Τι μου άρεσε και τι όχι μέχρι σήμερα στο Μουντιάλ

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πρόσημο είναι, μέχρι εδώ, θετικό στον απολογισμό της φάσης των ομίλων. Κάπως έτσι άλλωστε εξηγείται ότι το Παγκόσμιο Κύπελλο επιτυγχάνει να προκαλεί όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον, μέρα με τη μέρα, παγκοσμίως, να σημειώνει ψηφιακά και τηλεοπτικά ρεκόρ και να κερδίζει θετικά σχόλια από τη συντριπτική πλειονότητα των media ανά τον πλανήτη.

Προτού περάσουμε στο κυρίως πιάτο, έβαλα σε ένα σημείωμα όσα μου άρεσαν πολύ μέχρι εδώ και όσα δεν μου άρεσαν ή με στεναχώρησαν κατά τη διάρκεια του 15θημέρου. Περιμένω και τις δικές σας εντυπώσεις μέσα από την απάντηση στην ερώτηση που βάζω στο τέλος.

Τι μου άρεσε

Η απουσία του μεγάλου φαβορί: Μέχρι εδώ, αυτό είναι ένα απρόβλεπτο Μουντιάλ, γεμάτο από αμφίρροπες αναμετρήσεις. Το γεγονός ότι οι βαριές φανέλες δεν έχουν μέχρι ώρας βρεθεί σε πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση δεν ευνοεί το θέαμα αλλά ευνόησε το δράμα. Ενα Μουντιάλ που έστειλε την Γερμανία σπίτι από τόσο νωρίς έχει ήδη κερδίσει τον χαρακτηρισμό του απρόβλεπτου. Και το γεγονός ότι σήμερα δεν έχει φτάσει καμιά ομάδα στο επίπεδο να τρομάζει όλες τις υπόλοιπες είναι μια καλή υπόσχεση ότι το Μουντιάλ της Ρωσίας θα κρατήσει το ενδιαφέρον σε όλη τη διαδρομή και όχι μόνο όταν φτάσει στο μεγάλο φινάλε.

Η οργάνωση της Ρωσίας: φίλοι που ταξίδεψαν και είχαν εμπειρία θεατή μου μεταφέρουν τις καλύτερες εντυπώσεις. Το ίδιο και ξένοι συνάδελφοί μου που βρίσκονται εκεί, και μάλιστα σε διαφορετικές πόλεις. Ενας φίλος, ποδοσφαιρόφιλος με τρέλα να ταξιδεύει μέχρι και για Κόπα Αμέρικα, ο οποίος έχει εμπειρία θεατή από τα προηγούμενα τρία Μουντιάλ, έφυγε την Πέμπτη από τη Ρωσία με την καλύτερη εμπειρία που είχε ποτέ σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Πώς το έχει πετύχει αυτό ο Πούτιν; Δεν είναι της στιγμής, πρέπει να αναλυθεί σε βάθος αυτή η απάντηση, και φυσικά πρέπει να περιμένουμε την ολοκλήρωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Για την ώρα όμως η Ρωσία επιτυγχάνει, με την πρώτη εντύπωση που δημιούργησε στους πολλούς, να πείσει τον πλανήτη να αλλάξει άποψη για αυτήν, τουλάχιστον τουριστικά. Η έλλειψη κρουσμάτων βίας, η οργάνωση, η καλή φιλοξενία και η καλή τηλεοπτική εικόνα αθροίζουν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα για την ώρα.

Η χρήση του VAR: Είναι άλλη κουβέντα αυτή που απαντά στην “είσαι υπέρ ή κατά της χρήσης του VAR στο ποδόσφαιρο;” ερώτηση και είναι άλλη η συζήτηση σχετικά με τη σωστή χρήση, το ιδανικό πρωτόκολλο για τη χρήση του VAR. Με απόλυτη βεβαιότητα συμπεραίνω ότι η χρήση που έχει γίνει στα γήπεδα της Ρωσίας στη φάση των ομίλων ήταν απείρως καλύτερη αυτής που έγινε στην Bundesliga και την SerieA κατά τη διάρκεια της προηγούμενης αγωνιστικής σεζόν. Φαίνεται ότι η πρώτη περίοδος και η σκέψη και ο προβληματισμός της FIFA πάνω στα πρώτα συμπεράσματα ήταν μια πολύ ωφέλιμη διαδικασία που έβαλε την χρήση του VAR στο δεύτερο στάδιο ωρίμανσής του. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η χρήση του VAR απέδωσε δικαιοσύνη και διόρθωσε λάθη. Είναι νωρίς για συμπεράσματα, αλλά φαίνεται ότι σιγά σιγά το ποδόσφαιρο θα καταλήξει στα συμπεράσματα που θα δημιουργήσουν μια ισορροπία ανάμεσα στην χρήση και την κατάχρηση ώστε να αλλοιώνεται λιγότερο η φύση του ποδοσφαίρου και να αποδίδεται δικαιοσύνη.

Οι ώρες των αγώνων: Πόσο ωραία είναι για εμάς, τους Ευρωπαίους, που βλέπουμε τα ματς σε ανθρώπινες ώρες και δεν αναγκαζόμαστε να αλλάξουμε βιολογικό ρολόι ή να καταστρέψουμε την επαγγελματική, κοινωνική και προσωπική ζωή για χάρη της τρέλας μας για το ποδόσφαιρο; Από αυτή την σκοπιά, θα ήθελα πολύ να μείνει για πάντα στην Ευρώπη το Μουντιάλ. :)

Η συγκίνηση του Παναμά: Οι εικόνες κατά την ανάκρουση του Εθνικού Υμνου του Παναμά έχουν ήδη μπει στο άλμπουμ των αναμνήσεών μου από αυτό το Μουντιάλ. Η συγκίνησή τους, το καμάρι τους που ήταν εκεί είναι όλο το αυθεντικό νόημα του Μουντιάλ των παιδικών μας χρόνων.

Η προσπάθεια του Ιράν: Οι παίκτες του Κάρλος Κεϊρόζ πάλεψαν και με τα δύο “θηρία” του ομίλου τους. Τόσο στη διάρκεια του ματς με την Ισπανία όσο και σε αυτό με την Πορτογαλία έπιασα τον εαυτό μου να εύχεται να τα καταφέρουν. Ηταν ο “Δαβίδ” που κέρδισε τους περισσότερους ουδέτερους θεατές των μονομαχιών του με τους “Γολιάθ”.

Η Κροατία: Για ευνόητους λόγους. Ηταν η μεγαλύτερη θετική έκπληξη μέχρι εδώ.

Ο ενθουσιασμός της Αγγλίας: Το περιμέναμε, αφού γνωρίζαμε ότι πρόκειται για την πιο νεανική ομάδα που έχουν παρουσιάσει ποτέ, το είδαμε στα δύο πρώτα παιχνίδια και το ευχαριστηθήκαμε πολύ.

Το γκολ του Κουαρέσμα: Στα δικά μου μάτια, το καλύτερο από όσα μπήκαν μέχρι εδώ. Ενα έργο τέχνης, γεμάτο από ποδοσφαιρική αλητεία.

Τι δεν μου άρεσε

Η ποιότητα του ποδοσφαίρου: Ναι, είναι φυσιολογικό, δεδομένου ότι βρισκόμαστε στη λήξη της αγωνιστικής σεζόν, αλλά τούτο δεν σημαίνει ότι πρέπει να φτάσει να μας αρέσει και να το χαρακτηρίζουμε ελκυστικό το θέαμα που μας προσφέρουν οι ομάδες. Τα αξιόλογα παιχνίδια ήταν λιγότερα από τα μισά. Αν σκεφτείς ότι μέχρι εδώ έχουμε δει 48 παιχνίδια, δεν είναι μικρή “σαβούρα” τα 20-25 βαρετά ματς. Οσο μικραίνει ο χρόνος που έχουν στη διάθεσή τους οι προπονητές για να εκπαιδεύουν μια ομάδα, τόσο θα πέφτει η ποιότητα του ποδοσφαίρου, αφού ευνοείται το αμυντικό και το φυσικό παιχνίδι. Είναι μια πραγματικότητα με την οποία πρέπει να εξοικειωθούμε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει και να την αγαπήσουμε.

Ο αποκλεισμός της Σενεγάλης: Οχι μόνο επειδή ήταν μια πολύ συμπαθής και ικανή ομάδα, αλλά και επειδή αποκλείστηκε για δύο κίτρινες κάρτες παραπάνω. Τώρα που της έτυχε, η FIFA πρέπει να προχωρήσει στην αλλαγή των κριτηρίων στην ισοβαθμία, αλλά και να ξανακοιτάξει το ζήτημα των καρτών, για να μην γίνονται 2 κίτρινες κάρτες λόγος για να χάσει ένας ποδοσφαιριστής τη συμμετοχή σε έναν προημιτελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Η ψυχολογική κατάσταση του Μέσι: Θα ήθελα να τον βλέπω να το ευχαριστιέται αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά είναι ολοφάνερο ότι η κατάσταση, η πίεση που του ασκείται για να μπει στα παπούτσια του Μαραντόνα και να γίνει ο ηγέτης μιας νικήτριας Αργεντινής έχει εξελιχθεί σε κατάρα. Μακάρι αυτό να αλλάξει στο ματς με τη Γαλλία και να μην τον ξαναδούμε να σκάει από την ώρα της ανάκρουσης των εθνικών ύμνων.

Το κόλλημα της τηλεοπτικής παραγωγής με τον ξεπεσμό του Μαραντόνα: Θα μπορούσαν να μας τον δείχνουν μια φορά στην αρχή, σε κατάσταση νηφαλιότητας, και μια στο τέλος, και μάλιστα με live delay, προκειμένου να βεβαιώνονται ότι δεν τον “συλλαμβάνουν” σε κακή στιγμή.

Η Γερμανία και η Πολωνία: Η κάτοχος του τροπαίου και το τρένο των προκριματικών που είχε εξελιχθεί έως και σε αουτσάιντερ για κατάκτηση ήταν οι μεγάλες απογοητεύσεις της φάσης των ομίλων. Προφανώς δεν θα μας λείψουν, αλλά θα Μουντιάλ χωρίς τη Γερμανία, όπως φυσικά και χωρίς Ιταλία & Ολλανδία δεν θα έχει από εδώ και κάτω τη λάμψη που θα θέλαμε να έχει στα νοκ άουτ.

* Η φωτογραφία είναι η πιο δυνατή εικόνα που είδα μέχρι εδώ σε αυτό το Μουντιάλ: σε μια fan zone, ένας Αιγύπτιος στα χέρια Μεξικανών και Κολομβιανών, για να μπορεί να βλέπει στην οθόνη το παιχνίδι της Αιγύπτου. Το Μουντιάλ όπως θα 'πρεπε να είναι, βγαλμένο μέσα από τις ευχές σου για τις σχέσεις των λαών και των ανθρώπων.

Και τώρα η σειρά σας να απαντήσετε αν σας αρέσει ή όχι το Μουντιάλ μέχρι εδώ, συγκριτικά με αυτό που περιμένατε ότι θα δείτε προτού αρχίσει: