Ο “απόστολος” Πεπ... (ξανά)διδάσκει το απολαυστικό ποδόσφαιρο...

Ασε τα πάντα στην άκρη. Τις πεντάρες, τις εξάρες, τις επτάρες, τα 29 γκολ σε 8 ματς πρωταθλήματος, που οι Αγγλοι χρειάστηκε να πάνε δύο αιώνες πίσω για να βρουν άλλη ομάδα που να είχε κάνει κάτι αντίστοιχο (την Εβερτον το 1895).

Δες μόνο το δεύτερο γκολ της Μάντσεστερ Σίτι στον αγώνα με την Στόουκ. Σε 44 δευτερόλεπτα η μπάλα περνάει από τα πόδια δέκα παικτών της Σίτι (μόνο ο σέντερ φορ Ζεσούς δεν την ακούμπησε) και καταλήγει στα δίχτυα του Μπάτλαντ. Δέκα διαφορετικοί παίκτες σε 44 δευτερόλεπτα, από την άμυνα στην επίθεση, αποφεύγοντας το πρέσινγκ ψηλά με υποδειγματικό τρόπο, με τον Ντε Μπρόινε να κάνει την πάσα “κλειδί” χωρίς να βλέπει, με τον Σανέ να δίνει την ασίστ και τον Στέρλινγκ να σκοράρει σχεδόν μπαίνοντας με την μπάλα στα δίχτυα και ενώ η αντίπαλη άμυνα ήταν οργανωμένη...

Ενα ποδοσφαιρικό έργο τέχνης. Οπως σχεδόν όλα όσα έκανε η Σίτι σε αυτό το ματς κόντρα στην Στόουκ. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα το χαρακτήρισε “το καλύτερο ματς της ομάδας από την ημέρα που την ανέλαβα” και η αλήθεια είναι ότι η Στόουκ, η οποία νίκησε φέτος την Αρσεναλ και σταμάτησε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, διαλύθηκε. Το κοντέρ έγραψε μόλις επτά γιατί στο τελευταίο ημίωρο η Σίτι έκοψε ταχύτητα. Τα έξι γκολ τα είχε βάλει στην πρώτη ώρα παιχνιδιού. Με τον Ντε Μπρόινε να κάνει όργια και τον προπονητή της Στόουκ να δηλώνει μετά το ματς “αυτός είναι ασταμάτητος. Ο Ντε Μπρόινε είναι με πολύ μεγάλη διαφορά ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της Πρέμιερ Λιγκ”.

Και αν δεν σου έφτασε το δεύτερο γκολ δες και τις ασίστ του Ντε Μπρόινε στο τέταρτο και το έκτο γκολ της Σίτι και θα καταλάβεις γιατί ο Χιουζ μίλησε για τον με διαφορά καλύτερο παίκτη της Πρέμιερ Λιγκ. Γενικά όμως δες τον τρόπο που παίζει η Σίτι και το θέαμα που προσφέρει στο κοινό και θα καταλάβεις ότι ο Πεπ, ο μεγαλύτερος... απόστολος του θεαματικού ποδοσφαίρου τα τελευταία, αυτή την εποχή “ευλογεί” το κοινό στην Αγγλία.

Κι' αν νομίζεις ότι αυτά τα έκανε κόντρα στην Στόουκ που είναι μία κακή ομάδα και δεν σου έφτασε το επιχείρημα ότι η ίδια Στόουκ νίκησε Αρσεναλ και δεν έχασε από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δες τι έκανε κόντρα στην Γουότφορντ που είναι τέταρτη στη βαθμολογία και αήττητη σε όλα τα ματς της πλην ενός. Αυτό που έπαιξε εντός έδρας με την Σίτι και έχασε με το... σύνηθες 0-6!

Κι αν η Στόουκ και η Γουότφορντ είναι “μικρές” ομάδες για εσένα, δες τις έκανε και με τις μεγάλες η φετινή Σίτι του Πεπ. Πέντε γκολ στην Λίβερπουλ του Κλοπ για να έχει να πορεύεται και πολύ πιο άνετη απ' όσο δείχνει το τελικό σκορ νίκη στο σπίτι της πρωταθλήτριας Τσέλσι του Κόντε με 1-0. Κι' αν εξακολουθείς να είσαι άπιστος δες τις έκανε και στο Τσάμπιονς Λιγκ. Τέσσερα στην έδρα της πρωταθλήτριας Ολλανδίας Φέγενορντ και δύο στην πρωταθλήτρια Ουκρανίας Σαχτάρ με μηδέν τέρματα παθητικό και στα δύο παιχνίδια.

Αλλά να σας πω και κάτι. Ουδόλως με απασχολούν τα αποτελέσματα σε σχέση με αυτό που βλέπουν τα μάτια μου, όταν παρακολουθώ την Σίτι. Διόλου με προβληματίζει αν είναι νωρίς για να βγουν συμπεράσματα αν θα κατακτήσει την Πρέμιερ Λιγκ δια περιπάτου, αν θα δυσκολευτεί ή αν δεν θα την κατακτήσει καν γιατί θα το κάνει ο Μουρίνιο. Δεν θα μετρήσω μόνο αν θα φτάσει ψηλά στο Τσάμπιονς Λιγκ ή αν θα το πάρει. Το έργο ενός αληθινού “απόστολου” του υπέροχου ποδοσφαίρου, δεν θα το κρίνω μόνο από την αποτελεσματικότητα του. Θα το κρίνω από αυτό που μου προσφέρει κάθε εβδομάδα και σε αρκετές περιπτώσεις δύο φορές την εβδομάδα.

Τι θα ήθελε να έχει ένας αληθινός φίλος του ποδοσφαίρου αυτή την εποχή περισσότερο από οτιδήποτε άλλο; Ενα εισιτήριο διαρκείας στο “Ετιχαντ”, είναι με πολύ μεγάλη διαφορά το καλύτερο δώρο που μπορείς να του κάνεις σήμερα. Τίποτα άλλο δεν είναι καλύτερο από αυτό, αυτή την εποχή.

Και ο Πεπ φρόντισε για αυτό, όπως φρόντιζε πάντα το κοινό της ομάδας του. Πρώτα να το διασκεδάζει και μετά να καλύπτει και την ματαιοδοξία του ή την πραγματική ανάγκη του για να πανηγυρίσει και τίτλους. Στο πέρασμα του από την Μπάγερν αυτό υποτιμήθηκε. Με το εύκολο επιχείρημα “ποιός δεν θα έπαιρνε πρωτάθλημα στη Γερμανία;”, ακυρώθηκαν τα τρία συνεχόμενα που πήρε (η απάντηση βεβαίως στο συγκεκριμένο ερώτημα ήρθε φέτος με την απόλυση του Αντσελότι), με το ακόμη ευκολότερο “δεν κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ και έφτανε... μόνο μέχρι τα ημιτελικά...”, χωρίς κάποιος να υπολογίζει ότι επί των ημερών του στο Μόναχο, είδαν την πιο ελκυστική Μπάγερν όλων των εποχών. Κατέκτησε σε τρία χρόνια, τρία πρωταθλήματα, δύο νταμπλ και έπαιξε τρεις ημιτελικούς Τσάμπιονς Λιγκ. Κυρίως όμως τους χάρισε βραδιές όπως το Ρόμα – Μπάγερν 1-7, όπως το Μπάγερν – Σαχτάρ 7-0, όπως το Μπάγερν – Πόρτο 6-1 σε ρεβάνς ήττας με 3-0. Τους χάρισε απολαυστικά Σαββατιάτικα απογεύματα, όπως εκείνο με την Βόλφσμπουργκ που ο Λεβαντόφσκι ήρθε από τον πάγκο και έβαλε σε 9 λεπτά 5 γκολ, αλλά και τίτλους που εξασφαλίζονταν ακόμη και 7 αγωνιστικές πριν τη λήξη του πρωταθλήματος, χάρη στο ασταμάτητα καταπληκτικό ποδόσφαιρο που έπαιζε.

Αυτή η αποτυχημένη προσπάθεια... απαξίωσης μάλιστα τον ακολούθησε στην Πρέμιερ Λιγκ, με το δήθεν πονηρό ερώτημα “Για να δούμε τώρα στην Αγγλία αν θα μπορέσει να παίξει αυτό το ποδόσφαιρο ή αν θα το γυρίσει το χαρτί γιατί εκεί δεν θα βρει Μέσι, Τσάβι και Ινιέστα;”. Οντως στη Σίτι δεν βρήκε Μέσι, Τσάβι και Ινιέστα, αλλά το χαρτί δεν το γύρισε ποτέ. Αυτός είναι ο τρόπος του Πεπ και αυτός παρέμεινε. Ποδόσφαιρο, ποδόσφαιρο, ποδόσφαιρο. Επιβλητικό, απολαυστικό, φτιαγμένο αποκλειστικά για το κοινό. Στην εποχή που στον βωμό του αποτελέσματος όλα επιτρέπονται και συγχωρούνται, στην εποχή του πιο έντονου ανταγωνισμού που γνώρισε ποτέ η Πρέμιερ Λιγκ, στην εποχή που ακόμη και αυτός ο Βενγκέρ παίζει για το 1-0 (ανεξάρτητα από το αν τελικά χάνει με 2-1...), στην εποχή που ο Πεπ θα μπορούσε να έχει κλονιστεί από την περσινή πρώτη δύσκολη χρονιά του στην Πρέμιερ και την μοναδική στην καριέρα του που δεν πήρε τίτλο, ο “απόστολος” του αληθινού ποδοσφαίρου επέστρεψε πιο απολαυστικός από ποτέ και χωρίς να παρεκκλίνει στο ελάχιστο από τις γραμμές του για οργανωμένο, επιθετικό, παραγωγικό, απολαυστικό ποδόσφαιρο. Με αυτόν τον τρόπο συστήνει στο κοινό μία υπέροχη ομάδα που δεν χορταίνεις να την βλέπεις.

Και κάτι ακόμη. Νομίζω ότι είμαστε ακόμη στην αρχή της Σίτι που φτιάχνει ο Πεπ. Τα καλύτερα είναι μπροστά, όπως μπροστά είναι και το λογικά υπέροχο Μάντσεστερ Σίτι – Νάπολι (η δεύτερη πιο απολαυστική στο μάτι ομάδα στην Ευρώπη αυτή την εποχή) που θα δούμε αύριο το βράδυ για την φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ...