Ένα παιχνίδι καθρεφτίζει όλο τον φετινό Ολυμπιακό…

Είναι νόμος στο ποδόσφαιρο, ότι οι ομάδες χτίζονται το καλοκαίρι-τόσο με την προετοιμασία, όσο και με τη συγκρότηση του ρόστερ.

Ο Ολυμπιακός είναι σαφές, εκ του αποτελέσματος, ότι ατύχησε και στις δύο επιλογές προπονητών τα δύο τελευταία καλοκαίρια (βλέπε Βίκτορ, Χάσι), αλλά και σε καίριες μεταγραφικές κινήσεις (βλέπε π.χ. Καρντόσο και όπως φαίνεται κι Εμενίκε). Κάτω από αυτές τις συνθήκες βλέπουμε ένα Ολυμπιακό επί μία διετία να έχει ένα κύριο πρόβλημα: την έλλειψη ισορροπίας στο παιχνίδι του. Ακριβώς επειδή δεν δουλεύτηκε η ομάδα του όπως έπρεπε επί δύο καλοκαίρια (κυρίως αυτό), αλλά κι επειδή του λείπει το γκολ γιατί έχει θέμα σέντερ φορ, ιδίως μετά την αποχώρηση του Ιντέγε, που κάποιες λύσεις τις έδινε..

Αυτή ακριβώς η απουσία ισορροπίας στο αμυντικό και στο επιθετικό κομμάτι, φέρνει και τέτοιου είδους αποτελέσματα.

Από τη μία ο Ολυμπιακός…

Χάνει 0-1 από τη Ριέκα και το γυρίζει σε 2-1.

Χάνει 0-1 στην Κέρκυρα και το γυρίζει 3-1 σε 23 λεπτά.

Χάνει 0-1 από τον Αστέρα κι ισοφαρίζει έστω στο τέλος.

Χάνει 0-3 από την Σπόρτινγκ κι έστω προς το τέλος μειώνει σε 2-3.

Τον ισοφαρίζει η Παρτίζαν 1-1 στο Βελιγράδι και το γυρίζει κερδίζοντας την 3-1.

Τον ισοφαρίζει ο Λεβαδειακός στο 70’ και το γυρίζει κερδίζοντας τον 2-1.

Κι από την άλλη ο Ολυμπιακός…

Κερδίζει 2-0 στο ΟΑΚΑ και στο τέλος χάνει 2-3 από την ΑΕΚ.

Κερδίζει 1-0 στην Θράκη και τελικά τον ισοφαρίζει 1-1 η Ξάνθη.

Κερδίζει δύο φορές την Παρτίζαν 1-0 και 2-1 και ισοφαρίζεται δύο φορές σε 1-1 και 2-2.

Κερδίζει 2-0 τον Αστέρα και τη Λάρισα και παρά λίγο να ισοφαριστεί σε 2-2 και στα δύο ματς.

Κατά βάση όλος ο φετινός Ολυμπιακός καθρεφτίζεται στο παιχνίδι του στη Νέα Σμύρνη: έχανε 0-1 από τον Πανιώνιο με γκολ από τα αποδυτήρια…Ισοφάρισε και βρέθηκε μπροστά στο σκορ 3-1 στο ημίχρονο…Ισοφαρίστηκε με δύο γκολ μέσα σε δύο λεπτά στο 82-84’…Και κέρδισε με ένα γκολ στο 87’…

Ουσιαστικά είναι μία ομάδα που ισορροπεί πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί από το πρώτο του έως το τελευταίο παιχνίδι. Λογικά, λόγω και της κλήρωσης που είχε, έπεσε από το σκοινί στο Τσάμπιονς Λιγκ. Πάλι καλά που πέρασε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, πάλι καλά που στο πρωτάθλημα είναι στο -1 από την ΑΕΚ και στο +1 από τον ΠΑΟΚ, την στιγμή μάλιστα που αυτός αδικείται διαιτητικά, σε αντίθεση με τους ανταγωνιστές του…

Απλά δεν ξέρω πόσο θα μπορέσει να κρατηθεί στο τεντωμένο σκοινί, όσο δεν βρίσκει την ισορροπία του ως ομάδα, ώστε να βαδίσει σε πιο στέρεο έδαφος. Είναι βέβαια μεγάλο καράβι, έχει δυναμική ως σύλλογος, έχει καραβοκύρη, έχει ρόστερ που αν μη τι άλλο σε επίπεδο ελληνικού πρωταθλήματος μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα απ΄ ότι μέχρι τώρα. Κι όλα αυτά δίνουν μία αισιοδοξία για την επόμενη ημέρα.

Ο Λεμονής, άλλωστε, είναι έμπειρος, γνώστης και ξύπνιος. Και το παλεύει πολύ προς αυτή την κατεύθυνση, να βγάλει μία ισορροπία η ομάδα-αλλά δεν είναι τόσο…εύκολο, γιατί πρέπει να κινηθεί εξίσου αποτελεσματικά σε δύο μέτωπα, το αγωνιστικό και του κλίματος. Κάποιοι, αρκετοί, παίκτες βοηθάνε, ανάλογα και με τις δυνατότητες του ο καθένας. Αλλά κάποιοι άλλοι, ξένοι εννοώ, που ούτως η, άλλως οι περισσότεροι είναι…διακοσμητικοί, πρέπει μετά τα Χριστούγεννα να φύγουν από το Ρέντη.

Μοιάζει να είναι ο μόνος τρόπος να…βοηθήσουν τον Ολυμπιακό, από τον οποίο καλοπληρώνονται.