Η Ισπανία έχει ξανά σέντερ φορ, η Πορτογαλία έχει πρόβλημα στην άμυνα

Ναι, το Μουντιάλ ήταν, είναι και όλοι ελπίζουμε να παραμείνει ένα multi ethnic πανηγύρι ποδοσφαίρου, και ως τέτοιο το περιμένουμε και το ζούμε, και ως τέτοιο το αντιμετωπίζουμε. Δεν έχουν όμως όλα τα παιχνίδια την ίδια δόση ποδοσφαίρου στα συστατικά τους. Γι' αυτό και συμβαίνει να συναντάς βαρετά παιχνίδια με κακό ρυθμό, χωρίς κορυφαία ποιότητα. Για καλή μας τύχη πάντως στη Ρωσία χρειάστηκε να περιμένουμε να περάσουν μόνο κάτι παραπάνω από 24 ώρες από το πρώτο σφύριγμα προτού ζήσουμε το πρώτο μεγάλο ματς, προτού αρχίσουμε να νιώθουμε ότι μπαίνουμε στον ρυθμό του Μουντιάλ. Το παιχνίδι που γέννησαν η Ισπανία και η Πορτογαλία ήταν αυτό που είχε προβλέψει ο Φερνάντο Σάντος όταν, την παραμονή, το χαρακτήριζε κλάσικο. Το πρώτο ματς που είχε ρυθμό, ένταση, και ποιότητα του κορυφαίου επιπέδου.

Η Πορτογαλία του Φερνάντο Σάντος ήταν πάνω κάτω αυτό που υποψιάζονταν όσοι την παρακολουθούσαν κατά την περίοδο της προκριματικής φάσης. Μια έκδοση που έχει περισσότερη ποιότητα και ενέργεια μεσοεπιθετικά συγκριτικά με την ομάδα που κατέκτησε το Euro 2016, αλλά δείχνει πιο αδύναμη στο κέντρο της άμυνας και στο τέρμα. Κάπως έτσι εξηγείται το γεγονός ότι μια ομάδα φτιαγμένη από τα χέρια του Σάντος δέχθηκε τόσο εύκολα τρία γκολ. Ο Πορτογάλος προπονητής έχει ετοιμάσει μια ομάδα που έχει την ικανότητα να κάνει περισσότερα πράγματα στη φάση κατοχής της μπάλας συγκριτικά με το παρελθόν, αλλά αυτό το ρόστερ δεν έχει την ποιότητα για να στηρίξει την απαίτηση για καλύτερη αμυντική λειτουργία και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα ανασταλτικά. Μπορεί να πάει μακριά; Ένα ματς είναι πολύ μικρό δείγμα για να επιτρέπει ασφαλή εκτίμηση, αλλά η εικόνα της Πορτογαλίας στην πρεμιέρα ως συνέχεια της εικόνας που είχε στην προκριματική φάση οδηγεί τον παρατηρητή στην εκτίμηση ότι θα ταλαιπωρείται ανασταλτικά.

Σε αντίθεση με την Πορτογαλία η Ισπανία φανέρωσε μια έκπληξη, διότι τέτοια ήταν η εμφάνιση του Ντιέγκο Κόστα, ο οποίος δημιούργησε την εντύπωση ότι φτάνει σε φουλ φόρμα σε πολύ επίκαιρη στιγμή. Όταν την βλέπεις να έχει ξανά σέντερ φορ, την Ισπανία την λογαριάζεις πολύ, διότι εκ των προτέρων γνωρίζεις ότι αυτή η προβληματική εμφάνιση του Ντε Χέα είναι μια κακή παρένθεση ενός εκ των κορυφαίων τερματοφυλάκων στον κόσμο. Για την Ισπανία οι ερωτήσεις, οι απορίες και οι αμφιβολίες σχετίζονται με την ικανότητα και αποτελεσματικότητα του Φερνάντο Ιέρο, τόσο στη διαχείριση των προσωπικοτήτων και των καταστάσεων εκτός τερέν όσο και στην διαχείριση των αγώνων, διότι είναι πολύ μικρή η προηγούμενη εμπειρία του σε πάγκο. Όμως αφενός λόγω προσωπικότητας και αφετέρου επειδή βρισκόταν εντός ομάδας, εφόσον οι ιδέες για το αγωνιστικό πλάνο που θα εκπονεί στα παιχνίδια αποδειχθούν λειτουργικές, ο Ιέρο μπορεί να πάει μακριά με αυτή την Ισπανία.

Τα ματς που προηγήθηκαν δεν είχαν πολλά να πουν. Η πεντάρα της Ρωσίας δεν έχει πραγματικό βάρος διότι την πέτυχε απέναντι στην ασθενέστερη ομάδα που θα μπορούσε να βρει απέναντί της, η οποία εύχομαι να αποδειχθεί και η ασθενέστερη του Μουντιάλ. Η αγχωτική νίκη της Ουρουγουάης δεν σου επιτρέπει να την αντιληφθείς ως φαβορί για τις τελευταίες πίστες της διοργάνωσης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να κάνεις το αντίθετο, δηλαδή να την “ξεγράψεις”.

Το Μουντιάλ έχει μόλις αρχίσει, και στις δύο πρώτες ημέρες του επιτρέπει στον πλανήτη να ασχολείται μόνο ή κυρίως με όσα γίνονται στο τερέν, κι αυτό είναι εξαιρετικό νέο. Αν έλειπαν και οι βουβουζέλες από το Μαρόκο - Ιράν, όλα στη Ρωσία θα έδειχναν, ως στιγμής, ιδανικά.