Από την μία ο Μπάρκας κι από την άλλη οι κουκουλοφόροι!

Θα μπορούσε κάλλιστα να μην πει τίποτα. Να μην ανοίξει καν το θέμα. Ποιος θα ζητούσε τα ρέστα από τον «μικρό», ποιος θα του καταλόγιζε ευθύνες;

Ο Βασίλης Μπάρκας είναι μόλις 24 ετών. Αλλά κατά την διάρκεια του τελικού αλλά και μετά την λήξη του ο Μπάρκας μεγάλωσε. Μεγάλωσε αγωνιστικά με τις παραστάσεις και τις εμπειρίες που απόκτησε , αλλά και σαν προσωπικότητα με τις δηλώσεις του.

Χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς ,ναι μεν αλλά, ζήτησε συγνώμη από τον κόσμο της ΑΕΚ για την λανθασμένη του εκτίμηση στο πρώτο γκολ. Ο μόνος που προχώρησε βήματα από τους υπόλοιπους συμπαίκτες του κάνοντας την αυτοκριτική του.

Ποιος αυτός που χωρίς αμφιβολία υπήρξε ο καλύτερος παίκτης της Ένωσης με διαφορά από τον δεύτερο. Αυτός που κράτησε σχεδόν μόνος το μηδέν στο πρώτο ημίχρονο. Γιατί δεν ήταν μόνο το πέναλτι , που από μόνο του θα αρκούσε , αλλά τα συνεχή όχι του σε κάθε επιθετική προσπάθεια των παικτών του ΠΑΟΚ.

Σε μια ημιλιπόθυμη ΑΕΚ ο μόνος που στάθηκε στα πόδια του όρθιος για 90 λεπτά ήταν ο Μπάρκας. Ο μόνος που αποδείχθηκε αντάξιος των περιστάσεων ενός μεγάλου παιχνιδιού, με τον αέρα αρχηγού, βγήκε μπροστά αναλαμβάνοντας την ευθύνη.

Είναι σχεδόν απίθανο να μην φτάσουν ψηλά , αθλητές που δεν φοβούνται να μην εκτεθούν , να μην τσαλακωθούν και συγχρόνως να μην φοβούνται να αναμετρηθούν με την πραγματικότητα όσο σκληρή κι αν είναι αυτή μαζί τους, όσοι δεν δειλιάζουν να τα βάλουν με τον «κακό» τους εαυτό και να κονταροχτυπηθούν στα ίσια μαζί του!

Κάτι από τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα αυτού του παιδιού θα πρέπει να υιοθετήσει στο σύνολο της η ΑΕΚ αν θέλει όχι μόνο απλά να επιστρέψει ανταγωνιστική, αλλά να καθιερωθεί στην κορυφή κατακτώντας τίτλους όπως άλλωστε επιβάλλει η ιστορία της, αλλά και η βαριά της φανέλα.

Αν είχε η Ένωση στον τελικό, ένδεκα «ανικανοποίητους» και «σχολαστικούς» όπως ο Μπάρκας λίγο δύσκολο να γνώριζε την ήττα. Κι αν πάλι αυτό συνέβαινε δεν θα είχε ηττηθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, δηλαδή με τα χέρια στις τσέπες!

Όσο πεινασμένος παρουσιάστηκε ο ΠΑΟΚ στο γήπεδο , όσο πληγωμένος απ’ όλα όσα προηγήθηκαν στο πρωτάθλημα και συγχρόνως υποχρεωμένος να αποδείξει στο φίλαθλο κοινό ότι αξίζει τουλάχιστον αυτόν τον τίτλο, αλλά κι αυτόν που στερήθηκε, άλλο τόσο όφειλε να παρουσιαστεί πεινασμένη η ΑΕΚ και υποχρεωμένη να αποδείξει ότι 40 χρόνια χωρίς νταμπλ είναι παρά πολλά για μια ομάδα του μεγέθους της.

Με τη στάση του Βασίλη Μπάρκα, ο οποίος έβαλε τα γυαλιά κυρίως στους συμπαίκτες του , με τον ρεαλισμό και την αυστηρότητα που τον διέκρινε σχετικά με την απόδοση του , το ελληνικό ποδόσφαιρο μπορεί να ελπίζει σε καλύτερες μέρες. Καλύτερες μέρες, φωτεινές και λαμπερές από αθλητές διατεθειμένους να γκρεμίσουν το παλιό, να εισάγουν στον οργανισμό του ποδοσφαίρου νέες νοοτροπίες , νέα ήθη και πρακτικές.

Χρέος όλων μας να επιβραβεύσουμε την τόλμη και το θάρρος τους ώστε ο κάθε Μπάρκας απ’ εδώ και πέρα να αποτελεί τον κανόνα και όχι την εξαίρεση. Καλύτερες μέρες λοιπόν στο αγωνιστικό κομμάτι γιατί στο εξωαγωνιστικό ζουν και βασιλεύουν οι γνωστοί-άγνωστοι.

Αυτοί πρωταγωνιστούσαν, αυτοί πρωταγωνιστούν. Τους είδαμε πάλι σε πρώτο πλάνο στις τηλεοπτικές εικόνες , πρώτες μούρες!

Η διαφορά με τον περσινό τελικό, τον καλύτερο των τελευταίων χρόνων σύμφωνα με τους τελετάρχες , είναι πως στο ΟΑΚΑ δεν έχει πεζογέφυρες να συναντηθούν οι παλίκαροι και πως δύσκολα έρχονται μούρη με μούρη τα αντίπαλα στρατόπεδα.

Αλλά ομορφιές είχαμε! Οι εχθροπραξίες ξεκίνησαν από Πέμπτη βράδυ στο κέντρο της πόλης και διατηρήθηκαν με αμείωτη ένταση μέχρι τον τελικό.

Αν αυτό το χάλι κάποιοι το ονομάζουν γιορτή επειδή εμφανίστηκε στο τελετουργικό ο αόρατος Γραμμένος και σαν άλλος Δούκας του Κέντ χαιρέτησε τους παίκτες (τρομάρα μας αυτά μας έλειπαν!!!!), τότε να μας πουν πότε γιορτάζουν να τους φτιάξουμε ένα ανάλογο πάρτι στο σπίτι τους και να μας πουν μετά αν το χάρηκαν και αν θα μας ξανακαλέσουν.

Με τις «γουρούνες» να σκάνε κάθε τόσο , τις φωτοβολίδες να ταξιδεύουν πάνω από τα κεφάλια των αστυνομικών και των σεκιούριτι , με τα ντου να έχουν την τιμητική τους , τα κομάντο με τους κόφτες και τις πένσες να κόβουν τα προστατευτικά σύρματα , τις πρώτες σειρές στις κερκίδες να τις καταλαμβάνουν μασκοφόροι, κουκουλοφόροι και κρανιοφόροι , με διάφορους φουσκωτούς να σουλατσάρουν στον αγωνιστικό χώρο από την μια με διακριτικά των ομάδων και από την άλλη με διαπίστευση παρακαλώ, σε καμία σοβαρή και προηγμένη ποδοσφαιρικά χώρα ο τελικός αυτός δεν θα ξεκινούσε!!!

Θέλω να μάθω ειλικρινά όλοι αυτοί που για μέρες και ώρες συζητάνε για τα θέματα ασφάλειας πριν από ένα τελικό τι λένε; Και κυρίως πόσο χειρότερη θα ήταν η κατάσταση αν δεν συζητούσαν κι αν δεν είχαν οργανώσει και καταστρώσει επιχειρησιακά πλάνα!

Η Πολιτεία τουλάχιστον ξέρει γιατί ανέχεται την βία, γνωρίζει πολύ καλά γιατί δεν την αντιμετωπίζει ως κοινωνικό φαινόμενο, ανεξάρτητα αν δεν το ομολογεί.

Οι ομάδες γνωρίζουν; Γνωρίζουν δεν γνωρίζουν πάντως καλό θα είναι να λάβουν σοβαρά υπόψιν τους - τώρα που το ποδόσφαιρο μας ανοιχτά πλέον το διευθύνουν οι παράγοντες της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ – πως στο άμεσο μέλλον ,από τους μασκοφόρους και τα αυθόρμητα τους χάπενιγκς, κινδυνεύουν να χάσουν πολλούς βαθμούς στα χαρτιά και μετά ας βάζουν την κασέτα με το σουξεδάκι πως τα πρωταθλήματα κρίνονται στα δικαστήρια.

Αν επιτρέψουν οι ομάδες μας να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση τότε το grexit να το θεωρήσετε δεδομένο!