Ο μη αποδεκτός Ποντένσε κι ο απαραίτητος Ποντένσε!

Τελικά, «τα παθήματα (Παρτίζαν, Αρούκα, Γιάνγκ Μπόϊς, Μέταλιστ) έγιναν μαθήματα στον Ολυμπιακό», για να συνεχίσουμε από εκεί που ήμασταν χθες…Οι «ερυθρόλευκοι» εμφάνισαν ένα πρόσωπο αποφασιστικό και σοβαρό, με συνέπεια να καθαρίσουν από το 15’ ένα παιχνίδι που δεν ήταν εύκολο, αλλά οι ίδιοι το έκαναν (πολύ) εύκολο.

Το πολύ γρήγορο (στο 6’) γκολ βοήθησε πάρα πολύ, αλλά έχει σημασία και το πώς μπήκε. Με μία εκτέλεση κόρνερ με κομπίνα των Φορτούνη-Νάτχο-Φορτούνη-Ποντένσε. Με αυτή την εναλλαγή της μπάλας έχασαν τις θέσεις τους οι αμυνόμενοι και με το διώξιμο του γκολκίπερ στη σέντρα του Ποντένσε, ο Καμαρά βρέθηκε εντελώς αμαρκάριστος μέσα στην περιοχή για να σουτάρει από πλεονεκτική θέση και να κάνει τα υπόλοιπα η αλεπού, ο Τοροσίδης. Σχολίαζα τις προάλλες ότι δεν έχουμε δει ούτε μία κομπίνα σε στημένη φάση εδώ και τόσο καιρό…Ε, την είδαμε χθες. Δεν ήταν κάτι…μεγαλοφυές, αλλά αρκετό για να γίνει η δουλειά.

Το δεύτερο γκολ κι αν ήταν δουλεμένο στην προπόνηση. Με πάσινγκ γκέϊμ 36 δευτερολέπτων και την μπάλα να βρίσκεται μόνο σε «ερυθρόλευκα» πόδια: Καμαρά-Σισέ-Μιράντα-Τσιμίκας-Μιράντα-Τοροσίδης-Φορτούνης-Ποντένσε-Φορτούνης-Τσιμίκας-Φορτούνης! Και να γίνεται αυτό το οποίο ζητάει επίμονα ο προπονητής, αλλαγή του παιχνιδιού από αριστερά στα δεξιά και μετά πάλι από δεξιά προς τα αριστερά, προκειμένου να απορρυθμιστεί η αντίπαλη άμυνα και να γίνει από εκεί η σέντρα (Τσιμίκας προς Φορτούνη). Πώς είχε μπει και το γκολ στο Χαριλάου; Αλλαγή του Νάτχο από δεξιά προς τα αριστερά (Κούτρης)…

Στο τρίτο γκολ, που ξεκίνησε από στημένη φάση υπέρ του Ολυμπιακού κι αντεπίθεση της Νουντελάνζ, πρέπει να σταθούμε σε τρία πράγματα. Πρώτον, στην έξοχη αντίδραση του Τσιμίκα, που έκοψε με υποδειγματικό τρόπο την κόντρα επίθεση, με πολύ γρήγορη και δυναμική επέμβαση, στην οποία κέρδισε και την κάρτα του Τουρπέλ, που του έκανε φάουλ (ο διαιτητής άφησε πλεονέκτημα) Δεύτερον, στην ποδοσφαιρική ευφυία του Φορτούνη, ο οποίος βρέθηκε σε θέση έξω δεξιά παίρνοντας την απόκρουση του Τσιμίκα και δεν έβγαλε με τη μία τη σέντρα στον Λάζαρο, πολύ απλά γιατί είδε ότι ήταν σε θέση οφσάϊντ. Έξυπνα κράτησε λίγο την μπάλα κι όταν είδε ότι πλέον ο συμπαίκτης του καλύπτονταν, του πέρασε την πάσα. Και τρίτον, βέβαια, στην εκτέλεση του Λάζαρου, ο οποίος τις έχει τέτοιες γκολάρες, τελειώνοντας στον αέρα πολύ δύσκολες φάσεις, όπως έκανε ο Αλέκος ο Αλεξανδρής! Και του άξιζε μία τέτοια επιστροφή στο γκολ μετά από δυόμιση μήνες, στους οποίους δεν σκόραρε και λόγω γκίνιας.

Το τέταρτο γκολ μας θύμισε λίγο…Ολυμπιακό φθινόπωρου, με την μπάλα να δείχνει να μην θέλει με τίποτα να μπει μέσα! Το κλέψιμο της μπάλας από τον Φετφατζίδη στα όρια της περιοχής ήταν υποδειγματικό, ωστόσο μετά έγινε το απίστευτο να χάσουν την ευκαιρία να σκοράρουν διαδοχικά ο Φορτούνης (τον νίκησε με έξοδο ο γκολκίπερ), ο Φετφατζίδης (αμυντικός έδιωξε πριν την γραμμή το σουτ) κι ο Ποντένσε (ο ίδιος αμυντικός έδιωξε από την ίδια θέση, προ της γραμμής, το σουτ)!!! Απλά χθες οι παίκτες του Ολυμπιακού έκαναν αυτό που πρέπει να κάνει μία καλή ομάδα, να επιμείνει ακόμη κι όταν η μπάλα δεν θέλει να μπει! Συνέχισαν την επίθεση και με μία ιδανική σέντρα του Ποντένσε, σκόραρε και δη με κεφαλιά ο Φορτούνης. Δηλαδή, συντελεστές του γκολ ήταν ακριβώς οι δύο από τους τρεις που είχαν χάσει δευτερόλεπτα νωρίτερα μεγάλη ευκαιρία…

Το φοβερό είναι ότι δευτερόλεπτα και πριν το πρώτο γκολ, πάλι είχε συμβεί το ίδιο πράγμα! Με μία ευκαιρία αυτή τη φορά, αλλά πιο μεγάλη κι από τις τρεις! Με τον Ποντένσε ξανά να μην μπορεί να στείλει την μπάλα στα δίκτυα, ξανά με εξουδετερωμένο τον γκολκίπερ και ένας αμυντικός να διώχνει την μπάλα προ της γραμμής το πλασέ του μετά την πάσα του Φορτούνη, στον οποίο ο Πορτογάλος ανταπέδωσε την ασίστ στη φάση του 4-0!

Με αυτά και με αυτά, με τις χαμένες ευκαιρίες δηλαδή να είναι «κολλημένες» με τα γκολ, ο Ολυμπιακός στο α΄ ημίχρονο έκανε γκολ και τις τέσσερις φάσεις που είχε!!! Η συγκέντρωση αντίθετα χάθηκε στο β΄ ημίχρονο, όπου ο Ολυμπιακός έκανε ένα γκολ σε εννιά φάσεις!!! Τουλάχιστον γκολ ωραίο και με δημιουργία όπως την δουλεύουν στο Ρέντη: με το που έγινε η σέντρα μετά το 4-1 είχαμε πάσινγκ γκέϊμ πάλι για 36 (!!!) δευτερόλεπτα από πίσω και με εκδήλωση επίθεσης με κάθετη πάσα στα πλάγια (Σισέ-Μιράντα-Τουρέ-Σισέ-Καμαρά-Φετφατζίδη-Καμαρά-Σισέ-Μιράντα-Τουρέ-Τσιμίκας-Ποντένσε-Τσιμίκας) και με επίδειξη ατομικής ικανότητας στη συνέχεια από Ποντένσε και Τσιμίκα, που έβγαλε πάσα σπεσιαλιτέ του, δηλαδή με γύρισμα προς το πέναλτι στον Φετφατζίδη.

Κρίμα γιατί δεν το έβαλε το γκολ ο Φετφατζίδης να πάρει λίγο πάνω του, αλλά η αλήθεια είναι ότι πιθανότατα η μπάλα θα έφευγε άουτ, αν δεν έκανε την παρεμβολή ο Χασάν... Λίγο αργότερα ο Φέτφα θα μπορούσε πάλι να έχει ευκαιρία για γκολ, αλλά έχασε την μπάλα μέσα από τα πόδια του σε ευνοϊκή θέση…

Κρίμα ακόμη μεγαλύτερο για τον Ποντένσε, που χθες έκανε μία πολύ γεμάτη εμφάνιση, έφτιαξε ένα γκολ, ήταν μέσα σε άλλα δύο κι είχε ο ίδιος έξι ευκαιρίες, όλες χαμένες! Τρεις φορές έδιωξαν τα σουτ που έκανε αμυντικοί μπροστά στην γραμμή. Μία φορά τον νίκησε ο αντίπαλος γκολκίπερ. Μία φορά αστόχησε. Μία φορά έχασε το κοντρόλ μέσα στην περιοχή...

Κάπου λες ότι αφού δεν έβαλε και χθες γκολ ο Ποντένσε, δεν θα βάλει ποτέ! Δεν είναι έτσι, όμως. Ο Πορτογάλος το κυνήγησε πολύ χθες και το γκολ και γενικά το παιχνίδι. Κι έτσι πρέπει να κάνει. Με περισσότερη έμφαση στη δημιουργία, που είναι και το καλό του σημείο. Αλλά με καλύτερα τελειώματα, όπως π.χ. ήταν καλό τελείωμα το σουτ που έβγαλε ο τερματοφύλακας στο 92’, θα έρθουν και κάποια γκολ.

Το ζητούμενο για τον Ποντένσε είναι να «μπαίνει», να συμμετέχει στο παιχνίδι όπως χθες. Κι όχι να παίζει όπως στο Χαριλάου, όπου έχασε οκτώ, μπορεί και δέκα φορές την μπάλα από τους αμυντικούς του Άρη. Ο Ποντένσε όπως έπαιξε την Κυριακή δεν ήταν αποδεκτός. Ο χαρισματικός Ποντένσε όπως έπαιξε χθες, ακόμη και με έξι χαμένες ευκαιρίες, δεν είναι απλά αποδεκτός, αλλά απαραίτητος.

Βλέποντας όλα τα παιχνίδια της Βίντι, με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ, μου φαίνεται ότι αυτός ο Νίκολιτς είναι ένας «διάολος» προπονητής. Του Λουτσέσκου του πήρε το δίπλωμα (μηδέν φάσεις έκανε ο ΠΑΟΚ σε 180 λεπτά!), ο δε Ουζουνίδης πρέπει να νιώθει πολύ τυχερός που απέκλεισε (εντελώς οριακά) η ΑΕΚ το καλοκαίρι τους Ούγγρους, εκμεταλλευόμενη ότι από το 23΄ του πρώτου αγώνα έπαιζε με 10 παίκτες, λόγω αποβολής και έχοντας την τύχη με το μέρος της σε όλες τις κρίσιμες στιγμές των δύο αγώνων, ακόμη και στην ευκαιρία της Βίντι στο ΟΑΚΑ στο 95’…

Η Βίντι όπως λέμε ποδοσφαιρικά είναι «κωλομάδα», όπως την έχει πλάσει αυτός ο ξύπνιος Σέρβος προπονητής. Ο ΠΑΟΚ με το που δεν του βγήκε το παιχνίδι στα πρώτα 15 λεπτά στα οποία ξεκίνησε καλά, μπλόκαρε με όλη τη σημασία της λέξης. Κι οι Ούγγροι τον κτύπησαν πάλι σε σημείο-κλειδί, όπως και μέσα στην Τούμπα: στο ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου, στο οποίο μπήκαν αυτοί πολύ γερά για να ανοίξουν το σκορ. Τον παγίδεψαν για τα καλά τον ΠΑΟΚ, που απλά στο τέλος παίζοντας με τρία σέντερ φορ (Πρίγιοβιτς, Ακπόμ, Βαρέλα!) πίεσε με σέντρες και κεφαλιές...