Ο «δόκτωρ Τζέκιλ και κύριος Χάιντ» Φελίπε Πάρντο!

Καθημερινά ειδικά στοιχήματα (21+)!

Αυτό ακριβώς (τον τίτλο του κομματιού) σκέφθηκα κι αυτό γράφω τώρα, βλέποντας το βιντεάκι από το πρώτο γκολ στο φιλικό Κίνας-Κολομβίας 0-4, το γκολ του Φελίπε Πάρντο.

Τι ωραία σούταρε με τη μία και με εξωτερικό φάλτσο κι έστειλε την μπάλα στα δίκτυα, μόλις στο 6^ο λεπτό, σε αυτό που είναι το πρώτο του γκολ με την Εθνική ομάδα της χώρας του, στις μόλις τρεις εμφανίσεις του (http://www.gazzetta.gr/football/world/article/1161303/kai-vasikos-kai-gkol-gia-tin-kolomvia-o-parnto-vid).

Ένας «δόκτωρ Τζέκιλ και κύριος Χάιντ» είναι ποδοσφαιρικά ο Πάρντο! Ένας επιθετικός που μπορεί να σου κάνει το καλύτερο, αλλά και που μπορεί ξαφνικά να σου...εξαφανιστεί! Από τη μία δείγμα έξοχης ποιότητας, όπως αυτή μεταφράζεται σε πανέμορφα γκολ και ωραιότατες ασίστ, από την άλλη δείγμα μίας νοοτροπίας, που παραπέμπει σε έλλειψη διάρκειας, σταθερότητας, συνέπειας. Για να κατανοήσουμε την κατάσταση: μέχρι πριν το παιχνίδι Ολυμπιακού-Πλατανιάς, ο Φελίπε είχε βάλει στον Ολυμπιακό όλα κι όλα τέσσερα γκολ στο πρωτάθλημα, ενώ είχε βάλει πέντε στο Τσάμπιονς Λιγκ!!! Συγνώμη, αλλά τέσσερα γκολ σε 35 ματς ελληνικού πρωταθλήματος δεν είναι τίποτα, όταν έχεις βάλει πέντε γκολ σε 14 μεγάλα ευρωπαϊκά παιχνίδια...

Κατ΄ εξοχήν εξτρέμ που μπορεί να σου κάνει τη διαφορά ο Πάρντο. Αλλά και που σου την κάνει με ψήγματα κι όχι απλόχερα! Ακόμη κι αυτά τα πέντε γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ, έχουν τη δική τους ιστορία: τα τέσσερα τα έχει βάλει σε δύο ματς στα οποία μπήκε αλλαγή, με την Ντινάμο Ζάγκρεμπ και την Σπόρτινγκ! Το μοναδικό που σκόραρε ως βασικός, ήταν στο ιστορικό 3-2 του Ολυμπιακού μέσα στο Λονδίνο επί της Άρσεναλ.

Ένας παίκτης που ακριβώς επειδή μπορεί να κάνει τη διαφορά, μπορεί και παίζει άξια στην Εθνική Κολομβίας, στη θέση του Κουαδράδο της Γιουβέντους. Αλλά και που πήγε πέρσι δανεικός στη Ναντ στο β΄ μισό της σεζόν κι ενώ έβαλε ένα απίθανο γκολ, τελικά γύρισε στην Ελλάδα έχοντας κάνει τελικά λίγα πράγματα στη Γαλλία.

Τα τελειώματα του, ειδικά με το δεξί το πόδι, δεν τα βρίσκεις εύκολα σε εξτρέμ. Κι όμως, στην τρίτη του πλέον σεζόν στον Ολυμπιακό, έχει σημειώσει συνολικά μόλις έξι γκολ στο πρωτάθλημα (μαζί με αυτά τα δύο στον Πλατανιά) και τέσσερα στο Κύπελλο, εκτός από τα πέντε στο Τσάμπιονς Λιγκ…

Εντυπωσιακές κι οι πλαγιοκοπήσεις του και αρκετά καλές κι επικίνδυνες οι σέντρες του. Κι όμως συνολικά τα γκολ που έχει δημιουργήσει είναι μόλις 11, σε όλες τις διοργανώσεις σε αυτές τις δυόμιση σεζόν του με την ερυθρόλευκη.

Πώς «κολλάνε» όλα αυτά; Πολύ απλά δεν «κολλάνε». Γιατί δίπλα στα τόσα ωραία πράγματα που έχει τη δυνατότητα να κάνει ο Πάρντο, τον βλέπεις πολλές φορές να σουτάρει με…μανία απ΄ όπου κι αν βρίσκεται και δη με το αριστερό χωρίς κανένα αποτέλεσμα, την στιγμή που μπορεί να βρει με πάσα ένα αμαρκάριστο συμπαίκτη του. Η, τον βλέπεις να μην ακολουθεί με πειθαρχία την τακτική και να αφήνει συχνά ακάλυπτο τον μπακ πίσω του κλπ, κλπ.

Μόνο που ο Πάρντο έφτασε τα 27 χρόνια και αν δεν έχει έρθει τώρα η στιγμή να βγάλει μία ισορροπία στο παιχνίδι του, με μία διαφορετική διάρκεια και σταθερότητα, δεν θα βγάλει ποτέ. Ας κοιτάξει να επενδύσει στα δυνατά του σημεία, να αφήσει τις επιπολαιότητες και να διορθώσει κάποια πραγματικά αχρείαστα λάθη του κι όλοι θα βγουν κερδισμένοι. Και ο Ολυμπιακός και ο ίδιος. Είναι ξεκάθαρο ότι την ποιότητα την έχει.

Για να κάνει όμως πραγματικότητα ένα όνειρο ζωής κάθε ποδοσφαιριστή, πηγαίνοντας το καλοκαίρι στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, πρέπει να παίξει καλά με την ομάδα του, με συνέπεια, έως και την ερχόμενη άνοιξη…