσουν στη νίκη οι «κιτρινόμαυροι», ότι είχαν ένα επιπλέον χρέος για να κερδίσουν απέναντι στον κόσμο τους... Κι όταν άκουσαν τις ιαχές τους και όμως δεν τους έβλεπαν στο βουνό, στα μπαλκόνια και τις ταράτσες, κατάλαβαν πως δεν υπάρχει άλλο αποτέλεσμα. Η εικόνα με την ολοκλήρωση της αναμέτρησης όλοι οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ να βρίσκονται στο κέντρο και να χαιρετάνε προς το βουνό (στη live εικόνα έμοιαζε να χειροκροτούν άδεια καθίσματα) ήταν συγκλονιστική... Δεν θα γράψω άλλο για το γελοίο της απόφασης απαγόρευσης, για την απαράδεκτη κίνηση με τα μπλόκα και όσα ακολούθησαν (μέχρι και τα εκδοτήρια δεν λειτούργησαν για πρώτη φορά στην ιστορία ανήμερα αναμέτρησης). Το έκανα όσο έπρεπε... Όμως αξίζουν μια τεράστια υπόκλιση, ένας απίστευτος σεβασμός και αναγνώριση αγάπης, στους «αθεράπευτους». Δεν έγινε το παραμικρό από την πλευρά των οπαδών της ΑΕΚ όμως δεν πρέπει να ξαναγίνει και αυτό με τις απαγορεύσεις (μεμονωμένης παρουσίας έστω) στο ίδιο πάντα γήπεδο. Δεν είναι δίκαιο...

Υγ2: Η πολύ καλή εικόνα της ΑΕΚ εννοείται πως δεν είναι αποτέλεσμα δυο ποδοσφαιριστών (σ.σ.: Αραούχο – Λιβάια). Στην Λιβαδειά οι Σιμόες και Γαλανόπουλος ήταν το απόλυτο κουμάντο όλου του άξονα. Ο Γκάλο ήταν εξαιρετικός και έκανε ένα πολύ μεγάλο ματς. Ο Λάζαρος πήγε πολύ καλά και πάλι ξεχώρισε. Οι τρεις στην άμυνα ήταν ανίκητοι (μια φάση όλο το ματς δέχτηκε η ΑΕΚ στο 93' κι αυτή από λάθος εκτίμηση σε έξοδο του Τσιντώτα και τέλος) με τους Μπακάκη και Βράνιες να είναι πάντα πρώτοι στην μπάλα και σίγουροι στις ενέργειές τους, ενώ ο Τσιγκρίνσκι έδειξε πως (μαζί με τον Τσόσιτς) είναι ο κορυφαίος στο να... χτίζει την ανάπτυξη της ομάδας από το κέντρο της άμυνάς της. Τα ανεβάσματά του, οι διαγώνιες (και όχι μόνο) μεγάλες μεταβιβάσεις του, οι τοποθετήσεις και η εμπειρία του, στοιχεία που τον έκαναν από τους κορυφαίους στην Λιβαδειά. Και οι αλλαγές συνέχισαν αυτό που έκαναν όσοι έπαιζαν με την ίδια διάθεση και αποτελεσματικότητα (πάλι γκολ θα έβαζε ο Μπακασέτας αλλά η μπάλα βρήκε στο δοκάρι, πολύ καλός και πάλι ο Κονέ στο διάστημα που αγωνίστηκε). Όλα αυτά πάντα δίχως Μάνταλο – Γιόχανσον, τη στιγμή που χθες διαθέσιμοι δεν ήταν επίσης οι Τσόσιτς, Λαμπρόπουλος...

Υγ3: Μπήκαμε και στον Δεκέμβριο και η ΑΕΚ είναι πάλι πρώτη! Τι εννοείς «μα δεν θα αντέξει μέχρι τον Οκτώβριο»; Τι σημαίνει «δεν έχει το ρόστερ, δεν έχει το βάθος και θα σκάσει έως τον Νοέμβριο»; Τι θα πει «δεν μπορεί χωρίς τον Μάνταλο και τον Γιόχανσον»; Τα τελευταία που έγραφαν του χώρου μου και τα... τρώγατε κι εσείς αμάσητα σας μεταφέρω. Διότι τα περί «εκτός 5άδας η ΑΕΚ στα τέλη Οκτωβρίου» και το «δεν παίζει να διεκδικήσει πρωτάθλημα και πρόκριση στην Ευρώπη» συν όλες τις άλλες μπαρούφες σας, εννοείται πως τα 'χω ξαναγράψει... Από Γενάρη πάλι μπορείτε να τα λέτε και να τα γράφετε... Όπως το έχω δει βέβαια ούτε καν κι από Ιανουάριο αφού όπως και να 'χουν τα αποτελέσματα (εκτός αν χάσει έξι σερί ματς και οι άλλοι κερδίζουν) στο κόλπο της διεκδίκησης του τίτλου θα παραμένει ζωντανή, άρα πιάστε Φεβρουάριο να είστε μέσα! Καλά για τα άρθρα άλλων (άμπαλων) περί μετριότητας Λιβάια μόνο τούτο έχω να πω: δώστε τους κείμενα και μικρόφωνα να γλεντάμε...

Υγ4: Ακόμη τον... βαράνε τον Σιμόες στην Λιβαδειά. Για «κόφτης» παίζει να... έφαγε το περισσότερο ξύλο ever από τους αντιπάλους. Συνήθως ο αμυντικός μέσος είναι αυτός που «βαράει» και όχι εκείνος που... βαράνε! Ούτε σημάδι να τον έβαζαν επειδή έχει μείνει μόνο αυτός από τους βασικούς και δη από τη στιγμή που τραυματίστηκε ο Γιόχανσον. Λίγο να το κοιτάξουν αυτό και οι διαιτητές γιατί χθες τον γκρέμισαν διπλάσιο αριθμό και μάλιστα με κλωτσιά...

Υγ5: Ξέρω πως... υποφέρετε για τα μεταγραφικά νέα της ομάδας. Μπήκαμε Δεκέμβριο και έχετε δίκιο να θέλετε να μάθετε. Όμως θαρρώ όλοι συμφωνούν ότι προέχει να φύγει η εβδομάδα που έρχεται με το πιο κρίσιμο ματς για το ευρωπαϊκό μέλλον της ΑΕΚ (για φέτος και όχι μόνο) με αντίπαλο την Αούστρια στην παγωμένη (στο -2 πάμε θαρρώ) Βιέννη. Δεν μπορεί να γίνει λάθος να επηρεαστεί από τέτοια ζητήματα το εσωτερικό της ομάδας, το πιστεύω με πάθος αυτό. Θα ενισχυθεί η ΑΕΚ, αλλά έχουμε χρόνο να πούμε ονόματα... Για τον Ρότσα με ρωτάτε και πρέπει όπως έχω μάθει τόσο καιρό να κάνω να σημειώσω την άποψή μου. Δεν τον έχω δει τόσο ώστε να έχω ολοκληρωμένη άποψη, σίγουρα όμως η έως τώρα εικόνα που έχω δεν με γεμίζει. Όσο για τις ανανεώσεις του Σιμόες, του Λάζαρου και όποιου άλλου τέλος πάντων, μην βιάζεστε επειδή το κάνουν αλλού. Όταν γίνουν τα καθοριστικά ραντεβού και ληφθούν οι αποφάσεις, εδώ είμαστε, από εδώ θα τα μάθετε. Όποιος βιάζεται -λέει η παροιμία- σκοντάφτει, το έπαθαν ήδη, δεν θα το πάθω κι εγώ, δεν χρειάζεται να προσπαθώ να προλάβω να «διαβάσω» το μέλλον, δεν είμαι αυτής της (εκτός πραγματικότητας) ρεπορταζιακής λογικής.

Υγ6: Ερωτήσεις πολλές και για τον Ανέστη και αν αξίζει να τυγχάνει αυτής της αντιμετώπισης. Μια χαρά δεν τα πήγε ο Τσιντώτας; Πλάκα κάνω και το καταλάβατε όσοι με διαβάζετε. Δεν θα κρυφτώ. Ναι είναι λανθασμένη η συμπεριφορά προς τον Έλληνα γκολκίπερ και unfair ειδικά αν τη συγκρίνουμε με την αντίστοιχη υπόθεση του Γιόχανσον. Δεν αλλάζει όμως το γεγονός, οπότε μικρή σημασία και αξία έχει. Θέλετε όμως θαρρώ (και σωστά) να καταγράφουμε την άποψή μας και σε θέματα που δεν θα προκαλέσουν χάιδεμα στ' αυτιά. Θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά και μετά τη διακοπή του πρωταθλήματος εξηγώντας του μάλιστα τους λόγους ξεκάθαρα και ειλικρινά... Στο τέλος της ημέρας πάντα σημασία έχει η ΑΕΚ και το δικό της όφελος. Όμως αυτό επιτυγχάνεται και με καλύτερο τρόπο...

Υγ7: Στο μπάσκετ χρειάζεται υπομονή, αυτό το 'χουμε πει από τις ήττες σοκ (όπως η χθεσινή και πριν από αυτή) αλλά και στις επιτυχίες (αποκλεισμό του ΠΑΟ στο Κύπελλο). Αν δεν έχει πρώτα η διοίκηση της ΑΕΚ, τότε δεν θα 'χει ούτε ο κόσμος της. Δεν γίνεται όμως να μην μπορεί να τελειώσει και κανείς προπονητής μια ολόκληρη σεζόν, δεν μπορεί να γίνεται πάντα αυτό. Άλλωστε δεν είναι ότι θα δοθεί τεράστιο ποσό για τον τύπο στην άκρη του πάγκου, δεν έχει γίνει έως σήμερα στη νέα τάξη πραγμάτων άρα δύσκολα θα γίνει. Θέλει λοιπόν υπομονή και στήριξη, διαφορετικά...

Υγ8: Η φάση με την κλωτσιά στον «Τσίνο» είναι ανατροπή και αποβολή του αντιπάλου του και όχι υπόδειξη φάουλ για δήθεν χέρι (δεν υπάρχει πουθενά) του Αργεντινού. Αλλά αυτά δεν τα λένε, στο ένα σφύριγμα που πήρε η ΑΕΚ θα σταθούν και... μεθαύριο όταν πάλι χρειαστεί να μετράνε τους πόντους. Την ίδια ώρα έχει στερηθεί αντίστοιχα σφυρίγματα σε ματς με ΠΑΣ, με Αστέρα, με τον Ατρόμητο εντός, με την Λαμία που πήρε το πέναλτι εκτός περιοχής αλλά δεν πήρε ποτέ την αποβολή του Πίτι από το 56' (αλλά ούτε και στο 63') να αλλάξει όλο το ματς. Επίσης το φάουλ του Τριποτσέρη στο 90ο λεπτό πάνω στον Αραούχο που μπορεί να του προκαλέσει τεράστια ζημιά με το ματς επί της ουσίας τελειωμένο ποιος μπορεί να το δικαιολογήσει; Δεν έχει σημασία, αλλά και οι καραμέλες να τελειώνουν. Άλλωστε και για το πρωτάθλημα που είχε πάρει η ΑΕΚ στο παρελθόν φωνάζουν για ένα πέναλτι σε μια ολόκληρη σεζόν που κέρδισε ο Μανωλάς και το αναγνώρισε και έφαγε και ποινή 3 αγωνιστικών, έπρεπε να χτυπιόταν όπως έκαναν άλλοι και να κάνει το σταυρό του κάνοντας το άσπρο – μαύρο...

Υγ9: Καλή εβδομάδα να 'χουμε και όσο περνάνε τέτοιες με την ΑΕΚ στην κορυφή, τόσο πλησιάζει η Ριζούπολη... Δεν έχετε παράπονο όμως, δεν είχα υστερόγραφα πολλά στα τελευταία μου δυο άρθρα και τώρα σας... ξεχρέωσα με 9 (είναι άλλωστε ο αγαπημένος μου αριθμός)!