Μια ανάσα οξυγόνου για το ελληνικό ποδόσφαιρο...
Ο Μιχάλης Τσόχος λέει να μείνει στα ποδοσφαιρικά, την εντυπωσιακή παράσταση του ΠΑΟΚ στη Νέα Σμύρνη και την υπέροχη συμπεριφορά των φίλων του Πανιωνίου και όχι στο αν το χείλος του Γκαρθία μάτωσε...
Ας κάνουμε μία προσπάθεια να επιστρέψουμε στο ποδόσφαιρο, άλλωστε αυτό ήταν που μας έδωσε μία τόσο υπέροχη αφορμή την Τετάρτη το βράδυ στη Νέα Σμύρνη.
Εκεί που οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ εντός των τεσσάρων γραμμών γοήτευσαν όχι μόνο τους φίλους του ΠΑΟΚ, αλλά όποιον θέλει να βλέπει ωραίο ποδόσφαιρο και οι φίλαθλοι του Πανιωνίου εκτός των 4 γραμμών προσέφεραν μία σπάνια εικόνα ομορφιάς του ελληνικού ποδοσφαίρου, που ταυτόχρονα αποτέλεσε και γερή δόση οξυγόνου για όσους ασχολούνται με αυτό.
Η αλήθεια είναι ότι πηγαίνοντας στη Νέα Σμύρνη, είχα ένα σφίξιμο στο στομάχι για το τι μπορούσε να συμβεί. Ποια άλλη... ευχάριστη έκπληξη θα μπορούσε να μας επιφυλάσσει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Τι άλλο θα βλέπαμε; Και τελικά συνέβη σχεδόν η μεγαλύτερη των εκπλήξεων αφού όλα όσα είδαμε και εντός και εκτός των τεσσάρων γραμμών ήταν υπέροχα και δεν είχαν σχέση με το... ελληνικό ποδόσφαιρο.
Περίμενα ότι την επομένη το πρωί αυτή την εικόνα θα την κάναμε σημαία. Οτι όλοι θα μίλαγαν για αυτήν. Οτι θα έβλεπα και θα διάβαζα κείμενα “Υπάρχει και αυτό το ελληνικό ποδόσφαιρο και το θέλουμε...”. Μάταια.
Εγώ όμως που βρέθηκα στη Νέα Σμύρνη και την πήρα την γερή δόση οξυγόνου θα επιχειρήσω να την περάσω σε όλους σας γιατί είμαι σίγουρος ότι αρκετοί την έχετε ανάγκη. Μία γερή δόση οξυγόνου και μέσα και έξω από τις τέσσερις γραμμές. Ας ξεκινήσω με αυτήν του τερέν.
Ενας ΠΑΟΚ βγαλμένος από τα πιο όμορφα όνειρα των φίλων του. Ενας ΠΑΟΚ που από το πρώτο λεπτό μπήκε στο γήπεδο για να κυριαρχήσει, για να νικήσει, για να τελειώσει την πρόκριση, χωρίς καμία δεύτερη σκέψη. Χωρίς να περνά από το μυαλό τους ότι υπάρχει και ρεβάνς, χωρίς να περνά από το μυαλό τους ότι την Κυριακή υπάρχει κρίσιμο ματς στην Τρίπολη, χωρίς να περιμένουν να δουν για κάποια... αναγνωριστικά λεπτά όπως λέει το κλισέ. Μία εμφάνιση επιτομή του “Καλησπέρα σας ήρθαμε για να παίξουμε μπάλα και να νικήσουμε από το πρώτο λεπτό...” με τα όσα συνέβησαν την Κυριακή να μην επηρεάζουν στο ελάχιστο την ψυχολογία τους και την διάθεσή τους.
Μία “απάντηση” με ποδόσφαιρο και μόνο με ποδόσφαιρο. Ποδόσφαιρο γοητευτικό, επιθετικό, αλέγρο, με ταχύτητα, με οργάνωση, με αυτοματισμούς, με υπέροχη μετάβαση παιχνιδιού από την άμυνα στην επίθεση. Αυτή ήταν η 16η συνεχόμενη νίκη του ΠΑΟΚ σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, αλλά επιμένω δεδομένων των συνθηκών, του κρίσιμου της αναμέτρησης (εκτός έδρας ημιτελικός), αλλά και της στιγμής και φυσικά συνυπολογίζοντας και την ποιότητα του ποδοσφαίρου, αυτή είναι η καλύτερη εκτός έδρας εμφάνιση του ΠΑΟΚ για φέτος.
Ο Βιεϊρίνια ένας ηγέτης που έρχεται από πίσω για να φτιάξει τα πάντα, ο Μαουρίσιο ένας box to box για να κόβει, να ράβει και να εκτελεί, ο Λημνιός να μας επιβεβαιώνει ότι ο ΠΑΟΚ δεν έχει μόνο έναν Ελληνα παίκτη υψηλής ποιότητας, τον Πέλκα και ο Λουτσέσκου να μετρά 16 συνεχόμενες νίκες και να μας δείχνει ότι έχει την ικανότητα όχι μόνο να φτιάχνει μία καλή ομάδα, αλλά και να μην της επιτρέπει να χάσει το μυαλό της και την συγκέντρωσή της από οτιδήποτε κι' αν της συμβεί.
Οι παίκτες και ο προπονητής του Πανιωνίου στις δηλώσεις τους δεν κρύφτηκαν και μίλησαν για την ανωτερότητα του ΠΑΟΚ όπως άλλωστε έκανε και ο Ακης Μάντζιος ο οποίος μίλησε στην τηλεόραση για τον καλύτερο ΠΑΟΚ των τελευταίων ετών.
Κι ενώ στο γήπεδο συνέβαιναν αυτά στις κερκίδες με εξαίρεση ένα μεμονωμένο περιστατικό με τον Μίχελ που τέλειωσε σχεδόν εν τη γέννεση του με την παρέμβαση του Ζαμάνη που είπε χαρακτηριστικά στους φίλους του Πανιωνίου, οι οποίοι ενοχλήθηκαν με τους έξαλλους πανηγυρισμούς του Μίχελ στις κερκίδες στο 0-2 “Γκολ έβαλε η ομάδα του και θα πανηγυρίσει ρε, καθίστε κάτω που σας πείραξε ο Μίχελ...”, συνέβησαν ακόμη ωραιότερα πράγματα από αυτά εντός των τεσσάρων γραμμών.
Οι φίλοι του Πανιωνίου παρά την απογοήτευσή τους, αφού στο “ματς της χρονιάς” όπως είχε χαρακτηριστεί σχεδόν από όλους στη Νέα Σμύρνη για την ομάδα τους, αυτή βρέθηκε να χάνει πολύ νωρίς με 2-0 και είδαν το όνειρο για συμμετοχή στον τελικό να σβήνει, αντέδρασαν με απίθανη ωριμότητα. Σε όλη τη διάρκεια του ματς με συνθήματα και τραγούδι προσπαθούσαν να βοηθήσουν τους παίκτες της ομάδας τους και στο τέλος παρά την μεγάλη πίκρα για την ήττα – σχεδόν βέβαιο αποκλεισμό, χειροκρότησαν και τραγούδησαν με όλη τους τη δύναμη.
Μάλιστα έμειναν εκεί αρκετή ώρα μετά τη λήξη του ματς να τραγουδούν με αποτέλεσμα οι παίκτες του Πανιωνίου να ξαναβγούν στον αγωνιστικό χώρο για να τους ευχαριστήσουν. Μία εικόνα σπάνια για ελληνικό γήπεδο, μία εικόνα εκτός δικής μας ποδοσφαιρικής πραγματικότητας, μία εικόνα που σε έκανε να χαμογελάς και κανονικά, αλλά κυρίως μέσα σου όπου σκεφτόσουν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Ηταν η εξαίρεση στον κανόνα, ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή θα γίνει ο κανόνας να μην πρέπει να τα σπάσεις, να βρίσεις, να αποδοκιμάσεις αν σε εντός έδρα αγώνα η ομάδα σου χάσει ένα απολύτως κρίσιμο ματς από έναν ανώτερο αντίπαλο, αλλά να χειροκροτήσεις, να τραγουδήσεις, να χαρείς την στιγμή.
Αυτή η εικόνα πρέπει να γίνει ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Και επειδή κάποιοι θα πουν ότι αυτό είναι το αυτονόητο, από τα αυτονόητα πρέπει να ξεκινάμε...
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
