Ο Βαλβέρδε στην Μπιλμπάο φαίνεται...

Sportingbet.gr. To παιχνίδι αποκτά άλλο επίπεδο. Ηρθε το νέο Site (21+)!

Εχει γίνει πολύ κουβέντα για τον Ερνέστο και την δουλειά του στην Μπαρτσελόνα. Η αποτελεσματικότητα του δεν αμφισβητείται, όπως και το εντυπωσιακό ξεκίνημα της καριέρας του στον πάγκο των Καταλανών. Σχεδόν πάντα βέβαια μπαίνει ένας αστερίσκος του τύπου “ναι αλλά το ποδόσφαιρο που παίζει δεν είναι και τόσο ελκυστικό...” ή “Καλή είναι η Μπαρτσελόνα φέτος, αλλά δεν έχει σχέση με την ομάδα του Πεπ”.

Για πολλούς και διάφορους λόγους η Μπαρτσελόνα του Ερνέστο δεν θα μπορούσε να είναι η Μπαρτσελόνα του Πεπ. Πρώτον γιατί ασφαλώς ο Ερνέστο δεν είναι Πεπ. Αλλά ποιος είναι Πεπ σήμερα; Κανείς! Για να το γράψω σωστά για να βρεις προπονητικό μέγεθος στα κυβικά του Πεπ στα δικά μου μάτια πρέπει να γυρίσεις πίσω σε συνταξιούχους προπονητές ή σε αείμνηστους. Ο Σάκι, ο Σερ Αλεξ, κανά δύο ακόμη και φυσικά πάντα στα δικά μου μάτια σίγουρα πιο πάνω θα είναι ο Κρόιφ...

Κλείνω την παρένθεση αφού ανεξάρτητα από το τι πιστεύω εγώ ή ο καθένας για τον Πεπ, η ουσία παραμένει ότι ασφαλώς ο Βαλβέρδε δεν είναι Γκουαρντιόλα. Αλλά και η σημερινή Μπαρτσελόνα δεν έχει καμία σχέση από άποψη ποιότητας του ρόστερ, την παραμικρή σχέση για την ακρίβεια, με την Μπαρτσελόνα του Πεπ. Ο Ντεουλοφέου στην Μπάρτσα του Πεπ δεν χωρούσε στις αποστολές και στην Μπάρτσα του Ερνέστο είναι στα μισά ματς βασικός. Για να είμαστε ειλικρινείς ο Βαλβέρδε από άποψη ρόστερ έχει στα χέρια του το πιο φτωχό της τελευταίας δεκαετίας. Σε σχέση με πέρυσι δε, μόνο η απουσία του Νέιμαρ (το καταλαβαίνεις και από την παρουσία του στην Παρί) φτάνει για να δεις ότι υπάρχει τεράστια διαφορά.

Παρά ταύτα ο Ερνέστο, ο οποίος είχε και εκείνο το φοβερά άσχημα ξεκίνημα με τις δύο ήττες την μία πίσω από την άλλη από την Ρεάλ στο “Καμπ Νόου”, όχι μόνο το ξεπέρασε, όχι μόνο αντιμετώπισε το σοκ της απώλειας του Νέιμαρ, όχι μόνο τα βόλεψε με το επόμενο σοκ της απώλειας με σοβαρό τραυματισμό του αντικαταστάτη του Νέιμαρ Ντεμπελέ, όχι μόνο ξεπέρασε την χειρότερη (ως τώρα) σεζόν του Λουίς Σουάρες με την φανέλα της Μπαρτσελόνα, αλλά κυριαρχεί κιόλας. Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Η Μπάρτσα του Ερνέστο δεν χάνει από κανέναν και πουθενά. Στη Μαδρίτη από την Ατλέτικο, στο Τορίνο από την Γιουβέντους, στη Βαλένθια από την εκπληκτική φέτος ομάδα του Μαρθελίνο, η Μπάρτσα του Ερνέστο έφυγε με ισοπαλίες και σε κάποιες περιπτώσεις θα έπρεπε να φύγει με νίκες. Ολα τα άλλα ματς τα πήρε, είτε στο πρωτάθλημα, είτε στην Ευρώπη με εξαίρεση αυτό στο “Καραϊσκάκη”.

Αλλά επειδή είναι νωρίς ακόμη και κάποιος μπορεί να αμφισβητεί την δουλειά του Ερνέστο στην Μπάρτσα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και που τέλος πάντως έχει και βάση, διότι όντως είναι νωρίς ακόμη, ας δούμε τι συμβαίνει στην ομάδα από την οποία αποχώρησε ο Ερνέστο.

Στην τετραετία που ο Βαλβέρδε έκατσε στον πάγκο της η Αθλέτικ, οι Βάσκοι όλες τις σεζόν κατάφεραν να βγουν στην Ευρώπη (είτε στο Τσάμπιονς Λιγκ, είτε στο Europa), μαζί τους κατέκτησε το πρώτο τρόπαιο της ιστορίας τους τον 21ο αιώνα, έφτασε σε τελικούς Κυπέλλου έκανε ευρωπαϊκές πορείες και φυσικά όπως συμβαίνει νομοτελειακά και με οποιονδήποτε προπονητή στον πάγκο της Μπιλμπάο ανέδειξε νέους ποδοσφαιριστές.

Τι συμβαίνει λοιπόν φέτος χωρίς τον Ερνέστο στο “Σαν Μαμές”; Μία μικρή καταστροφή η οποία κορυφώθηκε με τον αποκλεισμό στο Κύπελλο από την άσημη Φορμεντέρα σε διπλές αναμετρήσεις, την Τετάρτη το βράδι. Ισοπαλία στο πρώτο ματς με 1-1 και ήττα στη ρεβάνς στο “Σαν Μαμές” με 1-0. Κι' αν το Κύπελλο ήταν απλά δύο κακές βραδιές όπως θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος, το πρωτάθλημα είναι σχεδόν μόνο κακές βραδιές. Χωρίς νίκη στις 5 τελευταίες αγωνιστικές. Με μόλις μία νίκη στις τελευταίες 10 αγωνιστικές η Αθλέτικ είναι βυθισμένη στην 16η θέση της βαθμολογίας και ασφαλώς είναι πολύ μεγαλύτερος ο κίνδυνος του υποβιβασμού (αν και η Μπιλμπάο δεν υποβιβάζεται ποτέ...) παρά ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου.

Οσο για την Ευρώπη εκεί που φαίνεται πως τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα θα πρέπει μάλλον να περιμένουμε ως την ερχόμενη Πέμπτη για να το πούμε αυτό. Δεύτερη πίσω από την Εστερσουντ είναι η Μπιλμπάο και παίζει την τελευταία αγωνιστική “τελικό” πρόκρισης στην Ουκρανία με την Ζόρια. Με νίκη ή ισοπαλία περνάει, με ήττα μπαίνει άδοξο τέλος και σε αυτή τη διοργάνωση για φέτος.

Δεν ξέρω αν ο διάδοχος του Ερνέστο Βαλβέρδε στον πάγκο της Μπιλμπάο, ο Θιγάντα, είναι ένας κακός προπονητής. Πάντως καμία τρέλα δεν κάνει. Και όλοι οι μεγάλοι σταρ της Αθλέτικ είναι εκεί, κανείς δεν έφυγε φέτος το καλοκαίρι όπως διαχρονικά σχεδόν κάθε καλοκαίρι συμβαίνει σε αυτή την ομάδα. Τους κράτησε όλους η διοίκηση (Ινιάκι Γουίλιαμς, Λαπόρτ, Κεπά και όλα τα υπόλοιπα αστέρια της) σε μία προσπάθεια να... ισοσκελίσει την απώλεια του Ερνέστο. Ούτε αυτό το “φάρμακο” όμως μοιάζει να λειτουργεί. Η φετινή Μπιλμπάο είναι η απόδειξη του πόσο επιτυχημένη (υπερβατικά επιτυχημένη πιθανότατα) ήταν η καριέρα του Ερνέστο στο Μπιλμπάο, σε βαθμό που είχε μετατρέψει περίπου σε αυτονόητο ότι η Αθλέτικ θα παίζει Ευρώπη κάθε χρόνο. Δεν ξέρω πόσο αυτονόητο θα είναι αυτό τα επόμενα χρόνια...

Οπως σε πολλές περιπτώσεις έτσι και σε αυτή του Ερνέστο Βαλβέρδε η εκτίμηση μπορεί να μην είναι πάντα καθολική από αυτούς που σε έχουν, αλλά είναι πάντα τέτοια από αυτούς που σε χάνουν. Και το Μπιλμπάο θα τον νοσταλγεί για πολλά χρόνια, ίσως μέχρι να γυρίσει για τρίτη φορά ως προπονητής.