Η άφιξη ήταν προγραμματισμένη για νωρίς το μεσημέρι αλλά η διαδρομή από το αεροδρόμιο Μπορισπόλ προς τα προάστια στο Κίεβο όπου αλλάζεις εικόνες από την μία στιγμή στην άλλη ήταν πάνω από μία ώρα με τα μέσα μεταφοράς, τα οποία ειδικά στην Ουκρανία πρέπει να τα προτιμά κανείς σε σχέση με τα ταξί. Το Κίεβο στην κυριολεξία έχει τα πάντα από πλευράς μετακινήσεων: λεωφορεία, τρόλεϊ και φυσικά το μετρό του που συνδέει μεγάλες αποστάσεις. Τίποτα από αυτά βέβαια δεν είναι της... εποχής μας. Δεν είναι σύγχρονα. Δείχνει να είναι ένα δίκτυο προηγούμενων δεκαετιών που απλώς συντηρείται και υπάρχει.

Στο μετρό βέβαια ως επί το πλείστον βλέπεις γεμάτη αγορά. Φρούτα, ψάρια σε πάγκους και διάφορα άλλα που βρίσκονται ακόμα και στο τούνελ που σε βγάζει στους σταθμούς. Η πόλη σφύζει από ζωντάνια και ζωή όπου και να κοιτάξεις, χωρίς όμως το άγχος και την πίεση που έχουμε εμείς στην Αθήνα. Οι Ουκρανοί δείχνουν πως έχουν τον δικό τους χρόνο για όλα και ενώ ο καιρός είναι απρόβλεπτος. Στην αρχή ήλιος και μία... αίσθηση ζέστης και μετά ψύχρα και κρύο και ενώ σε πολλά σημεία υπάρχουν εργάτες που φτυαρίζουν το χιόνι, που έχει πάρει ένα... μαύρο χρώμα προφανώς από το χώμα αλλά και τις πατημασιές. Ως ένα γενικό συμπέρασμα πάντως οι θερμοκρασίες δεν είναι ιδιαίτερα χαμηλές τουλάχιστον μέχρι στιγμής.

Στα προάστια η ανάπτυξη φαίνεται ξεκάθαρα πως είναι διαρκής. Χτίζονται νέα διαμερίσματα και σπίτια και σε αρκετά σημεία υπάρχουν έργα βελτίωσης και ανάπτυξης. Υπάρχουν βέβαια και σημεία που δείχνουν... εγκατάλειψη στο πλαίσιο της διαφορετικότητας των εικόνων που περιγράψαμε παραπάνω αλλά αυτό συμβαίνει σε κάθε μεγάλη πόλη.

Γενικότερα πάντως οι οδηγίες για κάποιον που προφανώς δεν ξέρει καλά το Κίεβο δεν είναι τόσο εύκολο πράγμα ακόμα και εάν έχει γίνει η σχετική προεργασία με χάρτη... Τα αγγλικά των Ουκρανών είναι υποτυπώδη εώς μηδαμινά και υπάρχουν και αρκετοί που παρότι έχουν την διάθεση να βοηθήσουν τους επισκέπτες παρότι δεν τους καταλαβαίνουν επιμένουν να μιλούν ουκρανικά. Υπάρχουν και εκείνοι που δεν έχουν τέτοια διάθεση να μιλήσουν ή που σου λένε ότι εκτός από ουκρανικά μιλούν και ρώσικα...

Παρόλα αυτά η σταθμάρχης στο μετρό μετά από σχετική ερώτηση για συγκεκριμένη στάση προσπάθησε να δώσει επαρκείς εξηγήσεις στα αγγλικά ωστόσο στο τέλος δεν τα κατάφερε με την ατάκα «δυστυχώς είμαι από την επαρχία και δεν ξέρω καλά το Κίεβο». Ακόμα και με τους πιτσιρικάδες (σ.σ. είτε αγόρια είτε κορίτσια) δεν είναι εύκολη η επικοινωνία στα αγγλικά αλλά ξέρουν να χρησιμοποιούν μία χαρά το Google Translate για να σου πουν αυτό που θέλουν και να δείχνουν και χαρούμενοι για αυτό. Υπήρξαν πάντως και σχετικές εξαιρέσεις αλλά το Google Map και το Google Translate είναι σαν δεύτερη... φύση τους...