Οσα έχουν γίνει την τελευταία εβδομάδα στη Νάπολι είναι πέρα από τη λογική και έχουν δώσει την εικόνα μιας ομάδας που καταρρέει αργά αλλά σταθερά. Ή ίσως όχι και τόσο αργά, για να είμαστε πιο σωστοί, αφού είναι στο -12 από την κορυφή έπειτα από 12 αγωνιστικές και κινδυνεύει να βρεθεί πλέον και στο -5 από την 4άδα. Αριθμοί που περιγράφουν το πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση για τους Παρτενοπέι, οι οποίοι είναι σε κόντρα με τον πρόεδρο τους, είναι άγνωστο αν στηρίζουν τον προπονητή τους και έχουν μπει στο στόχαστρο των τιφόζι, οι οποίοι αποδοκίμασαν τους πάντες στο San Paolo πριν την έναρξη, στο ημίχρονο και μετά τη λήξη...

Ενδιάμεσα, μάλλον λίγα πράγματα. Οχι ότι δεν είχε τις φάσεις για να σκοράρει η ομάδα του Κάρλο Αντσελότι, αλλά δεν ήταν και καταιγιστική. Κι όταν μια ομάδα είναι στην κατάσταση που βρίσκεται η Νάπολι αυτή τη στιγμή και βλέπει τον αντίπαλο τερματοφύλακα να αποκρούει κάθε φορά που χρειάζεται να το κάνει, έρχονται τα νεύρα, η απογοήτευση και τελικά η γκέλα. Πάλι καλά που δεν ήρθε και η ήττα μάλιστα, αφού στο 62' χρειάστηκε η επέμβαση του Κουλιμπαλί πάνω στη γραμμή για να μην κάνει το 0-1 ο Πιναμόντι. Αν το έκανε, θα ήταν άδικο. Αλλά τι είναι άδικο και τι δίκαιο σε αυτή τη Νάπολι, αυτή την περίοδο, είναι δύσκολο να το ξεχωρίσεις. Οσο δύσκολο είναι και το να δεις πώς μπορεί να αλλάξει το κλίμα ο Ντε Λαουρέντις και να επαναφέρει άμεσα την ομαλότητα στην ομάδα. Γιατί αν δεν το κάνει, η συνέχεια μετά την επανέναρξη του πρωταθλήματος, αφού ακολουθεί η διακοπή λόγω εθνικών ομάδων, θα είναι ακόμη πιο δύσκολη. Και ίσως και χειρότερη...