Το χρονικό του προαναγγελθέντος θανάτου της Αργεντινής! (pics & vid)

Το χρονικό του προαναγγελθέντος θανάτου της Αργεντινής! (pics & vid)

Θοδωρής Βασίλης
Το χρονικό του προαναγγελθέντος θανάτου της Αργεντινής! (pics & vid)

bet365

Ο Θοδωρής Βασίλης γράφει για το αναμενόμενο τέλος της Αργεντινής και το πρόβλημα μια ολόκληρης ποδοσφαιρικής χώρας η οποία αν δεν λάβει μέτρα θα κερνάει μόνο πίκρα τους απανταχού οπαδούς της.

Ο τεράστιος Μάνου Τζινόμπιλι μετά από μια ήττα της μπασκετικής Αργεντινής όταν και η «αλμπιτσελέστε» πλέον είχε ξεκινήσει την φθίνουσα πορεία είχε δηλώσει: «Αυτοί έπαιξαν όπως συνήθως κι εμείς τρελαθήκαμε να τους νικήσουμε με καρδιά. Αυτό συμβαίνει πάντα σε αυτή τη χώρα που νομίζουμε ότι πάντα νικάς όταν παίζεις @@δατα. Όχι, νικάς όταν παίζεις καλά. Μετά πρέπει να προσθέσεις @@δια και κουράγιο. Νομίζαμε ότι θα το γυρίσουμε σπρώχνοντας και προσπαθώντας αλλά δεν ήταν αρκετό. Πρέπει να παίζεις και σωστά».

Στις δηλώσεις αυτές περικλείεται η σύγχρονη ποδοσφαιρική ιστορία της Αργεντινής από το 2016 έως και τον χθεσινό δίκαιο αποκλεισμό από την Γαλλία στους 16 του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Το κακό για μια ομάδα δεν είναι η ήττα, άλλωστε καμία ομάδα δεν ήταν ανίκητη στην ιστορία της, αλλά ο τρόπος με τον οποίο έρχεται ειδικά μάλιστα αν βλέπεις ότι όσο και να την αποφεύγεις με διάφορα τεχνάσματα αυτή είναι εκεί και σε περιμένει. Και όταν έρθει θα είναι εκκωφαντική όπως ήρθε κόντρα στην ομάδα του Μπαπέ (γιατί μην γελιόμαστε το 4-3 κολακεύει την ομάδα του Σαμπάολι) και θα βγάλει όλα τα προβλήματα στην επιφάνεια.

Τα θέματά της η Αργεντινή τα έχει καιρό και όποιος παρακολουθούσε έστω και λίγο την πορεία της μετά και τον τρίτο συνεχόμενο χαμένο τελικό το 2016 στο Centenario Copa America θα είχε μια ιδέα για το τι θα έβλεπε στα γήπεδα της Ρωσίας.

Το πρόβλημα όμως για την Αργεντινή είναι ότι το έβλεπαν όλοι εκτός από τους ίδιους τους ανθρώπους της. Σε αντίθεση με την αιώνια αντίπαλο Βραζιλία η οποία βλέποντας ότι είχε πιάσει πάτο (επτάρα στον ημιτελικό του Μουντιάλ του 14 και δύο παταγώδεις αποτυχίες σε Copa America), αποφάσισε να πάρει άμεσα μέτρα δίνοντας εν λευκώ την ομάδα στον Τίτε, στην Αργεντινή αποφάσισαν να δώσουν αρχικά τις τύχες της ομάδας στον Εντγάρδο Μπάουσα ο οποίος όμως δεν ήταν ποτέ η πρώτη επιλογή με την Ομοσπονδία να αναγκάζεται να διαλέξει τον τότε τεχνικό της Σάο Πάολο μόνο και μόνο επειδή οι τοπ Αργεντίνοι προπονητές έθεταν εαυτό εκτός διεκδίκησης.

Το εγχείρημα με τον Μπάουσα στον πάγκο κράτησε μόλις οκτώ μήνες με την «αλμπιτσελέστε» χτυπημένη από την τιμωρία του Μέσι να μην μπορεί να σηκώσει κεφάλι. Σε μια κίνηση πανικού η οποία πάντως θα εκμηδένιζε τις όποιες φωνές για την τραγική κατάσταση της εθνικής ομάδας, αποφάσισε να καλύψει την ρήτρα που υπήρχε στο συμβόλαιο του Σαμπάολι με την Σεβίλλη, και να προσλάβει τον 58χρονο τεχνικό σε μια κίνηση που αυτόματα σταμάτησε τις όποιες φωνές διαμαρτυρίας στην χώρα, αφού όλοι θεώρησαν ότι ο προπονητής ο οποίο τελείωσε την Ισπανία το 2014 και κατέκτησε το Copa America την επόμενη χρονιά κόντρα στον Μέσι αυτόματα η ομάδα θα μεταμορφωνόταν από αυτό το έκτρωμα που περιφερόταν στα προκριματικά σε σούπερ ομάδα που θα γκρέμιζε τα πάντα στο διάβα της.

Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι, και όλη η χώρα θεώρησε πως μόνο με την παρουσία του Σαμπάολι στον πάγκο η ομάδα θα άλλαζε εικόνα λες και ο ιδιόρρυθμος τεχνικός είχε το μαγικό ραβδάκι. Το πρόβλημα με τον Σαμπάολι όμως ήταν άλλο. Ένας άνθρωπος με τις εμμονές του στον τρόπο δουλειάς. Κανείς όμως στην Αργεντινή δεν μπήκε στην διαδικασία να εξετάσει αν ο Σαμπάολι ήταν ο κατάλληλος εκείνη την στιγμή και το αν ταίριαζε στην εθνική, αλλά ο φόβος ενός πιθανού και συνάμα ντροπιαστικού αποκλεισμού (εκείνη την στιγμή οι γκαούτσος δεν προκρίνονταν απευθείας άλλα θα έμπαιναν στην διαδικασία των μπαράζ) τους έκανε να κλείσουν τον έμπειρο τεχνικό ζητώντας του παράλληλα άμεσα αποτελέσματα και το πιο βασικό το... Παγκόσμιο Κύπελλο.

Ο Σαμπάολι έκανε το λάθος να αποφασίσει να περάσει τις ρηξηκέλευθες ιδέες του σε μια ομάδα η οποία όχι απλά δεν είχε μάθει να δουλεύει όπως θα έπρεπε, αλλά να μην μπορεί να κάνει βασικά πράγματα θυμίζοντας ένα περιοδεύων θίασο με ατραξιόν τον Μέσι. Έστω και στο τέλος με το προσωπικό show του Μέσι κόντρα στο Εκουαδόρ την τελευταία αγωνιστική κατάφερε να σώσει την πρώτη παρτίδα με τα προβλήματα να κρύβονται προσωρινά κάτω από το χαλάκι.

Όλοι όμως γνώριζαν κρυφά μέσα τους ότι αυτό το πράγμα δεν είναι ομάδα και κόντρα σε έναν σοβαρό αντίπαλο θα υπάρξει το απόλυτο ξεγύμνωμα και το καμπανάκι χτύπησε για τα καλά τον Μάρτιο στο φιλικό με την Ισπανία. Το βαρύ 6-1 με τον Μέσι στις εξέδρες να παρακολουθεί αποσβολωμένος έδειξε ότι είναι εντελώς ανέτοιμη για τα γήπεδα της Ρωσίας. Ο Σαμπάολι μέχρι εκείνο το ματς δεν είχε σταματήσει να δοκιμάζει παίκτες. Μέχρι και το ματς με την Ισπανία στην εθνική είχαν κληθεί 55 παίκτες, με την έλλειψη χημείας και αυτοματισμών να ήταν ξεκάθαρη σε κάθε ματς. Και αν στα ματς που αγωνίζεται ο Μέσι υπήρχε πάντα η λάμψη του και ο φόβος που προκαλεί μόνο και μόνο με την ανάγνωση της ενδεκάδας, μια πιθανή απουσία φανέρωνε ότι δεν υπήρχε plan B.

Την ίδια ώρα ο ίδιος ο Σαμπάολι στο μυαλό του θεωρούσε ότι είχε άπλετο χρόνο για να κάνει τις δοκιμές τους στο τακτικό κομμάτι. Θιασώτης της σχολής Μπιέλσα ξεκίνησε με τρεις κεντρικούς πίσω, για να αλλάξει στο μεσοδιάστημα και να αποφασίσει-χωρίς να τρελαίνεται-να πάει σε τετράδα. Μάλιστα το Νοέμβριο σε συνέντευξη είχε αποκαλύψει ότι δεν έχει τους παίκτες με τα χαρακτηριστικά για να παίξει σύστημα με τετράδα. Και η αλήθεια είναι ότι δεν έχει, αλλά μετά και την προτροπή των παικτών του αποφάσισε να κάνει την αλλαγή με τα γνωστά αποτελέσματα.

Όλα αυτά φανερώνουν το πως πήγε η ομάδα στην Ρωσία, και αν σε αυτά προσθέσουμε δύο βασικές απουσίες των Ρομέρο και Λανσίνι λίγο πριν την έναρξη της διοργάνωσης καταλάβαινε κάποιος πως μόνο με θαύμα η όπως έλεγε και ο Τζινόμπιλι μόνο με τα καρύδια δεν μπορείς να κερδίσεις καμία ομάδα που έχει αρχή μέση και τέλος ειδικά μάλιστα αν αυτή η ομάδα έχει παίκτες παγκόσμιας κλάσης.

Και τώρα τι ξημερώνει για την Αργεντινή; Ήδη από χθες στην χώρα επικρατεί μια υστερία και ξαφνικά συνειδητοποιεί πως όλα έγιναν λάθος από εκείνο το βράδυ και την ήττα από την Χιλή το 2016 στα πέναλτι. Τόσο στην Ομοσπονδία, όσο και στα media που ξεκίνησαν την αναζήτηση ευθυνών.

Το σίγουρο είναι ότι ένας κύκλος έφτασε στο τέλος του. Η γενιά του Μέσι ετοιμάζεται να αποχωρήσει αφήνοντας πίσω της τρεις συνεχόμενους τελικούς, ο ένας μάλιστα σε Μουντιάλ, κάτι που είχε να συμβεί από το 1990, με πολλούς μάλιστα από αυτούς που τώρα βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα να μην ήταν καν γεννημένοι. Μια γενιά που κατέκτησε Παγκόσμια Νέων αλλά και χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια.

Οπότε το να θεωρήσει κανείς την γενιά αυτή ως αποτυχημένη ή τους παίκτες αυτούς loosers, τότε πράγματι η Αργεντινή έχει αποτύχει πλήρως. Ειδικά όταν μια χώρα με τόσα προβλήματα που είχαν βάλει σε κίνδυνο ακόμα και την ύπαρξη της, να ζητάει από 23 ποδοσφαιριστές να είναι οι καλύτεροι στον κόσμο όταν ορισμένοι από αυτούς δεν είναι καν οι καλύτεροι στην χώρα μόνο και μόνο για να ξεχαστούν τα όποια άλλα προβλήματα απασχολούν την Αργεντινή, τότε φανερώνει ξεκάθαρα ότι το πρόβλημα ξεπερνάει το αγωνιστικό.

Ακόμα και αυτή η γενιά που δεν κατάφερε να κατακτήσει τίτλους σε εθνικό επίπεδο με τα όποια λάθη μέσα κι έξω από τον αγωνιστικό χώρο θα πρέπει να έχει τον σεβασμό όλων. Τον σεβασμό γιατί ότι κατάφερε το πέτυχε μόνη της βασιζόμενη στο όποιο ατομικό ταλέντο και όχι σε κάποιο σοβαρό project. Με διοικούντες εμπλεκόμενους στα σκάνδαλα της FIFA, με στημένες εκλογές για την ανάδειξη προέδρου, με επιλογές στις μικρές εθνικές μόνο και μόνο για να λειτουργήσουν ως μαγαζάκι ορισμένων, το μέλλον μόνο αισιόδοξο δεν δείχνει.

Ίσως αυτό να ήταν το τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μέσι και το πιθανότερο είναι ότι δεν θα κατακτήσει στην καριέρα του το Μουντιάλ. Δεν θα είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος σπουδαίος που δεν θα το έχει κατακτήσει. Ούτε ο Κρόιφ ούτε και ο Ντι Στέφανο αξιώθηκαν ποτέ να το σηκώσουν αλλά η κληρονομιά τους και το σημάδι τους έμειναν ανεξίτηλα στον παγκόσμιο ποδοσφαιρικό χάρτη. Έτσι και του Μέσι η κληρονομιά θα παραμείνει αιώνια και η μη κατάκτηση του Μουντιάλ δεν θα σβήσει τίποτα από όσα έχει προσφέρει τα τελευταία 15 χρόνια.

Το καλό είναι ότι ζούμε σε εποχές συνειδητοποίησης της πραγματικότητας και στην Αργεντινή η αποτυχία αυτή τους δίνει την ευκαιρία να δουν την αλήθεια κατάματα. Το ποδόσφαιρο είναι γενναιόδωρο που πάντοτε σου χαρίζει στιγμές χαράς, στις οποίες όμως μπορείς να φτάσεις πιο εύκολα και να τις χαρείς με την ψυχή σου αν η επιτυχία αυτή βασίζεται πάνω σε γερά θεμέλια και ένα σοβαρό πλάνο. Και τα θεμέλια στην Αργεντινή είναι σαθρά και η λέξη πλάνο αγνοείται.

Και το καλό είναι ότι ορισμένοι με πρώτους και καλύτερους τους δημοσιογράφους ξεκίνησαν να κάνουν την αυτοκριτική τους. Αυτή η άσκηση αυτοκριτικής, δεν είναι δεδομένη για κανέναν. Είναι για λίγους. Και αυτοί που το καταφέρνουν, συνήθως ξεχωρίζουν. Καλό είναι κάτω στο Μπουένος Άιρες να κάνουν την αυτοκριτική για τις ευθύνες που τους αναλογούν και να μην κολλάνε σε βολικά ψέμματα. Να τολμάνε και να φτάνουνε σε άβολες αλήθειες ακόμα και αν δεν τους αρέσει, αφού πάνω απ' όλα είναι το γενικό καλό. Και σε αυτή την περίπτωση το γενικό καλό είναι η εθνική Αργεντινής.

Τα πράγματα θα πρέπει αυτή την φορά να γίνουν σωστά και όχι γρήγορα, ακόμα και αν το αποτέλεσμα δεν είναι το ζητούμενο. Θα πρέπει το όποιο πλάνο να είναι ακριβής και όχι να μην επικρατήσει καμία βιασύνη ώστε στο τέλος να είναι όλοι υπερήφανοι για τους παίκτες, τον προπονητή, τους διοικούντες, τα ΜΜΕ αλλά και τους οπαδούς. Και όταν στην Αργεντινή θα το έχουν καταφέρει αυτό τότε η όποια επιτυχία θα είναι αποτέλεσμα του ιδρώτα, της κούρασης, της δουλειάς και του επαγγελματισμού και όχι απλά λόγω τύχης.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2022 Τελευταία Νέα