Στο Κίεβο υπερηφάνεια, στο Περιστέρι ΟΛΟ το πρωτάθλημα!

Επιστρέψαμε, λοιπόν, από το Κίεβο και ένα ταξίδι που ξεκίνησε τον περασμένο Ιούλιο για την ΑΕΚ στην Ευρώπη, ολοκληρώθηκε άδικα -μα υπερήφανα- τον Φεβρουάριο. Δυστυχώς στο ζευγάρι των αγώνων της Ένωσης με την Ντινάμο αποδείχτηκε ότι στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Η θεά Τύχη γύρισε την πλάτη και στις δυο αναμετρήσεις στον Χιμένεθ και τους ποδοσφαιριστές του με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό των «κιτρινόμαυρων» που άπαντες αναγνωρίζουν ότι ήταν η ομάδα που έπρεπε να προκριθεί. Τώρα το ενδιαφέρον επιστρέφει στις εντός έδρας διοργανώσεις με την ΑΕΚ να διεκδικεί την κατάκτηση όλων των τροπαίων...

Μπορούμε να σταθούμε σε όλα και να τα αναλύσουμε: τις χαμένες ευκαιρίες στο ΟΑΚΑ. Τα... άχαστα των Αραούχο και Μασούντ στο Κίεβο. Τις επιλογές και τις αλλαγές του Σεβιγιάνου κόουτς και στα δυο ματς. Να εξηγήσουμε τι ήταν το σωστό, τι έπρεπε και τι δεν έπρεπε να γίνει. Να γίνουμε διάολε άλλη μια φορά... πανεπιστήμονες του ποδοσφαίρου και προπονητές βεβαίως – βεβαίως προκειμένου να δούμε το δέντρο και να χάσουμε το δάσος. Κανείς δεν ευθύνεται για τον αποκλεισμό εκτός από τον παράγοντα τύχη και έπειτα το κομμάτι της αποτελεσματικότητας των παικτών του Χιμένεθ.

Δεν χρειάζονται αναλύσεις επί αναλύσεων. Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους, μια αίσθηση (δικαιολογημένα) υπερηφάνειας και αναγνώρισης... Ναι, κι εγώ δεν θα έβγαζα τον Λάζαρο, αλλά τον Μασούντ. Ναι, δεν θα επέλεγα να τελειώσω τις φάσεις όπως το έκαναν οι Αραούχο, Μασούντ και Λιβάια στα δυο αυτά ματς. Θα επέλεγα άλλη ενδεκάδα για το παιχνίδι του ΟΑΚΑ και πάει... γράφοντας! Έχω πολλά αν θέλετε... Όμως είναι τουλάχιστον γελοίο και εκτός πραγματικότητας να εστιάσω στις κινήσεις από τον πάγκο και τη διαχείριση του αγώνα από τον τεχνικό της ΑΕΚ αφού αν έκαναν αυτό που έπρεπε στις φάσεις που τους παρουσιάστηκαν σε δυο ματς οι «κιτρινόμαυροι», τώρα θα γράφαμε για τον... μύθο των πάγκων Μανόλο που είναι ο κορυφαίος όλων!

Ποιος στ' αλήθεια δεν θα το σημείωνε αυτό αν η ΑΕΚ κέρδιζε, όπως το άξιζε, μέσα και έξω την Ντινάμο; Ποιος δεν θα υποκλινόταν στη διαχείριση του Ισπανού κόουτς που παρουσίασε δυο διαφορετικές ενδεκάδες στα δυο ματς -κυρίως μεσοεπιθετικά- και κατάφερε και στα δυο να ακυρώσει τον αντίπαλο και να τον παίξει λες και απέναντί της είχε μια ομάδα από την Ελλάδα που έπαιζε για τη σωηρία της, ταμπούρι έως το 75' και άφησε την τύχη να ορίσει την εξέλιξη του αγώνα;

Ειλικρινά φαντάζεται κανείς ότι αν ο Αραούχο και ο Μασούντ είχαν στείλει την μπάλα στο πλεκτό και το ματς ήταν στο 0-2 έως το 51' θα υπήρχε ο οποιοσδήποτε να ψάξει να κρίνει πρόσωπα και καταστάσεις; Θα υπήρχε κάποιος να ασκήσει κριτική για την ενδεκάδα και ακόμη περισσότερο για τις αλλαγές του Ισπανού κόουτς; Σύμφωνοι, επαναλαμβάνω, δεν θα έβγαζα και εγώ τον Λάζαρο χθες και ας είχα το ματς που είναι ΟΛΟ το πρωτάθλημα την Δευτέρα στο Περιστέρι. Όμως δεν είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει κανείς, κι ας μην ξέρει ούτε από ποδόσφαιρο, ούτε από μπάλα απλά, ότι η πρόκριση δεν χάθηκε από αυτές τις κινήσεις...

Χαίρομαι βέβαια γιατί πόνεσε όλους όσοι βρίσκονται στην (και γύρω από αυτή) ΑΕΚ αυτός ο αποκλεισμός! Αυτή είναι η επιβεβαίωση της απόλυτης επιστροφής στην κανονικότητα. Όλοι σκασμένοι, προβληματισμένοι, απογοητευμένοι... Και γίνεται να μην είναι; Η Ένωση άξιζε, έπρεπε και θα ήταν τώρα στους «16» του Europa League. Δεν ήρθε η πρόκριση και πρέπει να το δουλέψουν και να το διαχειριστούν σωστά τώρα όλοι στην ομάδα. Να το ξεπεράσει άμεσα και εύκολα ο ποδοσφαιριστής. Χιμένεθ, συνεργάτες, Λυμπερόπουλος και όλοι όσοι βρίσκονται γύρω και κοντά στο ποδοσφαιρικό τμήμα, πρέπει τώρα να βοηθήσουν όλοι στη διαχείριση του αποκλεισμού!

Επαναλαμβάνω ότι την Δευτέρα η ΑΕΚ αγωνίζεται στο Περιστέρι απέναντι στη δεύτερη καλύτερη τακτικά ομάδα στο πρωτάθλημα, τον Ατρόμητο, όπου παίζει όλο το πρωτάθλημα. Δεν αρκεί που η Ένωση είναι η καλύτερη ομάδα με διάρκεια και σε υψηλό βαθμό δυσκολίας... Δεν αρκεί διότι αυτό είναι το πιο δύσκολο ματς της Ένωσης έως το τέλος του... μαραθωνίου που διεκδικεί να κατακτήσει... Αυτή είναι η πιο δύσκολη στροφή και αυτό πρέπει να το εμπεδώσουν όλοι στην ομάδα από... χθες!

Υγ: Η συγνώμη του Μασούντ είναι συγκλονιστική... Μερικές φορές το περιμένεις, να το ακούσεις, να το διαβάσεις, αλλά το σκεφτόμουν χθες. Δηλαδή ότι τι; Δεν ήθελε αυτός να βάλει το γκολ και να στείλει την ομάδα στους «16» του Europa με δικό του γκολ; Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη κάποιου να απολογηθεί για μια κακή στιγμή στο μυαλό του. Για μένα δεν υφίσταται καν θέμα... Εγώ με τον Μασούντ δεν έχω πικραθεί για την ευκαιρία που έχασε, αλλά για την έως το τέλος παρουσία του που έβγαζε αδικαιολόγητο εκνευρισμό, συνεχόμενη γκρίνια προς διαιτητές, νωθρότητα στις επαφές του και αρκετές εύκολες πτώσεις. Αυτό το τελευταίο ειδικά δεν θέλω να το ξαναδώ, όχι...

Υγ2: Το ματς είχε τελειώσει, εμείς επιστρέφαμε στην Αθήνα, το μυαλό μου έπαιζε... παιχνίδια. «Ρε φαντάσου τώρα να ήταν πρωταγωνιστής στις χαμένες ευκαιρίες των Αραούχο και Μασούντ, ο Κλωναρίδης». Ε, ρε γλέντιιιι... Είδατε πόσο άδικοι είμαστε; Σωστά δεν κράζει ο κόσμος, σωστά δεν θα δυσανασχετεί σε κάθε επαφή του Αργεντινού και του Ιρανού. Όμως στο ενδεχόμενο να υπήρχε εκεί που ήταν οι δυο που προανέφερα ο «Κλώνα» αντί των συγκεκριμένων θα είχαμε το πρόωρο τέλος μιας καριέρας ενός ποδοσφαιριστή. Κι ας μην έχει γράψει τις σερί συμμετοχές των άλλων δυο ακόμη. Ισχύει!

Υγ3: Για τον Γκάλο και τη σεζόν που κάνει τα 'χω γράψει. Έχω εστιάσει πολύ καιρό... Και φτου – φτου να μην τον ματιάσουμε. Όμως πρέπει και θέλω να σταθώ λίγο στον Λαμπρόπουλο. Ο οποίος (και) χθες ήταν συγκλονιστικός! Πρώτος στο 95% των διεκδικήσεων. Με τέλειες τοποθετήσεις, χωρίς αβίαστο λάθος και με συγκλονιστική συνεργασία με τον Τσιγκρίνσκι. Προσφέρει ηρεμία, άνεση και δεν σ' απασχολεί καν η σκέψη ποιος ξεκινάει πίσω. Όποιος κι αν είναι αυτός ανταποκρίνεται το ίδιο καλά. Το ίδιο όμως... Πολύ καλή σεζόν για τον Λαμπρόπουλο που σωστά τον εμπιστεύεται ο Μανόλο.

Υγ4: Σε όλα τα κείμενα, σε όλες τις αναλύσεις, η εικόνα της ΑΕΚ μας έκανε να ξεχάσουμε ένα βασικό γεγονός: ότι κατάφερε να προσαρμοστεί και να ανταπεξέλθει στον χιονιά, στις παγωμένες συνθήκες του αγώνα. Όλοι πριν υποστηρίζαμε ότι θα είναι δύσκολο, πολύ όμως... Ωστόσο η εικόνα της μας υποχρέωσε να το αφήσουμε πίσω μας, να το ξεχάσουμε και να μην το αναφέρουμε καν. Πιστέψτε με, αφού εκεί ήμουν, έχουν κάνει μυθική προσπάθεια κόντρα σε απίθανες συνθήκες, σχετικά με το κρύο λέω...

Υγ5: Η ΑΕΚ έπαιξε (και) στο Κίεβο χωρίς τους Λιβάια, Βράνιες, Λόπες, Τσόσιτς (ο οποίος γλιτώνει τελικά την επέμβαση σύμφωνα με το αποτέλεσμα της μαγνητικής), Χουλτ, Μοράν, Κονέ τη στιγμή που δεδομένα απουσιάζουν οι Μάνταλος και Γιόχανσον μήνες τώρα. Μπορούμε να το εμπεδώσουμε πλέον και σιγά – σιγά ότι όχι μόνο βάθος είχε στο ρόστερ της η Ένωση, αλλά και ποιότητα στον πάγκο της χωρίς εννέα ποδοσφαιριστές που όλοι τους θα μπορούσαν να αποτελούν βασικές επιλογές! Με αυτά και μ' αυτά η ΑΕΚ 25 ματς αήττητη σε Ελλάδα και Ευρώπη, 10 ευρωπαϊκά παιχνίδια χωρίς ήττα, 7 σερί ισοπαλίες και καλύτερη βαθμολογική συγκομιδή για την χώρα από οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Εντός κι εκτός συνόρων αναγνωρίστηκε πλέον ότι συνιστά (με διάρκεια και συνέπεια) την καλύτερη ελληνική ομάδα φέτος με δεδομένα υψηλότερο βαθμό δυσκολίας από οποιαδήποτε άλλη...